Αρθουρ Κλαρκ

2001: Οδύσσεια του διαστήματος

Tο μυθιστόρημα που άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τα άστρα… και τον ίδιο μας τον εαυτό…
Η ανακάλυψη ενός αινιγματικού μονόλιθου στη Σελήνη φέρνει την ανθρωπότητα αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας της. Σύντομα η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στους εξωτερικούς πλανήτες γίνεται πραγματικότητα. Όμως, καθώς το διαστημόπλοιο “Ανακάλυψη” ταξιδεύει προς τις παρυφές του ηλιακού συστήματος, μεταφέροντας τα όνειρα και τις προσδοκίες των κατοίκων της Γης, τα μέλη του πληρώματός του θα κληθούν να υπερνικήσουν δυσκολίες που ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία…

2001 A Space Odyssey

2010: Οδύσσεια δύο

Εννιά χρόνια μετά το ολέθριο ταξίδι της Aνακάλυψης στο Δία το 2001, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ αναλαμβάνουν από κοινού μια αποστολή με προορισμό το έρημο πια διαστημόπλοιο. Στόχος τους είναι να αναζητήσουν τα αίτια της αποτυχίας στις μνημονικές συστοιχίες του υπολογιστή ΧΑΛ 9000… αλλά και να διαπιστώσουν τι απέγινε ο Κυβερνήτης Ντέιβ Μπόουμαν.
Αυτό που δε γνωρίζουν είναι ότι οι Κινέζοι έχουν οργανώσει μια αποστολή με τους ίδιους ακριβώς στόχους. Έτσι ξεκινά μια φρενήρης κούρσα του διαστήματος με έπαθλο τις πολύτιμες πληροφορίες που ίσως κρύβει η Aνακάλυψη για το μυστηριώδη μονόλιθο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το Δία.
Στο μεταξύ, η οντότητα που ήταν κάποτε ο Ντέιβ Μπόουμαν -ο μοναδικός άνθρωπος που κατανόησε τα μυστικά του μονόλιθου- κατευθύνεται προς τη Γη, σ’ ένα ταξίδι που μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικής σημασίας…
“Μια συναρπαστική περιπλάνηση στα πέρατα του ηλιακού συστήματος, ένας άξιος διάδοχος του 2001.”
(Carl Sagan)
“Ο Κλαρκ συνδυάζει με μαεστρία την επιστήμη και τη φιλοσοφία σε ένα πρωτόγνωρο κοσμικό παιχνίδι.”
(Time)

2010 Odyssey Two

2061: Οδύσσεια τρία

“… Το φως του Εωσφόρου έπεφτε πάνω στο μαύρο γυαλί του αρχαίου κτιρίου και ταυτόχρονα πάνω στο στενό ασημένιο τόξο που απλωνόταν πάνω από το νότιο τμήμα του ουρανού… Αν κάποιος κοίταζε προσεκτικά, θα μπορούσε να ξεχωρίσει τη λεπτή κλωστή του Πύργου του Παναμά, ενός από τους έξι ομφάλιους λώρους από διαμάντι που ένωναν τη Γη με τα διασκορπισμένα της παιδιά…”
“Ξαφνικά, σχεδόν τόσο απότομα όσο είχε φανερωθεί, ο Εωσφόρος άρχισε να εξασθενεί και σιγά σιγά να χάνεται. Η νύχτα που οι άνθρωποι είχαν ξεχάσει για τριάντα γενιές απλώθηκε με τα όμορφα φτερά της για να δώσει στον ουρανό το πρόσωπο εκείνο που για εκατομμύρια χρόνια είχαν συνηθίσει και αγαπήσει οι άνθρωποι.”
“Και για δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερα εκατομμύρια χρόνια, ο Μονόλιθος ξύπνησε”.

2061 Odyssey Three

3001: Η Τελική Οδύσσεια

Το 3001 η ανθρωπότητα καταφέρνει ακόμα να επιβιώνει, πάντα όμως υπό το κράτος του φόβου για τους τρεις μαύρους μονόλιθους που κυριαρχούν στο ηλιακό σύστημα.
Και τότε ανατέλλει μια μοναδική ελπίδα. Στις παγωμένες παρυφές του Γαλαξία ανακαλύπτεται το σώμα του Φρανκ Πουλ, που είχε χαθεί πριν από χίλια χρόνια, όταν ενώ ταξίδευαν προς τον Δία ο υπερ-υπολογιστής HAL προκάλεσε το θάνατό του.
Οι επιστήμονες τον επαναφέρουν στη ζωή και τον προετοιμάζουν για να συνεχίσει το ταξίδι που διακόπηκε τότε με τραγικό τρόπο. Η αποστολή του είναι να λύσει το τρομακτικό μυστήριο της ύπαρξης των μονολίθων. Για να το πετύχει, όμως, θα πρέπει πρώτα ν’ ανακαλύψει σε τι έχουν μετατραπεί ο συνεργάτης του, Μπόουμαν, και ο HAL, όταν εγκλωβίστηκαν μέσα στο μονόλιθο…
Με την Τελική Οδύσσεια, ο Άρθουρ Κλαρκ οδηγεί τη σημαντικότερη και πιο επιτυχημένη σειρά επιστημονικής φαντασίας στο υπέροχο και απρόβλεπτο τέλος της. Κάνοντας ένα άλμα χιλίων χρόνων στο μέλλον, αποκαλύπτει μια αλήθεια που μόνο τώρα μπορούμε να κατανοήσουμε.
Ένα επικό αριστούργημα και ένας άθλος της φαντασίας που όμως βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, το 3001 είναι μια ιστορία που μόνο ο Κλαρκ θα μπορούσε να επινοήσει..

3001 The Final Odyssey

Ραντεβού με τον Ράμα 1

Την πρώτη “νύχτα” πάνω στον Ράμα δυσκολεύτηκαν πολύ να κοιμηθούν. Η σκοτεινιά της και τα μυστήρια που αυτή έκρυβε στον κόρφο της δημιουργούσαν παράξενη ένταση, μα το πιο ανησυχητικό ήταν η απόλυτη σιωπή που επικρατούσε.
Η πλήρης απουσία ήχων δεν είναι κάτι φυσικό. Κάθε ανθρώπινη αίσθηση νιώθει την ανάγκη να λειτουργήσει, και, αν κάποιος της στερήσει τη δυνατότητα αυτή, τότε το μυαλό εφευρίσκει από μόνο του τα αναγκαία υποκατάστατα.

Rendezvous with Rama

Ραντεβού με τον Ράμα 2

Το 2197, ο κόσμος γνώριζε πια ότι το αντικείμενο που ερχόταν βιαστικά προς τους εσωτερικούς πλανήτες του ηλιακού συστήματος ήταν ένα δεύτερο εξωγήινο διαστημόπλοιο.
Καθώς ο καινούργιος επισκέπτης πλησίαζε και τα φυσικά του γνωρίσματα γίνονταν όλο και πιο ευδιάκριτα, από το πλήθος των οργάνων που ήταν στραμμένα προς το μέρος του, επιβεβαιώθηκε ότι αυτό το διαστημόπλοιο, εξωτερικά τουλάχιστον, ήταν ολόιδιο με το προηγούμενο.
Ο Ράμα είχε επιστρέψει. Η ανθρωπότητα είχε ένα δεύτερο ραντεβού με το πεπρωμένο.

Rama II, με τον Gentry Lee

Ραντεβού με τον Ράμα 3

Το διαστημόπλοιο “Ράμα ΙΙ” ταξιδεύει έξω από το ηλιακό σύστημα. Πλήρωμά του δύο άντρες και μία γυναίκα. Μπροστά τους ανοίγεται το ανεξερεύνητο, σε ένα ταξίδι που κανένας άνθρωπος δεν επιχείρησε ποτέ.
Στο τέλος της περιπετειώδους περιπλάνησης -άγνωστο πόσα χρόνια μετά- ίσως τους περιμένει η αλήθεια για τις μυστηριώδεις επισκέψεις του Ράμα και για τους αινιγματικούς κατασκευαστές του, που αναστάτωσαν τον πλανήτη.

The Garden of Rama, με τον Gentry Lee

Ραντεβού με τον Ράμα 4

H αποκάλυψη του Ράμα


Με τα πρώτα τους βήματα μέσα στην πόλη των χταποδοαραχνών, βρέθηκαν σε κατάσταση έκστασης, σαν μαγεμένοι… Τριγύρω τους ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων… Μια ομάδα από τέσσερα μεγάλα σκουλήκια ή φίδια που έμοιαζαν με στριφογυριστά ζαχαροκάλαμα, μόνο που είχαν πιο έντονα χρώματα, σέρνονταν μπροστά στην πύλη, στα πόδια του Ρίτσαρντ και της Νικόλ… Φυσικά υπήρχαν δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, χταποδοαραχνών, που όλες τους είχαν έρθει στην πύλη για να ρίξουν μια ματιά στα δύο ανθρώπινα όντα που επισκέπτονταν την πόλη τους. Ήταν παραταγμένες σε ομάδες, μπροστά ή και πάνω από τις στέγες των κτιρίων που ορθώνονταν κατά μήκος της λεωφόρου. Και μιλούσαν όλες μαζί συγχρόνως με τις φωτεινές χρωματικές τους δέσμες, τονίζοντας έτσι τον σταθερό διάκοσμο του δρόμου με δυναμικές εκρήξεις ποικίλων αποχρώσεων…

Rama Revealed, με τον Gentry Lee

Το μάτι του χρόνου

Το 2037 συμβαίνει πάνω στη Γη κάτι το πρωτοφανές και ανεξήγητο, που αλλάζει την έννοια της συγχρονίας, σπάζει το φράγμα του χώρου και του χρόνου, ακυρώνει τους νόμους της φυσικής και της γεωμετρίας.
Η Γη διαλύεται σε κομμάτια και επανενώνεται από διάφορα “θραύσματα” εποχών: πάνω στη σφαίρα της συνυπάρχουν ταυτόχρονα πολεμιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον ίδιο επικεφαλής, ο Τζένγκις Χαν με τις ορδές του, μέλη μιας ειρηνευτικής αποστολής του Ο.Η.Ε. και κοσμοναύτες από τον 21ο αιώνα μαζί με βρετανούς στρατιώτες του 19ου αιώνα, χωρίς να λείπουν και “νησίδες” από προϊστορικές εποχές και ανθρωποπίθηκοι.
Το τι θα ακολουθήσει είναι απίστευτο. Όλοι κατευθύνονται στη Βαβυλώνα, όπου έχουν εντοπιστεί περίεργα ραδιοσήματα.
Στις συγκρούσεις που ακολουθούν εκεί, στον ανελέητο αγώνα επικράτησης των πάντων επί των πάντων, παντόπτες, επιβλέποντες σε ό,τι συμβαίνει, είναι τα Μάτια του Χρόνου, σφαίρες που παραμένουν μετέωρες και αινιγματικές στον αέρα. Ποιος είναι ο ρόλος τους;
Θα ξαναβρούμε το νήμα της ιστορίας ή ένας καινούργιος πλανήτης γεννιέται;

Άρθουρ Κλαρκ, Στέφεν Μπάξτερ

Ηλιακή καταιγίδα

Η Μπιζέζα Ντουτ, επιστρέφοντας στη Γη του 2037 με τη βοήθεια των Πρωτογέννητων, κάποιων μυστηριωδών και πανίσχυρων όντων, βασανίζεται από τις αναμνήσεις πέντε χρόνων που πέρασε πάνω στον παράξενο πλανήτη Μιρ, ένα συνονθύλευμα τόπων και λαών, που ανήκουν σε διάφορες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας. Για ποιο λόγο οι Πρωτογέννητοι δημιούργησαν τoν Μιρ; Γιατί έφεραν πίσω στη Γη την Μπιζέζα μια μέρα μετά την αρχική της εξαφάνιση;
Οι απορίες της Μπιζέζα λύνονται όταν επιστήμονες ανακαλύπτουν μια αφύσικη ανωμαλία στον πυρήνα του ήλιου, η οποία έχει προκληθεί από εξωγήινη επέμβαση πριν από δυο χιλιάδες χρόνια. Τώρα, τα σχέδια των μυστηριωδών όντων, που μπήκαν σε εφαρμογή αμέτρητα έτη φωτός μακριά από τον πλανήτη, έρχονται να αποδώσουν καρπούς με μια ηλιακή καταιγίδα που πρόκειται να εξαφανίσει κάθε ζωή πάνω στη Γη, βομβαρδίζοντάς την με θανάσιμη ακτινοβολία.

Sunstorm, με τον Stephen Baxter

Πρωτογέννητοι

Tο 2037 συμβαίνει πάνω στη Γη κάτι το πρωτοφανές και ανεξήγητο, που αλλάζει την έννοια της συγχρονίας, σπάζει το φράγμα του χώρου και του χρόνου, ακυρώνει τους νόμους της φυσικής και της γεωμετρίας.
Η Γη διαλύεται σε κομμάτια και επανενώνεται από διάφορα “θραύσματα” εποχών: πάνω στη σφαίρα της συνυπάρχουν ταυτόχρονα πολεμιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον ίδιο επικεφαλής, ο Τζένγκις Χαν με τις ορδές του, μέλη μιας ειρηνευτικής αποστολής του Ο.Η.Ε. και κοσμοναύτες από τον 21ο αιώνα μαζί με βρετανούς στρατιώτες του 19ου αιώνα, χωρίς να λείπουν και “νησίδες” από προϊστορικές εποχές και ανθρωποπίθηκοι.
Το τι θα ακολουθήσει είναι απίστευτο. Όλοι κατευθύνονται στη Βαβυλώνα, όπου έχουν εντοπιστεί περίεργα ραδιοσήματα. Στις συγκρούσεις που ακολουθούν εκεί, στον ανελέητο αγώνα επικράτησης των πάντων επί των πάντων, παντόπτες, επιβλέποντες σε ό,τι συμβαίνει, είναι τα Μάτια του Χρόνου, σφαίρες που παραμένουν μετέωρες και αινιγματικές στον αέρα. Ποιος είναι ο ρόλος τους;
Θα ξαναβρούμε το νήμα της ιστορίας ή ένας καινούργιος πλανήτης γεννιέται;

Firstborn, με τον Stephen Baxter

Έξοδος

“Κι έτσι, αυτή είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνετε εδώ πάνω;” είπε ο πιλότος, ξαπλώνοντας τεμπέλικα πίσω στο κάθισμά του, έτσι που αυτό κουνήθηκε μπρος και πίσω πάνω στα στηρίγματά του. Έμπλεξε τα δάχτυλα των χεριών του πίσω στο σβέρκο του μ’ ένα νωχελικό τρόπο που δεν ήταν και πολύ ενθαρρυντικός για τον επιβάτη του.
“Ναι”, είπε ο Μάρτιν Γκίμπσον, μην αφήνοντας απ’ τα μ’ατια του το χρονόμετρο καθώς χτύπαγε τα δευτερόλεπτα.
“Το φαντάστηκ. Ποτέ δεν τόχατε πιάσει σωστά στις ιστορίες σας. Όλες αυτές οι ανοησίες για λιποθυμίες απ την επιτάχυνση… Γιατί πρέπει να γράφονται τέτοια πράγματα; Δυσφημούν το επάγγελμά μας”.
“Λυπούμαι”, απάντησε ο Γκίμπσον. “Μα νομίζω πως μιλάτε για τις πρώτες μου ιστορίες. Τα ταξίδια στο διάστημα δεν είχαν τότε ακόμα αρχίσει, κι έπρεπε να χρησιμοποιήσω τη φαντασία μου”…

Martin Gibson, a famous science fiction author, is travelling to Mars, as a guest of the crew of the spaceship Ares. After arriving at Space Station One, in the orbit of Earth, from which all interplanetary journeys start, he begins the three-month trip to Mars.
The youngest crew member, Jimmy Spencer, who is still in training to be an astronaut, is assigned the task of answering his questions about the technology of space flight, and they become friends. Gibson tells him about his early life, revealing that he had to leave Cambridge University because of a nervous breakdown and never completed his studies. After psychiatric treatment, he had become an author. He also reveals that he had an affair at university but that he and his girlfriend broke up and that she married another man, had a child and later died.
On Mars, Gibson and the crew go their separate ways. Gibson meets the Chief Executive of Mars, Warren Hadfield, and Mayor Whittaker, who run the colony from the base at Port Lowell. He discusses the future of the colony with Hadfield, who is keen to make Mars as self-sufficient as possible, given the vast distance that materials have to come from Earth.
On a trip by passenger jet to an outlying research station, Gibson and the crew are forced down by a dust storm. They explore the nearby area and discover a small group of kangaroo-like creatures, the unsuspected natives of Mars. They appear to have limited intelligence by human standards and are vegetarians, living on native plants.

The Sands of Mars

Νησιά στον Ουρανό

Κερδίζοντας ένα ταξίδι για το Γήινο Σταθμό, ο Ρόυ είχε την ευκαιρία της ζωής του! Στο Διαστημικό Σταθμό με τροχιά γύρω από τη Γη, και σε ύψος 500 μίλια, τα πιο απίθανα όνειρα του Ρόυ είχαν βγει αληθινά. Σ’ όλη του τη ζωή ένιωθε την ακαταμάχητη γοητεία των άστρων και τώρα ήταν εδώ – μάθαινε να ζει και να εργάζεται σε συνθήκες χωρίς βαρύτητα. Η επίσκεψη του Ρόυ στο Γήινο Σταθμό υποτίθεται ότι θα ήταν ρουτίνας και χωρίς προβλήματα, αλλά απρόβλεπτοι κίνδυνοι παραμονεύουν μέσα στο μαύρο αχανές του διαστήματος. Μια γοητευτική εικόνα της ζωής στο διάστημα από ένα μάστορα της επιστημονικής φαντασίας.

Islands in the Sky

Ενάντια στο πέσιμο της νύχτας

Diaspar is a seemingly ageless city in the year 10 billion AD; the last child, Alvin, was born seventeen years ago. Alvin is a child curious about the outside world, which, according to the earliest histories, was destroyed by the Invaders, leaving only Diaspar. Alvin’s desire to see the outside world is considered an eccentricity. When Alvin wanders into a tower to watch a sunset, he finds a rock with the inscription: “There is a better way. Give my greetings to the Keeper of the Records. Alaine of Lyndar”.
Alvin takes the message to Rorden, the Keeper of the Records, who has access to “all the knowledge of Humanity.” Rorden finds the record of the message but does not believe Alvin is ready to understand it.
Three years later, Rorden discloses that not only has he been waiting for Alvin to age, but he has also been trying to find out how people in the past went outside. He and Alvin find a way out and Alvin finds a destination called Lys.

Against the Fall of Night

Οι επικυρίαρχοι

Το τέλος της παιδικής ηλικίας


Η επιχείρηση ήταν φυσικά, από τη δική τους άποψη, μια πολύ μικρή επιχείρηση, αλλά για τη Γη ήταν το πιο μεγάλο γεγονός που είχε συμβεί ποτέ. Χωρίς καμιά προειδοποίηση τα μεγάλα πλοία έφθασαν σαν χείμαρρος από τα άγνωστα βάθη του διαστήματος. Αναρίθμητες φορές μυθιστορήματα είχαν περιγράψει μια τέτοια ημέρα, αλλά κανείς ποτέ δεν πίστεψε ότι θα συνέβαινε κάποτε στην πραγματικότητα. Τώρα είχε επιτέλους συμβεί. Οι σιωπηλές λαμπερές σιλουέτες που αιωρούνταν πάνω από κάθε χώρα ήταν το σύμβολο μιας επιστήμης που ο άνθρωπος δεν είχε ελπίδες να φτάσει για αιώνες.

Childhood’s End

Γαιόφως

Η ανθρωπότητα εκτείνεται πια πέρα από τη Γη, στις αστρικές αποικίες.
Οι κάτοικοι των τελευταίων, όμως, φαίνεται ότι για να καλύψουν τις ζωτικές τους ανάγκες πρέπει να είναι εξαρτημένοι από τον πλανήτη από τον οποίο ξεκίνησαν.
Η απειλή της σύγκρουσης αρχίζει να διαγράφεται.

Ο μονογραμμικός σιδηρόδρομος έκοψε ταχύτητα καθώς σκαρφάλωνε πάνω στις σκιερές πεδιάδες. Από στιγμή σε στιγμή θα ξαναβγούμε στον ήλιο, σκέφτηκε ο Σάντλερ. Το σκοτάδι έπεφτε με τόσο αργό ρυθμό, που με λίγη προσπάθεια, θα μπορούσε κανένας να το αποφύγει, κρατώντας τον ήλιο αιωρούμενο στον ορίζοντα μέχρι τη δύση του. Ακόμα και τότε όμως ο ήλιος θα χανόταν τόσο απρόθυμα, που θα’πρεπε να περάσει πάνω απο μια ώρα μέχρι να σβήσει και η τελευταία αχτίδα του κάτω απο την άκρη της Σελήνης, για να αρχίσει η ατέλειωτη σεληνιακή νύχτα.
Τη νύχτα αυτή είχε διατρέξει τον πλανήτη, όπου οι πρώτοι άνθρωποι είχαν φτάσει πριν δυο αιώνες, με μια σταθερή και άνετη ταχύτητα 500 χιλιομέτρων την ώρα. Εκτός απο τον βαριεστημένο οδηγό, που δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει απο το να ετοιμάζει καφέδες, οι υπόλοιποι μοναδικοί επιβάτες ήσαν τέσσερις αστρονόμοι απο το Αστεροσκοπείο. Οταν μπήκε μέσα ο Σάντλερ του κούνησαν το κεφάλι φιλικά, αλλά γρήγορα μπλέχτηκαν σε μια τεχνικής φύσεως συζήτηση κι απο τότε αγνόησαν την παρουσία του. Πειράχτηκε λίγο απο αυτή την αδιαφορία, γρήγορα όμως παρηγορήθηκε στη σκέψη, πως ίσως να τον πέρασαν για εποχιακό επισκέπτη κι όχι για νιόφερτο στην πρώτη του αποστολή στη Σελήνη…

Earthlight

Η πόλη και τ’ άστρα

… Μερικές φορές όμως οι αρχαίοι μύθοι ξυπνούσαν μέσα τους για να τους ταράξουν, κι αναστατώνονταν καθώς θυμόντουσαν τις ιστορίες της Αυτοκρατορίας, όταν το Ντίασπαρ ήταν ακόμα νέο και στήριζε την ύπαρξή του στο εμπόριο πολλών ηλιακών συστημάτων. Δεν επιθυμούσαν να ξαναγυρίσουν οι παλιές μέρες, γιατί ήταν ευχαριστημένοι με το αιώνιο φθινόπωρό τους. Οι δόξες της Αυτοκρατορίας άνηκαν στο παρελθόν και θα έμεναν για πάντα εκεί, γιατί θύμιζαν με ποιο τρόπο έφτασε το τέλος της, και με τη σκέψη των Εισβολέων, το ρίγος του διαστήματος έφτανε βαθιά ως τα κόκαλά τους.
Τότε ήθελαν πιο πολύ να γυρίσουν στη ζωή και τη ζέστα του Ντίασπαρ, στη μεγάλη χρυσή περίοδο που η αρχή της ήταν ήδη χαμένη και το τέλος της ακόμα άγνωστο. Άλλοι άνθρωποι είχαν ονειρευτεί μια τέτοια εποχή, αλλά μόνο εκείνοι το είχαν κατορθώσει.
Ζούσαν στην ίδια πόλη, περπατούσαν στους ίδιους θαυμαστά αμετάβλητους δρόμους, κι ας είχαν περάσει περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια.

The City and the Stars

Παράξενες θάλασσες

“Όλα εντάξει. Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε”.
“Το βάρος δεν πίεζε το υποβρύχιο κι ο Φράνκλιν μπορούσε πάλι να δει. Ο Πέρσυ είχε αγκιστρωθεί ωραία. Γύρω από το σώμα του είχε δεθεί μια ταινία από χοντρό, ελαστικό ύφασμα, στο πιο στενό του σημείο, ακριβώς πίσω από το αγκίστρι. Από το δέσιμο αυτό ένα σύρμα έφτανε μέχρι το υποβρύχιο του Ντον, αόρατο στην ομίχλη των εκατό ποδιών βάθος. Ο Πέρσυ ρυμουλκήθηκε στο νερό με τη συνηθισμένη του οπίσθια κίνηση. Αν είχε τις αισθήσεις του κι αντιδρούσε ενεργητικά, θα μπορούσε να ξεφύγει αρκετά εύκολα, αλλά στην παρούσα διευκόλυνε τον Ντον να τον οδηγεί χωρίς δυσκολία. Τα άσχημα θα άρχιζαν όταν θα ξυπνούσε…”

The Deep Range

Ναυάγιο στη Σελήνη

Το να είναι καπετάνιος του μοναδικού καραβιού στο φεγγάρι, ήταν μια διάκριση που ο Πατ Χάρρις την απολάμβανε. Καθώς οι επιβάτες έμπαιναν στο “Σελήνη” κι αγωνίζονταν για τι θέσεις κοντά στα παράθυρα, αναρωτιόταν πως θα ήταν το ταξίδι τους αυτή τη φορά. Στο καθρεφτάκι μπορούσε να διακρίνει τη δεσποινίδα Γουίλκινς, πολύ κομψή με τη μπλε στολή της Σεληνιακής Επιτροπής Τουρισμού, που έκανε το συνηθισμένο καλωσόρισμα στους επιβάτες. Πάντα προσπαθούσε να η σκέφτεται σαν “δεσποινίδα Γουίλκινς” και όχι σαν Σου, όταν είχαν μαζί υπηρεσία. Αυτό τον βοηθούσε να έχει το μυαλό του στη δουλειά του. Αλλά το πως σκεφτόταν εκείνη γι’αυτόν, δεν είχε καταφέρει να το ανακαλύψει ακόμα…

By the 21st century, the Moon has been colonized, and although still very much a research establishment, it is visited by tourists who can afford the trip. One of its attractions is cruise across one of the lunar seas, named the Sea of Thirst, (located within the Sinus Roris) filled with an extremely fine dust, a fine powder far drier than the contents of a terrestrial desert and which almost flows like water, instead of the common regolith which covers most of the lunar surface. A specially designed “boat” named the Selene skims over the surface of the dust in the same manner as a jetski.
But on one cruise, a moonquake causes an underground cavern to collapse, upsetting the equilibrium. As the Dust-cruiser Selene passes over, it sinks about 15 metres below the surface of the dust, hiding the vessel from view, and trapping it beneath the dust. Immediately there are potentially fatal problems for the crew and passengers inside. The sunken Selene has a limited air supply, there is no way for heat generated to escape, communications are impossible, and no one else is sure where Selene has been lost. As the Selene heats up and the air becomes unbreathable, young Captain Pat Harris and his chief stewardess Sue Wilkins try to keep the passengers occupied and psychologically stable while waiting to be rescued. They are helped by a retired space ship captain and explorer, Commodore Hansteen, who is initially traveling incognito.

A Fall of Moondust

Προέκταση στο μέλλον

“Μπορεί να κατασκευαστούν όργανα με τα οποία τα μεγαλύτερα σκάφη, που θα οδηγάει ένας μόνο άνθρωπος, θα αναπτύσσουν μεγαλύτερη ταχύτητα παρά αν ήταν γεμάτα ναύτες. Μπορεί να κατασκευαστούν καρότσες που θα κινούνται με απίστευτη ταχύτητα χωρίς τη βοήθεια των ζώων. Μπορεί να γίνουν πτητικές συσκευές όπου ένας άνθρωπος, καθισμένος άνετα να σκέφτεται ό,τι θέλει, θα μπορεί να χτυπά τον αέρα με τα τεχνητά φτερά του όπως κάνουν τα πουλιά… καθώς επίσης και μηχανές που θα επιτρέψουν στον άνθρωπο να περπατάει στο βυθό της θάλασσας…”
Το βιβλίο αυτό πρωτοεκδόθηκε το 1962 και βασιζόταν σε δοκίμια που είχαν γραφτεί στην περίοδο 1959-61. Επειδή αφορούσε περισσότερο τις μακρινές πιθανότητες και όχι επιτεύγματα που μπορούσαν να πραγματοποιηθούν σε κάποιο προσεχές μέλλον, μέχρι και τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα μέσα σ’ αυτό… Αυτό που άλλαξε – και μάλιστα σε σημείο που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει – είναι η συμπεριφορά μας προς το μέλλον, και ιδιαίτερα προς την τεχνολογία σαν σύνολο. Το βιβλίο αυτό ήταν ένα από τα πρώτα δείγματα μιας ολόκληρης βροχής βιβλίων σχετικά με το μέλλον…

Profiles of the Future

Η αυτοκρατορία της γης

Ήταν δέκα χρονών ο Ντάνκαν Μακένζι σαν ανακάλυψε το μαγικό αριθμό. Κι αυτό, από καθαρή τύχη. Σκόπευε να καλέσει τη Γιαγιά του την Έλεν, αλλά δεν πρόσεξε καλά, και τα δάχτυλά του πρέπει να πάτησαν λανθασμένα πλήκτρα. Αμέσως κατάλαβε πως είχε κάνει λάθος, γιατί η οπτική οθόνη της Γιαγιάς καθυστέρησε δύο δευτερόλεπτα ν’ ανάψει, κι ας ήταν Αυτόματης Εγγραφής. Το κύκλωμα βέβαια λειτούργησε αμέσως. Ωστόσο, μήτε ήχος ακούστηκε μήτε κι εικόνα φάνηκε. Η οθόνη ήταν τελείως κενή. Δεν παρουσίαζε το παραμικρό ίχνος παρεμβολής. Ο Ντάνκαν σκέφτηκε πως είχε μπει σε ακουστικό μόνο κανάλι, ή αλλιώς, είχε πιάσει σταθμό με αποσυνδεδεμένη κάμερα. Σίγουρα πάντως, αυτό δεν ήταν το νούμερο της Γιαγιάς. Άπλωσε λοιπόν το χέρι του για να κλείσει το κύκλωμα.

Imperial Earth

Οι πηγές του Παραδείσου

“O μπελάς μ’ εσάς, Δρα Μόργκαν”, είπς ο άνθρωπος που καθόταν στο αναπηρικό καροτσάκι, “είναι οτι βισκόσαστε σε λάθος πλανήτη”.
“Θαρρώ πως το ίδιο ισχύει και για εσάς”, αντιγύρισε ο Μόργκαν με το βλέμμα του καρφωμένο στο σύστημα που βοηθούσε τον επισκέπτη του να κρατιέται στη ζωή.
Ο Αντιπρόεδρος (Επενδύσεις) της Νάροντυ Μαρς γέλασε συγκαταβατικά.
“Εγω τουλάχιστο, βρίσκομαι εδώ μόνο για μια βδομάδα κι ύστερα γραμμή πάλι πίσω στο Φεγγάρι και σε μια βαρύτητα της προκοπής. Μα φυσικά μπορώ να περπατήσω αν χρειαστεί, μα προτιμώ το καροτσάκι”.
“Αν επιτρέπετε, γιατί ήρθατε στη Γη;”

In the 22nd century, Dr Vannevar Morgan is a famous structural engineer who hopes to develop the “space elevator” from a theoretical concept to reality and enlists the resources of his employers to carry out experiments. But the only suitable starting point (Earth station) for the elevator lies at the summit of a mountain in Taprobane occupied by an ancient order of Buddhist monks, who implacably oppose the plan.
Morgan is approached by a Mars-based consortium to develop the elevator on Mars as part of a massive terraforming project. To demonstrate the viability of the technology, Morgan tries to run a thin cable of “hyperfilament” from an orbital factory down to ground level at Taprobane. A monk at the monastery, a former astrophysicist who is a mathematical genius, tries to sabotage the attempt by creating an artificial hurricane using a hijacked weather-control satellite. His attempt succeeds, but the hurricane blows butterflies to the peak of the mountain. This fulfills an ancient prophecy that causes the monks to leave the mountain. The tower can be built on Earth after all.

The Fountains of Paradise

Τα τραγούδια της μακρινής Γης

Στο βιβλίο του αυτό ο Κλαρκ εξερευνά την ιδέα της διαστημικής αποστολής κλειστών οικοσυστημάτων για διαστρικά ταξίδια πολλών γενεών, με στόχο τον αποικισμό πλανητών που απέχουν πολύ από το Ηλιακό Σύστημα.

The Songs of Distant Earth

Λίκνο

Μόνο το λαμπερό μυαλό του ΑΡΘΟΥΡ Σ. ΚΛΑΡΚ, του μεγάλου τεχνίτη της σύγχρονης επιστημονικής φαντασίας και των τεράστιων διεθνώς μπεστ-σέλλερς, που κέρδισε πολλές φορές τα Βραβεία Hugo και Nebula, θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει τέτοια κλασικά έργα, όπως τα “2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος”, “2019”, “Ραντεβού με το Ράμα”, “Τραγούδια της Μακρινής Γης” και “Το Τέλος των Παιδικών Παιχνιδιών”.
Τώρα, μαζί με το φημισμένο διαστημικό επιστήμονα ΤΖΕΝΤΡΙ ΛΗ, ο Άρθουρ Σ. Κλαρκ μας δίνει ένα γοητευτικό, μαγικό όραμα μιας σύγχρονης ανατριχιαστικής περιπέτειας, που εκτείνεται από το ανυποψίαστο παρελθόν ως την άκρη του αύριο, από τον τεράστιο ωκεανό των άστρων ως τα βάθη της θάλασσας. Γιατί εδώ, κάτι πολύ ισχυρό περιμένει να αφυπνιστεί. Κάτι τρομακτικό, που θα μπορούσε να προκαλέσει την αυγή της ανθρώπινης εξαφάνισης. Κάτι, που θα πρέπει να βρεθεί… στο ΛΙΚΝΟ.

Cradle, με τον Gentry Lee

Τιτανικός

The story deals with two groups, both of whom are attempting to raise one of the halves of the wreck of Titanic from the floor of the Atlantic Ocean in time for the sinking’s centennial in 2012.
Chapter 7 is an editorial from The Times for April 15, 2007 which urges that the Titanic be left alone: “There is no need to revisit her to be reminded of the most important lesson the Titanic can teach—the dangers of over-confidence, of technological hubris.” As the plot develops, Clarke moves events through complications that echo the editorial.
The phrase “Ghost from the Grand Banks” was also used in an earlier Clarke book, Imperial Earth, also regarding a recovered Titanic.

The Ghost from the Grand Banks

Το σφυρί του Θεού

A good portion of the book details the life of spaceship-captain Robert Singh (including his running a marathon race on the Lunar surface and uprooting his life and moving to Mars). When it is discovered that the asteroid Kali is likely to hit Earth, Singh’s ship Goliath makes an emergency voyage to Kali with a load of thrusters to set up on the asteroid, hopefully nudging the rock’s orbit just enough to push it clear of Earth. In the meantime, a religious sect called Chrislam, founded by a female veteran of the Persian Gulf War, believes that they can convert a human being into a few terabytes of computer information, and then transmit this data across space to Sirius (where they believe aliens reside); members of the sect also come to believe that the asteroid is meant to destroy the Earth. They thus sneak a bomb on board the Goliath and ruin the thrusters. While Singh uses the Goliath itself as a thruster to move the asteroid, the world government on Earth rushes to reconstruct one of the planet’s long-decommissioned nuclear weapons, hoping to break the peanut-shaped Kali in two.

The Hammer of God

Το φως των άλλων ημερών

The wormhole technology is first used to send digital information via gamma rays, then developed further to transmit light waves. The media corporation that develops this advance can spy on anyone anywhere it chooses. A logical development from the laws of space-time allows light waves to be detected from the past. This enhances the wormhole technology into a “time viewer” where anyone opening a wormhole can view people and events from any point throughout time and space.
When the technology is released to the general public, it effectively destroys all secrecy and privacy. The novel examines the philosophical issues that arise from the world’s population (increasingly suffering from ecological and political disturbances) being aware that they could be under constant observation by anyone, or that they could observe anyone without their knowledge. Anyone is able to observe the true past events of their families and their heroes. An underground forms which attempts to escape this observation; corruption and crime are drastically reduced; nations discover the true causes and outcomes of international conflicts; and religions worldwide are forced to re-evaluate their divine histories. As the underground movement grows, it utilises a direct neural interface coupled with the unlimited communication provided by the wormhole technology to develop a group mind.

The Light of Other Days, με τον Stephen Baxter

Το τελευταίο θεώρημα

Το τελευταίο έργο του συγγραφέα του 2001: “Η Οδύσσεια του Διαστήματος” και του πιο λαμπρού μυαλού στην επιστημονική φαντασία. Γραμμένο σε συνεργασία με τον επίσης μεγάλο συγγραφέα Φρέντερικ Πολ, “Το Τελευταίο Θεώρημα” αποτελεί ορόσημο στη σύγχρονη επιστημονική φαντασία.
Στη Σρι Λάνκα, ένας νεαρός φοιτητής, ο Ρανζίτ Σουμπραμάνιαν, παθιάζεται με ένα θεώρημα που διατυπώθηκε πριν από τριακόσια και πλέον χρόνια και υπόσχεται να ξεκλειδώσει τα μυστικά του Σύμπαντος. Τριάντα έτη φωτός μακριά, αόρατοι στα ανθρώπινα μάτια, οι Γαλαξιακοί Άρχοντες ερευνούν το Σύμπαν αναζητώντας νοήμονα όντα. Στόχος τους, να εξολοθρεύσουν οποιοδήποτε εξελιγμένο είδος θα μπορούσε να απειλήσει με την τεχνολογία του την κυριαρχία τους στο Σύμπαν. Και όταν εντόπισαν την πρώτη πυρηνική έκρηξη σε ένα μακρινό γαλάζιο πλανήτη, έστειλαν ένα μεγάλο στόλο με είδη υποτελή για να καταστρέψει τους φιλοπόλεμους κατοίκους της Γης.
Στρατολογημένος, παρά τις επιφυλάξεις του, ο Ρανζίτ εργάζεται για μια μυστική διεθνή οργάνωση, η οποία ονομάζεται Pax per Fidem, και έχει αναπτύξει ένα πανίσχυρο ηλεκτρομαγνητικό όπλο που φέρει το κωδικό όνομα “Σιωπηλός Κεραυνός” και μπορεί να καταστρέψει όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα σε μια χώρα. Σύντομα, οι τρεις υπερδυνάμεις -η Αμερική, η Κίνα και η Ρωσία- ρίχνονται σε μια κούρσα ανταγωνισμού για την παγκόσμια κυριαρχία, παρά τις αρχικές προσπάθειές τους για ειρήνη.
Στο μεταξύ, η ολοκλήρωση ενός γιγαντιαίου διαστημικού ανελκυστήρα εορτάζεται με τη διοργάνωση των πρώτων σεληνιακών Ολυμπιακών Αγώνων.
Όταν, όμως, εμφανίζονται τα διαστημόπλοια των εξωγήινων, ο Ρανζίτ υποχρεώνεται να αναρωτηθεί για τις πράξεις του, καθώς η οικογένειά του και ολόκληρη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζουν ένα θανάσιμο κίνδυνο.

The Last Theorem, με τον Frederik Pohl

Τα μυστήρια του κόσμου

Τα θέματα που καλύπτονται στο βιβλίο τούτο είναι αποτέλεσμα πολύμηνων συζητήσεων μεταξύ του Σάιμον Γουέλφεαρ, του Τζων Φαίρλεη κι εμένα.
Κατά τη διάρκεια περισσότερο από μισού αιώνα παμφάγου και αδιάκριτης μελέτης (μαθητής ακόμα χανόμουν στη Δημοτική βιβλιοθήκη του Τώντον και καταβρόχθιζα βιβλία με ρυθμό αρκετών τόμων την ημέρα -κατόρθωμα που έγινε πλέον αδύνατο στην εποχή της τηλεόρασης), συνάντησα αμέτρητους γρίφους και μυστήρια που μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Πολλά από αυτά έχουν πλέον λυθεί· τα περισσότερα όμως παραμένουν άλυτα, και από αυτόν τον σκληρό πυρήνα των υπολοίπων είναι που επιλέξαμε τα θέματα της σειράς μας.

Τα μυστήρια του κόσμου

Άγνωστες δυνάμεις

Προγνωστικές ικανότητες, τηλεπαθητικές δυνάμεις, στίγματα, πυροβασίες, κατάρες, μετεμψύχωση, ψυχοκινητικές εκδηλώσεις κι ένα πλήθος άλλα “παράδοξα” – ή τουλάχιστον απρόσιτα για τους πολλούς- φαινόμενα, όπως τα καταγράφει, περιγράφει και επιχειρεί να ερμηνεύσει ένας μεγάλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και μαζί σπουδαίος επιστήμονας που δεν αποκλείει από την οπτική του την “ενόραση”.
Ένας πραγματικά συναρπαστικός και υποβλητικός κόσμος άγνωστων δυνάμεων, για την κατάληψη του οποίου οι αισθητηριακές μας δυνατότητες δεν φαίνονται απόλυτα επαρκείς.

Άγνωστες δυνάμεις

20 Ιουλίου 2019

Η ζωή τον 21ο αιώνα


Κάντε μια περιοδεία στο μέλλον και δείτε ένα θεαματικό πανόραμα του πως θα είναι η ζωή τον εικοστό πρώτο αιώνα. Αυτό το βιβλίο θα σας εκτοξεύσει σ΄ ένα μέλλον τόσο θαυμάσιο και επιβλητικό, όσο δε φαντάστηκε ποτέ. Γεμάτο με καταπληκτικές έγχρωμες κα μαυρόασπρες φωτογραφίες και γραφικές παραστάσεις, φτιαγμένες από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, είναι μια σχεδόν θαυματουργική σύνθεση γεγονότων κι επιστημονικής φαντασίας.
Με βάση την τεχνολογία της δεκαετίας του 1980, διαγράφεται εδώ ένα μέλλον, που είναι πολύ ρεαλιστικό, οι κοινωνικές και τεχνολογικές προβλέψεις θα σας καταπλήξουν.

20 Ιουλίου 2019

Αγοράστε το Δία

Και άλλες 69 πολύ μικρές ιστορίες του φανταστικού


Frederick Brown, Philip Jose Farmer, Isaac Asimov, Harlan Ellison, Arthur Clarke, Robert Silverberg, Ambrose Bierce, A. E. van Vogt, κ.ά.
“Ο τελευταίος άνθρωπος στη γη καθόταν σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι του, όταν ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα…”
Fredric Brown
Ένας απέραντος ωκεανός ανατρεπτικών ιδεών, ένας ορίζοντας απροσδόκητων απόψεων, ένας φρέσκος τρόπος σκέψης, μια νέα πραγματικότητα, γι΄ άλλους φρικιαστική, γι΄ άλλους τραγελαφική, γι΄ άλλους παρανοϊκή – για κανέναν όμως η γνώριμη πραγματικότητα.
Αυτό είναι το σύντομο διήγημα.
Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή τέτοιων διηγημάτων – για πρώτη φορά στα ελληνικά πράγματα – από μάστορες της Φανταστικής Λογοτεχνίας, όπως ο Fredric Brown, ο Philip Jose Farmer, ο Isaac Asimov, ο Harlan Ellison, ο Arthur Clarke, ο Robert Silverberg, ο Ambrose Bierce, ο A. E. Van Vogt και πολλοί άλλοι.

Αγοράστε το Δία

Ο φρουρός

The best collection ever of Arthur C. Clarke’s short fiction, including the stories on which 2001: A Space Odyssey and Childhood’s End were based.


The Sentinel is a magnificent retrospective showcase of Arthur C. Clarke’s finest shorter fiction. Spanning four decades of writing, this book includes many gems of a genius at the height of his powers. The title piece is the story that inspired 2001. “Guardian Angel” is a rarely anthologised work that gave birth to “Childhood’s End”, and “The Songs of Distant Earth” is the original version of Clarke’s own favourite novel. Along with other vaulting tales of imagination are fascinating introductions telling the history of each story from conception to completion. From one of the greatest science-fiction writers of all time. The Sentinel is one of those all-too-few collections that must be read, re-read, then treasured.

The Sentinel