Σπούδασε νομικά και δικηγορεί στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων “Δεινός καβαλάρης” (Πλανόδιον, 2000), “Σφαίρες στο Αιγάλεω” (Σοκόλη, 2003), τα μυθιστορήματα “Το αόρατο άσυλο” (Κέδρος, 2001), “Ένας Αύγουστος χωρίς επίλογο” (Μεταίχμιο, 2005) και “Ας μην ενοχληθεί κανείς” (Μεταίχμιο, 2008) καθώς και ποιητικές συλλογές.
Το αόρατο άσυλο (2001), Κέδρος
Ένας Αύγουστος χωρίς επίλογο (2005), Μεταίχμιο
Ας μην ενοχληθεί κανείς (2008), Μεταίχμιο
Ένας Αύγουστος χωρίς επίλογο (2011), Μεταίχμιο (Ε)
Η Θέμις και τα ζάρια (2020), Εύμαρος
Διηγήματα
Δεινός καβαλάρης (2000), Πλανόδιον
Σφαίρες στο Αιγάλεω (2003), Σοκόλη
Η δωρεά των δέντρων (2018), Εύμαρος
Η Θέμις και τα ζάρια – Άρις Αλεβίζος
Αυτό το βιβλίο είναι η έντιμη -θέλω να πιστεύω- προσπάθειά μου να αποστάξω στο χαρτί μια ζωή 37 χρόνων στα Δικαστήρια. Είναι το στοίχημα με τον εαυτό μου, αν μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα αφήγηση μια εντελώς κοινότοπη και καθημερινή δικαστική υπόθεση. Είναι, ακόμη, η έκφραση της απορίας μου γι’ αυτό που με τόση ευκολία ονομάζουμε αγάπη και που τόσο λίγο έχουμε αγγίξει.
Συμπέρασμα: Η παράνοια της λεγόμενης Δικαιοσύνης συμπλέκεται με την παράνοια της λεγόμενης Αγάπης, σε ένα μυθιστόρημα πίσω από τους μύθους που έχουμε χτίσει γι’ αυτά τα δύο.
Α.Α
Μυθιστόρημα, Εύμαρος, 2020, 192 σελ.
Η δωρεά των δέντρων – Άρις Αλεβίζος
Στο πρώτο μέρος, ο αφηγητής, μέσα από δέκα ομόκεντρα διηγήματα, συνομιλεί με διάφορα δέντρα ή φυτά και περιγράφει την εξ αίματος σχέση του με αυτά -σχέση αγάπης ή μίσους- καθώς και την εξέλιξή της από τα παιδικά του χρόνια έως και σήμερα.
Στο δεύτερο μέρος, τα δεκατρία, επίσης ομόκεντρα, διηγήματα υφαίνονται με άξονα τον θάνατο, σε τραγικές αλλά και γελοίες εκφάνσεις του.
Διηγήματα, Εύμαρος, 2018, 174 σελ.
Ας μην ενοχληθεί κανείς – Άρις Αλεβίζος
Ένας άντρας, ο Ιάσων Χειμωνίδης, με φόντο τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες κάθε εποχής της ζωής του, διαρκώς μεταναστεύει από τον εαυτό του και πάντοτε τον βρίσκει μπροστά του. Μετά το αρχικό κατάλυμα της οικογένειας ακολουθεί η μετάσταση στο σχολείο, την εκκλησία, το ποδόσφαιρο, το κόμμα, το στρατό, τον αγώνα για οικονομική καταξίωση, τον έρωτα, την ποίηση, τη μοναξιά.
Τα γεγονότα που καθορίζουν τον ήρωα και τις συνακόλουθες εσωτερικές μεταλλαγές του αποδίδονται με τη σοβαρότητα και τη γελοιότητα που τους αναλογούν, με ματιά ειρωνική που ενίοτε γίνεται τρυφερή ή και εντέλει δραματική.
Ο Άρις Αλεβίζος, με μια ματιά ειρωνική που άλλοτε γίνεται τρυφερή και ενίοτε δραματική, ξεδιπλώνει στο νέο του μυθιστόρημα την ιστορία ενός άντρα, που με φόντο τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες κάθε περιόδου της ζωής του, διαρκώς μεταναστεύει από τον εαυτό του και πάντοτε τον βρίσκει μπροστά του.
Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2008, 336 σελ.
Ενας Αύγουστος χωρίς επίλογο – Άρις Αλεβίζος
…Κι ας πήγαινε κατά διαόλου η Μερσέντες, ο θείος, τα δικαστήρια και οι πραγματογνώμονες. Γιατί έτσι μπορεί να είχαμε γλιτώσει. Και τώρα να μην ήμουν περιφερόμενος εδώ πέρα. Και δεν πειράζει, ας μου έλειπε το καθαρό βλέμμα της γερόντισσας που με καλημέρισε. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι αυτό το βλέμμα με ακολουθεί. Σαν αδέσποτο σκυλί που πήρε το κατόπι μου […]Μου φαίνεται ωστόσο ότι προσπαθώ να βγάλω από τη μύγα ξίγκι. Ναι, αυτό με μάρανε τώρα. Να κάνω συγκρίσεις και αποτιμήσεις σε βλέμματα αγνώστων που μου έχουν εντυπωθεί. Τι θέλω, τι γυρεύω σ’ ένα ξένο νησί ξένος; Άλλοτε την παραμύθα της ποιτικίζουσας διάθεσης στο κεφάλι κι άλλοτε ψευτοφιλόσοφος παρηγορητής του εαυτού μου.
Ένας μοναχικός άντρας καταφεύγει Αύγουστο στη Χίο για να αντιμετωπίσει τα προσωπικά του αδιέξοδα. Ξετυλίγοντας το κουβάρι των σκέψεών του, το παρελθόν φωτίζεται: σχέσεις εύθραυστες στη σκιά της συμβατικότητας, βεβιασμένες επιλογές, έρωτες ανολοκλήρωτοι. Όλα όσα έμοιαζαν ναρκωμένα από την ισοπεδωτική καθημερινότητα έχουν αφυπνιστεί, με αφορμή τη γραφειοκρατική οδύσσεια για ένα πολυτελές αυτοκίνητο.
Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2005, 297 σελ.
Σφαίρες στο Αιγάλεω – Άρις Αλεβίζος
Απλές, καθημερινές ιστορίες, όπου οι ήρωες άλλοτε πρωταγωνιστούν σε κωμικοτραγικά παθήματα, άλλοτε διεκδικούν με πάθος την αλήθεια τους μέσα στην ανελέητη σχετικότητα των πολλαπλών προοπτικών, και άλλοτε μονολογούν σιωπηλοί, καθώς αναλώνονται σε συνήθη, αλλά όχι ασήμαντα, συμβάντα.
Ιστορίες που εν πολλοίς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως κέρματα εντυπώσεων ενός σαρκάζοντος και αυτοσαρκαζόμενου “Παρατηρητή”.
Διηγήματα, Σοκόλη, 2003, 141 σελ.
Το αόρατο άσυλο – Άρις Αλεβίζος
Δύο φίλοι πορεύονται παράλληλα. Ο ένας σχετικώς υποψιασμένος, πλην κατά βάση εκπρόσωπος της «αυτόματης ζωής». Ο άλλος κατ επάγγελμα καχύποπτος απέναντι στα αυτονόητα και σαρκαστής. Καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονται προκαλώντας αναταράξεις στη ζωή τους, ο δεύτερος επιχειρεί τη ρήξη, ενώ ο πρώτος καταλήγει οριστικά υποψιασμένος, αλλά και ανήμπορος να αποδράσει από το αόρατο άσυλο της καθημερινότητας. Σε μια απεγνωσμένη απόπειρα αυτογνωσίας, επιχειρεί την αναδρομική αποτίμηση των καταστάσεων που μεσολάβησαν…
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2001, 183 σελ.
Δεινός καβαλάρης – Άρις Αλεβίζος
Διηγήματα, Πλανόδιον, 2000, 155 σελ.
Πηγές: Biblionet, Πλανόδιον, Κέδρος, Σοκόλη, Μεταίχμιο, Εύμαρος
