Αγγελος Σερέτης

Ελληνες λογοτέχνες

Ο Άγγελος Σερέτης γεννήθηκε στο Παύλο της Λιβαδειάς το 1943.
Μεγάλωσε στο αγροτικό περιβάλλον του χωριού του και τέλειωσε το γυμνάσιο στον Ορχομενό. Σπούδασε δημοσιογραφία και θέατρο. Δούλεψε σαν ελεύθερος ρεπόρτερ δίπλα στους Δημήτρη Πουρνάρα, Γιάννη Σκαρίμπα, Νεοκλή Σαρρή και πολλούς άλλους καταξιωμένους δημοσιογράφους από το 1963-1967. Με την έναρξη της επταετίας μεταπηδάει στο θέατρο και συγκεκριμένα στην σχολή Σταυράκου. Από το 1970 συνεργάστηκε με πολλούς αθηναϊκούς θιάσους σαν ηθοποιός, με παράλληλη δράση στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, παρουσιάζοντας δικά του έργα και διασκευές. Έχει γράψει πάνω από δώδεκα θεατρικά έργα και παιδικά, εκ των οποίων τα μισά έχουν παιχθεί από αθηναϊκούς, αλλά και περιοδεύοντες θιάσους. Είναι ο δημιουργός του Βοιωτικού Θεάτρου και εκδότης της εφημερίδος “Ωτακουστής της Βοιωτίας”. Το 1986 εκδίδει το μυθιστόρημα “Οικογενειακή μας υπόθεση” και παράλληλα δημοσιεύει διηγήματά του σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Σήμερα ζει στην Κυψέλη της Αίγινας. Δημοσιεύει διηγήματα και αρθρογραφεί στον τοπικό Τύπο, ενώ παράλληλα ασχολείται με τη μεγάλη του αγάπη, που είναι το θέατρο.

Όσο κρατάει ένας χορός – Άγγελος Σερέτης

Τα διηγήματα του Άγγελου Σερέτη έρχονται να µας θυμίσουν πως δίπλα στον στιλπνό και ρηχό σημερινό κόσμο, όπου τα πάντα κρίνονται από το χρήμα και την κοινωνική επιτυχία, υπάρχουν και οι απλοί, συνηθισμένοι άνθρωποι, που ζούν και μοχθούνε κοντά µας.
Ο Άγγελος Σερέτης παρατηρεί αυτούς τους απλούς ανθρώπους και μας τους περιγράφει καλοπροαίρετα, συχνά με χιουμοριστική διάθεση και σε πολλά σημεία δείχνει πως τον θέλγει το απροσδόκητο και το απρόοπτο.
Σε όλα τα διηγήματά του ο συγγραφέας, χωρίς ρητορικές φιοριτούρες και μεγάλα λόγια, μιλάει για την ντομπροσύνη και την αξιοπρέπεια των απλών ανθρώπων τα πάθη και τους καημούς τους που δεν έχουν τελειωμό.

Διηγήματα, Ζαχαράκης Κ. Μ., 2007, 141 σελ.

Γυμνή αλήθεια – Άγγελος Σερέτης

Όσα φέρνει η στιγμή, ο χρόνος δεν τα φέρνει. Γιατί κανένας δεν μπορεί να ξέρει κατά πόσο ένα μικρό λάθος, έστω και το πιο ανώδυνο και επιπόλαιο ενδέχεται να τον βάλει σε μπελάδες, ή ακόμα και να του δώσει το νήμα της μοίρας του, οδηγώντας τον σε σκληρά και εφιαλτικά μονοπάτια, σε ιστορίες πικρές, που άμα τις γνώριζε από πριν ούτε να τις θυμάται δεν θα ’θελε αλλά ούτε και να τις κουβεντιάζει…

Όμως τέτοιες στιγμές που κάνουν τα χνάρια του πεπρωμένου να σμίξουνε, το σύμπαν συνομωτεί
για να σε φέρει σε κείνον το δρόμο που της αγάπης η δύναμη ποτέ δεν μπορεί να χαθεί και το άδικο
κανείς να το κουκουλώσει.

Νουβέλα, Ζαχαράκης Κ. Μ., 2010, 126 σελ.

Φονικό στην Αίγινα – Άγγελος Σερέτης

Ένας μυστηριώδης θάνατος από έκρηξη χειροβομβίδων μέσα στο σπίτι, του μεγαλογιατρού Πάνου Γρηγορίου στην Αίγινα. Μεγάλες οι γνωριμίες αλλά και με πλούσια παράνομη δραστηριότητα, πέρα από τα μεγάλα πρόσωπα, πλούσια παραβατικότητα επεκτείνονταν και σε ντόπια και ξένα άτομα. Η έρευνα κινείται ανάμεσα στον Πειραιά και στην Αίγινα, όπου ο διοικητής της Ρίζος, όλα τα ακούει, όλα τα βλέπει, αλλά δεν επιλαμβάνεται.

Ο συγγραφέας σε όλη την διάρκεια του έργου του επισημαίνει αρχές, αξίες και κανόνες, που διέπουν μια σωστή πολιτεία και κοινωνία όπου ισχύουν οι νόμοι, και οι μεν εκπρόσωποι του κράτους εφαρμόζουν απόλυτα τους νόμους, οι δε πολίτες συμμορφώνονται σ΄ αυτούς αδιαμαρτύρητα.

Η διαφθορά είναι διάχυτη, η ισχύς των κρατούντων και των εχόντων προεξάρχει των πάντων, αλλά και αυτού ακόμα του νόμου.

Νουβέλα, Ζαχαράκης Κ. Μ., 2016, 116 σελ.

Γιατί με λένε Νεκτάριο – Άγγελος Σερέτης

Ο Γέροντας καθιερώθηκε στην συνείδηση του Αιγινήτικου -κυρίως- λαού ως Άγιος και θαυματουργός, και πολλοί βάφτιζαν τα παιδιά τους, δίνοντάς τους τιμητικά το όνομά του. Γιατί όμως; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, την πήρα στην παραλία της Αίγινας την ημέρα της γιορτής του προστάτη Αγίου μας, περιμένοντας την λιτάνευση των ιερών του λειψάνων, όταν κάποιος φίλος, εντελώς αυθόρμητα με ρώτησε: “Ξέρεις γιατί με λένε Νεκτάριο;”