Δημήτρης Ξυδερός

Ελληνες λογοτέχνες

Ο Δημήτρης Ξυδερός γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Μεγάλη Βρετανία, στο Manchester School Of Architecture. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνεχίζει τις σπουδές του στη Σχολή Καλλιτεχνικών Σπουδών Αθηνών. Ως φοιτητής συμμετείχε στη 13η Διεθνή Έκθεση “Prague Quadrennial of Performance Design and Space” (2015) στην Τσεχία, όπως και στην έκθεση [OUT]TOPΙAS στο Μουσείο Μπενάκη (2016). Ποιήματά του, καθώς και μεταφράσεις των William Blake, Ezra Pound και T.S.Eliot έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2011 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή “Διασταύρωση χωρίς φανάρια” από τις εκδόσεις Ηριδανός. Το 2015 παρουσιάστηκε στην Αθήνα το μονόπρακτο θεατρικό του έργο “Κέρβερος”. Το ίδιο έτος συμμετείχε στο “2ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών”, το οποίο διοργανώθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού στη 12η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, και στο “New voices from Greece” στην 67η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης.

Διασταύρωση χωρίς φανάρια – Δημήτρης Ξυδερός

Ο νεαρός Αρχιτέκτονας, Δημήτρης Ξυδερός, κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα με το βιβλίο του “Διασταύρωση Χωρίς Φανάρια” όπου δίνει το στίγμα της ποίησής του, αρχιτεκτονώντας τον δικό του μύθο, μες από την δική του αλήθεια. Πλάθει και δομεί τον στίχο του, αποφεύγοντας τα δοσμένα σχήματα, με τα δικά του μέσα και υλικά, για να εκφράσει με καθαρότητα σκέψεις, ιδέες, αισθήματα και συναισθήματα. Νοήματα που κρύπτονται σε λέξεις και εικόνες, παύσεις και αποσιωπητικά, φανερώνονται μες από μια άγρια και αιχμηρή αλλά συγχρόνως και από μια ευαίσθητη και τρυφερή, έξυπνα δουλεμένη γλώσσα. Ακροβατώντας στο συμβολικό πεδίο των λέξεων, ισορροπεί με το παιγνιώδες και το ευτράπελο ενός υποβόσκοντος σαρκασμού κάνοντας τη γραφή του δυναμική και σημαίνουσα. Διηγείται και διαλέγεται με ανατρεπτικές διαθέσεις, μες από τη δική του ποιητική οπτική, πάντα με γνώση, ειλικρίνεια και πάθος για να συνθέσει ένα δικό του ποιητικό όραμα. Επαναλαμβανόμενες λέξεις – κλειδιά γίνονται παράλληλα λέξεις – σφυριά που ματώνουν και καίνε, καθώς σφυροκοπούν σκέψη και συνείδηση. Ο Δημήτρης Ξυδερός, ως νέος ποιητής, αναζητάει νέα σχήματα και νέους τρόπους έκφρασης, γεωμετρώντας με ενδόμυχη ελευθερία τον σύγχρονο και παλαιό κόσμο, για να εκφράσει με παραστατικό και πολλές φορές σκληρό τρόπο το άγχος και την ένταση της εποχής. Κινείται στο χώρο του μοντερνισμού και του υπερρεαλισμού, θέτει ερωτήματα, ομιλεί και συνομιλεί προς εαυτόν και προς άλλους, δημιουργώντας μια ποιητική σκηνή, όπου συμμετέχουν όλοι μέσω του αγωνιώδους της ύπαρξης…

Ποίηση, Ηριδανός, 2011, 53 σελ.

Αθλοφόροι – Δημήτρης Ξυδερός

Πέρασε ο Μαύρος Θάνατος
μ’ ένα χορό μακάβριο,
με τροβαδούρους ξακουστούς –
τους μαύρους αρουραίους.
Κι ήταν το χώμα ελαφρύ
σαν κράτησε το βήμα.
Ποιες σάρκες τον γνωρίσανε
και ποιες τον κουβαλήσαν.
Πες μου ποιοι θάψανε τους γιους
και ποιοι τους πατεράδες.
Πες μου ποιοι κόρες θάψανε,
και ποιοι έθαψαν μανάδες.
Ήταν η Στύγα που έκλαιγε
πάνω στα θύματά της.
Ήταν η Στύγα μας, κυρά
πάνω στα κρίματά της.