Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Δήμητρα Πασπαλά

Η Δήμητρα Πασπαλά γεννήθηκε και µεγάλωσε στον Μανταµάδο της Μυτιλήνης και στα είκοσί της χρόνια, έβγαλε φτερά για την Αθήνα, για σπουδές στο Γεωπονικό Πανεπιστήµιο Αθηνών. Με τον άντρα της, αργότερα, αποφάσισαν να ριζώσουν, στα σύνορα της Κερατέας και του Λαυρίου. Eκεί γεννήθηκαν τα δύο παιδιά τους, ένας µικρούλης ήλιος και µια νια σελήνη, που φωτίζουν τις µέρες και τις νύχτες τους. Δουλεύει ως Γεωπόνος στον Ανθοκοµικό Συνεταιρισµό, για να µπορεί να στολίζει τις µέρες της µε χρώµα, πέταλα και άνθη. Η ζωή της ένα παιχνίδι ισορροπίας µε το ένα πόδι στην ευλογηµένη γη της Μυτιλήνης και το άλλο, απέναντι, µε µια θάλασσα ανάµεσα κι άπειρους δεσµούς-γέφυρες. Η σχέση της µε το κεφάλαιο “βιβλίο”, ξεκινάει από πολύ µικρή, από τότε που θυµάται τον εαυτό της. Πολύ διάβασµα, πολλά βιβλία, αµέτρητα τετράδια και στυλό, ίσα για να µπορεί να αποτυπώνει την ψυχή της. Γιατί το γράψιµο είναι καθηµερινότητα, είναι ανάγκη κι αγάπη ακριβή και ανεξάντλητη. Τούτη η απόπειρα υπήρχε µέσα της χρόνια τώρα. Μέχρι που σιγά-σιγά άρχισε να ξεδιπλώνεται στο χαρτί και στο πληκτρολόγιο. Ταξίδεψε πίσω στο χωριό, ταξίδεψε στον χρόνο. Στις αρχές του προηγούµενου αιώνα. Δανείστηκε πολλά από την ιστορία του τόπου της, έτσι όπως την άκουσε, τη διάβασε και την αφοµοίωσε µέσα της.
Μυθιστορήματα
Ψίθυροι στο κύμα (2018), Αγγελάκη Εκδόσεις

Ψίθυροι στο κύμα – Δήμητρα Πασπαλά




Παιδικά χρόνια… φτωχικά και τραυµατικά. Το σχολειό, η δουλειά, ο έρωτας, η χαρά και η απώλεια στη δίνη του πολέµου, της Κατοχής και του εµφύλιου σπαραγµού. Κι έπειτα ο γάµος, τα παιδιά, τα εγγόνια και πάλι η απώλεια… Μνήµες που τρέχουν… και η Δωρούλα απέναντι στη θάλασσα να αφηγείται το Παραµύθι της ζωής της. Ψίθυροι στο κύµα… µήπως καταφέρει το θαλασσινό νερό ν’ απαλύνει τις πληγές της.

“Γιατί τελικά, πιο δυνατή από τον θάνατο, είναι η ίδια η ζωή. Είναι ο ερχοµός µιας νέας ζωής. Όχι πως σβήνονται τα προηγούµενα, ούτε σταµατάς να τα σέρνεις µαζί σου ποτέ, µα να, νιώθεις πως γεµίζουν τα πνευµόνια σου δύναµη και τούτο το βάρος που σέρνεις σου φαίνεται καθηµερινό και µπορείς να σηκώσεις κι άλλο, µπορείς πια να αλλάξεις σελίδα”.

Μυθιστόρημα, Αγγελάκη Εκδόσεις, 2018, 280 σελ.

Πηγές: Biblionet, Αγγελάκη Εκδόσεις