Το 1978 αρχίζει σπουδές κοινωνιολογίας στο Αμερικανικό Κολέγιο Αθηνών, τις οποίες πολύ σύντομα εγκαταλείπει. Στη συνέχεια αρχίζει σπουδές ιατρικής στην Ιταλία, τις οποίες πολύ αργότερα εγκαταλείπει. Έκτοτε αρχίζει την ουσιαστική επιμόρφωσή της μέσω αυτομόρφωσης την οποία και συνεχίζει. Πρώτα δοκίμια: “Πεζά του ανέφικτου” στις εκδόσεις “Χάος και Κουλτούρα”.
Μετατοπίσεις (2005), Νησίδες
Αντι-Θυέστης και άλλες υποθέσεις βρώσης (2005), Νησίδες
Ατοπίες (2008), Νησίδες
Το τέλος της φοβίας (2010), Νησίδες
Ανάσχεση (2011), Νησίδες
Τελετουργικά και τελευταία (2015), Νησίδες
Ο κοιτώνας (2016), Νησίδες
Εκκλησιασμός (2018), Νησίδες
Ποίηση
Η κοινωνία του Δέλτα (2011), Νησίδες
Μεταφράσεις
Georg Joseph Paulus, Περί του ανθρωπίνου κάλλους ή Μια άλλη κωμωδία (2009), Νησίδες
Εκκλησιασμός – Δέσποινα Λέφα
Συνάθροιση στην ιερότητα του γνόφου, στην υφαντουργική πληθώρα, τάχισμα δαιδαλώδες και μονότροπο στο τεθλασμένο αγκύλωμα δραματικής υποταγής, στο αιτιώδες γράφημα φασματικής μυθογραφίας. Στιγματικά διεκπεραιώνουν την νουθεσία απόλυτης πλοήγησης, την υψηλή γνωσιακή ακινησία, την σκοτεινή λαμπρύνουσα μομφή, στην χρέωση απίθανης υπόστασης. Και ηχούν τα ενστικτώδικα βελάσματα στου ζόφου μέσα την κτηνώδη δυσωδία, οργανική υποτέλεια, της σάρκας ανυπόληπτη εγγύτητα, λανθάνον επεισόδιο μιας ευρυγώνιας λήψης: λόγοι αστραπιαίας παραχώρησης, υπαιτιότητα γενικευμένη, χώροι μιας πεμπτουσιακής ανέλκυσης, τόνοι οξύσχημοι ληπτότητας, ευμάρεια στον τεκμηριακό πνευματισμό, ποιότητα εξουθενωμένη στο νοητό, ελπιδοφόρο θέισμα. Θεάμονες στο ενιαίο όραμα, μιαν αμεσότητα συμπυκνωμένη στο ανίδεο δέλεαρ αταυτοποίητης οντότητας, κινούνται ευφημιστικά σε οχληρό προαισθητήριο τάνυσμα…
Πεζογραφία, Νησίδες, 2018, 32 σελ.
Ο κοιτώνας – Δέσποινα Λέφα
Δέσποινα Λέφα, η Λογοτέχνις με τον εκρηκτικό λεκτικό πυρηνίσκο, την ανταριασμένη γραφή των καινοτόμων λέξεων και των εξωκοσμικών λεκτικών συνδυασμών, που οδηγούν στην ρωγμή του αναμάρτητου οξειδωμένου λογισμού.
Ο γράφων προσπάθησε, επί ματαίω, να ανακαλύψει την ανωπαία ατραπό για προσπέλαση στα ακασικά αρχεία και εκείθεν στον αρχετυπικό ιδιορυθμό της συγγραφέως, προκειμένου να ανιχνεύσει το ενεργειακό της αποτύπωμα, στον χώρο του υπερβατικού παραλογισμού. Γρίφος τα ηλεκτροχημικά, τα οποία εκρήγνει το κυρίαρχο όργανο της νόησής της, για να μετασχηματισθούν σε φαιά ουσία, διατρέχοντας νευρώνες και νευροδιαβιβαστές, έως τις συνάψεις του αυτοκράτορα Νου…
Μικρά πεζά, Νησίδες, 2016, 40 σελ.
Τελετουργικά και τελευταία – Δέσποινα Λέφα
«ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΟ» (Στον Κωστή μου)
Το μερίδιό του τ’ άφησε σε μια γωνιά συνηθισμένη. Μαζεύονταν εκεί τα μαστιχόδενδρα, τα δένδρα του γιαλού, οι γούρνες με ζεστά νερά. Η θέρμη αυτή ήταν το ζητούμενο. Την πυρπολούσαν με το άναμμα του ήλιου και όταν κρύωνε την σκέπτονταν βαθιά. Τα μερίδια αναπνέανε πάνω στις αποθέσεις. Χνούδιαζαν αυξανόμενα και αγκιστρώνονταν τυφλά σε έναν όγκο από άστομες ανάσες, προωθημένο ως το μέγιστο σημείο και παρηχούσαν ρυθμικά, με την εκπνεύσιμη αμετάδοτη ζωή, στο αμφιρρεπές, διττό, κεντρώο κίνημα της σταθερής αλλόκοσμης πνοής.
Στο αναμάλλιασμα της ψυχικής αναστροφής, στο ανίδεο πρόσφορο της θυμικής αντιστοιχίας, φροντίζετο αργή να εμβαπτίζεται η λαβή του έμπνοου άσθματος, συρτή, στης λάρνακας την φλογισμένη πεμπτουσία, προς αίρεση της κάθε μιας πυρακτωμένης ένυδρα, υγρά συντελεσμένης, προσίδιας, αθάνατης ποιότητας…
Πεζογραφία, Νησίδες, 2015, 34 σελ.
Η κοινωνία του Δέλτα – Δέσποινα Λέφα
Ποιητικά γραμμένα πεζογραφήματα, με το χαρακτηριστικό ύφος της συγγραφέως…
Την στιγμή της εντεινόμενης αγωνίας του
για την καλπάζουσα διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων,
στις οποίες ανέκαθεν ο άνθρωπος αντιστάθηκε
και τις οποίες καλείται πάλι να αντιμετωπίσει,
μη μερικός,
δεν παύει να προσπαθεί να εντρυφήσει
σε όλα τα ακρογωνιαία,
πανανθρώπινα ερωτηματικά.
Ποίηση, Νησίδες, 2011
Ανάσχεση – Δέσποινα Λέφα
Πέντε μικρά πεζά:
– Ανάσχεση
– Επικτήτειο
– Εξεγειρόμενοι
– Διάλογος
– Μικρό αφιέρωμα στον γνωστικό Μαρκίωνα.
Μικρά πεζά, Νησίδες, 2011, 40 σελ.
Το τέλος της φοβίας – Δέσποινα Λέφα
Σ’ ένα από τα ταξίδια μου στο νότιο ημισφαίριο, στις χώρες της απίθανης μα υπαρκτής Αμερικής, πληροφορήθηκα την ύπαρξη μιας απολιθωμένης πόλης, δημιουργίας του περίφημου ηφαιστείου Apalambra, του οποίου η έκρηξη πριν από μια δεκαετία είχε δημιουργήσει παγκόσμια αίσθηση και της οποίας ο ήχος και ο απόηχος, λόγω των τρομερών απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, θα έφτασε οπωσδήποτε στ’ αφτιά σας…
Πεζογραφία, Νησίδες, 2010, 29 σελ.
Ατοπίες – Δέσποινα Λέφα
Κείμενα υπαρξιακού προβληματισμού που εξιστορούν την κοπιώδη και πολλές φορές εξουθενωτική διερεύνηση των ορίων του ανθρώπου, την ανηλεή εργασία με την οποία καταπιάνεται με στόχο την αυτοπραγμάτωσή του.
Μικρά πεζά, Νησίδες, 2008, 31 σελ.
Αντι-Θυέστης και άλλες υποθέσεις βρώσης – Δέσποινα Λέφα
Μικρά πεζά κείμενα μιας πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως. Σκόρπιες σκέψεις, πανίσχυρα συναισθήματα σε λιτά κείμενα που δεν έχουν πρόθεση να αστειευτούν με τον αναγνώστη τους. Αλλά να του υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν κάποιες στιγμές που δεν ξεφεύγεις από την ανάκριση στην οποία σε υποβάλλει ο εαυτός σου: “Μία στιγμή μοναδική για τον καθένα μας, θεότρελη, σ’ αυτό ακατάβλητη και παιχνιδιάρα, να παίζει καρουζέλ με τις υπόλοιπες, μέρος ενός σπασμένου τηλεφώνου”.
Εφη Φαλιδά, ΤΑ ΝΕΑ, για τις “Μετατοπίσεις” της Δέσποινας Λέφα
Διηγήματα, Νησίδες, 2005, 48 σελ.
Μετατοπίσεις – Δέσποινα Λέφα
Για τις “Μετατοπίσεις”, έγραψε η Έφη Φαλιδα στην εφημερίδα “Τα Νέα”: Μικρά πεζά κείμενα μιας πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως. Σκόρπιες σκέψεις, πανίσχυρα συναισθήματα σε λιτά κείμενα που δεν έχουν πρόθεση να αστειευτούν με τον αναγνώστη. Αλλά να του υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν κάποιες στιγμές που δεν ξεφεύγεις από την ανάκριση στην οποία σε υποβάλλει ο εαυτός σου: “Μία στιγμή μοναδική για τον καθένα μας, θεότρελη, σ’ αυτό ακατάβλητη και παιχνιδιάρα, να παίζει καρουζέλ με τις υπόλοιπες, μέρος ενός σπασμένου τηλεφώνου”.
Διηγήματα, Νησίδες, 2005, 48 σελ.
Πηγές: Biblionet, Νησίδες
