Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Εφη Μαχιμάρη

«Γεννήθηκα στην Αθήνα. Κατάγομαι από την Κέρκυρα, μα οι παιδικές μου μνήμες ξετυλίγονται σε γειτονιές της Αθήνας.
Η εφηβεία μου επηρεάστηκε από τη μεταπολίτευση, τα φοιτητικά κινήματα και τη μεγάλη πολιτισμική έκρηξη. Τα χρόνια τα μαθητικά πάλευα να αλλάξω τον κόσμο. Μα γρήγορα άφησα τις επαναστάσεις και μπήκα στη λογική των σπουδών και της εργασίας. Και ήταν σκληρή η πραγματικότητα: απουσίες, μοναξιά, ίντριγκες, εξουσία. Αντίθετη σε κάθε μορφή της, προτίμησα να χαθώ σε συγκινήσεις, σε νύχτες και στης γραφής το μακρύ ταξίδι στην ελευθερία. Το ταξίδι ξεκίνησε το 2007 με την έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής «Χαμόγελα της μοναξιάς», εκδόσεις Αλεξάνδρεια.»
Ποίηση
Χαμόγελα της μοναξιάς (2007), Αλεξάνδρεια
Νυχτερινό ρεσάλτο (2011), Άνεμος Εκδοτική
Ακτογραφώντας (2015), Γαβριηλίδης
Στην Πόλη (2019), Γαβριηλίδης

Στην Πόλη – Έφη Μαχιμάρη




ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
Να δραπετεύσω στον ήλιο
καθώς χάνεται
πίσω από τα γέρικα τζαμιά
και τους ψηλούς μιναρέδες
Μόνη παρέα οι γλάροι
και η μοναχική κραυγή
της ψυχής μου
Αφήνομαι κατάστηθα
στον δροσερό αέρα
να χαϊδεύει το πρόσωπο
να περνά παιχνιδιάρικα στα μαλλιά
είναι κι αυτά τα φώτα που αχνοφέγγουν
στην ομίχλη…
εκεί στον Μαρμαρά.
Τρυγώ εικόνες,
αποδέχομαι συναισθήματα
οι ασχήμιες γίνονται παρελθόν
και εγώ είμαι εδώ
στο παρόν και στο μέλλον
παρατείνω την αιωνιότητα των στιγμών
και των αισθήσεων
Λατρεύω τη νωχελικότητα
των βαποριών στον Βόσπορο

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2019, 64 σελ.

Ακτογραφώντας – Έφη Μαχιμάρη




Έρωτας
Σαν θάλασσα τις νύχτες
έμπαινες στο σώμα μου.
Σαν παλίρροια με ταξίδευες
νύχτες ολόγιομες.
Ερμητικά
του κορμιού σου τα κύματα
πότιζαν ζωή τις άνυδρες αμμουδιές μου.
Κάθε χάραμα μας έβρισκε σε άλλη στεριά
μεθυσμένους, ζαλισμένους,
και ο αποσπερίτης έσταζε χαμόγελα
στην πρώτη πνοή του προσδοκώμενου.

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2015, 60 σελ.

Νυχτερινό ρεσάλτο – Έφη Μαχιμάρη




ΑΣΤΟΛΙΣΤΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
Περνά η ζωή
μέσα από μακρές σιωπές.
Ακολουθώ τους αθόρυβους ήχους της,
ανηφορίζοντας αργά τα δρομάκια της σκέψης.
Πατώντας στα σκαλοπάτια των στίχων
αναζητώ ταυτότητες και ορισμούς για τον άνθρωπο.
Στις μικρές μου ανακωχές φιλοξενώ το παρελθόν,
καλωσορίζω κρυμμένες εικόνες ,σκόρπιους ψιθύρους,
μουσικές, μυρωδιές, χρώματα.
Στην απέραντη θάλασσα των λέξεων βυθίζομαι
φτιάχνοντας αστόλιστους στίχους.

Μια δημιουργική περιπλάνηση στα σκοτεινά μονοπάτια της νοσταλγίας, της μοναξιάς και της μελαγχολίας. Ένα ταξίδι με άρωμα γλυκιάς αυταπάτης στο περιθώριο του νυχτερινού μανδύα που στοιχειώνει το παρελθόν και τα δεσμά της οδύνης, γυρισμός και δοκιμασία, γεμάτο μακρές σιωπές, βασικές αλήθειες, άγριες προσμονές, σαγηνευτικούς στοχασμούς και ψίθυρους που αφυπνίζουν τις αισθήσεις. Μια συνειδησιακή απόδραση από τετριμμένες ασήμαντες υποθέσεις, μια αναμέτρηση με τον ίδιο τον φόβο, τη μοναχικότητα και την άγρια προσμονή της προσωπικής ολοκλήρωσης.

Η Έφη Μαχιμάρη με τη νέα ποιητική της συλλογή, σπάει τη σιωπή της καθήλωσης και του μαρασμού και διαχειρίζεται το αναπάντεχο με τρόπο μοναδικό και εξαιρετικό. Διψασμένη να ξορκίσει τη μοναξιά και τις μακρές σιωπηρές στιγμές ακροβατεί στης μελαγχολίας τις ευαίσθητες χορδές, συμμαζεύει υπολείμματα ονείρων, περιφρουρεί μικρά μυστικά της ψυχής και βρίσκει το κατάλληλο χρώμα για να βάψει τα όνειρά μας στο αιώνιο κυνήγι της ψυχής, στο μακρινό ταξίδεμα του έρωτα. Περιπλανιέται στον κόσμο της συνεχόμενης νύχτας μετρώντας καρφιτσωμένες στιγμές που ξεγλίστρησαν από τις ίδιες τις ζωές μας. Κι εμείς, κοινοί δραπέτες και λαθρεπιβάτες της νύχτας ακολουθούμε τα χνάρια της σκέψης της, ζώντας την πεμπτουσία του ταξιδιού της, αφήνοντας τον χρόνο με τις αποσκευές του να αναμετρηθεί με τη μαγεία της ίδιας της ζωής.
Νίκος Παργινός
Συγγραφέας

Ποίηση, Άνεμος Εκδοτική, 2011, 52 σελ.

Χαμόγελα της μοναξιάς – Έφη Μαχιμάρη




ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
Μ΄ αρέσει που άραξες μέσα μου
και σεργιανίζουμε παρέα
Είσαι παντού
στ΄ άσπρα σοκάκια
στα αμπέλια ,στους ελαιώνες
στα γαλάζια ακρογιάλια
στα περιβόλια της άνοιξης.
Αφήνω το κορμί μου
να βυθιστεί στα σμαραγδένια νερά
Είσαι η θάλασσα
Και εγώ
όστρακο
λικνίζομαι στην γαλάζια αγκαλιά σου
Ανοίγω κάτω απ’ το φεγγαρόφωτο
Μόνο για σένα
Να ήμουν θάλασσα
Να χωράω παντού
Να χωράω τα πάντα
Ζωή, θάνατο, έρωτες, μίση
Ήρεμη ή αγριεμένη
Μοίρα θαλασσινή
Φως και αιωνιότητα

Ποίηση, Αλεξάνδρεια, 2007, 55 σελ.

Πηγές: Biblionet, Αλεξάνδρεια, Άνεμος Εκδοτική, Γαβριηλίδης