Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης.
Μουσική: Δήμος Μούτσης.
1η εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού – 1972
Μια φορά κι εγώ κοίταξα πίσω
είπα να χαθώ να μη γυρίσω.
Έτσι είν’ η ζωή και πώς να την αλλάξεις
άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή
έτσι είν’ η ζωή και πώς να την ξεγράψεις
πώς να την ξεγράψεις με μολύβι και χαρτί.
Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να ‘ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρύφαλο κι ένα γλυκό φιλί.
Μια φορά κι εγώ είπα να φύγω
από τους καημούς για να ξεφύγω.
Έτσι είν’ η ζωή και πώς να την αλλάξεις
άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή
έτσι είν’ η ζωή και πώς να την ξεγράψεις
πώς να την ξεγράψεις με μολύβι και χαρτί.
Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να ‘ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρύφαλο κι ένα γλυκό φιλί.
Related posts:
DuoViolins – Θαλασσάκι
Γιώργος Τσαλίκης – Δεν σου κάνω τον άγιο
Νίνο – Θεός
Γιάννης Χαρούλης – Αγάπη
Τον έρωτα ρωτάω – Ελευθερία Αρβανιτάκη
Πωλίνα Χριστοδούλου – Αναντικατάστατος
Υλαγιαλή – Ορφέας Περίδης
Εξωτικό χαρμάνι – Penny & The Swingin’ Cats
Ακης Δείξιμος – Χίλιες μοναξιές
Ο ανθρωπάκος – Τάνια Τσανακλίδου
