Είναι κοινωνιολόγος, μητέρα δύο παιδιών και εθελόντρια με ανθρωπιστική δράση. Το 1998 ίδρυσε την εταιρία κοινωνικών κι εμπορικών ερευνών qed, την οποία διευθύνει μέχρι σήμερα. Από το 2017 υπηρετεί την ActionAid ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της. Το “Σκοτεινό ψυγείο” είναι το τέταρτο βιβλίο της.
Καιροί τέσσερεις (2014), Πόλις
O ψίθυρος της Ευδοκίας (2015), Πόλις
Διηγήματα
Σκοτεινό ψυγείο (2022), Ιωλκός
Πεζογραφία
Αυτί [2009-2019] (2019), Ιωλκός
Συλλογικά έργα
Φανταστείτε το μέλλον σας σε μια πόλη που αλλάζει (2009), Ιανός
Ζωολογία του πάνω και του κάτω κόσμου (2009), Εκδόσεις Πατάκη
Θεσσαλονίκη 2012: Διαγωνισμός διηγήματος (2011), Ιανός
Υπό σκιάν (2015), Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων
Σκοτεινό ψυγείο – Χριστίνα Καράμπελα
Διηγήματα
Σκοτεινά, μαύρα, κατάμαυρα, μαύρα σαν το κατράμι παραμύθια, παραμύθια αλλιώς, όχι από το στόμα της γιαγιάς, αλλά από τη μήτρα της αρχαιολογίας του παρόντος μας, ενός παρόντος που βιώνεται ως τόπος άγονος και χρόνος σκληρός.
Ένα σύμπαν αλλόκοτων μικροϊστοριών, σκοτεινών και ταυτόχρονα λαμπερών, που όλες μαζί θυμίζουν έναστρο ουρανό. Τις συνδέει η πεποίθηση πως η συγγραφή είναι μαζί κατάρα και ευλογία, είναι μια πράξη που ενώνει, όχι γραμμικά αλλά οργανικά, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, μια πράξη μαγική που συγχωνεύει τους ζωντανούς με τους πεθαμένους, το λαϊκό παραμύθι με τους αστικούς μύθους των μεγαλουπόλεων και τέλος τον έρωτα με το θάνατο.
Διηγήματα, Ιωλκός, 2022, 176 σελ.
Αυτί (2009-2019) – Χριστίνα Καράμπελα
Σημειωματάριο της απάθειας
Ένας κοινωνικός ερευνητής κρυφακούει διαλόγους και υποκλέπτει τις σκέψεις των γύρω του. Ωτακουστής κι εμπαθητικός στα άκρα. Μέχρι να συναντήσει τον ίδιο του τον εαυτό…
Η δεκαετία της κρίσης [2009-2019] στο παρασκήνιο, τα ανθρώπινα στο προσκήνιο.
***
…Οι ηδονές του αυτιού είναι το αποκούμπι μου, με συνεπαίρνουν και με κάθε ευκαιρία τεντώνω το αυτί μου κι ακούω μονολόγους, διαλόγους, συζητήσεις – άλλος θα έλεγε αφουγκράζομαι, αλλά εμένα δε μου αρέσει η λέξη, όπως δε μου αρέσουν και οι λέξεις διακύβευμα κι αφήγημα. Έχει μια ακαταμάχητη γοητεία η υποκλοπή στιγμών από τις ζωές των άλλων, στιγμών απροετοίμαστων, ημιτελών, αντιφατικών, άρα και ειλικρινών…
Πεζογράφημα, Ιωλκός, 2019, 110 σελ.
Ο ψίθυρος της Ευδοκίας – Χριστίνα Καράμπελα
Η Ευδοκία Δημουλίδου εξαφανίστηκε από το σπίτι της στην Ελευσίνα, όπως καταγγέλλουν στην αστυνομία τρεις ιδιόρρυθμες ηλικιωμένες αδελφές, και η νεαρή αστυνομικός Ελισάβετ Ξένου αναλαμβάνει να ερευνήσει τη μυστηριώδη υπόθεση.
Παράλληλα, σε τόπο μακρινό, μια φορά κι έναν καιρό, “μια κόρη έπεσε σε ύπνο που έμοιαζε με λιγοθυμιά. Οι μέρες πέρναγαν και αυτή δεν ξύπναγε. Ανάπνεε, δεν ήταν πεθαμένη, μα τίποτα δεν την ξυπνούσε…”
Θα εξιχνιαστεί η υπόθεση Δημουλίδου; Θα ξυπνήσει η κοιμισμένη κόρη; Δύο αφηγήσεις που αντικρίζονται και διαπλέκονται, παραμύθι και αστυνομική ιστορία, παρελθόν και παρόν, παρωδία και σπαραγμός, ζωή και θάνατος, σε μια συνάντηση αποκαλυπτική.
Ένα μυθιστόρημα για τις οικογενειακές σχέσεις, την αγάπη και την εγκατάλειψη, τη ζοφερή και τη φωτεινή όψη των πραγμάτων, με αναπάντεχη τροπή, που μας θυμίζει πόσο απροσδόκητα και απροσδιόριστα είναι τα ανθρώπινα.
Μυθιστόρημα, Πόλις, 2015, 180 σελ.
Καιροί τέσσερεις – Χριστίνα Καράμπελα
Καιροί τέσσερεις.
Του φθινοπώρου, της μάνας που φεύγει.
Του χειμώνα, του αρσενικού που έρχεται να πάρει.
Της άνοιξης, της τροφού που μένει για να δώσει.
Του καλοκαιριού, της κόρης που ξυπνά.
Ένα γαϊτανάκι σε τέσσερεις πράξεις για τη διεκδίκηση της κόρης από τη μάνα, τον έρωτα του αρσενικού για το θηλυκό, την αέναη αλλαγή των εποχών, τη φύση μέσα στην πόλη, τα περίκλειστα οικογενειακά άφατα και άρρητα που κληροδοτεί η μια γενιά στην άλλη.
Ρεαλισμός και μαγεία, εύπλαστο γλωσσικό ιδίωμα, ένταση, χρώματα, γεύσεις και μυρωδιές. Η Χριστίνα Καράμπελα τιθασεύει τα υλικά του ονείρου, τον λόγο και το συναίσθημα και ζωντανεύει, σε διάλογο με τον μύθο και τα σύμβολα, τέσσερεις αφηγήσεις για τον έρωτα, την αναζήτηση του εαυτού, τις δύσκολες οικογενειακές σχέσεις, την αφοσίωση και την ιδιοτέλεια, το οικείο και το ανοίκειο.
Μυθιστόρημα, Πόλις, 2014, 186 σελ.
Πηγές: Biblionet, Πόλις, Ιωλκός