Εβένινη δίνη (2007), Περί Τεχνών
Ερημία παθών (2012), Εκδόσεις Βακχικόν
Ερημία παθών (2015), Εκδόσεις Βακχικόν
Νουβέλες
Δαίμονας χωρίς ταυτότητα (2015), Εκδόσεις Βακχικόν
Δαίμονας χωρίς ταυτότητα – Άτη Σολέρτη
Ο ήρωας αυτού του βιβλίου… δεν είναι παρά μια υπερβατική ιδέα, ένα όραμα. Μια λάμψη φιλοσοφική που όποιος την αγγίζει… τυφλώνεται, όποιος την αγνοεί… σώζεται αλλά μένει μισός, και όποιος τη βιώνει… χάνεται. Ίσως αυτοί που δεν τη βλέπουν καν… να είναι και οι πιο τυχεροί.
Δεν έχει σημασία… το ανθρώπινο ον ή η υπερβατική ιδέα, η στοιχειωμένη από οράματα μιας ποίησης, που αποτελούσε αυτοσκοπό και τροφοδότη ζωής. Πρόκειται για την ιστορία μιας ψυχής δαιμονοκρατούμενης. Μιας ψυχής με συνείδηση στο Καλό και στο Κακό που αποτέλεσε γι’ αυτήν ακούσια τιμωρία. Ο καθρέφτης μιας εποχής; Η τρέλα προσωποποιημένη; Η πλάνη που βολεύει; Ο φόβος δίχως λόγο; Η ήττα πριν τη μάχη; Το ανύπαρκτο όνειρο; Η μάταιη ελπίδα; Κενοδοξία; Στυγνή μοιρολατρία; Φενακισμός; Φασματικός εαυτός; Φωτιά χωρίς αλήθεια; Θεός-παγίδα; Ένα ακόμη άλυτο αίνιγμα της Σφίγγας;
Eπιμέλεια σειράς: Νέστορας Πουλάκος
Νουβέλα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2015, 98 σελ.
Ερημία παθών – Άτη Σολέρτη
Η Ερημία Παθών αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας αφιερωμένης στην ανθρώπινη ύπαρξη. Η γέννησή της χρωματίζεται στην Εβέννινη Δίνητων ονείρων, εκεί όπου ορίζεται η επιλογή, εκεί μαθαίνει να αποκτά συνείδηση κι έπειτα αφήνεται να πορευτεί στην έρημο ενός καθρέφτη από πάθη που μόνο αλήθειες ψιθυρίζει, προτού να την σφραγίσει εκείνη του θανάτου με μια μονάχα ναρκοφόρα λέξη: Somnifer.
Η παρούσα συλλογή, αποτελεί ύμνο στην ερημία κάθε ψυχής που συνειδητοποιεί το βάθος της μοναχικότητας που την ορίζει, μέσα από μια υπεύθυνη, έντιμη και καθαρή ματιά στο μέσα της, ερχόμενη αντιμέτωπη με τα πάθη που τρέφει και ξορκίζει. Που απολαμβάνει κι αποστρέφεται.
Μέσα λοιπόν από μια βύθιση που κρύβει αντικατοπτρισμούς αντιφατικών εαυτών, το ταξίδι στην απομόνωση γεννά, οραματίζεται, διεκδικεί, λαχταρά, περιφρονεί, φανερώνει και κρύβει τα μυστικά που φέρουν οι πολλαπλές πτυχές του, δίχως να παραβλέπεται ο παράγοντας της τύχης. Πέρα από εκεί κάτι άλλο, διαφορετικό έρχεται… Κάτι φέρει τον χτύπο του επικείμενου τέλους. Ένας ύπνος λυτρωτικός φέρει οράματα, καθοδηγώντας τα βήματα του ονείρου στα σύνορα που διαχωρίζουν καθετί ανθρώπινο και θείο.
Ύβρις η γέννησις. Τίσις τα βήματα. Τα σαλεμένα είδωλα ξυπνούν ενοχικά και η Νέμεσις συνεχίζει να απλώνει το κάλυμμα της συμφοράς υπογράφοντας πάντα το ίδιο όνομα: Άτη.
Eπιμέλεια σειράς: Νέστορας Πουλάκος
Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2015, 78 σελ.
Ερημία παθών – Άτη Σολέρτη
Η ιστορία της γραφής αποτυπώνεται στα μέσα κάθε εποχής. Είναι μοιραίο. Έχοντας καταφέρει το διαδίκτυο, ευτυχώς ή δυστυχώς, να κυριαρχήσει στους καθημερινούς τρόπους ενημέρωσης και ψυχαγωγίας μας, μεταφέροντάς μας στο παράλληλο νομοτελειακό του σύμπαν, επίσης γίνεται και το μέσο απόκτησης βήματος, φωνής, ουσίας, σφραγίδας, αποτυπώματος δημιουργών. Στις μέρες μας, συνειδητοποιώντας τον ηθικό ξεπεσμό που επικρατεί στο χώρο των έντυπων εκδόσεων αλλά και την αρρωστημένη τακτική των εκδοτών να εκμεταλλεύονται ανενδοίαστα τη λογοτεχνική παραγωγή έργου, προτάσσοντας το οικονομικό τους όφελος και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, φαντάζει η ψηφιακή έκδοση να είναι ο μόνος αξιοπρεπής τρόπος προβολής του έργου.
Και φυσικά δεν θίγεται η σύγκριση της έντυπης με τη ψηφιακή μορφή έκδοσης. Αυτού του τύπου οι συγκρίσεις κι αντιθέσεις δεν θεωρώ πως οδηγούν και πουθενά, χωρίς ωστόσο να μην πρέπει να προβληματίζουν. Έχει να κάνει με τα μέσα που δικαίως πορευόμαστε η επιλογή. Πίσω απ’ τις λέξεις, πέρα απ’ τα σύνορα, μακριά απ’ τα είδωλα και τις σκιερές τους αντανακλάσεις, οι ορίζοντες του αχανούς κυβερνοχώρου είναι απέραντα ανοιχτοί, τόσο όσο ποτέ κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί, αν ζούσε σ’ άλλη εποχή. Αυτό που πρέπει όλοι όμως να συνειδητοποιήσουμε και νιώθω την ανάγκη να το πω σαν να ξορκίζω απ’ τη ρίζα το κακό, είναι πως μόνο το έργο μας θα μείνει εκεί έξω (κι έχει παίξει) και όχι όσα στολίζουνε το λόγο αυτής της τέχνης. Ευχαριστώ για τη θέαση.
Άτη Σολέρτη
Eπιμέλεια σειράς: Νέστορας Πουλάκος
Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2012, 77 σελ.
Εβένινη δίνη – Άτη Σολέρτη
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Μια καταιγίδα τάραξε τον ύπνο μου…
κι ένωσε το σώμα με το πνεύμα μου,
που ως τότε ζούσαν χωριστά…
στη Χώρα των απαγορευμένων Ονείρων.
Οργή κυρίευσε τη σαλεμένη μου ψυχή…
και με ψυχή γύρεψα εκδίκηση.
Τη σφραγισμένη του Μορφέα άνοιξα πύλη
και ντύθηκα καλά με το μανδύα του Ανέμου.
Έπρεπε να προστατευτώ απ’ την καταιγίδα!
Εκείνος κόλλησε πάνω μου σαν αιμοβόρα βδέλλα…
και μ’ έκανε Ηρακλή
να δηλητηριάζομαι από έναν εραστή-φονιά.
Σπάραζα και χτυπιόμουνα σα βακχική μαινάδα.
Δεν είχα προδοθεί ξανά.
Μετάνοια φώναζα, ζητούσα…
ικέτευα την καταιγίδα να με πνίξει με το καυτό της αίμα…
δυο φορές για να μ’ εκδικηθεί.
Εκείνη σα μ’ αντίκρυσε
από την κλειδαρότρυπα της μαγεμένης πύλης…
ηρέμησε…
κι έπειτα σίγασε.
Γλυκά ένα χαμόγελο σχημάτισε με κορακίσια σύννεφα…
κι ύστερα κρύφτηκε ύπουλα,
πίσω από το διάφανο παραβάν…
ενός γυμνού ουρανού.
Μια αστραπή συντάραξε τα νέφη
και ντύθηκα τον πέπλο μιας βροντής.
Έπρεπε να προστατευτώ από την καταιγίδα!
Ποίηση, Περί Τεχνών, 2007, 67 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Βακχικόν, Περί Τεχνών
