Δόμνα Κατσαμάκη

Πέντε Ιτιές – Δόμνα Κατσαμάκη

Το νέο μυθιστόρημα της Δόμνας Κατσαμάκη πραγματεύεται την αγάπη, τον έρωτα, τη μοναξιά και τη φιλία. Η ιστορία του εκτυλίσσεται σε μια σκοτεινή και «άσπλαχνη» πόλη, η πραγματικότητα της οποίας κρύβεται πίσω από πολλές μεταμφιέσεις.

Οι σχέσεις των ανθρώπων που κατοικούν στην πόλη αυτή δοκιμάζονται από τη σκληρότητα και το μίσος. Πίσω τους βρίσκονται αναρίθμητοι βαθιά πληγωμένοι κόσμοι…

Και στο κέντρο όλων στέκει το σπίτι των «Πέντε Ιτιών». Εκεί, παρατηρούμε τη φωτογραφία στο παράθυρο, με τον πατέρα να φοράει το παντελόνι με τις τιράντες και να κρατάει ένα μωρό στην αγκαλιά του και τη μητέρα να τους τραβάει με το φακό και να γελάει.

Και προχωράμε…

Μυθιστόρημα, Σύγχρονη Εποχή, 2021, 648 σελ.

Ψυχές από εκατό χειμώνες – Δόμνα Κατσαμάκη

Ένας στρατιώτης εγκαταλείπεται αιμόφυρτος σε μια βομβαρδισμένη κοιλάδα.
Ένα κοριτσάκι χάνεται στο δάσος μια νύχτα με ομίχλη.
Κι ένα τυφλό αλογάκι αφήνεται ολομόναχο πάνω στο χιόνι…
Χρόνια αργότερα, το κουβάρι θα ξετυλιχτεί σ’ ένα απομακρυσμένο, ομιχλώδες και σβησμένο από το χάρτη ψαροχώρι -παλιό λιμάνι των θρυλικών Βίκινγκς- με αφορμή τον πνιγμό μιας νεαρής γυναίκας, της Σεσίλια, στο πηγάδι του σπιτιού της.

Μυθιστόρημα, Σύγχρονη Εποχή, 2018, 440 σελ.

Οι ένορκοι του Παρισιού – Δόμνα Κατσαμάκη

– Θέλω να παραστήσεις την τυφλή κόρη ενός συνταγματάρχη του γαλλικού στρατού που χάθηκε στον πόλεμο. Θα είσαι ολομόναχη στον κόσμο και θα ζεις σ’ ένα απομακρυσμένο αρχοντικό στα περίχωρα του Παρισιού, με μόνη συντροφιά σου μια πιστή οικονόμο. Θα είσαι το δόλωμα για να παγιδεύσουμε το μανιακό δολοφόνο! – Κι αν δεν πέσει στην παγίδα που του ετοιμάζουμε;
– Θα πέσει! απάντησε γεμάτος σιγουριά ο ντετέκτιβ.
– Μεταξύ μας τώρα, πατέρα, δεν ήταν ένοχος αυτός ο Φρανσουά Μποτιέ;
– Ούτε ένα πτώμα, Ααμπέρ! Ούτε ένα πτώμα αυτών των γυναικών δε βρέθηκε ποτέ! ψέλλισε, κάνοντας το στρατιώτη να ανατριχιάσει.
Γυναίκες κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης ωρύονταν λυσσωδώς έξω από τα δικαστήρια:
– Στα λιοντάρια, στα λιοντάρια!
– Ποια είναι η τελευταία σου επιθυμία, τέκνο μου; ρώτησε ο πάστορας.
– Είμαι αθώος! Λεν τις σκότωσα εγώ! φώναξε ο Μποτιέ και ξέσπασε σε γοερούς λυγμούς…

Μυθιστόρημα, Σύγχρονη Εποχή, 2011, 165 σελ.

Το βάθος της καρδιάς – Δόμνα Κατσαμάκη

Άρχισε να μπουμπουνίζει και ν’ αστράφτει και σε λίγο έπεσαν κι οι πρώτες ψιχάλες της βροχής.
Η Ανθή άνοιξε την ομπρέλα της και με τράβηξε από κάτω. Πίσω μας ήταν ένας φράχτης με γεράνια. Έκοψα ένα λουλούδι, τίναξα τα βρεγμένα πέταλά του και της το έδωσα.
“Απόψε φεύγω!” είπα και σκούπισα ένα δάκρυ που κύλησε πάνω στο μάγουλό της.
Εκείνη γέλασε πικρά.
“Θυμάσαι την προφητεία της τσιγγάνας; Θα πεθάνετε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου μια κρύα νύχτα του χειμώνα!”…

Μυθιστόρημα, Σύγχρονη Εποχή, 2008, 300 σελ.

Οι σιωπηλοί μάρτυρες της αλήθειας – Δόμνα Κατσαμάκη

Το μυθιστόρημα μας μιλά για τη φρίκη του ναζισμού πριν ξεσπάσει ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, όπως τη βίωσαν μια συντροφιά από φοιτητές που σύχναζαν στον καφενέ της Νιρεμβέργης.
Ποιητές και φλογεροί ιδεολόγοι, όπως ο Γιόχαν κι η Γκρέτα, οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο!
Σημαδεμένοι Εβραίοι, όπως ο Ελία κι η αδερφή του Άννα, αφήνουν την τελευταία τους πνοή σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Ανθρωπιστές, όπως ο κουτσός εισαγγελέας Τόμας, πιστεύουν πως το σώμα είναι φτιαγμένο από χώμα, όμως η ψυχή είναι θεϊκή πνοή!
Οργισμένοι και φανατισμένοι, όπως ο Φριτζ κι η Φρίντα, πίνουν νερό στο όνομα του Χίτλερ και γίνονται συνένοχοι στις θηριωδίες των ναζί.
Αγνοί και άσπιλοι, όπως η Μπρέντα και η Μαίρη, θυσιάζουν τη ζωή τους για το υπέρτατο ιδανικό του ανθρώπου: τον αληθινό έρωτα!
Κι ο Έριχ;
Άραγε πούλησε την ψυχή του στον διάβολο;
Ή μήπως δεν υπάρχει διάβολος, παρά μόνο ανυποψίαστοι άνθρωποι, υποταγμένοι στο «καθήκον», και κοινωνίες που γαλουχούνται να μην έχουν υψηλά ιδανικά;

Μυθιστόρημα, Άγκυρα, 2006, 192 σελ.

Εκεί που πετούσαν οι αετοί – Δόμνα Κατσαμάκη

Θράκη τέλη της δεκαετίας του ’50.
Αγρότες καπνοπαραγωγοί ξεπουλούν όσο όσο τη σοδειά τους στους καπνέμπορους.
Εργάτες στα καπνεργοστάσια-κάτεργα ζουν την εκμετάλλευση, την καταπίεση και τα εργατικά ατυχήματα από τα απηρχαιωμένα μηχανήματα και την εντατικοποίηση της δουλειάς.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις, η παρέμβαση της εργοδοσίας και η ωμή, κρατική βία συνθέτουν το σκηνικό. Οι ήρωες του μυθιστορήματος, ο Ανέστης, ο Στράτος, ο Φραγκίσκος, ο Ηλίας από τη μια και απ’ την άλλη ο Κόντογλου, ο Αρίστος, ο Νότης συνθέτουν τον καμβά της υπόθεσης.
Από τη μια, σπιούνοι, χαφιέδες και ρουφιάνοι αστυνομεύουν τα πάντα, κι από την άλλη οι εργάτες στο καπνεργοστάσιο του Κόντογλου αποφασίζουν επιτέλους να κατέβουν στη μεγάλη απεργία!

Μυθιστόρημα, Σύγχρονη Εποχή, 2004, 212 σελ.

Τα ανθρωπάκια του ιδρώτα – Δόμνα Κατσαμάκη

Tα ανθρωπάκια του ιδρώτα είναι μια φανταστική ιστορία εμπνευσμένη κυρίως από την ελληνική αγροτική πραγματικότητα του 19ου αιώνα.
Aφορά, όμως, την πανανθρώπινη εργατική τάξη και τους αγώνες των λαών για δημοκρατία, κατάργηση της ταξικής κοινωνίας, κοινωνική δικαιοσύνη και διατήρηση της αξιοπρέπειας του ατόμου.
Πραγματεύεται με ρεαλιστικό τρόπο τα δρώμενα μιας λαϊκής αγροτικής εξέγερσης ενάντια στους ισχυρούς άρχοντες της γης που την ξεπουλούν, έχοντας ως ιερό σκοπό τους το κέρδος και παζαρεύουν την τιμή του λαού δίχως τύψεις ιστορικής συνείδησης.
Mέσα από τη γλαφυρή εξιστόρηση της ζωής τεσσάρων φίλων-συναγωνιστών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης αλλά και κατά τη διάρκεια της ειρήνης, διαφαίνονται οι πανανθρώπινες αξίες της τιμής, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά και ιδανικά όπως η συντροφικότητα, η οικογένεια, η αυταπάρνηση κι ο αγώνας μέχρι θανάτου.
Tα ανθρωπάκια του ιδρώτα είναι ένας ύμνος στον αγωνιστή όλων των εποχών που δε γνωρίζει σύνορα αλλά καρτερά με μάτια φλογερά νέους αγώνες, αψηφώντας τα μαχαίρια που του μπήγουν πισώπλατα οι δόλιοι ισχυροί αυτού του κόσμου.

Μυθιστόρημα, Σύγχρονη Εποχή, 1999, 333 σελ.