Αννα Μπαχά

Εγώ, ο κύριος Λω – Άννα Μπαχά

Το αν, φίλε μου, είναι λέξη επικίνδυνη. Μια ανόητη γλωσσική εφεύρεση του ανθρώπου είναι αυτός ο διάολος το αν, για να μπορεί να ξεγελά τον εαυτό του. Να μιλάς για τη ζωή από εδώ και πέρα με να, και ποτέ το ανάποδο. Μην αμφιβάλεις, μόνο να επιθυμείς. Κι ό,τι επιθυμείς πραγματικά θα δεις πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο τέλος θα γίνεται δικό σου.

Νουβέλα, Γαβριηλίδης, 2019, 112 σελ.

Το άλλοθι – Άννα Μπαχά

Μια γυναίκα δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει σαν άλλοθι τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της, για να μπορέσει να δικαιολογηθεί στον εαυτό της για όσα έχει και δεν έχει κάνει, αλλά βαθιά μέσα της κυρίως να εκδικηθεί τον αυταρχικό πατέρα της. Να εκδικηθεί πάνω απ’ όλα τον ίδιο της τον εαυτό, χωρίς να μπορεί καν να το αντιληφθεί.
Μια άγνωστη που στ’ αλήθεια πιστεύει πως μπορεί να νικήσει τη ζωή μόνο με το θάνατό της, το φως μόνο με το σκοτάδι, τη χαρά μόνο με τη θλίψη. Ένα άλλοθι που είναι αρκετό για να απαλύνει τον πόνο της και να κάνει τα πάντα να μοιάζουν για κείνη λιγότερο παράλογα, λιγότερο σκοτεινά.

Νουβέλα, Άπαρσις, 2015, 96 σελ.

Έχεις καφέ στην κούπα σου; – Άννα Μπαχά

Η Αθανασία, γνωστή συγγραφέας, στο τελευταίο στάδιο της ζωής, αποφασίζει να αφήσει μια μοναδική “κιβωτό” μέσα από ένα βιβλίο. Το τελευταίο;
Η Ελπίδα, φοιτήτρια της νομικής, κόρη του άντρα της Αθανασίας, γνωστού μεγαλοδικηγόρου, μπερδεμένη στα αδιέξοδα ανάμεσα στον δρόμο των πραγμάτων που γνωρίζει και στο δρόμο αυτών που θέλει να ανακαλύψει.
Δυο γυναίκες. “Μητριά” και κόρη. Συζητήσεις για τον έρωτα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τα όνειρα και τις προσδοκίες. Οι εμπειρίες της μιας όχημα ζωής για την άλλη. Διαδρομές ζωής. Πάντα μπροστά από μια κούπα αχνιστό καφέ!

Μυθιστόρημα, Άπαρσις, 2012, 176 σελ.