Σπούδασε Συγκριτική Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις στα περιοδικά “Αντί”, “Εντευκτήριο”, “Παλίμψηστον”, “Ποιητική”, και στις εφημερίδες “Αυγή” και “Εποχή”. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Πιερ Πάολο Παζολίνι “Οι στάχτες του Γκράμσι” και έχει γράψει την εισαγωγή για αυτή την έκδοση (Οροπέδιο, 2016). Τα “Φιλιά στη γη” είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
Φιλιά στη γη (2016), Πόλις
Μες στον ψυχρό καιρό (2021), Πόλις
Συλλογικά έργα
Παίζουμε λογοτεχνία; (2016), Opera
Μεταφράσεις
Pasolini, Pier Paolo, Οι στάχτες του Γκράμσι (2016), Οροπέδιο
Μες στον ψυχρό καιρό – Ελένη Κοσμά
ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ
Μετά την ήττα του κινήματος των Αναβαπτιστών στο Μύνστερ της Γερμανίας, στα μέσα του 16ου αιώνα, ο Ιωάννης του Λέιντεν βασανίστηκε, εκτελέστηκε και κρεμάστηκε, μέσα σε ένα σιδερένιο κλουβί, από το καμπαναριό της εκκλησίας Λαμπέρτι. Μαζί με αυτόν, σε δύο ακόμη κελιά, κρεμάστηκαν οι σύντροφοί του, Μπερντ Κνιπερντόλινκ και Μπερντ Κρέχτινκ. Τα οστά τους αφαιρέθηκαν πενήντα χρόνια αργότερα, αλλά τα κλουβιά βρίσκονται ακόμη στη θέση τους.
Όταν ο Ιωάννης του Λέιντεν έγινε Βασιλιάς Γιαν του έκοψαν τη γλώσσα από τη βάση τον έκλεισαν σε ένα
σιδερένιο κλουβί και τον ξεχάσαν εκεί κρεμασμένο νεκρό για τέσσερις αιώνες. «Πώς είναι ο κόσμος από ψηλά, Γιαν;» τον ρώτησαν κάποια στιγμή κι εκείνος που δεν είχε γλώσσα να μιλήσει τους έκλεισε το μισοβγαλμένο του μάτι. «Να κοιτάς την πόλη από ψηλά έχει γούστο. Μόλις πέφτει η νύχτα πετάω στους αμέριμνους περαστικούς
ένα ένα τα κόκαλά μου».
Ποίηση, Πόλις, 2021, 48 σελ.
Φιλιά στη γη – Ελένη Κοσμά
Ι.
Πριν από σένα
αόρατη με υφαίνει
μία αράχνη.
Η αράχνη υφαίνει αόρατο ιστό·
υφαίνει και υφαίνει μέχρις ότου
τον ύπνο παγιδεύσει ενός ασώτου
σε εφιάλτη κυλώντας τον φριχτό:
τον εφιάλτη της αιώνιας πτώσης.
Πώς πέφτουμε από όνειρο βαθύ
σ’ άλλο κι έπειτα άλλο; Έχει στηθεί
όμοια το σκηνικό και μ’ έχει καταπιεί.
Ποίηση, Πόλις, 2016, 24 σελ.
Πηγές: Biblionet, Πόλις
