Σπούδασε οικονομικά και σκηνοθεσία κινηματογράφου και ζει στην Αθήνα.
Το 2016 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο Αναποδογεννημένος, μια επινοημένη βιογραφία θρυμματισμένη σε εβδομήντα οκτώ μικροϊστορίες της μιας σελίδας· το 2020, το δεύτερο βιβλίο του, η νουβέλα Γυμνός (Εκδόσεις Εντευκτηρίου) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και το Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας του περιοδικού Ο Αναγνώστης.
Αυγή (2023), Κίχλη
Νουβέλες
Γυμνός (2020), Εντευκτήριο
Αφηγήματα
Αναποδογεννημένος (2016), Εντευκτήριο
Βραβεία-Διακρίσεις
Γυμνός – Κρατικό Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας 2021
Αυγή – Χρήστος Χρηστίδης
ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ βιογραφεί και αυτοβιογραφείται. Αφηγείται την ιστορία μιας νέας γυναίκας, η οποία ζει έγκλειστη επί δύο χρόνια στο διαμέρισμά της, βυθισμένη στη μοναξιά και το πένθος. Αναζητώντας τη λύτρωσή της, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη με σκοπό να ανασύρει την πεθαμένη της μητέρα και να αναστήσει τον χαμένο γενέθλιο τόπο της.
Με φόντο αυτήν την ιστορία όπου ξεδιπλώνεται ο αντιφατικός δεσμός μητέρας-κόρης, ένα εκρηκτικό μείγμα αγάπης, ταύτισης, καταπίεσης και ανταγωνισμού, ο συγγραφέας ανατρέχει στις ήρεμες και ταραχώδεις στιγμές της πολυετούς συμβίωσης με τη γυναίκα του.
Μια φυγόκεντρη και πολυφωνική αφήγηση, στον ιστό της οποίας συνυφαίνονται όνειρα, εφιαλτικά θραύσματα μνήμης, παροξυσμικές παραισθήσεις και παραληρήματα, καθώς η εικόνα της πραγματικότητας θολώνει και παραμορφώνεται.
Γυμνός – Χρήστος Χρηστίδης
Μετά την αναγκαστική προσγείωση του αεροπλάνου τους, δύο επιβάτες βρίσκονται σε μια αχαρτογράφητη χώρα και εκεί τους ρουφάει, σχεδόν τους καταπίνει, μια αλλόκοτη, λαβυρινθώδης, φασματική πόλη, όπου συναντούν πρόσωπα άγνωστα αλλά και ταυτόχρονα οικεία.
Μία νουβέλα που διασταυρώνει παραμιλητό με στιχομυθία, φάρσα με ζόφο, ασθματικό με μακροπερίοδο λόγο, καθώς η αγωνία της πλοκής διολισθαίνει στην αγωνία της ύπαρξης.
Κρατικό Βραβείο Διηγήματος – Νουβέλας 2021
Αναποδογεννημένος – Χρήστος Χρηστίδης
Εβδομήντα οκτώ μικροϊστορίες της μιας σελίδας συνθέτουν μιαν αρθρωτή αφήγηση, όπου η αφέλεια, το παιχνίδι, το πένθος, η μοναξιά, ο έρωτας, είναι οι μάσκες που φορούν ο πραγματικός κι ο αφηγηματικός χρόνος για να εξιστορήσουν αυτά που λέγονται κι αυτά που δενλέγονται.
Χρονικές παλινωδίες και μυθοπλαστικές μεταμορφώσεις εμπλέκουν τον αναγνώστη σε μια συνθήκη που ισορροπεί ανάμεσα στην ακρίβεια της μνήμης και στη ρευστότητα του ονείρου.
Βραχυπερίοδη, ενεστωτική φωνή, με σαρκαστική νοσταλγία, συλλέγει και ταξινομεί επεισόδια μιας επινοημένης βιογραφίας.
Πηγές: Biblionet, Εντευκτήριο, Κίχλη
