Ελένη Πριοβόλου

Ένα τίποτα που έγινε κάτι – Ελένη Πριοβόλου

Η Έλλη πρέπει να λύσει τον γρίφο που της βάζει η μαμά. Αυτή τη φορά δεν θα τη βοηθήσει ο υπολογιστής της αλλά μια άλλη «μαγική οθόνη» που θα την ταξιδέψει μακριά. Πάνω σε ένα ποδήλατο του ουρανού περνάει την πύλη από σύννεφα που οχυρώνουν την ταράτσα του πιο ψηλού κτιρίου της γειτονιάς της.
Στο μεγάλο ταξίδι της, η Έλλη συναντά ευφάνταστα πράγματα και πλάσματα, όπως τον ποδηλάτη που από το στόμα του βγαίνουν φωτεινές φυσαλίδες, τον κλόουν που παίζει με χρωματιστά κουβάρια καμωμένα από ουράνια τόξα, τον γίγαντα με τον κήπο στο κεφάλι και φτάνει σε έναν πλανήτη που μυρίζει πορτοκάλι! Ένας καινούργιος κόσμος ανοίγεται μπροστά της, για να ανακαλύψει τελικά ότι τα χρώματα ποτέ δεν θα τελειώσουν πάνω στη γη και πως η φαντασία είναι αληθινή.

Μια όμορφη ιστορία για τη δημιουργική φαντασία και πώς μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά μέσα στην οικογενειακή καθημερινότητα και στους σύγχρονους ρυθμούς ζωής. Η συγγραφέας Ελένη Πριοβόλου θίγει το ζήτημα της εξάρτησης των παιδιών από τα ηλεκτρονικά μέσα, συστήνοντας στους μεγαλύτερους έναν τρόπο δημιουργικής, ποιοτικής διαχείρισης στις μικρές ηλικίες που είναι απλός και εφικτός στο να τον ακολουθήσουμε. Οι υπέροχες ζωγραφιές της βραβευμένης εικονογράφου Έφης Λαδά υπόσχονται στους μικρούς αναγνώστες ένα υπέροχο ταξίδι, μακριά από τις οθόνες των υπολογιστών.

Εικονογράφηση: Έφη Λαδά

Παιδική λογοτεχνία, Καλέντης, 2022, 40 σελ.

Μια στιγμή μέσα στο χρόνο – Ελένη Πριοβόλου

Έτος 2001. Ο διανοητής Φωκάς Κορέσιος, στη δύση της ζωής του και αποσυρμένος από κάθε δημοσιότητα, αποφασίζει να ενδώσει στην πρόσκληση της σκηνοθέτριας Άσπας Παμπλέκη να κάνει ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του.

Αρχίζει την αφήγηση από τα παιδικά του χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’30: την καταπίεση από τον φιλοφασίστα στρατιωτικό πατέρα, το αυστηρό πλαίσιο το οποίο επιβάλλει το οικογενειακό πρωτόκολλο, τον απειθή, έκλυτο εφηβικό του βίο, τη στράτευσή του στη Μεταξική Νεολαία και εν συνεχεία στις γραμμές του ΕΑΜ. Μετά την απελευθέρωση βρίσκονται, μαζί με τη γυναίκα της ζωής του, ως υπότροφοι του Γαλλικού Ινστιτούτου στο Παρίσι, όπου αναμειγνύονται με τον κύκλο των υπαρξιστών και υπερρεαλιστών κι εκείνος εξελίσσεται σε μέντορα του φιλοσοφικού στοχασμού.

Συνειδητά και κάτω από το βάρος των αφόρητων ενοχών του, καθιστά τη σκηνοθέτρια εξομολόγο του και της αποκαλύπτει τα βαθιά κρυμμένα μυστικά, ακόμα και τα εγκλήματά του μέχρι την κατάκτηση της κορυφής. Έτσι, τη θέτει προ του διλήμματος αν η ίδια θα υπηρετήσει την ιστορική αλήθεια ή θα συνεχίσει τα κατά συνθήκην ιστορικά ψεύδη.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2021, 448 σελ.

Φως σε μαύρο ουρανό – Ελένη Πριοβόλου

… Μερικές φορές ένιωθα ότι δεν τα ζούσα εγώ, ρε συ. Τότε, εκείνο το βράδυ που κατέφυγα στο σκουπιδοτενεκέ και έσκυψα να πάρω ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς, είπα “πάει, αυτός είναι ο κόσμος μου πια. Θα ζω ανάμεσα στα σκουπίδια και τα αποφάγια, ένα σκουπίδι με ψυχή, που θα λιώνει μέσα στην αδικία και στο ψέμα”. Όμως η τύχη μίλησε αλλιώς σ’ εμένα. Και την άκουσα. Δεν της γύρισα την πλάτη κάνοντας τον καμπόσο, γιατί την τύχη την φτιάχνεις εσύ, φίλε μου…

Ο δεκαεξάχρονος Ντίνος, μαθηματικό κεφάλι, κατεβάζει διαρκώς την κουκούλα. Για να μη βλέπει και να μην τον βλέπουν. Οι συνθήκες της ζωής του δεν τον ευνοούν. Τρέχει σαν δαρμένο σκυλί. Και πεινασμένο. Η οικογένεια έχει πάψει να αποτελεί γι’ αυτόν ασφαλές καταφύγιο κι εκεί έξω ο κόσμος μοιάζει εχθρικός. Όμως βγαίνει να τον αντιμετωπίσει. Μέσα στα ερείπια, ένα όνειρο φυτρώνει. Το ακολουθεί. Στην αβέβαιη πορεία του συναντά ανθρώπους σαν και αυτόν. Ενώνουν τις δυνάμεις τους και βάζουν τα υποστυλώματα, όχι απλά της επιβίωσης, αλλά της ζωής.

Ένα βιβλίο για την καταστολή του μίσους, την πίστη σε έναν σκοπό και την καλλιέργεια της αγάπης σαν μόνο προορισμό, μέσα σε έναν εχθρικό κόσμο που αλλάζει δραματικά.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2020, 152 σελ.

Στη ζωή νωρίς νυχτώνει – Ελένη Πριοβόλου – Ελένη Πριοβόλου

Το νέο μυθιστόρημα της βραβευμένης Ελένης Πριοβόλου (Βραβείο Αναγνωστών Ε.ΚΕ.ΒΙ. για το “Όπως ήθελα να ζήσω” και βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για το “Σύνθημα”) διαδραματίζεται από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα και από την Αθήνα και τον Καναδά του αντιδικτατορικού αγώνα μέχρι τον Λίβανο του αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Το βιβλίο ακροβατεί ανάμεσα στην καταστροφή και την αναδημιουργία, στο παρελθόν και το παρόν, στην Ανατολή και τη Δύση.
Κεντρικές ηρωίδες του η Άρια και η Οριάνθη, που ανταμώνουν το καλοκαίρι του 1963 από κάποια ευλογημένη συγκυρία, αλλά ένα μοιραίο γεγονός διακόπτει πρόωρα την εξελισσόμενη φιλία τους. Οι δυο κοπέλες χάνονται μέσα στα δράματα που η ζωή τούς επιφυλάσσει. Στον κύκλο της η καθεμιά παρασύρεται από τους στροβίλους των γεγονότων. Η Οριάνθη τραυματικά, η Άρια λιγότερο οδυνηρά. Ύστερα από πολλά χρόνια, οι συμπτώσεις τις φέρνουν και πάλι κοντά, για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους και να αντιληφθούν ότι όλα όσα έζησαν μοιάζουν σαν να μην τα βίωσαν οι ίδιες αλλά κάποιος άλλος, θαρρείς και κινούσε τα νήματα της ύπαρξής τους ένας αόρατος, ραδιούργος κουκλοπαίκτης.
Ένα μυθιστόρημα για τις γενιές που έρχονται, για τις πληγές των μικρών λαών, για το δικαίωμα του να είσαι άνθρωπος μέσα σε μια δική σου πατρίδα.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2019, 512 σελ. – Ελένη Πριοβόλου

Οπως ήθελα να ζήσω – Ελένη Πριοβόλου

Ελλάδα, τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Δικομματισμός, φαυλοκρατία, πολιτευτές, τραμπούκοι, “χρυσοκάνθαροι” και τραπεζίτες καθορίζουν το πολιτικό και το οικονομικό σκηνικό. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται στην Αθήνα ο έμπορος-ταξιδευτής Ρωμαίος Αγγουλές: φύση καλλιτεχνική και αντισυμβατική, αποφασίζει να εγκατασταθεί και, αντί για χρηματιστηριακά παιχνίδια, να επενδύσει στην “ωραιότητα”. Με την εκτός γάμου θυγατέρα του Ροζίτα και τον παραγιό του Σωτήρη Κονταξή φυτεύουν ροδώνα, στον οποίο ευελπιστούν να συμπεριλάβουν όλες τις γνωστές ποικιλίες ρόδων, αλλά και να δημιουργήσουν νέα είδη, φτάνοντας ως την επίτευξη του “γαλάζιου ρόδου”. Ο Pοδώνας του Κεραμεικού, η περίφημη “Ρόδων Πολιτεία”, γίνεται σύντομα η κολυμβήθρα των πρωτοπόρων ιδεών. Εκεί θα εμβαπτισθούν οι ανήσυχοι νέοι, θα καταφύγουν οι παλαιότεροι αντιμοναρχικοί, ενώ παράλληλα θα δοκιμαστούν τα ανθρώπινα πάθη, ο έρωτας και η αντοχή, σε μια Αθήνα αγνώριστη, που εκπλήσσει διαρκώς τον αναγνώστη, είτε με τις διαφορές της είτε με τα κρυμμένα σε αυτήν “σημεία των καιρών μας”.

Ενα μυθιστόρημα εποχής για όλους εκείνους που έζησαν “όπως ήθελαν να ζήσουν”, κληροδοτώντας στους επόμενους τους σπόρους της ουτοπίας.

Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ – ΕΡΤ 2010

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018, 576 σελ.

Η κάμπια η Μαριγώ που έκοψε το -γώ – Ελένη Πριοβόλου

Η κάμπια η Μαριγώ δεν ήθελε να βρίσκεται στον αργό συρμό που ακολουθούσαν όλες οι κάμπιες. Δεν της άρεσε καθόλου η ρουτίνα, ούτε να σέρνεται. Εκείνη ήθελε να ανέβει ψηλά, όσο πιο ψηλά μπορούσε! Θαύμαζε όλα τα πλάσματα του ουρανού, έτσι ακολούθησε τη συμβουλή της πεταλούδας και έκοψε το -γώ από το όνομά της. Πιο ανάλαφρη πλέον η… Μαρί και με δύο φύλλα για φτερά, εγκατέλειψε τον συρμό και πέταξε στον ουρανό, πιστεύοντας ότι θα κερδίσει τον θαυμασμό και την αγάπη. Μάταια προσπαθούσε η σοφή κάμπια να τη μεταπείσει να επιστρέψει στη θέση της. Εκείνη πέταξε ψηλά με του ανέμου τα φτερά και η πτώση ήταν αναπόφευκτη. Ποιος θα βρεθεί όμως να τη βοηθήσει και να προσφέρει την αληθινή φιλία του στη Μαριγώ;

Ένα όμορφο παραμύθι για την εκπλήρωση των ονείρων, την απόκτηση εμπειριών, τον εγωισμό, την ταπεινότητα αλλά και για την κοινωνικοποίηση και την αξία της συνύπαρξης. Ένα βιβλίο απολαυστικό για τους μικρούς μας φίλους, με διασκεδαστικές εικόνες, θεατρικούς διαλόγους και πρόσωπα.

Εικονογράφηση: Χρήστος Δήμος

Παιδική λογοτεχνία, Καλέντης, 2018, 32 σελ.

Η Καραμέλα – Ελένη Πριοβόλου

Η Φρόξη Καραμέλα, βέρα Αθηναία από πάππου προς πάππον, είναι κληρονόμος μιας ιστορικής καραμελοποιίας την οποία εξελίσσει και μετατρέπει σε προσωπικό της “ναό”. Οι καραμέλες της είναι μοναδικές. Σκληρό το εκμαγείο τους, όμως η ουσία και η δύναμή τους βρίσκεται στο εσωτερικό τους – στο “ολύμπιο νέκταρ” που η ίδια παρασκευάζει, για να καταστεί, από απλή επαγγελματίας, μία πραγματική δημιουργός. “Θεό” αποκαλεί τον εαυτό της, και την κοινωνία έναν απέραντο “οίκο ενοχής”, που στέκεται απέναντί της αντίπαλη και εχθρική.

Για τη “γλυκιά” Καραμέλα δεν υπάρχουν αθώοι. Στιγματισμένη η ίδια από τη ζωή, αποφασίζει να σπάσει τον εξωτερικό φλοιό του κόσμου και να δώσει στον εαυτό της το ρόλο της τιμωρού.

Ένα βιβλίο για τις οικογενειακές, κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις, για την αντίφαση ανάμεσα στο “φαίνεσθαι” και το “είναι”. Μια ιστορία για την υποκρισία, τη φθορά και τη διαφθορά, αλλά και για τον σύγχρονο αλλοτριωμένο άνθρωπο.

Νουβέλα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2017, 96 σελ.

Μετά φόβου – Ελένη Πριοβόλου

Δύο κορίτσια -φίλες επιστήθιες, σχεδόν αδελφές- μεγαλώνουν στην ελληνική ύπαιθρο, σε περιβάλλον ασφυκτικό, που τις εκπαιδεύει στο κυρίαρχο μοντέλο ηθικής, εμφυσώντας τους το φόβο και την ενοχή. Η Αρίστη, φύσει ανήσυχη, ανακαλύπτει τις πηγές του φόβου μέσα από την έρευνα και τη μάθηση. Αναζητεί αλήθειες γύρω από τη θέση της σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, την ελευθερία της σκέψης, την πολιτική και τον έρωτα. Η Διαλεχτή μένει στα “αβαθή” και “σίγουρα” νερά· αθάρρευτη και αδρανής, κάνει κάθε φορά μικρά και δειλά βήματα στη ζωή. Η σχέση των δύο κοριτσιών δοκιμάζεται όταν ανάμεσά τους μπαίνει ο Διονύσης Αρχοντής, άντρας ορμητικός, το αρχέτυπο του Βάκχου. Έκτοτε, οι δύο φίλες πορεύονται με δύο εαυτούς: τον φανερό και τον κρυφό.

Οι ζωές τους περνούν από συμπληγάδες, από την εποχή του Εθνικού Διχασμού μέχρι την αρχή του Εμφυλίου, καθώς τα γεγονότα συγκλονίζουν την Ελλάδα, που πασχίζει να βγει από τις παλιές φεουδαρχικές της δομές και να αστικοποιηθεί.

Ένα βιβλίο για την αναζήτηση της ελευθερίας, για το φόβο και την υποταγή, για τα όνειρα και τις αυταπάτες.

Από τη συγγραφέα του μυθιστορήματος “Όπως ήθελα να ζήσω” (Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ 2010).

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016, 720 σελ.

Φωνές στο νερό – Ελένη Πριοβόλου

Σε μια μικρή λουτρόπολη του Ιονίου μια γυναίκα μόνη ζει διαφορετικά από τον υπόλοιπο κόσμο. Οι άλλοι τη θεωρούν τρελή, όμως εκείνη αδιαφορεί για τα στερεότυπα της επαρχίας. Ένα ζευγάρι ηθοποιών του λαμπερού παλιού ελληνικού κινηματογράφου επιλέγει την ίδια λουτρόπολη ως τόπο διακοπών. Στην ηλικία πλέον της ωριμότητας, μακριά από τα φώτα της δόξας, ξεχασμένοι οι δυο και αγνώριστοι, ανακαλύπτουν το νόημα που δίνει στη ζωή η αληθινή αγάπη. Ένας καπετάνιος, γέννημα θρέμμα της εν λόγω πόλης, επιστρέφει στο σπίτι μετά από είκοσι χρόνια στα πέλαγα. Όσο βρισκόταν μακριά, ζούσε με το όνειρο της θαλπωρής στον κόρφο της αγαπημένης του, όμως επιστρέφοντας τον περιμένει η διάψευση. Κοντά τους και πολλοί άλλοι, που δεν έζησαν όπως θα ήθελαν να ζήσουν και προσπαθούν να διασώσουν μνήμες από τον κίνδυνο της οριστικής λήθης. Άνθρωποι που έπαιξαν σε λάθος ρόλους κι έζησαν ευσεβείς πόθους και αβίωτους έρωτες, μικρές επαναστάσεις και μεγάλες υποταγές. Ήρωες που θέλουν να φωνάξουν, αλλά οι φωνές τους βγαίνουν ελεύθερα μόνο μέσα στο νερό.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015, 168 σελ.

Vino Santo – Ελένη Πριοβόλου

Το κρασί του έρωτα


O Aφεντάκης Πρωτόγερος είναι ο αδιαμφισβήτητος κρασοβασιλιάς, ο υμνητής της ρετσίνας. Aδηφάγος της ηδονής, ανοίγει το κονάκι του σε συμπόσια και άκρατες, μέχρι τελικής πτώσεως, κρασοκατανύξεις. Για να σβήνει την ακόρεστη ηδονική του δίψα, μετατρέπει το αρχοντικό του σ’ ένα ιδιότυπο χαρέμι, όπου τριγυρίζουν ψυχοκόρες τις οποίες φέρνει τάχατε να βοηθούν στις δουλειές τη γυναίκα του. Tην παντοδυναμία του Aφεντάκη και της ρετσίνας γκρεμίζει ο γιος του Aντρέας. Aρώματα, γέλια, τραγούδια γάμων και πανηγυριών, ο λάγνος ήχος των φιλημάτων πίσω από τα φυλλώματα, ο συριγμός του μούστου στα βαρέλια ζυμώνονται μέσα του και δημιουργεί τον προσωπικό του οίνο με την ονομασία «Aμπελουργός». Kι όταν μπαίνει στη ζωή του η Kασταλία, η γυναίκα-σελήνη, η γυναίκα-οπτασία, δημιουργεί το δεύτερο κρασί με τ’ όνομά της. Aκολουθεί ο «Ίμερος», το κρασί του έρωτα και του πάθους, και τελευταίο το «Ποίημα», το πιο συγκλονιστικό, όπου εμπεριέχεται το όλον της ζωής, έως κι αυτός ο θάνατος και το πέρα απ’ αυτόν.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014, 544 σελ.

Ο Παλιάτσος και η Ανεμώνη – Ελένη Πριοβόλου

Μια φορά κι έναν καιρό στου βυθού τις πολιτείες ζούσε ένα μικρό ψάρι που το ‘λεγαν Παλιάτσο. Φορούσε μια λιβρέα με κόκκινες και κίτρινες ρίγες, ένα πράσινο ημίψηλο στο κεφάλι και έπαιζε πολύ όμορφα το γιουκαλίλι του. Γύριζε σε κάθε γωνιά του βυθού κι έψαχνε για την αγάπη τραγουδώντας τη γλυκά, τρυφερά και τόσο αισθηματικά που έκανε τις ευαίσθητες καρδιές να ραγίσουν.
Ο μικρός Παλιάτσος αναζητούσε την αληθινή αγάπη στα ρηχά και στα βαθιά. Στις θαλασσινές σπηλιές και στα μυθικά περιβόλια του βυθού. Στις πολύχρωμες κοραλλένιες πολιτείες και στις φωτεινές στράτες του ήλιου και του φεγγαριού.
Εψαχνε, έψαχνε ακούραστα για την αληθινή αγάπη μέσα σε ένα βυθό πανέμορφο, μα εχθρικά πλασμένο…
Ώσπου μια μέρα, αντίκρισε την Ανεμώνη, ένα λουλουδόψαρο που έσταζε δηλητήριο! Είναι δυνατή όμως η αγάπη δύο αταίριαστων πλασμάτων και πώς θα καταφέρει τελικά να βρεθεί ο Παλιάτσος στην αγκαλιά της Ανεμώνης;

Η Ελένη Πριοβόλου διηγείται την περιπέτεια και τη χαρά της αναζήτησης της αληθινής αγάπης. Ευαισθησία, γλυκά συναισθήματα και η ομορφιά της αγάπης πλημμυρίζουν την ιστορία που, με πρωταγωνιστές δύο τρυφερά πλάσματα και σκηνικό το μαγευτικό κόσμο του βυθού, ζωγραφισμένο παραμυθένια από την Κατερίνα Βερούτσου, θα γοητεύσει τους μικρούς αναγνώστες από 4 ετών και άνω.

Μια όμορφη αφήγηση που μαγεύει τα αυτιά αλλά και την καρδιά όλων.

Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου

Παιδική λογοτεχνία, Καλέντης, 2014, 32 σελ.

Το τέλος του γαλάζιου ρόδου – Ελένη Πριοβόλου

Λευκή Γλυκοφρύδη: ένα κορίτσι που η τύχη όρισε να ζήσει την παιδική της ηλικία σε ένα ροδώνα.
Μια έφηβη που πολύ νωρίς αρχίζει να συνειδητοποιεί πως ο αγώνας για το ωραίο και το αρμονικό αποτελεί μονόδρομο. Μια φοιτήτρια που συλλαμβάνεται αργότερα και βασανίζεται από τη δικτατορία.
Μια γυναίκα που ερωτεύεται παράφορα και παντρεύεται έναν επαναστάτη – έναν επαναστάτη που γίνεται υπουργός της Μεταπολίτευσης…
Το τέλος του γαλάζιου ρόδου: η συγκλονιστική ιστορία μιας γυναίκας, ενός άντρα, ενός έρωτα, μιας γενιάς που σημάδεψε τη σύγχρονη Ελλάδα υποθηκεύοντας το μέλλον των επερχόμενων γενεών. Το τρίτο μέρος της “Τριλογίας των Αθηνών”, που ξεκίνησε με το “Όπως ήθελα να ζήσω” (Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ 2010) και συνεχίστηκε με το “Για τ’ όνειρο πώς να μιλήσω”.
Ενα μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει από τη δεκαετία του ’60 έως τις μέρες μας, από το περίφημο “γυάλινο σπίτι”, όπου μια παρέα ονειροπόλων αγωνίζεται για τη δημιουργία του “γαλάζιου ρόδου”, μέχρι την αυγή της νέας χιλιετίας και τον ερχομό ενός κόσμου πλέον αγνώριστου. Ένα βιβλίο όπου πραγματικοί ήρωες είναι το πάθος, η επανάσταση και η ελπίδα.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014, 392 σελ.

Ο δρόμος του μπλε φεγγαριού – Ελένη Πριοβόλου

Η Μυρρίνη, ο παππούς Σαμουήλης, η γιαγιά Καλομοίρα, ο Κωνσταντίνος, το Βασίλειο του Θεριού, το Οροπέδιο του Μπλε Φεγγαριού: ένας κόσμος παράξενος, όπου η μικρή Μυρρίνη ανακαλύπτει ένα σωρό πράγματα για τη ζωή, τη φύση, τους ανθρώπους, την αγάπη… Μέσα στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν οι περιπέτειες της μικρής Μυρρίνης: η ανακάλυψη του Οροπέδιου του Μπλε Φεγγαριού, οι ζήλιες των συμμαθητριών της, τα παιχνίδια της, η αγάπη της για τον Κωνσταντίνο. Κι είναι αυτή η αγάπη που τη γιατρεύει για το ότι δεν γνώρισε ποτέ τη μητέρα της…

Εικονογράφηση: Ρωμύλος Φρονιμίδης

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014, 176 σελ.

Οι φύλακες των αστεριών – Ελένη Πριοβόλου

Ζουν στο ίδιο χωριό, κάτω από τον ίδιο ουρανό. Έφηβοι που έχουν τα ίδια όνειρα, τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ελπίδες. Πηγαίνουν στο ίδιο γυμνάσιο, αλλά είναι ξένοι μεταξύ τους. Μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Ρομά. Οι κοινωνίες όπου μεγαλώνουν στέκονται εμπόδιο στο να γίνουν μια δεμένη συντροφιά. Μια ομάδα τέτοιων παιδιών με τη βοήθεια των δασκάλων τους αρχίζουν να αναρωτιούνται το γιατί. Κάνουν το μεγάλο βήμα μες στο σχολείο για να ενώσουν τους κρίκους της αλυσίδας τους. Με καλή θέληση βρίσκουν τα κοινά τους στοιχεία: την αγάπη τους για τη γνώση και τη μάθηση, για τη φύση, για τα άλογα, για τα αστέρια. Ανακαλύπτουν τις ομοιότητες των πολιτισμών τους και τις κοινές καταβολές των μύθων τους. Το παιχνίδι της μοίρας, που αποδίδει με το δικό της τρόπο τη δικαιοσύνη, τα μπλέκει σε μια περιπέτεια, από όπου βγαίνουν πιο δυνατά και πιο αποφασισμένα να διεκδικήσουν το μέλλον που τους ανήκει.

Ενα βιβλίο για την αγάπη, τη φιλία, την αλληλεγγύη και την άρση των προκαταλήψεων μέσα από την κατανόηση της διαφορετικότητας του άλλου.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2013, 259 σελ.

Μαζί – Ελένη Πριοβόλου

Ο Μύρων είναι το πιο μικροκαμωμένο παιδί όχι μόνο στην τάξη του αλλά και σε ολόκληρο το γυμνάσιο. Καθημερινά προσπαθεί να προστατέψει τον εαυτό του, όπως και οι συμμαθητές του, από τη συμμορία των “Σκαθαριών” που βασανίζει τους πάντες στο σχολείο. Σ’ αυτόν τα “Σκαθάρια” έχουν βρει το τέλειο θύμα επειδή είναι διαφορετικός, αρχίζοντας από το παράξενο σουλούπι του και φτάνοντας στις συνήθειές του. Του αρέσει να μένει μόνος στα διαλείμματα και να αφοσιώνεται στις σκέψεις του. Το αγόρι έχει μπει στο στόχαστρό τους, αλλά κανείς δεν τολμά να τα βάλει μαζί τους. Ο αρχηγός των “Σκαθαριών”, ο σκληρός Παμίνος, έχει μεγάλα σχέδια, θέλει να επιβληθεί και έξω από το σχολείο, στη γειτονιά, στη συνοικία και σε ολόκληρη την πόλη. Όμως η άφιξη μιας νέας μαθήτριας, της Λούνα, θα γίνει η αρχή για ν’ αλλάξουν όλα…

Το νέο μυθιστόρημα για εφήβους (10+) της Ελένης Πριοβόλου για τη σχολική βία, ένα κοινωνικό φαινόμενο που αφορά τους ανηλίκους και προβληματίζει εκπαιδευτικούς και γονείς. Συγκρούσεις, επιθέσεις, ταπείνωση, εκφοβισμός, παρενόχληση, βία: η πραγματικότητα της σχολικής ζωής μέσα από το σύγχρονο φαινόμενο του bullying.
Μια ιστορία με έντονους χαρακτήρες όσο και πλοκή, που απεικονίζει γλαφυρά την καθημερινότητα των νέων, προβάλλοντας το θέμα της σχολικής βίας και τις κοινωνικές διαστάσεις του.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Καλέντης, 2013, 160 σελ.

Ο Τρυφεράκανθος – Ελένη Πριοβόλου

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τρυφεράκανθος που ζούσε στο λιβάδι με τα στάχυα, τις κόκκινες ανεμώνες και τα τριφύλλια. Είχε φίλο του τον ήλιο που τον ξυπνούσε το πρωί. Το φεγγάρι που τον νανούριζε με τον αυλό του τις νύχτες. Τον αγέρα που του τραγουδούσε γλυκά και μια γέφυρα-ουράνιο τόξο για να σεργιανάει στον ουρανό. Δεν είχε όμως φίλους τ’ άλλα ζωντανά του λιβαδιού, που τον περιγελούσαν επειδή ήταν διαφορετικός και διασκέδαζαν μαζί του. Έτσι ο τρυφεράκανθος μια μέρα ζήτησε από το ξωτικό του δάσους να γίνει ακανθόχοιρος για να πληγώνει όποιον τον πειράζει. Τότε όμως άρχισαν οι περιπέτειές του, γιατί ο ακανθόχοιρος που ήταν τρυφεράκανθος κι εξακολουθούσε να έχει τρυφερή ψυχή έχασε τους φίλους του και ήρθε αντιμέτωπος με μεγαλύτερη μοναξιά…

Ένα υπέροχο παραμύθι για την ψυχολογική και τη σωματική βία που απευθύνεται σε παιδιά από 8 ετών και άνω. Ο δυνατός λόγος της Ελένης Πριοβόλου, τυλιγμένος με την ομορφιά της παραμυθιακής διήγησης, συγκινεί και αφοπλίζει. Η συγγραφέας χειρίζεται με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο τις έννοιες της φιλίας, της συνύπαρξης και της αγάπης, καταφέρνοντας να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους για τη βία.

Η εικονογράφηση της Κατερίνας Βερούτσου υπηρετεί και αναδεικνύει το κείμενο, δημιουργώντας μια εικονοποιία πλημμυρισμένη από χρώματα, συγκίνηση και ευαισθησία.

Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου
Επανέκδοση: “Ελληνικά Γράμματα”, 1998· 2000.

Παιδική λογοτεχνία, Καλέντης, 2013, 32 σελ.

Το σύνθημα – Ελένη Πριοβόλου

Ο μικρός Νικολάι από την Ουκρανία, ένα σπουδαίο ταλέντο στο βιολί, ονειρεύεται να παίξει κάποτε στις μεγάλες ορχήστρες του κόσμου. Η περιπέτειά του αρχίζει όταν η μητέρα του, κυνηγώντας το δικό της όνειρο, πέφτει στα δίχτυα της συμμορίας του αδίσταχτου Χρυσοδόντη, που έχει το άντρο του στην Ελλάδα. Το αγόρι εγκαταλείπει το χωριό του για να την αναζητήσει σε μια μακρινή, ξένη χώρα, με συμμάχους την αγάπη του για τη μουσική και για τους ανθρώπους. Το ταξίδι του είναι γεμάτο δυσκολίες και νότες που άλλοτε συναντούν το φόβο, την αγωνία, τη σκληρότητα κι άλλοτε την ελπίδα, την ανθρωπιά, τον έρωτα… Η πίστη του στο όνειρο γίνεται το σύνθημά του, η μουσική “κόζατσοκ” από το χορό των Κοζάκων πλημμυρίζει τις γειτονιές της Αθήνας και ο Νικολάι γίνεται ο βιολιστής της πόλης, η συνείδησή της.

Μια συναρπαστική περιπέτεια που τιμήθηκε από το περιοδικό “Διαβάζω” με το Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Μεγάλα Παιδιά (2009).

Επανέκδοση: “Ελληνικά Γράμματα”, 2008
Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Μεγάλα Παιδιά – Περιοδικό “Διαβάζω” 2009

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2012, 225 σελ.

Για τ’ όνειρο πώς να μιλήσω – Ελένη Πριοβόλου

“Το πρωί της 9ης Μαρτίου 1944, εδολοφονήθη με περίστροφον ο φοιτητής της Νομικής Άγγελος Νοταράς, εις τον περίβολον της Αγίας Φωτεινής Ιλισού…”

Λίγα χρόνια αργότερα, από ένα απρόβλεπτο παιχνίδι της μοίρας, μια νέα και ανήσυχη γυναίκα, η Ροδή Σιμωνέτη, ανακαλύπτει τη φωτογραφία του Άγγελου. Το βλέμμα του τη μαγνητίζει. Η μυστηριώδης μορφή του τη σαγηνεύει. Θέλει να μάθει τα πάντα γι’ αυτόν. Να αναστήσει το παρελθόν του. Ερωτευμένη πλέον μαζί του, ξεκινά έναν αγώνα για να βρει τον εκτελεστή του. Βαδίζει πάνω στα ματωμένα ίχνη της Ιστορίας, σκαλίζει μνήμες και αρχεία και αποκρυπτογραφεί μεθοδικά την προσωπικότητα του Άγγελου. Με ασίγαστο το πάθος της έρευνας, θα γνωρίσει ονειροπόλους αλλά και δολοφόνους, αγίους αλλά και αμαρτωλούς, μέχρι που το νήμα της σκοτεινής αυτής υπόθεσης θα την οδηγήσει σε πρόσωπα και καταστάσεις που δεν μπορούσε καν να υποψιαστεί…

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2012, 670 σελ.

Καπετάν Ζωή – Ελένη Πριοβόλου

Η Εύα δεν έχει καμιά διάθεση ν’ αφήσει την Αθήνα και τη “λατρευτή της κανονικότητα” και ν’ ακολουθήσει τους γονείς της σ’ ένα νησί της άγονης γραμμής. Όλα τής φαίνονται μαύρα… ώσπου φτάνει στο νησί. Εκεί γνωρίζει τη Ζωή, μιαν αληθινή καπετάνισσα της ζωής, και μαζί ταξιδεύουν στο όνειρο, στη φαντασία, στη μαγεία, στο παραμύθι και στην περιπέτεια.

Επανέκδοση: “Ελληνικά Γράμματα”, 2001
Πρόλογος: Ζωρζ Ζαρή, Αργυρώ Κοκορέλη

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2012, 181 σελ.

Τα χάρτινα πουλιά – Ελένη Πριοβόλου

… Χάρτινα πουλιά τα όνειρά μου κι αντίκρυ τους μια κάννη να στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά τους. Τα κρύβω στο κατώι. Μια αραχνοκλωστή τα αιχμαλωτίζει. Γίνονται κατοικία του σφαλαγγιού. Η παιδική ηλικία με προσπέρασε χωρίς να την αισθανθώ, λες και γεννήθηκα μεγάλος. Χρονιές του δράκου. Οι κορφάδες των ιδεών κλαδεύονται. Οι ποιητές καταδικάζονται στο θάνατο διά πυράς. Εκείνος που έμαθα να λέω πατέρα κρατάει στο χέρι του ένα καμουτσίκι, φετίχ, όπως άλλος θα κρατούσε ένα κομπολόι ή μια μαγκούρα. Η μάνα μου η Αυγή πορεύεται στις φωτοσκιάσεις της ζωής και στη μυρωδιά βάμματος ιωδίου. Όμως μέσα στο απόλυτο σκοτάδι έγινε κάποτε μια έκρηξη και γεννήθηκε ένα άστρο. Είμαι ο Μάριος της Αυγής…

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011, 228 σελ.

Τσόκο Μπλοκ – Ελένη Πριοβόλου

Παγωμένος χειμώνας του 1941-42. Η πείνα και το κρύο θερίζουν. Ο φόβος παγώνει τα όνειρα. Οι μπότες των ατσάλινων στρατιωτών συνθλίβουν την ελευθερία. Οι μαυραγορίτες συγκεντρώνουν τα λιγοστά τρόφιμα της χώρας.

Δύο παιδιά, μια κοπέλα, η Ανθή, εθελόντρια νοσοκόμα, και ο μικρότερος αδελφός της, ο Τσόκο, μαθητής γυμνασίου και μέλος της μπάντας του μαέστρου Φι-Φι, μπαίνουν στην Αντίσταση. Η Ανθή συνειδητά, ο Τσόκο τυχαία, μέσα από μια σειρά απρόβλεπτων γεγονότων. Γνωρίζεται με τον Νίνο, το γιο του Ιταλού στρατηγού Φρατζιόλο, τον οποίο ο ισχυρός πατέρας του επιβάλλει στην μπάντα. Τα δυο παιδιά γίνονται φίλοι και αλληλοϋποστηρίζονται. Ο Νίνο κάνει τα στραβά μάτια για να κλέψει ο Τσόκο έναν πολύ σημαντικό χάρτη και ο Τσόκο απαλύνει με τη συντροφιά του τη μοναξιά που νιώθει εκείνος, απομονωμένος μέσα στο σπίτι-αρχηγείο των ιταλικών δυνάμεων κατοχής.

Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από ένα άρωμα αισιοδοξίας μέσα στο ζόφο. Οι άνθρωποι ζουν τον όλεθρο και την καταστροφή, αλλά αγωνίζονται. Η μουσική και η ποίηση τους βοηθούν να αντέξουν. Και όταν μοιάζει πως όλες οι ανθρώπινες αξίες έχουν χαθεί, ανακαλύπτουν την αλληλεγγύη και τη σύμπνοια. Παιδιά και ενήλικες δημιουργούν μια άρρηκτη αλυσίδα αγάπης και γίνονται Στρατιώτες της Ειρήνης.

Εικονογράφηση: Νέαρχος Ντάσκας

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2010, 237 σελ.

Οπως ήθελα να ζήσω – Ελένη Πριοβόλου

Ελλάδα, τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Δικομματισμός, φαυλοκρατία, πολιτευτές, τραμπούκοι, “χρυσοκάνθαροι” και τραπεζίτες καθορίζουν το πολιτικό και το οικονομικό σκηνικό. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται στην Αθήνα ο έμπορος-ταξιδευτής Ρωμαίος Αγγουλές: φύση καλλιτεχνική και αντισυμβατική, αποφασίζει να εγκατασταθεί και, αντί για χρηματιστηριακά παιχνίδια, να επενδύσει στην “ωραιότητα”. Με την εκτός γάμου θυγατέρα του Ροζίτα και τον παραγιό του Σωτήρη Κονταξή φυτεύουν ροδώνα, στον οποίο ευελπιστούν να συμπεριλάβουν όλες τις γνωστές ποικιλίες ρόδων, αλλά και να δημιουργήσουν νέα είδη, φτάνοντας ως την επίτευξη του “γαλάζιου ρόδου”. Ο Pοδώνας του Κεραμεικού, η περίφημη “Ρόδων Πολιτεία”, γίνεται σύντομα η κολυμβήθρα των πρωτοπόρων ιδεών. Εκεί θα εμβαπτισθούν οι ανήσυχοι νέοι, θα καταφύγουν οι παλαιότεροι αντιμοναρχικοί, ενώ παράλληλα θα δοκιμαστούν τα ανθρώπινα πάθη, ο έρωτας και η αντοχή, σε μια Αθήνα αγνώριστη, που εκπλήσσει διαρκώς τον αναγνώστη, είτε με τις διαφορές της είτε με τα κρυμμένα σε αυτήν “σημεία των καιρών μας”.

Ένα μυθιστόρημα εποχής για όλους εκείνους που έζησαν “όπως ήθελαν να ζήσουν”, κληροδοτώντας στους επόμενους τους σπόρους της ουτοπίας.

Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ- ΕΡΤ 2010

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009, 574 σελ.