Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω δύο μεγάλες αγάπες, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τη μουσική. Τα σπούδασα και τα δύο. Είμαι απόφοιτος του Α.Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας στο τμήμα Μηχανικών Η/Υ και του Ηπειρωτικού Ωδείου Τσακάλωφ, έχοντας στην κατοχή μου τρία πτυχία θεωρητικών (Αρμονία, Αντίστιξη, Φυγή) και κοντεύοντας να τελειώσω και το τέταρτο (Σύνθεση). Γιούπιιι!!!
Α, δεν σας είπα, τον ελεύθερο χρόνο μου, κοπανάω κι ένα πιάνο (ανεπιτυχώς όπως λέει κι η αδερφή μου).
Πάντα μου άρεσε να γράφω. Ήταν κι ένας τρόπος να εκφραστώ πιο εύκολα καθότι είμαι και ολίγον τι κλειστός τύπος. Ε, πριν λίγα χρόνια αποφάσισα να το πάρω σοβαρά και να μπω κι εγώ στο χορό. Έπραξα σωστά; Εσείς θα μου πείτε.
Ποιήματά μου υπάρχουν σε αρκετές ομαδικές συλλογές τις οποίες παραθέτω παρακάτω. Έχω εκδώσει και μία προσωπική σε μορφή e-book (Σύνθεσις) αλλά και μία σε μορφή φυσικού βιβλίου, τη “Νυχτερινή Ελεγεία” από τις εκδόσεις “Γράφημα”.
Αρθρογραφώ επίσης και στο καλλιτεχνικό site “Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών” ενώ διατηρώ μαζί με φίλους και φίλες ένα επίσης καλλιτεχνικό blog, το Authoring Melodies.»
Sharif. Βαδίζοντας στο σκοτάδι (2022), Υδροπλάνο
Ποίηση
Νυχτερινή ελεγεία (2020), Γράφημα
Συλλογικά έργα
2η Ομαδική ποιητική συλλογή (2015), Διάνυσμα
Συνομιλώντας με τον Κ. Π. Καβάφη (2018), Όστρια Βιβλίο
100+1 κλειδιά της διπλανής πόρτας (2019), I Travel Poetry Publications
Sharif – Δημήτρης Μπονόβας
Βαδίζοντας στο σκοτάδι
Συρία – ο πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Σπίτια βομβαρδίζονται, άνθρωποι πεθαίνουν, ζωές καταστρέφονται. Ο Σαρίφ και η οικογένειά του αποφασίζουν να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς, ψάχνοντας ένα καλύτερο αύριο. Η μοίρα όμως έχει άλλα σχέδια… Ελλάδα – μια χώρα που μαστίζεται από την κρίση σε όλα τα επίπεδα. Ο Γιάννης, φορτωμένος με τα πάθη του παρελθόντος, πιστεύει ακόμα ότι έχει το πάνω χέρι. Δεν ξέρει όμως τι του επιφυλάσσει το μέλλον… Οι ζωές τους μπλέκονται και τότε όλα αλλάζουν. Το παρελθόν γκρεμίζεται σαν στοίβα από τραπουλόχαρτα και μια κοινή πορεία ξεκινά. Αλλά πού θα οδηγήσει;
Μυθιστόρημα, Υδροπλάνο, 2022, 320 σελ.
Νυχτερινή ελεγεία – Δημήτρης Μπονόβας
«Έρεβος»
Κατέβηκα ένα-ένα τα σκαλιά της μοναξιάς.
Χέρι δεν απλώθηκε να με σταματήσει.
Σε άδεια πρόσωπα είδα το είδωλό μου.
Η ψυχή μου πεταμένη στα σκουπίδια.
Σε μια σιωπή ακούμπησα τα “θέλω” –
τα “πρέπει” φορτίο δυσβάσταχτο.
Γολγοθάς οι λέξεις.
Πολλές φορές ένιωσα της απόρριψης το χάδι.
Πολλές φορές ένιωσα του πόνου τη στοργή.
Έψαξα για το αντίδοτο μα, αντίκρισμα κανένα.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Σε ανοιχτό διάλογο με τη θλίψη
εδώ και χρόνια.
Μιλάω με σκιές και τέρατα –
τα ίδια που παλεύω να νικήσω.
Σκοτεινοί, ομιχλώδεις οι
δρόμοι που περπατώ.
Που και που, μια λάμπα φωτίζει τη
διαδρομή μου.
Αλλά για λίγο.
Είχα εντολή να μη κοιτάξω πίσω.
Δεν τα κατάφερα…
Ποίηση, Γράφημα, 2020, 45 σελ.
Πηγές: Biblionet, Γράφημα, Υδροπλάνο
