Μην ξυπνάς το νερό (1999), Πόλις
Ποιος τραγουδάει και ποιος όχι (2019), Πόλις
Ποίηση
Μετά το βυθό, Τρία Φύλλα
Εμπόριο χρόνου, Τρία Φύλλα
Μήλο δαγκωμένο (2013), Ποταμός
Έτοιμες φράσεις (2019), Πόλις
Έτοιμες φράσεις – Αθανασία Δρακοπούλου
ΕΤΟΙΜΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ
Έτοιμη να ανέβω το βουνό τού “σαν κάποτε”
να περάσω το ποτάμι “μια ώρα αρχύτερα”
να φτάσω στην ατόλη τού “αντίο”
να σταθώ στην κοιλάδα τού “σαν ψέματα”
καθισμένη ανάμεσα στις ευγενικές καλησπέρες
στα “πώς είσαι” με νόημα,
με ένα όνειρο δρόμου απέραντο ακόμα
που κυλάει δίπλα σε μηλιές κατάφορτες
κήπους κρεμαστούς.
Τόσο μα τόσο αβέβαιη για όλες τις στοργικές λέξεις
που μόνο η σιωπή σου μπορεί να μου πει
πως με νιώθεις…
Ποίηση, Πόλις, 2019, 56 σελ.
Ποιος τραγουδάει και ποιος όχι – Αθανασία Δρακοπούλου
Εννέα ιστορίες στις οποίες ο αφηγητής ή η αφηγήτρια καλείται να επιλέξει τι επιθυμεί ή, καλύτερα, τι αντέχει να κρατήσει μακριά από τη λήθη και τι όχι· ποια είναι η αλήθεια σε όσα διαδραματίζονται και πώς στέκεται κάθε φορά απέναντι σε αυτήν.
Η πρόσοψη ενός κτιρίου, το παράθυρο και το πρόσωπο πίσω από το τζάμι, το πρόσωπο σε μια φωτογραφία, το πρόσωπο του πατέρα, του φίλου, του κοριτσιού που φοβάται τον ερχομό ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, το πρόσωπο του γείτονα. Ο χρόνος, πάντοτε αμείλικτος, έρχεται για να τα περιλάβει όλα. Μαθαίνουμε κάτι βλέποντας τον χρόνο να περνά; Μπορούμε να συλλάβουμε το πέρασμά του και τι είναι αυτό που του δίνει την κατεύθυνσή του;
Διηγήματα, Πόλις, 2019, 192 σελ.
Μην ξυπνάς το νερό – Αθανασία Δρακοπούλου
Πέντε ιστορίες που ξεκινάνε με τα συνήθη συστατικά της ζωής: οικείες διαδρομές, γνώριμα δωμάτια, αγαπημένα πρόσωπα, αναμενόμενα χτυπήματα τηλεφώνου, συναισθηματικές θύελλες, θυμοί που σιγοβράζουν. Και μαζί τους οι μικρές, ασήμαντες πανουργίες της καθημερινής μας Οδύσσειας, τα προσωπικά στρατηγήματα που προορίζονται να κοροϊδέψουν το χρόνο. Όμως ξαφνικά, γιατί το ξύπνημα του νερού πάντα συμβαίνει ξαφνικά, κάτι σταματάει το χρόνο, κάτι τον κάνει να χάσει την πατίνα του σήμερα, τον βουλιάζει στο άγνωστο. Και τότε, ανείπωτες εξομολογήσεις θαμμένες για χρόνια βρίσκουν την αναπάντεχη φωνή τους, έγχρωμες πραγματικότητες σαρκάζουν το γκρίζο αθηναϊκό τοπίο που οι ήρωες αντικρίζουν κάθε μέρα, μικρά ή μεγάλα ανεξόφλητα χρέη απαιτούν άμεση τακτοποίηση, και επιτέλους οι συναισθηματικές φορτίσεις ξεσπούν πότε στο γέλιο και πότε στο δάκρυ.
Διηγήματα, Πόλις, 1999, 179 σελ.
Πηγές: Biblionet, Πόλις
