Αντώνης Ψάλτης

Η πλαστογραφία μου – Αντώνης Ψάλτης

το παρατσούκλι
(παππούς Αντώνης)

απ’ του μπαμπά μου τον μπαμπά
μου δόθηκε το όνομα
(όμως εγώ νομίζω κι άλλα)·
κι ένα παρατσούκλι (γέλια που κάναμε μικρά!),
δικό του χρόνια πριν,
μου το κοτσάραν
ένα καλοκαίρι
(έτσι πως κάνουν στα χωριά).

κι όλες οι γιαγιάδες,
Αντωνάκη, μου φωνάζαν,
ίδιος είσαι ο παππούς σου,
ίδιοι είστε, μια κοψιά!

πώς θα ‘τανε (το σκέφτομαι συχνά πυκνά)
άραγε ο παππούς;
πώς θα ‘ταν έξω από τη φωτογραφία
πώς θα ‘μασταν
ο ένας τον άλλον
αν προλαβαίναμε
στα ζωντανά;

Ποίηση, Κουκούτσι, 2022, 58 σελ.

Βασίλειο για ένα μολύβι – Αντώνης Ψάλτης

Θα φύγω ήρεμος και σίγουρος για πάντα
γιατί γνωρίζω καλά
πως ένα έργο αισθηματικό
δεν είναι λιγότερο διασκεδαστικό
απ’ της οχιάς τον απαγχονισμό

Ποίηση, Κέδρος, 2018, 40 σελ.

Το καντήλι και άλλα ποιήματα – Αντώνης Ψάλτης

ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΟ
εκεί που δεν υψώνονται
ας πάψουμε να βλέπουμε βουνά
γιατί στις κορυφές τους
καθώς λένε
κατοικούν οι θεοί
και οι θεοί θέλουνε το κακό μας

ΠΛΑΝΟΔΙΟ
κέρματα να ‘χα για φωνήεντα
με σύμφωνο τον ήχο
απ’ του σκουφιού μου το ζητιάνεμα
να κέρναγα τον στίχο

Ποίηση, Αιγαίον, 2013, 29 σελ.

Ο ήρωας μέσα μου – Αντώνης Ψάλτης

δικά σου είναι τα ποιήματα που δεν τα γράφω
e. e. cummings

αδυσώπητα χυμούν στο ποίημα
τ’ αχόρταγα φιλιά σου
δαγκώνοντας βαθιά την κάθε λέξη
και με τη γλώσσα της
τον κάθε μου στίχο λαξεύει
μέχρι αυτός να γίνει τέλειος!
ώσπου στο τέλος
μέσα στο σώμα της μοναδικό
όλο το ποίημα θα γευτεί
όλο το ποίημα μέσα στα σπλάχνα της
πάλι και πάλι
θα χαθεί

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2005, 54 σελ.