Μεγάλωσε σε μια κλασική ελληνική οικογένεια και, όπως κάθε σωστός οργισμένος νέος, αποφάσισε κάποτε να τους γράψει όλους στα παλιά του τα παπούτσια. Τελικά, αγόρασε καινούρια παπούτσια κι έπαψε να οργίζεται με τους πάντες και τα πάντα, όμως το χούι του ‘μεινε και συνέχισε να γράφει. Από τότε λερώνει τακτικά διαδίκτυο και περιοδικά, φτάνοντας (με περίσσιο θράσος) ως τη λευκή σελίδα ενός βιβλίου.
Οι εύθυμες κυράδες της ζωής μου (2015), Λευκή Σελίδα
Οι εύθυμες κυράδες της ζωής μου – Ηλίας Γεροντόπουλος
“Ήταν ένα πρωινό σαν όλα τ’ άλλα, όταν ο Σωκράτης Παπαχατζής έκανε εκείνη τη διαπίστωση που έμελλε μια για πάντα ν’ αλλάξει τη ζωή του. “Είμαι ένα μπακούρι”. “Ύστερα απ’ αυτό, δυο γουλιές καφέ κι ένα αξιόλογο κατούρημα του έδωσαν τη διαύγεια και το θάρρος να κοιτάξει (μέσα απ’ τα μαύρα του γυαλιά) το παρελθόν. Ένα παρελθόν που τον έφερε αντιμέτωπο με δυο βυζιά (μικρά μεν, αλλά ικανά…), μια κιθάρα, έναν τρυποκάρυδο, ένα λιμάνι, τη βασίλισσα της Αιγύπτου, τον πρίγκιπα της Δανιμαρκίας, μια βρετανική μοτοσυκλέτα, έναν σκύλο Δαλματίας, μια παράλογη σιωπή, μια συμπαντική συνωμοσία, το όνομα του ρόδου…
Τα μόνα όπλα του Σωκράτη για ν’ αντιμετωπίσει όλα τούτα είναι λίγο σεξ, αρκετό χαμόγελο, μπόλικη γκρίνια και μερικά μπουκάλια κίτρινη τεκίλα…
Μυθιστόρημα, Λευκή Σελίδα, 2015, 232 σελ.
Πηγές: Biblionet, Λευκή Σελίδα
