Κατάγεται από τα Λύμπια της Επαρχίας Λευκωσίας. Είναι απόφοιτος του Παγκυπρίου Γυμνασίου Λευκωσίας. Σπούδασε Ψυχολογία στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής (Πρόγραμμα Ψυχολογίας) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσηλευτική στο Τμήμα Νοσηλευτικής του Τεχνολογικού Πανεπιστήμιου Κύπρου. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Εφαρμοσμένης Ηθικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα διδακτορικής Διατριβής: Η έννοια της φροντίδας στη νοσηλευτική ηθική: αξίες, δεοντολογία και συγκρούσεις. Επίσης είναι ερευνητής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας (2015) του τμήματος Φιλοσοφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Ερευνητικού Κέντρου Βιοπολιτικής του Πάντειου Πανεπιστημίου Αθηνών (2020). Από 2018 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, αρχικά ως συνεργαζόμενο επιστημονικό προσωπικό και από το 2019 ως Επισκέπτης Καθηγητής. Εργάζεται ως Νοσηλευτικός Λειτουργός στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας από το 1999. Τα φιλοσοφικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντας υπάγονται στο ευρύτερο πλαίσιο της ηθικής φιλοσοφίας, με έμφαση στα θέματα: Δεοντολογίας, Νοσηλευτικής και Κλινικής Ηθικής, Βιοηθικής, Βιοπολιτικής, Ψυχολογίας και Εφαρμοσμένης Ηθικής Φιλοσοφίας. Ασχολείται με μεταφράσεις άρθρων και βιβλίων που άπτονται της Ηθικής και της Βιοηθικής. έχει μεταφράσει δυο εγχειρίδια Βιοηθικής της UNESCO. Επίσης το Ιανουάριο του 2019 δημοσίευσε ένα άρθρο στο Περιοδικό Νοσηλευτικά Χρονικά, καθώς έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε εγχώρια συνέδρια και ημερίδες. Είναι μέλος διαφόρων φιλοσοφικών, επιστημονικών και επαγγελματικών εταιρειών στην Κύπρο και την Ελλάδα. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται: μια μονογραφία υπό τον τίτλο: Άνθρωπος και Ηθική: έννοιες και ζητήματα στη σχέση νοσηλευτικής και φροντίδας, Αθήνα, Εκδόσεις Παπαζήση, 2020.
Ρυθμός και αντί-ρυθμός (2021), Υδροπλάνο
Δοκίμια-Μελέτες
Άνθρωπος και ηθική (2020), Εκδόσεις Παπαζήση
Ρυθμός και αντί-ρυθμός – Ανδρέας Τίφας
Ο Ρυθμός και ο Αντί-ρυθμός δεν είναι δυο αντίθετα, δεν είναι μαύρο-άσπρο, σωστό-λάθος. Είναι δυο σκέψεις, δυο πράξεις που η μια συμπληρώνει την άλλη, η μια εξισορροπεί όταν η άλλη υστερεί κάπως. Κάποιες κινήσεις είναι μικρές, κάποιες λίγο μεγαλύτερες, Σαράντα ποιήματα, σαράντα σκέψεις/ πράξεις, ταξιδεύουν σε αυτή τη σχέση αλληλορυθμού – Ρυθμός και Αντί-ρυθμός με σταθμό την ισορροπία.
Ποίηση, Υδροπλάνο, 2021, 64 σελ.
Άνθρωπος και ηθική – Ανδρέας Χρ. Τίφας
Έννοιες και ζητήματα στη σχέση μεταξύ νοσηλευτικής και φροντίδας
Το παρόν βιβλίο πραγματεύεται τη σχέση ανθρώπου και ηθικής, εστιάζοντας σε έννοιες και σε ζητήματα που αφορούν στη σχέση μεταξύ νοσηλευτικής και φροντίδας. Στόχος είναι η ανάδειξη της σχέσης αυτής, η οποία εστιάζεται στα καθημερινά ζητήματα που θα προκύψουν ή που δυνητικά θα προκύψουν. Μπορεί η έννοια της νοσηλευτικής να εστιάζει στον πυρήνα της φροντίδας, η έννοια όμως της φροντίδας δεν εστιάζει μόνο στην νοσηλευτική πρακτική.
Ωστόσο, ο άνθρωπος, παρά την ελευθερία του, δεν διαθέτει παντοδυναμία επί παντός επιστητού. Υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να θέσει όρια στην ατομική ελευθερία του έναντι του συνανθρώπου του και έναντι της ανθρωπότητας. Η σχέση ανθρώπου και ηθικής απαντάται από τα αρχαία χρόνια. Υπήρξε ως προβληματισμός από πνευματικούς ανθρώπους, ποιητές και φιλόσοφους. Αυτός ο προβληματισμός συνεχίστηκε και στους επόμενους αιώνες, με εκπροσώπους τους: J.J. Rousseau, Imm. Kant, J.S. Mill, L. Wittgenstein. Μέσα από αυτό το πρίσμα της διαλεκτικής σχέσης μεταξύ ανθρώπου και ηθικής, διερευνώνται έννοιες και ζητήματα που άπτονται της σχέσης μεταξύ νοσηλευτικής και φροντίδας, σε κείμενα της αρχαίας, νεότερης και σύγχρονης γραμματείας, όπου περιγράφεται η σχέση του νοσηλευτή με την περίθαλψη, την επιμέλεια και την φροντίδα.
Στο πλαίσιο της μελέτης αυτής εξετάζεται η σχέση της νοσηλευτικής με την φροντίδα. Επίσης, εξετάζεται η συμβολή των ηθικών θεωριών, των θεωριών φυσικού δικαίου και της εφαρμοσμένης ηθικής. Παράλληλα, γίνεται αναφορά στην σχέση της νοσηλευτικής ηθικής και των θεωριών της ηθικής της φροντίδας. Η μελέτη ολοκληρώνεται με την αναφορά αφενός στις τέσσερις θεμελιώδεις ηθικές αρχές: της αυτονομίας, της ωφελιμότητας, της δικαιοσύνης και της μη πρόκλησης βλάβης, και αφετέρου με την απόπειρα φιλοσοφικής αξιολόγησης κείμενων δεοντολογίας, σε σχέση με τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Βιοηθική, Εκδόσεις Παπαζήση, 2020, 322 σελ.
Πηγές: Biblionet, Υδροπλάνο, Εκδόσεις Παπαζήση
