Δημήτρης Γράψας

Ελληνες λογοτέχνες

Ο Δημήτρης Γράψας γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί.
Είναι φυσικός, απόφοιτος του τμήματος Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η καταγωγή του είναι από τη Λευκάδα. Εκεί έγραψε το μεγαλύτερο μέρος από τη “Λευκή κουρτίνα” (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016), που βρέθηκε στη βραχεία λίστα υποψηφίων για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου “Μένης Κουμανταρέας” της Εταιρείας Συγγραφέων. Επίσης έχει γράψει το μυθιστόρημα “Η γυναίκα του πρωινού τρένου” (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018).

Η λευκή κουρτίνα – Δημήτρης Γράψας

Το πρωινό της 21ης Σεπτεμβρίου έμοιαζε αρχικά συνηθισμένο. Το προηγούμενο βράδυ ο Χ. είχε μεθύσει, είχε τσακωθεί με την Κλαίρη και δεν έφυγε από το μπαρ «Το Τρένο» προτού αυτό κλείσει. Τετριμμένα στιγμιότυπα μιας ζωής σε μετάβαση. Της ζωής του.
Για αρκετή ώρα αφότου ξύπνησε, παρέμεινε ξαπλωμένος, προσπαθώντας να θυμηθεί πώς γύρισε στο σπίτι μετά απ’ όσα έγιναν – δίχως όμως να τα καταφέρει.
Αυτό, βέβαια, αποδείχθηκε το μικρότερο απ’ τα προβλήματά του. Πολύ σύντομα αντιλήφθηκε ότι το δωμάτιο όπου βρισκόταν δεν ήταν το δικό του, ούτε κάποιο δωμάτιο απ’ το οποίο θυμόταν έστω και κάτι. Το χρώμα των τοίχων, τα αντικείμενα, η διαρρύθμιση του χώρου, όλα τού φαίνονταν απολύτως άγνωστα.
Πριν προλάβει να βρει μια εξήγηση γι’ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση, κάποιος έξω απ’ το δωμάτιο άναψε το φως.
Ο Χ. σηκώθηκε και μετά από λίγο προχώρησε προς την κλειστή πόρτα για να καταλάβει τι συνέβαινε. Πήρε μια βαθιά ανάσα κι έπιασε το πόμολο. Έκλεισε τα μάτια, το γύρισε και τότε διαπίστωσε ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά…

Νουβέλα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016, 124 σελ.

Η γυναίκα του πρωινού τρένου – Δημήτρης Γράψας

Είναι κάθε πρωί μαζί, στο ίδιο δρομολόγιο. Ο Πέτρος παίρνει το τρένο από τον σταθμό “1”, στις 07:37 ακριβώς, και στο τελευταίο βαγόνι βρίσκει πάντα την Αγνή, που έχει επιβιβαστεί στην αφετηρία.
Συνήθως κάθεται απέναντί της. Την έχει ερωτευθεί σιωπηρά, όμως δειλιάζει να της μιλήσει. Και όταν αποφασίζει να κάνει πέρα τους δαίμονες και τους φόβους του, η Αγνή εξαφανίζεται.
Αρχίζει τότε να την αναζητεί. Εντοπίζει τελικά το σπίτι της, φτάνει εκεί γεμάτος ελπίδα, αλλά αντί να βρει εκείνη, συναντά μια μυστηριώδη γυναίκα, που προσπαθεί να τον πείσει πως βρίσκεται σε λάθος μέρος.
Όμως ο Πέτρος δε θα φύγει, αν δε βρει την Αγνή. Πρώτα απ’ όλα για να βεβαιωθεί πως τίποτα κακό δεν της έχει συμβεί. Κι ύστερα, γιατί έχει έρθει από πολύ μακριά – τόσο μακριά που κανείς δεν ξέρει και δεν υποψιάζεται.
Ένα αγωνιώδες μυθιστόρημα για την ανταρσία των αναμνήσεων, μια περιπλάνηση σε μια ζωή που φωτίζεται ξανά απ’ την αρχή.