Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Έθνος και Έθνοςτης Κυριακής, ως υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, ως επικεφαλής του Γραφείου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Europe Direct Βορείου Αιγαίου. Επίσης εργάστηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Σάμου, και υπηρέτησε ως Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης Δήμου Σάμου.
Το 2012 το μυθιστόρημά της “Άλικο σαν το… αίμα” έλαβε το Α΄Βραβείο στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Νωρίτερα, το 2009, είχε βραβευθεί από την ΠΕΛ με το Α΄ Βραβείο Θεατρικού Έργου και με το Γ΄ Βραβείο Μυθιστορήματος. Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία σε πολλούς πανελλήνιους διαγωνισμούς. Διηγήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε συλλογικά έργα και περιοδικά.
Το 2014 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο Στα άδυτα… των δυτών, από τις εκδόσεις Δίαυλος. Ακολούθησε το 2016 η Χρυσή Εκδίκηση – Η πτώση μιας δυναστείας, το 2017 Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα, και το 2018 οι Καταραμένες πολιτείες το 2019 η Κλίμακα F, το 2020 το Παγωμένο νερό και το 2021 το Τι κάνεις ρε; μαζί με τον Άντυ Βρόσγο, όλα από τις Εκδόσεις Κύφαντα.
Από τον Ιανουάριο του 2015 είναι μέλος της ΕΛΣΑΛ (ΕλληνικήΛέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας).
Άλικο σαν το αίμα (2011)
Στα άδυτα των “δυτών” (2013), Δίαυλος
Χρυσή εκδίκηση (2016), Κύφαντα
Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα (2017), Κύφαντα
Καταραμένες πολιτείες(2018), Κύφαντα
Κλίμακα F (2019), Κύφαντα
Τέταρτος τοίχος (2023), Κύφαντα
Νουβέλες
Ένα άτυχο σταυροδρόμι
Παγωμένο νερό (2020), Κύφαντα
Ποίηση
Πέτρες άσπρες ξέξασπρες (2023), Κύφαντα
Θεατρικά έργα
Το προδιαγεγραμμένο λάθος
Το μωβ που ξεχάσαμε
Συλλογικά έργα
Αποκάλυψη (2009), Ανατολικός
Τα κείμενα (2009), Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Έδεσσας
Σκοτεινές υποθέσεις (2018), Κύφαντα
Τι κάνεις ρε; (2021), Κύφαντα
Βραβεία-Διακρίσεις
Άλικο σαν το αίμα – 1ο Βραβείο του 31ου Πανελλήνιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (2012)
Το προδιαγεγραμμένο λάθος – 1ο βραβείο στον 27ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνών
Ένα άτυχο σταυροδρόμι – 1ος έπαινος στον ίδιο διαγωνισμό, στην κατηγορία της νουβέλας
Μέχρι την επόμενη φορά – 3ο βραβείο στον 28ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνών
Πέτρες άσπρες ξέξασπρες – Έλενα Χουσνή
«Χάθηκε», είπανε στη μάνα του.
«Όχι», είπε εκείνη με λαχτάρα,
«δεν χάνονται ανέμελα παιδιά.
Αυτά είναι καιρών αλλοτινών,
παππούδων είναι ιστορίες ξεχασμένες.
Τώρα δεν σαβανώνονται παιδιά
κι ούτε τα φτάνουν οι αδέσποτες οι σφαίρες.
Είναι αλώβητα τα νιάτα».
«Χάθηκε», είπαν στη μάνα του.
«Όχι», είπε εκείνη με θυμό.
«Ναι», απάντησαν μασώντας
την πιο σκληρή τους λέξη, το «κουράγιο».
«Γύρισε πάλι ο τροχός,
εκείνος των παππούδων μας και τρίζει,
αλέθει νιάτα κι όλο μπρος
σ’ αλάνες τριγυρίζει.
Κερνάει πάλι θάνατο σαν τότε».
«Όχι», είπε η μάνα του,
«δεν είναι δικός μου ο εχθρός».
«Χάθηκε», επιμένουνε αυτοί.
«Όχι», θυμώνει η μάνα, «ΟΧΙ».
Ευθύνη Σειράς: Ευσταθία Τσιγκάνου
Ποίηση, Κύφαντα, 2023, 68 σελ.
Τέταρτος τοίχος – Έλενα Χουσνή
«Όχι, δεν νιώθω κλειστοφοβία, δεν αισθάνομαι παγιδευμένη στο τούνελ χωρίς έξοδο. Νιώθω απόλυτη ηρεμία, η βεβαιότητα της μη εξόδου με τροφοδοτεί με δύναμη ν’ ανακαλύψω τις διαδρομές ξανά, ν’ αποτινάξω τον ομοιογενή χαρακτήρα τους, να τους δώσω εγώ οντότητα, φύση, αισθητική και στο τέλος όχι την προσμονή της εξόδου, αλλά τη μαγεία του πάντα έγκλειστου εαυτού μας. Γιατί ο Μπέκετ αυτό μου λέει. Πως τον εγκλεισμό σε νόρμες, συμβατικότητες, εξευτελισμούς, υποχωρήσεις, τον κουβαλάμε μέσα μας. Εκεί είναι το τούνελ. Κι αν θες, μείνε μέσα του. Αν δεν θες, γκρέμισέ το».
Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2023, 166 σελ.
Παγωμένο νερό – Έλενα Χουσνή
Στο λευκό κελί της απομόνωσης η Ισμήνη αναζητά τη λήθη και τα τσαλακωμένα σεντόνια. Δεν θέλει να θυμάται, δεν θέλει να την αγγίζουν, αναζητά την παρηγοριά στον τεμαχισμένο κόσμο που δημιουργούν οι σχισμές των ματιών της. Στον περίβολο μιας εκκλησιάς, η αδελφή της δίνει μάχη να μην ξεχάσει. Να εκδικηθεί το άδικο. Με τον νόμο του χρέους. Με το δίκιο των ανθρώπων. Κι οι δύο θα αναζητήσουν την ελευθερία μέσα στα… κελιά τους. Την ελευθερία της δικαίωσης!
Νουβέλα, Κύφαντα, 2020, 108 σελ.
Κλίμακα F – Έλενα Χουσνή
“Τι κάνουμε;” Είναι αποφασισμένος να πάρει απάντηση στα ερωτήματά του.
“Κινούμε λίγο τον κόσμο. Όταν αρχίζει να χάνει την ισορροπία του”.
“Την ισορροπία των λίγων”.
“Μη γίνεσαι αφελής. Πάντα την ισορροπία οι λίγοι την επιλέγουν. Στα μέτρα τους”.
“Δεν έχει σημασία, λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί;”
“Βεβαίως και έχει. Υπάρχουν πολλές ολιγαρχίες. Υπαρκτές και εν δυνάμει. Το ζήτημα είναι να επιλέξεις με ποια θα πας”.
“Ποια ολιγαρχία επιλέξαμε εμείς;”
“Την πιο παλιά. Αυτή που έχει επιβιώσει από όλα. Αυτή που ξέρει πότε ο κόσμος πρέπει να αλλάξει και τον αλλάζει”.
Μια επίθεση με εκρηκτικούς μηχανισμούς στην Ισραηλιτική Λέσχη και η αποκάλυψη της δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας κινητοποιούν δημοσιογράφους και πολιτική ηγεσία. Την ευθύνη αναλαμβάνει η οργάνωση “Κρυπτεία”. Οι συλλήψεις που ανακοινώνει η αστυνομία αποτελούν κίνηση εντυπωσιασμού ή προάγγελο νέων χτυπημάτων; Μια ομάδα δημοσιογράφων με τη βοήθεια του καθηγητή Πουλιέζου προσπαθεί να αποκαλύψει την ταυτότητα των δραστών. Μια ομάδα νεαρών στην Αίθουσα ΘΕ.ΛΙ. επηρεάζει την κοινή γνώμη κάνοντας παρεμβάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο πόλεμος ξεκινά και τα νήματα κινούν “αόρατοι” παίκτες. Ποιος θα κερδίσει το παιχνίδι; Στο μέσο της μάχης η Κλίμακα F. Θα δώσει απαντήσεις; Ίσως τελικά η “αράχνη” αλλάξει όψη για να επιβιώσει…
Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2019, 336 σελ.
Καταραμένες πολιτείες – Έλενα Χουσνή
Η λέπρα εγκατέλειψε τα λημέρια τους, ερείπωσε η φυλακή τους, γκρέμισαν οι τοίχοι, έπεσε η στέγη, ερήμωσε ο τόπος, δεν είναι πια το ρέμα το σύνορο του κόσμου, και πάλι όμως η ιερή απόσταση δεν περπατήθηκε.
Αυτήν την αρρώστια δεν τη νίκησαν ποτέ. Δεν έχει φάρμακο. Εκεί έξω έγιναν πολυτραυματίες, μέτρησαν πληγές που δεν τις γνώριζαν και δεν ήξεραν να τις γιατρέψουν. Βαθιές, κοφτερές, με μπόλικο φαρμάκι. Καινούριο φαρμάκι, ανίκητο. Καθάρισε το σώμα τους, μα οι άλλοι ήθελαν μια κάθαρση διαφορετική, τελειωτική, να έχει σύνορα συγκεκριμένα, αδιάβατα. Δεν βρέθηκε διαβατήριο για αυτά τα σύνορα. Ακόμη αδιάβατα είναι.
“Ένα μυθιστόρημα για την ικανότητα της ανθρώπινης φύσης να επιστρατεύει το καλό, αλλά και να “ξορκίζει” το κακό, για τη μάστιγα των προκαταλήψεων, της άγνοιας και της μικροψυχίας”. Η Έλενα Χουσνή δεν χαρίζεται σε κανέναν. Αποτυπώνει με μελανά χρώματα τη σκληρότητα της κοινότητας απέναντι στους αδύναμους, και τη σκοτεινή διάσταση της ανθρώπινης φύσης, όταν έχουν έστω και την ελάχιστη εξουσία στη διάθεσή τους. Με πένα αποφασισμένη και τολμηρή καταγράφει αυτές τις ιστορίες, φέρνοντας, για πρώτη φορά, στην επιφάνεια ό, τι έχει παραχωθεί στην καταπακτή του χρόνου.” (Αργυρώ Μαντόγλου, συγγραφέας)
“Η Έλενα Χουσνή δημιουργεί το δικό της είδος. Οι αρετές της ελληνικής κλασικής λογοτεχνίας, δοσμένες με έναν αριστοτεχνικό τρόπο, από μια σύγχρονη συγγραφέα.” (Δημήτρης Σίμος, συγγραφέας)
“Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Χανσενικών αγωνίζεται για τα προβλήματα των ασθενών. Κάποτε το Υπουργείο Υγείας δεν γνώριζε καν την ύπαρξή τους. Δώσαμε μάχη στη Σπιναλόγκα να φτιαχτεί το οστεοφυλάκιο με τα ονόματα των νεκρών. Το βιβλίο της Έλενας Χουσνή ρίχνει φως στη ζωή τους, στο στίγμα, αλλά και στον αγώνα τους κατά το παρελθόν να αποκτήσουν “όνομα”, “ταυτότητα”. Έναν αγώνα διαρκή που μας αφορά όλους!” (Μανώλης Κυριακάκης, πρόεδρος του Συνδέσμου Χανσενικών Ελλάδος)
Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2018, 388 σελ.
Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα – Έλενα Χουσνή
“Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα…” Η εικόνα του επανήλθε στο μυαλό της. Μικροσκοπικό, αδύνατο. Λεπτά μακριά πόδια, όμορφα μάτια, χέρια παιδικά, κορμί παιδικό. Και δίπλα στο κομματιασμένο σώμα του ένα μπλουτζίν παντελόνι και ένα ριγέ μπλουζάκι. “Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα”, είπε και ήξερε ήδη πως ήθελε να μάθει τα πάντα γι’ αυτό.
Στις σκοτεινές γειτονιές του διαδικτύου, η ηλεκτρονική παρανομία στήνει παγίδες στα ανύποπτα ανήλικα θύματά της. Διώκτες και διωκόμενοι, θύτες και θύματα αναμετρώνται σε μια ιστορία στην οποία νικητής πρέπει να είναι η ίδια η ζωή. Μαζί της και η παιδική αθωότητα, θησαυρός που δεν εκποιείται. Το παιδί με την ριγέ μπλούζα στοιχειώνει τη σκέψη της δημοσιογράφου Νάνσυ Καρβούνη. Όσο προχωρά την έρευνά της για τα κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας, θα βρίσκεται αντιμέτωπη με τα αδυσώπητα πλοκάμια τους. Όμως, όπως πάντα, υπάρχει το φως που αχνοφέγγει πίσω από τα σκοτάδια. Εγγύηση ότι η μάχη δεν έχει χαθεί…
Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2017, 390 σελ.
Χρυσή εκδίκηση – Έλενα Χουσνή
Το τέλος μιας δυναστείας
Πώς συνδέεται η δολοφονία της κόρης ενός επιχειρηματία με την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη;
Πίσω από τους στίχους κρύβεται η προσπάθεια αποτίναξης μιας εθνικής μάστιγας μέσα από κωδικοποιημένα μηνύματα, που τρεις άνθρωποι καλούνται να ανακαλύψουν τι σημαίνουν. Ενεχυροδανειστήρια που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια την εποχή της κρίσης, επιχειρήσεις που μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, σκοτεινά μυστικά μιας οικογένειας που κινεί τα νήματα του πλούτου…
Ένας μυστηριώδης συλλέκτης γραμματοσήμων “υπογράφει” δύο εγκλήματα ως ανταπόδοση σε ένα μεγαλύτερο, εθνικό.
Τα κομμάτια σιγά σιγά βρίσκουν τον συνεκτικό τους ιστό αποκαλύπτοντας στο μεταξύ υπόγειες διαδρομές ενοχής, παραπλάνησης, εκμετάλλευσης και προσωπικών τραγωδιών…
Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2016, 380 σελ.
Στα άδυτα των “δυτών” – Έλενα Χουσνή
Με φόντο την οικονομική κρίση και την αστάθεια που μαστίζει τη χώρα, πολίτες και “παράγοντες” μετρούν τις δυνάμεις αντοχής και “επιβολής”. Ένας συνταξιούχος αρχισυντάκτης, μια εν ενεργεία δημοσιογράφος και ένας ερευνητής στο Πανεπιστήμιο βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα περίεργο παζλ. Η “τρόικα” θα βουτήξει στο παρελθόν, θα αναζητήσει συνδέσεις ανάμεσα σε πρόσωπα και θα ψηλαφίσει τη διασύνδεση του Υπουργού Οικονομικών, ενός παντοδύναμου επιχειρηματία και μιας ομάδας που κινεί τα νήματα στο ημίφως.
Μια έρευνα για τα πετρέλαια, τρεις αφανείς τεχνοκράτες, αποκόμματα κιτρινισμένων εφημερίδων και ένα ύποπτο τροχαίο φαντάζουν ασύνδετα μέσα στον χώρο και στον χρόνο. Κι όμως, η σύνδεση είναι εκεί και περιμένει ν’ αποκαλυφθεί. Νέα στοιχεία θα προστεθούν, αναγκάζοντας τους πρωταγωνιστές να “βουτήξουν” στην αλήθεια και τελικά στην αυτογνωσία. Όσο η έρευνα προχωρά, οι σχέσεις αλλάζουν. Μαζί τους και οι άνθρωποι.
Μυθιστόρημα, Δίαυλος, 2013, 296 σελ.
Άλικο σαν το αίμα – Έλενα Χουσνή
Η υπόθεση του μυθιστορήματος, που εκτυλίσσεται κάπου μέσα στις δεκαετίες ‘40 και ’50, αφηγείται την περίπτωση ενός «σκοτεινού» άνδρα, με ακραία προσωπικότητα και στοιχεία μισογυνισμού. Η πλοκή είναι κατά κάποιον τρόπο αστυνομική και περιλαμβάνει και μια δυνατή γυναικεία φιγούρα, τη Λενιώ, που έρχεται να ανατρέψει τα όσα κάνει ο πρωταγωνιστής.
1ο Βραβείο του 31ου Πανελλήνιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το 2012.
Μυθιστόρημα
Πηγές: Biblionet, Δίαυλος, Κύφαντα
