Ιατρός στο επάγγελμα, με ειδικότητα στην κλινική ογκολογία. Ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με τα κοινά, στο Δήμο της Λάρισας, στη Νομαρχία Ημαθίας, στη Βουλή των Ελλήνων, στο Υπουργείο Υγείας, στο πολιτιστικό και το συνδικαλιστικό κίνημα από πολλές θέσεις.
Ο αγωγιάτης – Έκτορας Νασιώκας
“”Όλοι οι πόλεμοι γίνονται, για ένα άλογο”, σκέφτηκε με θλίψη, ο Πάνος. “Όλοι οι αγώνες στη ζωή, σε περίοδο πολέμου ή ειρήνης γίνονται, πάντα, για κάποιο άσπρο άλογο”.
… “Οι θυσίες είναι ανυπολόγιστες. Πολλές φορές πληρώνονται και με αίμα. Μερικοί ικανοποιούν την ματαιοδοξία τους και κερδίζουν το έπαθλο. Οι περισσότεροι όχι. Το αποτέλεσμα, όμως, για όλους είναι το ίδιο”. Η σκέψη αυτή γέμισε την ψυχή του με πίκρα. “Για μια ματαιοδοξία ξοδεύουμε λοιπόν τη ζωή μας, πουλάμε την ψυχή μας στο διάβολο;”
Αυτό δεν μπορούσε να το δεχτεί… Δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι και ο ίδιος βάδιζε την ίδια αδιέξοδη ατραπό, που οδηγεί με βεβαιότητα στην καταστροφή. Δεν μπορούσε όμως να βρει τρόπο να απεγκλωβιστεί από αυτή την πορεία που ακολουθούσε, κατά κάποιο τρόπο, υποχρεωτικά. Ένιωθε ότι κάποιο αόρατο χέρι τον πειθανάγκαζε. Ήξερε ότι αυτό το χέρι δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά ο ίδιος ο εαυτός του, με τα βιώματα και τις καταβολές του.
“Πρέπει να σπάσω τα δεσμά μου, που με κρατούν δεμένο. Να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Να αλλάξω”, σκέφτηκε ο Πάνος.”
Μέσα από τη ζωή ενός 100χρονου υπαρκτού προσώπου περνάει η ιστορία της πατρίδας μας του περασμένου αιώνα. Ιδιαίτερα περιγράφεται η ζωή των ανθρώπων της ορεινής Αργιθέας. Το ιδιαίτερο γνώρισμά του είναι ότι όλες οι ιστορικές αναφορές γίνονται μέσα από τις βιωματικές περιπέτειες των πρωταγωνιστών. Ανθρώπων που αγωνίζονταν να επιβιώσουν σε δύσκολες και ανώμαλες περιόδους, αγράμματων και φτωχών, αλλά οπλισμένων με αρετές, αξίες και αρχές, που κατάφεραν να επιβιώσουν στην αρχή και να προοδεύσουν στη συνέχεια.
Το βιβλίο το διατρέχει μια ιδιαίτερη αντίληψη για τη ζωή και το θάνατο, το φυσικό και το μεταφυσικό, το υπαρκτό και το φανταστικό. Σταθερός οδηγός στη ζωή του ήρωα, ήταν οι ισχυροί δεσμοί με την οικογένεια και τις παραδόσεις, αλλά και η επίμονη θέλησή του να αλλάξει τη φορά των πραγμάτων, αλλάζοντας πρώτα τον εαυτό του.
Μυθιστόρημα, Ανέμη, 2012, 291 σελ.
Ο χρησμός – Έκτορας Νασιώκας
Πρόκειται για ένα παραμύθι, πολιτική σάτιρα, που πραγματεύεται τη δημιουργία, την πορεία, την κατάρρευση λόγω ηθικής κατάπτωσης της ηγεσίας και του λαού της και την αναγέννηση μιας μικρής φανταστικής χώρας στα πέρατα του πουθενά, κάποτε στο μέλλον. Η σάτιρα έχει στοιχεία υπερβολής και κάθε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις ή πρόσωπα είναι συμπτωματική.
“Είναι νομίζω η στιγμή”, συνέχισε την εισήγησή του ο Δίας, “να αναλάβει ο λαός την ευθύνη να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους υπεύθυνους ηγέτες του, για να ολοκληρωθεί η κάθαρση στην κοινωνία. Αυτή είναι η σε δεύτερο επίπεδο ερμηνεία του χρησμού (όλη η ευθύνη στο λαό). Η απόδοση της δικαιοσύνης δεν θα έχει καμία έννοια ρεβανσισμού και εκδίκησης. Τουναντίον, θα είναι πράξη κάθαρσης και αναγέννησης. Ένας λαός που υπέφερε σχεδόν αγόγγγυστα τόσα δεινά, ένας λαός που αυτοτιμωρήθηκε χωρίς να πει κουβέντα, έχει ξεπεράσει ανεπιστρεπτί το επίπεδο της εκδίκησης και αρχίζει να προσεγγίζει το επίπεδο της δικαιοσύνης και της αγάπης.
Μυθιστόρημα, Ανέμη, 2013, 330 σελ.
Ο αγωγιάτης (2012), Ανέμη
Ο χρησμός (2013), Ανέμη
Πηγές: Biblionet, Ανέμη
