Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με αρχές της δεκαετίας του ’80 συμμετείχε σε ομάδα θεάτρου σκιών και μουσικό συγκρότημα. Με την ποίηση ασχολείται από τα γυμνασιακά του χρόνια. Από το 1992 ζει μόνιμα στην Μελβούρνη. Εργάζεται ως διορθωτής εφημερίδας. Ποιήματά του έχουν βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά σε Ελλάδα και Αυστραλία, στα Ελληνικά και Αγγλικά. Οργανώνει ποιητικές εκδηλώσεις στην Μελβούρνη, ενώ ασχολείται με την ποιητική μετάφραση. Έχει, επίσης, κάνει μεταφράσεις πολλών άρθρων πολιτικού και ιστορικού περιεχομένου. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε πάμπολλα λογοτεχνικά περιοδικά, ιστοσελίδες και ιστολογία στην Ελλάδα και την Αυστραλία, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Ασχολείται, επίσης, με την ποιητική μετάφραση και οργανώνει ποιητικές εκδηλώσεις στη Μελβούρνη. Συλλογές: Η οργή, το όνειρο και η ζωή (1997), Χωρίς προοπτική (εκδ. Ένεκεν, ένθετο), Η μοναξιά του χρόνου (εκδ. Οδός Πανός), Με μια κόκκινη ανάταση (εκδ. Στοχαστής), Ωδή στο ανικανοποίητο (εκδ. Παλινωδίαι) και Tightrope Walking/Ακροβασίες (εκδ. Owl Publishing). Διευθύνει, επίσης, το blog ποίησης Το Κόσκινο.
Η οργή, το όνειρο και η ζωή (1997)
Χωρίς προοπτική
Ωδή στο ανικανοποίητο
Tightrope Walking/Ακροβασίες
Με μια κόκκινη ανάταση (2016), Στοχαστής
Η μοναξιά του χρόνου (2016), Οδός Πανός
Δίοδος διαφυγής (2018), Κύμα
Λοξές ματιές (2019), Στοχαστής
Με μια εμμονή στην κωλότσεπη (2020), Στοχαστής
Σύμπραξη χρόνου (2021), Στοχαστής
Μεταφράσεις
Ilicak, Sükrü, Έλληνες και Εβραίοι εργάτες στη Θεσσαλονίκη των νεότουρκων (2004), Ισνάφι
Σύμπραξη χρόνου – Δημήτρης Τρωαδίτης, Χρήστος Νιάρος
Στην τέταρτη κατά σειρά συλλογή του Δημήτρη Τρωαδίτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας και την πρώτη του Χρήστου Νιάρου, οι δύο εξ Αυστραλίας ορμώμενοι συγγραφείς δημιουργούν μια ποιητική σύμπραξη, μια Σύμπραξη Χρόνου, όπως άλλωστε μαρτυρά και ο ομώνυμος τίτλος. Όπου η έννοια «Χρόνος» παύει να προσδιορίζεται αντικειμενικά ως μετρήσιμη μονάδα, αλλά αντίθετα προσμετρείται και γίνεται αντιληπτός καθαρά υποκειμενικά, ανάλογα με την ψυχοσύνθεση του γράφοντος: η νύχτα, το δειλινό, ο χειμώνας, το καλοκαίρι, η ανάμνηση, η λήθη, τα χρόνια, οι χρονιές, η στιγμή, η συνέχεια, η διάρκεια, οι ημερομηνίες, η καθημερινότητα, το ημερολόγιο, το τετελεσμένο, τα εποχιακά φεγγάρια, το γρήγορο πέρασμα στο γκρίζο, οι αμείλικτοι λεπτοδείκτες, όλα είναι τα πρωτογενή υλικά τους για τη δημιουργία μιας «υπό συνεχή αίρεση» ποίησης. Με έναν παλμό και ένα σφυγμό που χτυπά δυνατά σε χρόνο Ενεστώτα ως προς τη στιχουργική, με στίχους που άλλοτε με τρόπο στακάτο και άλλοτε με χειμαρρώδη ροή μεταφέρουν μηνύματα και συναισθήματα στον παραλήπτη-αναγνώστη, τα ποιήματα των Τρωαδίτη και Νιάρου νοηματικά σεργιανάνε στο παρελθόν, στην ιστορία των πραγμάτων, σε αυτό που ήδη έχει συντελεστεί, για να «ψαρέψουν» απαντήσεις για το μέλλον ή μάλλον για το τι μέλλει γενέσθαι… Και καλώς ή κακώς ο μεν Τρωαδίτης φαίνεται καθ’ ομολογίαν του να δυσκολεύεται πολύ να ισορροπήσει «στον κοφτερό τεθλασμένο ιστό της ζήσης» του όταν αναζητά τα «πώς;» και τα «γιατί;» του, ο δε Νιάρος προτάσσοντας δεκάδες «δεν» στη διαδρομή του καταλήγει να συνειδητοποιεί πως η αναμέτρηση με τον χρόνο είναι αδυσώπητη και πως ο κάθε άνθρωπος εγκιβωτίζει μέσα του τόσα «ποτέ» όσα και «πάντα».
Ποίηση, Στοχαστής, 2021, 50 σελ.
Με μια εμμονή στην κωλότσεπη – Δημήτρης Τρωαδίτης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
Ανεμίζεις τις πίκρες
μαντίλια στο κούτελο
με ιδρώτα μετά το μεροκάματο
σημαίες στα διάσελα
σαν παντιέρες σε οδόφραγμα
τις συντροφεύεις με τις ελπίδες
όπως το ψωμί με τις ελιές
και την προσδοκία
για την έλευση του μέλλοντος.
Ποίηση, Στοχαστής, 2020, 54 σελ.
Λοξές ματιές – Δημήτρης Τρωαδίτης
Ευρηματικές
σκιάσεις φωτός
στο υπερπέραν
χαράζεις αδρά
στους φωταγωγούς
του κορμιού σου
ανεπαίσθητες
πάνω σου κρεμάμενες
οι ηλιαχτίδες
τόσες ηδονές
εκρήγνυνται μέσα σου
αναρίθμητες.
Ποίηση, Στοχαστής, 2019, 54 σελ.
Δίοδος διαφυγής – Δημήτρης Τρωαδίτης
Δεν είναι αλήθεια
ότι πεθαίνουν τα όνειρα
μόνο ξεθάβονται οι κρύπτες τους
τα κρόσια τους συνθέτουν ιστορίες
ανοίγουν περάσματα
στους σκοτεινούς διαδρόμους
των παθών μας
το μέλλον είναι σκληρό
δεν το διαπερνάς εύκολα
μα όταν ψηλαφείς
τα χορταριασμένα διάσελα
της σκέψης
κοίτα να βρεις μια χαραμάδα
μια δίοδο διαφυγής
Ποίηση, Κύμα, 2018, 44 σελ.
Η μοναξιά του χρόνου – Δημήτρης Τρωαδίτης
“κάθε απόπειρα σκέψης
περιέχει όλες τις απόπειρες μαζί
κάθε κίνηση στο άπειρο
περιέχει όλες τις κινήσεις μαζί
κάθε έμπνευση στα κενά διαστήματα
περιέχει όλες τις γητειές του κόσμου”
Ποίηση, Οδός Πανός, 2016, 68 σελ.
Με μια κόκκινη ανάταση – Δημήτρης Τρωαδίτης
Το τυχαίο γεμίζει
τα κενά των σπιτιών
ο ήλιος έχει παραδοθεί
σαν παλιός μετανάστης
με κλαδιά αφομοίωσης
στα χέρια
κι οι κουβέντες ξεραίνονται
πάντα στα χείλη.
Ποίηση, Στοχαστής, 2016, 50 σελ.
Πηγές: Biblionet, Στοχαστής, Οδός Πανός, Κύμα
