Έχει κάνει σπουδές στην κλασσική κιθάρα, τα ανώτερα θεωρητικά και το τραγούδι. Συνεργάζεται με τον συνθέτη Μιχάλη Γληνιαδάκη, γράφοντας λιμπρέτο και στίχους για μουσικά του έργα -μιούζικαλ, όπερες, καντάτες- που παρουσιάζονται κατά καιρούς σε σχολεία, πολιτιστικά κέντρα και θέατρα. Ανήκει στην ομάδα θεάτρου του Κέντρου Ισπανικής, Πορτογαλικής και Καταλανικής γλώσσας “Abanico”, τραγουδάει με τη χορωδία της Λατινοαμερικανής τραγουδίστριας Μάρτα Μορελεόν και παίζει κρουστά στην ορχήστρα του Κέντρου Ελληνικής Μουσικής “Φοίβος Ανωγειανάκης”. Τον Μάιο του 2009 συμμετείχε στην ατομική έκθεση της ζωγράφου Μαρίας Κοκκίνη, “Η άλλη Εύα”, με ομώνυμη ποιητική συλλογή βασισμένη στα έργα της.
Η άλλη Εύα (2009)
Ταξίμια (2017), Εκδόσεις Πνοή
Η πανοπλία (2020), Εκδόσεις Πνοή
Η πανοπλία – Ευτυχία Μισύρη
27 ποιήματα και 1 ποιητικός μονόλογος
Ανοιχτή πληγή είναι ο άνθρωπος στη γέννησή του. Κινδυνεύει να μολυνθεί ή να αιμορραγήσει. Μα πιο πολύ κινδυνεύει να προδώσει με τη θέα του την αλήθεια που φέρει και να εξοντωθεί. Μεγαλώνοντας θωρακίζεται. Κολλάει πάνω του όσα κομμάτια συναντά στο διάβα του, συνθέτοντας την πανοπλία του. Κι όταν την ντυθεί ολότελα, έχει σχεδόν ξεχαστεί ποιος ήταν.
Δισεκατομμύρια πανοπλίες διασχίζουν τον κόσμο καθημερινά. Και κανείς δεν ξέρει, ούτε κι οι ίδιοι αυτοί που τις φορούν, ποιος κρύβεται μέσα τους.
Ποίηση, Εκδόσεις Πνοή, 2020, 58 σελ.
Ταξίμια – Ευτυχία Μισύρη
Η μουσική είναι καλά κολλημένη πάνω σου. Σώμα τεντωμένο πάνω στο σώμα σου και απαράλλαχτο εσύ. Με τη ζέση και τη φούρια του αίματός σου. Ήταν πριν, θα είναι και μετά. Ακόμα κι όταν την αγνοείς, ακόμα κι όταν δε θες πολλά – πολλά μαζί της.
Αν με ρωτάς, δεν έχω αποδείξεις για όλ’ αυτά. Τα ξέρω όμως και πρέπει να σου τα πω.
«Ό,τι έχω»
Πάρε ό,τι έχω
άσε μου μόνο
τη μουσική
για να ξαναρχίσω.
Ποίηση, Εκδόσεις Πνοή, 2017, 48 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Πνοή
