Αγγελική Μάνου

Ελληνες λογοτέχνες

Η Αγγελική Μάνου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άρτα αλλά ζει κι εργάζεται στην Αθήνα.
Είναι Νηπιαγωγός, Διδάκτωρ & Διπλωματούχος Πανεπιστημίου Αιγαίου, του Τμήματος Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Μέσα από την αλληλεπίδραση με παιδιά προσχολικής ηλικίας έμαθε να δημιουργεί παραμυθοϊστορίες, να τις ζωντανεύει με εικόνες και να τις δραματοποιεί με τους μαθητές στην τάξη, ξεδιπλώνοντας συναισθήματα και καλλιεργώντας θετικές συμπεριφορές. Έγραψε και εικονογράφησε με τους μαθητές της, το παραμύθι “Το Δάσος της Αγάπης”. Το πρώτο της βιβλίο, “Διαπολιτισμική Συμβουλευτική στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαηλιού, και το πρώτο της παραμύθι “Η Νεράιδα Ευγενία και το Τζίνι Βοηθεία!” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Πιστεύει πως “η ζωή, όχι μόνο των παιδιών αλλά και η δικιά μας, είναι γεμάτη ιστορίες και εικόνες σαν αυτές των παραμυθιών, που ζωντανεύουν, κι άλλοτε είναι πιο ξέθωρες ενώ άλλοτε ζωηρεύουν, ανάλογα με τα βιώματα και τα συναισθήματά μας”.

Παιδική λογοτεχνία
Η νεράιδα Ευγενία και το τζίνι Βοηθεία! (2019), Υδροπλάνο
Ο παππούς και η γιαγιά θέλουνε μια αγκαλιά (2020), Υδροπλάνο

Ο παππούς και η γιαγιά θέλουνε μια αγκαλιά – Αγγελική Μάνου

Ο παππούς και η γιαγιά είναι ΑΓΑΠΗ και ΛΑΤΡΕΙΑ για τα παιδιά. Αλλά και τα εγγόνια είναι ΔΥΝΑΜΗ και ΖΩΗ για εκείνους. Η σοφία της λαϊκής ρήσης “Του παιδιού μου το παιδίείναι δυο φορές παιδί μου” εκφράζει εύστοχα τη δυναμικότητα αυτού του δεσμού, που είναι θεμελιώδης για την υγιή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Τι γίνεται όμως όταν η σχέση αυτή κλονίζεται από τα γηρατειά ή κάποια ασθένεια και πώς μπορούμε να είμαστε ενσυναισθητικοί απέναντι στους ηλικιωμένους;

Μια συγκινητική ιστορία ενός παιδιού που βιώνει την ασθένεια του παππού και της γιαγιάς με τρυφερότητα και μεγαλείο ψυχής…

Eικονογράφηση: Νικολέττα Φιλιππίδη

Παιδική λογοτεχνία, Υδροπλάνο, 2020, 36 σελ.

Η νεράιδα Ευγενία και το τζίνι Βοηθεία! – Αγγελική Μάνου

Φίλοι μου αγαπητοί, η ιστορία μας αυτή έχει τόσα να σου πει: για την αγάπη στην καρδιά, της καλοσύνης τη ματιά που όλα τα κακά σκορπά. Την ευγένεια μες στην ψυχή, την θέληση τη δυνατή και τα καλά που προκαλεί. Τους φίλους μας να έχουμε, μα πάντα να προσέχουμε. Γιατί μαθαίνουμε πολλά αν έχουμε τα μάτια μας συνέχεια ανοιχτά!