Σμύρνη μου, Κιμπάρισσα (2018), Αύρα
Ο Φάρος της Ελπίδας (2021), Αύρα
Ο Φάρος της Ελπίδας – Δήμητρα Ναυπλίωτη
Η Χαρά, μια συνηθισμένη γυναίκα, έχει περάσει από όλες τις καταστάσεις που καθορίζουν την ενήλικη ζωή. Παντρεύτηκε, σπούδασε, έγινε μάνα, αλλά, καθώς αισθάνεται ότι έχει έρθει η ώρα να αντιμετωπίσει τον εαυτό της μέσα από τη μοναξιά που βιώνει, ο φόβος που αισθάνεται την τρομάζει φτάνοντάς τη στα όριά της. Θεωρεί ότι προκάλεσαν τη μοναξιά και την απομάκρυνση από την οικογένειά της οι λάθος επιλογές της, ίσως και οι λάθος αποφάσεις που πήρε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της και αποφασίζει να κάνει ό,τι έκανε και το αφεντικό της, χρόνια πριν. Να απομονωθεί στον φάρο της Σαπιέντζα, μπας και καταφέρει να ηρεμήσει τη φουρτούνα του παρελθόντος που στοίχειωσε και συνεχίζει να στοιχειώνει το παρόν, με ένα μέλλον όπου μάλλον δεν έχει καμία ελπίδα ύπαρξης.
Στον φάρο, βρήκε τον Πάρη. Όχι, δεν της ήταν κάποιος άγνωστος που συνάντησε εκεί. Τον κουβαλούσε μέσα της μια ολόκληρη ζωή, απλά εκεί, ξανασυστήθηκαν και… έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους.
Μυθιστόρημα, Αύρα, 2021, 520 σελ.
Σμύρνη μου, Κιμπάρισσα – Δήμητρα Ναυπλίωτη
Χαρίστρα, Γαλαντόμα, Κιμπάρισσα, Ιχτιμπάρισσα, Τεβεκέλα και Τζουμέρτα αποκαλείται η κάθε γενναιόδωρη και ανοιχτοχέρα γυναίκα. Αυτό που λέμε “γυναίκα της προσφοράς”…
Μια τέτοια γυναίκα είναι η “Σμύρνη κιμπάρισσα”, που έδωσε και συνεχίζει να δίνει στους ανθρώπους γενιές με ντουρλαντάδες (αυτοί που γρήγορα έρχονται στο κέφι και χορεύουν), γενιές με αγάπη και νοσταλγία για τον χαμένο παράδεισο της Ανατολής, που φρόντισαν να μεταγγίσουν ως τα κατάβαθα της ψυχής των απογόνων τους.
Οι άνθρωποι που αναφέρονται σ’ αυτό το βιβλίο, που από μετανάστες έγιναν πρόσφυγες, ένα πράγμα είχαν στο μυαλό τους, όταν ξεκίνησαν τη ζωή τους σε μια άλλη γη… Συμφιλιώθηκαν με το παρελθόν, για να μην καταστρέψουν το παρόν. Ξεφορτώθηκαν ό, τι δεν ήταν χρήσιμο, όμορφο ή δεν τους γέμιζε χαρά. Έδωσαν χρόνο στον χρόνο, για να θεραπεύσουν τον πόνο από τις πληγές μιας ανυπολόγιστης καταστροφής, δίνοντας συγχώρεση σε ανθρώπους και καταστάσεις. Δεν έκαναν όνειρα για τη ζωή, ζούσαν τα όνειρά τους. Κατάλαβαν ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και αξιοποίησαν αυτόν που είχαν όσο καλύτερα μπορούσαν.
Το βιβλίο δίνει αισιοδοξία, δυνατές συγκινήσεις, ανατροπές. Οι Σμυρνιοί δείχνουν μέσα από τις πράξεις τους πως, όταν οι άνθρωποι εκπέμπουν την αγάπη, το τραγούδι, την έκστασή τους, όλος ο κόσμος γίνεται μια αυλή και αυτό είναι το ζητούμενο.
Μυθιστόρημα, Αύρα, 2018, 496 σελ.
Πηγές: Biblionet, Αύρα
