Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Αννα Στεφούλη

Αννα Στεφούλη

Η Άννα Στεφούλη γεννήθηκε στην Κοζάνη και κατοικεί στη Θεσσαλονίκη.
Είναι καθηγήτρια ξένων γλωσσών. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία, Μονπελιέ, και Αγγλία, Οξφόρδη, με αντικείμενο τη λογοτεχνία, το θέατρο και τη διδακτική των ξένων γλωσσών. Εργάσθηκε ως καθηγήτρια στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Paul Valery, Montpellier III, εκπαιδευτική σύμβουλος στο ΙSΟΝ-Στρατηγάκης και καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Συνεργάσθηκε με το περιοδικό “Εντευκτήριο”, ενώ το περιοδικό “Παρέμβαση” δημοσιεύει τακτικά διηγήματά της. Το 2004 δημοσιεύθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα “Γερανοί πετούσανε…” από τις εκδόσεις “Ελληνικά Γράμματα”.
Μυθιστορήματα
Γερανοί πετούσανε… (2004), Ελληνικά Γράμματα
Άλλον δεν έχω (2017), Ταξιδευτής

Διηγήματα
Όνειρα και οράματα (2021), Νησίδες

Όνειρα και οράματα – Άννα Στεφούλη

Όνειρα και οράματα


Η συλλογή «Όνειρα και Οράματα» περιλαμβάνει 12 διηγήματα του φανταστικού και του μυστηρίου. Αναφέρονται στο ξάφνιασμα απέναντι σε ανεξήγητα γεγονότα του καθημερινού βίου που ανατρέπουν την πραγματικότητα όπως τη γνωρίζουμε ή την αντιλαμβανόμαστε.

Είναι μια απάντηση στο αφόρητο του ρεαλισμού; Μια μεγέθυνση των επιθυμιών κόντρα στο ρεύμα που μας παρασύρει; Μια καταφυγή στο ανεξήγητο που εξηγεί ή δικαιολογεί συμπεριφορές και στάσεις που εναντιώνονται στο κυρίαρχο ρεύμα των κοινωνικών και ιστορικών καταναγκασμών;

Στη λογοτεχνία του φανταστικού, ο μετεωρισμός, ανακουφιστικός ή επώδυνος, για συμβάντα που δεν υπόκεινται ούτε σε φυσικούς νόμους ούτε σε κοινωνικές συμβάσεις, είναι το όργανο που δικαιολογεί το αναίτιο, σταματά ή επιταχύνει τον χρόνο για χάρη της διήγησης. Αν ο αναγνώστης διστάζει ανάμεσα στην λογική και στην υπερφυσική εξήγηση των γεγονότων, ο δισταγμός γίνεται μέθοδος, προπαίδεια στην αμφισβήτηση της αλόγιστης βεβαιότητας.

Διηγήματα, Νησίδες, 2021, 84 σελ.

Γερανοί πετούσανε… – Άννα Στεφούλη




Η Αγλαΐα, γεννημένη σε μια μικρή πόλη της μεταπολεμικής Ελλάδας, μεγαλώνει με τους μύθους και τα αρχέτυπα των παππούδων της, τα πάθη και τα παθήματα των μεγάλων. Οι ιστορίες των κοντινών της ανθρώπων και η Ιστορία, χαμένα μεγαλεία και σπαραγμοί, συνθέτουν στα μάτια της ένα σύμπαν ανεξήγητο, τρομακτικό, ανατρεπτικό όπου πρωταγωνιστούν οι αγωνίες, οι χαρές και οι έρωτες όσων ξέπεσαν στο έσχατο σκαλοπάτι του κτήνους ή εκείνων που πάλεψαν για να σταθούν στα πόδια τους, να επουλώσουν τις πληγές που προκάλεσαν κρίσιμα ιστορικά γεγονότα, αλλά και οι δικές τους επιλογές. Πώς θα κριθεί άξια από το Γέροντα να λάβει τα Πρωτοτόκια και το βάρος της αφέντρας της φαμίλιας της; Τα προγονικά προτάγματα θα καταφέρουν να τη σώσουν απ’ τη ρουφήχτρα; Είναι αντίπαλοι η μαγεία και η πραγματικότητα ή μπορεί να συμμαχήσουν; Θα λύσει τελικά το αίνιγμα με τους γερανούς και κυρίως τα άλλα «αινίγματα», περισσότερο σύνθετα και πολύπλοκα της ζωής; Το μυθιστόρημα Γερανοί πετούσανε… είναι η ιστορία ενός παιδιού, ίσως λίγο παράξενου, λίγο ασυνήθιστου, που παρατηρεί τον κόσμο προσπαθώντας να τον καταλάβει. Στη στροφή των καιρών, μετά τον ελληνικό εμφύλιο, καλείται να εναρμονίσει αρχαϊκά συμβόλαια αίματος και αρχέγονα ένστικτα με το αδιαμόρφωτο ακόμη τοπίο της Νέας Εποχής.

Μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2004, 279 σελ.

Άλλον δεν έχω – Άννα Στεφούλη




Γέροντας πια, στα ενενήντα πέντε, ο Ανέστης αναθυμάται, αναπολεί τη ζωή του απ’ το Κατιρλί της Προποντίδας μέχρι το Χρυσό Σερρών, απ’ τη Θεσσαλονίκη και τα Πιέρια, μέχρι τη Μακρόνησο, την Αθήνα και το Καστελόριζο.
Γεννημένος το 1915 του έλαχε να ζήσει όλες τις τραγικές, ιστορικές στιγμές της χώρας μας. Στην τοιχογραφία της ζωής του Ανέστη απεικονίζονται η αυθαιρεσία της Εξουσίας και της άρχουσας τάξης, η Κατοχή- με την εξαθλίωση του κόσμου και την ερήμωση του τόπου-, το Αντάρτικο και οι μάχες εναντίον του φασίστα κατακτητή, η εξορία, η δικτατορία και τα βασανιστήρια στη Μπουμπουλίνας. Οδηγός του, σ’ όλες αυτές τις καταστάσεις, η δέσμευση κι ο αγώνας για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Απ’ την άλλη πλευρά, ο Ανέστης αγάπησε, πόνεσε πολύ τους ανθρώπους που συνάντησε, χαράχτηκαν βαθιά μέσα του για πάντα. Η Μαρικούλα, αγαπημένη γυναίκα ολόκληρης ζωής, τα παιδιά τους, οι συμμαχητές, οι σύντροφοι και φίλοι-αδερφοί, όλοι πλάσματα τόσο μοναδικά, τόσο ανεπανάληπτα που, για το καθένα τους χωριστά και για όλα μαζί, θα ίσχυε το Άλλον δεν έχω.

Μυθιστόρημα, Ταξιδευτής, 2017, 516 σελ.

Πηγές: Biblionet, Ελληνικά Γράμματα, Ταξιδευτής, Νησίδες

Έλληνες λογοτέχνες

Ξένοι λογοτέχνες

Φιλικές Ιστοσελίδες