Αθηνά Τιτάκη

Κατόπιν αιφνιδιασμού – Αθηνά Τιτάκη

Χώρα Εντός – Εκτός

Είχε μια πηγή σε αγροτικό δρόμο δημόσιο
κι έναν μεταξοσκώληκα ιδρωμένο
επάνω στη μουριά του.
Και φίλους πολλούς είχε κι εχθρούς
με λόγια δοχεία
και προσωπικά δωδεκάθεα.
Είχε και ήρωες τοίχων τεσσάρων
με μπικουτί και δωρικές κολόνες
στο περιστύλιο της κρεβατοκάμαρας
κι άλλους με πρόσφορα στα χέρια
για τους ανεξήγητα λαίμαργους.
Είχε και λαμπαδηδρόμους σε χωματόδρομο
ο ήλιος ντάλα
δοκιμασμένους εξερευνητές
σε δίκτυα και βιβλία
ασβεστωμένα πεζούλια
για τις ερεθισμένες κουτσομπόλες
και γούρια διάφορα και ξόρκια
όταν τα γεγονότα ξεπερνούσαν τις προβλέψεις.
Είχε φώτα πορείας, μικρή-μεγάλη σκάλα
για όσους ένιωθαν μακριά απ’ το κέντρο
και κάμποσους παρασημοφορημένους
μάγους και περιπλανώμενους
μπύρες καφάσια για τους αδέσμευτους
στην ανεξίτηλη αγάπη.
Είχε και δυο κόρες παρθένες
που δοκίμασαν την αλήθεια και πέθαναν
ήλιο και θάλασσα
το φαλλό ενός σάτυρου στα σουβενίρ
ορτανσίες στις δροσιές και μάραθα
και κεραμίδια για τους γάτους.
Είχε πολλά αυτή η χώρα η παράξενη
και γι’ αυτή της την παραξενιά
την έλεγαν «Ο Ενας».

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2014, 46 σελ.

Ερωτικά σαφές – Αθηνά Τιτάκη

Τα αφηγήματα (ή το κατά βάσιν ενιαίο αφήγημα) με τίτλο “Ερωτικά σαφές” της Αθηνάς Τιτάκη αποτελείται από τέσσερις ενότητες Νερό, Φωτιά, Αέρας, Φως. Στοιχεία από τα οποία, κατά την οντολογική θεωρία, δομείται ολόκληρος ο κόσμος. Από τις αλληλεπιδράσεις και τις αναμείξεις τους οικοδομούνται όλα τα υλικά και τα άυλα, τα ορατά και τα αόρατα αντικείμενα του σύμπαντος, αλλά και συντίθενται τα κείμενα του βιβλίου. Με την προσθήκη της ενότητας Γη θέλοντας με τον τρόπο αυτόν η Τιτάκη να προσδιορίσει το επίκεντρο των αναφορών της.
Οι διαρκώς σκόπιμα επαναλαμβανόμενες φράσεις “Ήταν κι οι μέρες που…” ή “Ήταν κι οι φορές που…” παραπέμπουν στην κοσμογονία, δίνουν δηλαδή την αίσθηση στον αναγνώστη μιας βαθιάς ιστόρησης για τη δημιουργία του σύμπαντος κόσμου.
Τις τέσσερις πρώτες ενότητες κλείνουν ισάριθμες επιστολές προς το ποτάμι (ενότητα: Νερό), ηφαίστειο (ενότητα: Φωτιά), άνεμο (ενότητα: Αέρας) και τη γη στην ομώνυμη ενότητα.

Αφηγήσεις, Μανδραγόρας, 2016, 64 σελ.

Ενενήντα σφυγμοί κι ένας κορέκτορας – Αθηνά Τιτάκη

ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΪΒΙΚΗ
Έχω κενό δωμάτιο, θα σας φιλοξενήσω.
Όπως παλιά τους ταξιδιώτες, μόνο και μόνο για τις περιγραφές, τις ιστορίες, τη διαφορά στην οπτική, τις πιθανότητες της αλήθειας.
Όπως παλιά, με ζωηρή φωτιά, τάβλες του τραπεζιού να ακουμπάτε το σιδερένιο σας κύπελλο ή τη γροθιά σας σταθερή, κι εγώ τα μοσχοκάρυδα, το ρόφημα και μια υποψία πως θα ‘χω εκρηκτικότερη φαντασία απ’ το ηφαίστειο του Μονσεράτ κατά τη διερεύνηση της περιπέτειας, της εξελικτικής σας νίκης, ενάντια στο τρωτό παρελθόν, που κάποια στιγμή
Αναπόφευκτα
θα μου διηγηθείτε

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2019, 56 σελ.