Μετά τις σπουδές τις στην Ιταλία επιστρέφει στην Κύπρο και ασχολείται με τα τουριστικά και την ανάπτυξη γης. Έπειτα από σειρά μαθημάτων δημιουργικής γραφής το 2012, τολμά και αρχίζει να δημοσιεύει κείμενα της, όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά και στα ιταλικά. Λαμβάνει μέρος σε διαγωνισμούς, συμμετέχει σε πολλές ανθολογίες διηγημάτων και ποιημάτων, και στις δύο γλώσσες. Γράφει το πρώτο της βιβλίο το 2013, “Συναισθήματα ανάμεσα στην ομίχλη-Emozioni tra la nebbia”, σε συνεργασία με ένα Ιταλό συγγραφέα. Το 2016 δημοσιεύει το πρώτο της βιβλίο στα ελληνικά, “Το Χαμόγελο του Καλοκαιριού”. Το παρουσιάζει στην Κύπρο και στην Ελλάδα σε διάφορες πόλεις. Το 2017 δημοσιεύει συλλογή ποιημάτων στην ιταλική γλώσσα με τον τίτλο, Pensieri di Vita Parole d’Amore. Τον Νοέμβριο του 2017 κυκλοφορεί το δεύτερο της βιβλίο στα ιταλικά, ανθολογία διηγημάτων, με τίτλο, “Se non vedi non credi”. Τον Δεκέμβριο του 2017 κυκλοφορεί το εικονογραφημένο της παραμύθι στα ιταλικά και στα ελληνικά, “Un gattino robot”. Αγαπά πολύ τα παραμύθια και έχει γράψει αρκετά. Το 2017 λαμβάνει μέρος στην ανθολογία του ελληνικού παραμυθιού, Παραμύθι ν‘ αρχινίσει, του εκδοτικού οίκου Συμπαντικές Διαδρομές, με το παραμύθι της, “Ο Βοσκός που έλεγανε ψώματα” (Εμπνευσμένο από τα ταξίδια της στην αγαπημένη της Κρήτη). Τον Ιούνιο του 2018 κυκλοφορεί η πρώτη της ποιητική συλλογή στα ελληνικά, “ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΑ”, εικονογραφημένο με σχέδια της Βέρας Ματθαίου, και παρουσιάζεται στην Κύπρο και στην Κρήτη. Το 2019 γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα το οποίο απευθύνεται κυρίως σε έφηβους, “Στο χωριό των μαγισσών”. Το βιβλίο είναι εικονογραφημένο από την Βέρα Ματθαίου. Η συγγραφέας γράφει πάντα με την επιθυμία να μεταδίδει στον αναγνώστη δυνατά συναισθήματα. Εύχεται να το έχει καταφέρει και να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο. Στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με τα παλιά της αγαπημένα αυτοκίνητα, και συμμετέχει σε ράλι. Αγαπά πολύ τα ταξίδια, τον χορό και την καποέιρα.
Το χαμόγελο του καλοκαιριού (2016), Συμπαντικές Διαδρομές
Ποίηση
Ροδοπέταλα (2018), Συμπαντικές Διαδρομές
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία
Στο χωριό των μαγισσών (2019), Συμπαντικές Διαδρομές
Στο χωριό των μαγισσών – Δήμητρα Ευθυμίου
Το βιβλίο, Στο χωριό των μαγισσών, είναι ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι! Μια περιπέτεια που κρατά το ενδιαφέρον και την αγωνία του αναγνώστη μέχρι το τέλος.
Η οικογένεια Κλεμπίνκι, θα βρεθεί για διακοπές σε ένα πολύ ήσυχο χωριό της Πολωνίας. Μαζί τους μια παλιά κουτσή κούκλα θα τους οδηγήσει να ανακαλύψουν ένα μυστικό.
Είναι ένα βιβλίο πολύ απλά γραμμένο, που αλλάζει συνεχώς σκηνές και εικόνες, με αναφορές στην παράδοση και την ιστορία της Πολωνίας.
Ένα μεγάλο ερώτημα θα βασανίζει συνέχεια τη Σάρα:
«Υπάρχουν μάγισσες στο χωριό των μαγισσών;»
Θα το μάθει σίγουρα με το αναπάντεχο τέλος της ιστορίας.
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Συμπαντικές Διαδρομές, 2019, 102 σελ.
Ροδοπέταλα – Δήμητρα Ευθυμίου
Ροδοπέταλα, είναι μια ποιητική συλλογή που συμπεριλαμβάνει μικρές εικόνες ύπαρξης. Αναμιγνύει συναισθήματα, αναμνήσεις, όνειρα και δημιουργεί λυρικές εικόνες. Η συγγραφέας ξεδιπλώνει την ψυχή της, φανερώνει την ύπαρξή της, με συγκίνηση και μεγάλη ευαισθησία. Στίχοι γεμάτοι αγάπη, μελαγχολία, χαρά και δύναμη. Όλα μαζί, μια ωδή στη ζωή!
Κάθε φορά ζωγραφίζεις
τον ουρανό και τη θάλασσα.
Πολιτείες και λίμνες.
Κάθε φορά τα μαγικά σου χρώματα
χρωματίζουν και την ψυχή μου.
Γλυκό κόκκινο, γεμάτο γαλήνη.
Απαλό κίτρινο, γεμάτο χαρά.
Σιωπή και θόρυβος μαζί.
Χαρά και λύπη.
Χρώματα κοκκινοκίτρινα.
Χρώματα ζωής…
Ποίηση, Συμπαντικές Διαδρομές, 2018, 126 σελ.
Το χαμόγελο του καλοκαιριού – Δήμητρα Ευθυμίου
Μικρές ιστορίες
Ένας παρατημένος σκύλος και ένα περιστεράκι φιλαράκι.
Το τραίνο που έφυγε και ένα ραντεβού σε δύο ώρες.
Τα ταξίδια μου είναι σαν τα παραμύθια… Και ένας ξένος από πολύ μακριά!
Ένας γλύπτης στα βουνά της Κρήτης και η θεία Αυγούστα με την αγελάδα Φωτέ.
Μικρές ιστορίες αγάπης και πόνου…
Το ραντεβού στη ζωή που δεν έγινε ποτέ… Περιμένοντας τη φιάλη…
Ιστορίες αγάπης, η Λάουρα στη Βενετία, ο Στάθης και η Άννα στην Παβία.
Πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα, αέρας και σκόνη…
Το ταττού πονάει και… I love you!
«Ξέρεις, όσο μεγαλώνεις, γίνεσαι πιο μικρή», είπε και με κοίταξε
χαμογελώντας…
Δεν ξέρω τι με πιάνει και ενθουσιάζομαι έτσι. Είναι νομίζω η μαγεία της φύσης, είναι αυτός ειδικά ο τόπος με τις πολλές αναμνήσεις. Είναι το τοπίο, εκεί όπου ακόμη ο άνθρωπος οργώνει τη γη και τα χωράφια είναι γεμάτα από ζωή. Τα σπαρτά, τα φιστίκια, οι ντομάτες, όλα αυτά που δίνουν ψυχή στη γη ετούτη. Κάποιο τρακτέρ εκεί στην άκρη, κάποιοι άνθρωποι μαζεύουν πατάτες κι η οργωμένη γη μυρίζει χώμα.
Η θάλασσά μου πιο κάτω. Τα οργωμένα χωράφια φθάνουν μέχρι το κύμα και εγώ κολυμπώ εκεί. Η άμμος είναι κι αυτή διαφορετική, το χρώμα της είναι καφέ. Τα βράχια γεμίζουν από θαλασσινά πουλιά, μα δεν είναι γλάροι, είναι κάτι άλλο.
Όταν αρχίζει να πέφτει ο ήλιος, όλα γίνονται ασημένια. Το νερό, οι βάρκες, τα πετραδάκια…
Διηγήματα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2016, 120 σελ.
Πηγές: Biblionet, Συμπαντικές Διαδρομές
