Ελένη Χαϊμάνη

Η τρίτη βάρδια – Ελένη Χαϊμάνη

ΦΩΣ

Λαμπροχρυσίζει όμορφα ο ήλιος όταν βγαίνει,
ξυπνάει το μάτι σιγαλά που ανοιγοσφαλίζει
αν είναι κάποιος νηστικός, μ’ αυτό το φως χορταίνει,
γαμπό, ξεπόδυτο, λυτό, πηγαίνοντας πηγαίνει

κι έτσι περνά αδιάφορο στο άνθισμα της φύσης
του κόσμου η ευφάνταστη, τούτη εδώ, πυξίδα
π’ όλα τα άνθια πιο ψηλά πηδούνε να τ’ αγγίξεις,
ναι! άλλη αγιότερη και στολιστή δεν είδα·

ενόσω γρήγορα περνά, δίνει φιλί στο στόμα
σα φουσκαλήθρα του νερού στο πλάτεμα της λίμνης
ο κρύφιος έρωτας, πάσα δροσιά στο σώμα
που ’χε ξοδέψ’ απλόχερα κι ο γιος της Αφροδίτης.

Ξεκούραση του λογισμού κι ανάπαψη του κόπου,
χυμώντας κάνει πόλεμο στο πρόσωπο τ’ αέρα
καθώς τη λίμνη τάραζε, ώρα την ώρα, όπου
κείνος περνούσε γρήγορα και προχωρούσε πέρα.

Ποίηση, Σμίλη, 2023, 48 σελ.

Οιστρογόνα – Ελένη Χαϊμάνη

Τα “Οιστρογόνα” αποτελούν ένα ταξίδι στο χάος. Ποίηση βαθιά αυτοβιογραφική και τρεμάμενη σαν το ανθρώπινο είδος. Ένα ανθρώπινο είδος -που η δημιουργός ευελπιστεί- στον παρόντα τόμο να βρει μία συνοδοιπόρο.

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
Όπως ο λύχνος που σβήνει μονάχος του
σαν σώσει το λάδι, μη λησμονήσεις ποτέ
πόσο για σένα, ναι, μόχθησα.
Περασμένος και συ, όπως θα υπάρξουμε όλοι·
και ούτε η γη θα μας αλλάξει ούτε η θάλασσα
μα ένας όρκος επάνω στο φεγγάρι·
που θα μας πάει πιο γρήγορα από εκατό
φωτισμένα αστέρια που λάμπουν
σαν τα μάτια αισχρού δολοφόνου.

Ποίηση, Ιωλκός, 2018, 70 σελ.

Η ποίηση στα πλαϊνά των στίχων – Ελένη Χαϊμάνη

Δεν έχω να πω πολλά.
Μου ζήτησαν να αφαιρέσω από τα τόσα
κι άλλα τόσα. Και αφαιρώ. Γιατί αυτοί ξέρουν.
Και αφαιρούμαι. Γιατί εγώ ψάχνω.
Στο τέλος τι μένει;
Άδειο εκμαγείο λανθάνουσας φιλοσοφίας.
Ανάθεμα τους γνώστες.
Αφαιρώ λίγο ακόμη.
Κι ας έχω τόσα κι άλλα τόσα επιπλέον.
Είναι οι λέξεις που τρομάζουν;
Κρύφτηκαν σε άδειο κεφάλι.
Μου έκλεισαν την πόρτα.

Τα καλύτερα μου ποιήματα τα έχασα
Στο σταθμό των τρένων, πίσω από το θολό παράθυρο.

Ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2015, 50 σελ.