Σπούδασε δημόσιες σχέσεις, μιλάει ξένες γλώσσες και έχει ταξιδέψει πολύ. Ζει μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. Στο παρελθόν εργάστηκε στην Αμερικανική Πρεσβεία και σε τράπεζα. Εμπνευσμένη από τις εμπειρίες που απέκτησε στα ταξίδια της και προσπαθώντας να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση και τη δυναμική των σχέσεων, οδηγήθηκε από νωρίς στο γράψιμο. Τιμήθηκε στην Ιταλία το 2005 με το βραβείο “Citta di Bacoli” (αρχαία Cuma) και το 2006 με το βραβείο Premio Internazionale per la Cultura “Sebetia-Ter”. Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων την απασχολεί από πολύ παλιά, και αυτός ο προβληματισμός της αποτυπώνεται στα βιβλία της.
Οι κόρες του νερού (2002), Εκδόσεις Καστανιώτη
Lacryma Christi (2004), Εκδόσεις Καστανιώτη
Εις το όνομα της μητρός (2005), Εκδόσεις Καστανιώτη
Επικίνδυνες λέξεις (2007), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η ξυπόλυτη των Αθηνών (2010), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η χήρα του Πειραιά (2012), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η επιστροφή – Οι κόρες της Ελλάδας 1 (2015), Ψυχογιός
Ο διχασμός – Οι κόρες της Ελλάδας 2 (2018), Ψυχογιός
Οι κόρες του νερού (2019), Ψυχογιός
Το δάκρυ του Χριστού (2020), Ψυχογιός
Εις το όνομα της μητρός (2020), Ψυχογιός
Επικίνδυνες λέξεις (2022), Ψυχογιός
Επικίνδυνες λέξεις – Φιλομήλα Λαπατά
«…Οι λέξεις έχουν δύναμη. Οι λέξεις έχουν δική τους ζωή. Λέξεις μετρημένες, ημιτελείς, ξεκάρφωτες, επίμαχες, αδέσποτες. Λέξεις άτυχες, λυπητερές, ραγισμένες, σκόρπιες, μυγιάγγιχτες, ανυπόταχτες. Λέξεις φορτισμένες και απόκρυφες. Λέξεις ατσαλάκωτες και υπερβολικές. Λέξεις νοσηρές. Λέξεις επικίνδυνες. Οι λέξεις είναι αθώες, αλλά γίνονται επικίνδυνες όταν δεν έχουμε συμφιλιωθεί με τη σημασία τους…»
Οι δίδυμες Μυρσίνη και Αταλάντη Κορωναίου, όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά εντελώς ανόμοιες στον χαρακτήρα, διαλέγουν από μικρές τους ρόλους της καλής και της κακής κόρης, αντίστοιχα, και θυσιάζουν, με γρήγορες μαχαιριές στον βωμό του μίσους, την αδελφική τους αγάπη. Καθώς μεγαλώνουν, μπλέκονται σ’ έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης, ο οποίος θα τις οδηγήσει σε ακραίες επιλογές ζωής και στην τραγωδία, μέχρι να συμφιλιωθούν με τη σημασία που έχουν οι επικίνδυνες λέξεις: οικογένεια, εξ αδιαιρέτου, ζήλια, γάμος, διαζύγιο, φυγή και συγγνώμη.
Ένα μυθιστόρημα για τον ρόλο της οικογένειας πάνω στο πεπρωμένο μας, τα όρια της αντοχής, τη χαμένη αθωότητα, τις μικρές και μεγάλες τραγωδίες της ζωής, την επιβίωσή μας από αυτές, και, πάνω απ’ όλα, τις απεριόριστες ποιότητες της ελπίδας, της αγάπης και της συγγνώμης.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2022, 288 σελ.
Εις το όνομα της μητρός – Φιλομήλα Λαπατά
Η Τριλογία της Διασποράς 3
O Θεός φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον Παράδεισο, και ένας ολόκληρος κόσμος κινείται ασταμάτητα σε ένα δραματικό ναπολιτάνικο παλκοσένικο του 19ου αιώνα. Οι πρωταγωνιστές πολλοί: άνθρωποι, άγγελοι, δαίμονες, φαντάσματα…
Η ηρωίδα Αμαλία Χάρβεϊ ξεκινάει ένα ταξίδι στη Νάπολη της Ιταλίας σε αναζήτηση της μητέρας της, για να καταλήξει στην αυτογνωσία. Ένας μεγάλος έρωτας, ένα αβάσταχτο μίσος, ένα τραγικό έγκλημα. Μια ιστορία γεμάτη πάθος, όπου μπερδεύονται πραγματικότητα και φαντασία, μνήμη και μύθος, πόθοι και έχθρες, έγκλημα και τιμωρία. Ένα καλειδοσκόπιο χαρακτήρων, ένα μυθιστόρημα που προσεγγίζει τα θέματα της δυσκολίας των σχέσεων, της αναζήτησης ταυτότητας, της νοσταλγίας, του έρωτα, της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού μέσα στο χάος των ανθρώπινων παθών.
Πού τελειώνει η ζωή και πού αρχίζει το παραμύθι; Πού τελειώνει το παραμύθι και πού αρχίζει η πραγματικότητα; Τι είναι ο αληθινός έρωτας; Είναι παντοτινός ή έχει ημερομηνία λήξης;
Ιστορικό μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2020, 416 σελ.
Το δάκρυ του Χριστού – Φιλομήλα Λαπατά
Lacryma Christi
“Με λένε Λάκρυμα Κρίστη Ρούγιου, όμως, παρά το πομπώδες όνομά μου, που θα έπρεπε να εμπνέει σεβασμό, κρυφά όλοι με αποκαλούν Maledetta, δηλαδή κακορίζικη. Γεννήθηκα στη Σαρδηνία, ένα νησί που έχει έναν περίεργο άγριο αέρα και κατοικείται από μια ράτσα ανθρώπων κοντών, δραστήριων και θαρραλέων, των οποίων οι μυστηριώδεις ρίζες είναι ανεξήγητες. Όταν κοιτάζω πίσω στη δική μου αρχή, βλέπω πως ήταν κάθε άλλο παρά συνηθισμένη…”
Μέσα από τις περιπέτειες μιας ασυνήθιστης γυναίκας, Ελληνίδας από τη Magna Grecia (Μεγάλη Ελλάδα) του 1850, θίγονται σπουδαία θέματα, όπως οι πρωταρχικές θεμελιώδεις σχέσεις μας με τους γονείς και τον Θεό, η υποκρισία της κοινωνίας και της Εκκλησίας, ο θυμός, το μίσος και η εκδίκηση, η αγάπη και ο έρωτας, οι πολύ προσωπικές μας σχέσεις και η συγχώρεση ως στάση ζωής και ανάγκη για ειρήνη.
Η ηρωίδα του μυθιστορήματος, ένας ορκισμένος εχθρός του εαυτού της, παντρεμένη με τον επιχειρηματία-οινοπαραγωγό Άγγελου Ρούγιου, έχει περάσει μια εφηβεία τραυματισμένη, μια νιότη σπαταλημένη και μια ωριμότητα πονεμένη. Τώρα, ανίκανη να ονειρευτεί, να νιώσει χαρά και να βρει ικανοποίηση, έρχεται, επιτέλους, αντιμέτωπη με τους δαίμονες που πενήντα χρόνια μεγαλώνει μέσα της, και ξεκινάει ένα οδυνηρό οδοιπορικό προς την αυτογνωσία.
Ιστορικό μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2020, 400 σελ.
Οι κόρες του νερού – Φιλομήλα Λαπατά
Ελληνισμός της διασποράς, 1791-1913.
Βραΐλα, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Αμβέρσα. Με φόντο την πλούσια τοιχογραφία μιας εποχής χωρίς επιστροφή και με άξονα τις συνέπειες που επέφεραν στη φύση και τη ζωή των ανθρώπων δυο μεγάλες οικολογικές καταστροφές στον ποταμό Δούναβη, τέσσερις Ελληνίδες, τέσσερις γενιές της ίδιας φαμίλιας, τέσσερις σπουδαίες γυναίκες μοιράζονται μέσα σε έναν ολόκληρο αιώνα το ίδιο κύτταρο και την ίδια απόγνωση, προσπαθώντας να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα και να δώσουν απαντήσεις σε όλα τα μεγάλα “γιατί” της ζωής:
– Αικατερίνη Χατζηγιάννη, η αρχόντισσα.
– Ναταλία Πατρικίου, η μάγισσα.
– Αντωνία Μανωλάτου, η προσαρμοστική.
– Φιλομήλα Λαπατά, η περήφανη.
Στην Ευρώπη των πολιτισμικών αλλαγών του 19ου αιώνα και με ένα ελληνικό κράτος στα σπάργανα, κάθε ηρωίδα ζει τη δική της ιδιαίτερη ιστορία μέσα σε περιπέτειες, πάθη, μονομαχίες, έρωτες, δράματα και επίγνωση, με κοινό παρονομαστή πάντα την αναζήτηση του νοήματος της ζωής.
Ιστορικό μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2019, 384 σελ.
Ο διχασμός – Οι κόρες της Ελλάδας 2 – Φιλομήλα Λαπατά
Υπάρχουν κάτι στιγμές έσχατες, που αλλάζουν τη ζωή. Όχι μόνο τη δική σου, αλλά και όσων βρίσκονται γύρω σου. Και υπαίτιος είσαι εσύ. Κατόπιν, τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο.
Η κρίση που ξεσπά στο πολιτικό μέτωπο της Ελλάδας του 1843 και συνεχίζεται στα επόμενα χρόνια εισβάλλει και στην προσωπική ζωή μιας σπουδαίας οικογένειας της μετεπαναστατικής Αθήνας, με αποτέλεσμα η απόγονος Ελισάβετ Δούκα, φιγούρα ακριβοθώρητη, διάφανη όπως το υγρό στοιχείο, που είχε τη δύναμη με την αφτιασίδωτη ποιότητά της να βγάζει τους Αθηναίους από την καθημερινότητα, διχασμένη ερωτικά, να υποπέσει σε ένα μεγάλο “λάθος” το οποίο σημαδεύει ανεξίτηλα και με τραγικές συνέπειες τη ζωή πολλών προσώπων…
Η Φιλομήλα Λαπατά, με πρόθεση κοινωνικής ακτινοσκόπησης και με επιμέρους ήρωες που έχουν λόγο, αναπαριστά μια γκραβούρα της Αθήνας του 1840-1875 σε ένα αυτοτελές, πολυπρόσωπο, απολαυστικό και απρόβλεπτο μυθιστόρημα πάνω στον διχασμό: εσωτερικό, πολιτικό, ερωτικό. Υπαρξιακοί προβληματισμοί, ηθικά διλήμματα και η αιώνια πάλη του Καλού με το Κακό γύρω από τις έννοιες της ταυτότητας, της πατρίδας και της οικογένειας. Επιμέρους γεγονότα που δένουν με την κεντρική ιστορία, ευρηματική πλοκή και φαντασμαγορικοί χαρακτήρες, ελαττωματικοί καλοί και χαρισματικοί κακοί συνθέτουν το δεύτερο μυθιστόρημα της ιστορικής τριλογίας ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2018, 384 σελ.
Η επιστροφή – Οι κόρες της Ελλάδας 1 – Φιλομήλα Λαπατά
Μια γυναίκα, κόρη οικογένειας επιφανών αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, επιστρέφει στην Αθήνα του 1836, έπειτα από αναγκαστική εικοσαετή απομάκρυνση απ’ την Ελλάδα. Μια Ελληνίδα με προφίλ για μενταγιόν, η οποία δεν αγαπήθηκε όσο της άξιζε στην πατρίδα της και γι’ αυτό στα μάτια της κρύβει τον πόνο της γυναίκας που της έκλεψαν την εφηβεία, επιστρέφει για να διεκδικήσει πίσω τον εαυτό της, για να εκδικηθεί όσους της στέρησαν την ταυτότητά της, για να μπορέσει να ζήσει.
Βαθιές πληγές και ανοιχτοί λογαριασμοί προκαλούνται από μια θυσία η οποία κατέληξε σε έναν απαγορευμένο έρωτα, που σημάδεψε τη ζωή μιας αρχοντικής οικογένειας κατά τη διάρκεια των προεπαναστατικών χρόνων στην Αθήνα. Ατμοσφαιρικές καταστάσεις, μυστήρια και γρίφοι της ανθρώπινης ύπαρξης κυριαρχούν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η παρουσία του άντρα βαραίνει ασφυκτικά. Εκδίκηση, συγχώρεση και λύτρωση γεννούν έντονα συναισθήματα στους ήρωες αυτής της κοινωνικής τοιχογραφίας. Ως προϊόν ιστορικής έρευνας, καταγράφεται μια λεπτομερέστατη περιγραφή της καθημερινής αθηναϊκής ζωής, με ανάλυση χαρακτήρων και επιμέρους ιστορίες που δένουν με την κεντρική ιστορία και πλουτίζουν την πλοκή. Έρωτες, πόλεμοι, πολιτική, σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων, οθωμανική εξουσία συνθέτουν τον μύθο του αφηγήματος.
Η Φιλομήλα Λαπατά σκιαγραφεί το πορτρέτο της Αθήνας του 1800, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες που ξεδιπλώνονται σε μια ρεαλιστική και συναρπαστική πλοκή, θίγοντας θέματα ανθρωπίνων σχέσεων και υπαρξιακής αναζήτησης. Ανασυνθέτει, με έναν δικό της τρόπο, την ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής της Ιστορίας μας. Μιλάει για τη ζωή, τη μοίρα, τις επιλογές μας, τις σχέσεις, τη μνήμη ως κατάρα, το μίσος, την οργή, την υπέρβαση ορίων και τη λύτρωση.
Ιστορικό μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2015, 456 σελ.
Η χήρα του Πειραιά – Φιλομήλα Λαπατά
Στα 1910, η Λάουρα Αλφιέρι-Ρώμα εγκαθίσταται στον Πειραιά, μετά την απώλεια του ανθρώπου που αγάπησε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη ζωή της. Ψάχνει το παρελθόν του, αναζητεί τα ίχνη του σε κάθε μέρος του σπιτιού, νιώθει την αύρα του στον κήπο, ακολουθεί τη σκιά του στους δρόμους του Πασαλιμανιού. Σε μια πόλη όμως μαγική και απρόβλεπτη τα πάντα μπορούν να συμβούν, και η περίφημη “Χήρα του Πειραιά” θα βιώσει μια συναρπαστική περιπέτεια, καθώς η μοίρα θα τη φέρει μπροστά σε αλλεπάλληλες ανατροπές. Κοντά της, άνθρωποι που ζουν τις δικές τους μικρές ή μεγάλες ιστορίες, από τα αρχοντικά της Καστέλας μέχρι τα πορνεία της Τρούμπας: η Ωραία Δαρδανέ, η καλοσυνάτη Μαρία-Βηθλεέμ, ο γιατρός Αλέξανδρος Σινόπουλος, ο εφοπλιστής Νικηφόρος Μάξιμος και άλλοι πολλοί, που συμπληρώνουν αυτή την εντυπωσιακή τοιχογραφία εποχής.
Στο νέο και άγνωστο για εκείνη κόσμο, η Λάουρα θα κυνηγήσει τον εαυτό της, αλλά και θα κυνηγηθεί από αυτόν. Θα αναρωτηθεί αν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία, θα ταξιδέψει από το σκοτάδι στο φως και, τελικά, θα ανακαλύψει ότι η μεγαλύτερη ευτυχία είναι η αγάπη για τη ζωή.
Η συνέχεια του μπεστ σέλερ “Η ξυπόλυτη των Αθηνών” σε ένα αυτοτελές μυθιστόρημα που μας λυτρώνει.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2012, 320 σελ.
Η ξυπόλυτη των Αθηνών – Φιλομήλα Λαπατά
Ένα μυθιστόρημα με φόντο την κοσμοπολίτικη Αθήνα της Μπελ Επόκ (1890-1910). Μια ιστορία γεμάτη ιστορίες. Μια θυσία που προκαλεί ένα μεγάλο πείσμα κι ένα μεγάλο έρωτα, ίντριγκες, μίση και πάθη, μικρές ζωές και μεγάλα πεπρωμένα.
Αθήνα, 1902. Η Λάουρα Αλφιέρι, κοντέσα του Μονρεάλε της Σικελίας και απόγονος των Χρυσολωράδων του Βυζαντίου, μια γυναίκα απαράμιλλης ομορφιάς, αναγκάζεται να παντρευτεί τον ταπεινής καταγωγής αλλά ζάπλουτο Ζακυνθινό Φίλιππο Ρώμα. Τον αποκαλεί με θυμό “καρβουνιάρη” και “ανορθόγραφο βάτραχο”, μια και ο γάμος γίνεται για να σώσει την οικογένειά της από την οικονομική καταστροφή. Όμως, δίχως να το καταλάβει, ο βάτραχος θα μεταμορφωθεί σταδιακά σε πρίγκιπα μέσα στην καρδιά της…
Η Φιλομήλα Λαπατά μάς ξεναγεί στην “πόλη των πόνων” και μας χαρίζει τις ιστορίες ενός πλήθους αξέχαστων ηρώων: από την Κατίγκω Χρυσολωρά και την αδερφή της Μαργιόλα, τον ψυχίατρο και καθηγητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας Αριστείδη Μπαλτατζή, τον κόντε Φραγκίσκο Αλφιέρι, τη θεία Κοκόνα Κρυσταλλένια και άλλα πρόσωπα, ανυποψίαστους κληρονόμους της μνήμης, στους οποίους η συγγραφέας δίνει ζωή με μια γλώσσα έντονη, γεμάτη ήχους, φωνές και χρώματα.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2010, 409 σελ.
Επικίνδυνες λέξεις – Φιλομήλα Λαπατά
Οι δίδυμες Μυρσίνη και Αταλάντη Κορωναίου, όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά εντελώς ανόμοιες στο χαρακτήρα, διαλέγουν από μικρές τους ρόλους της καλής και της κακής κόρης, αντίστοιχα, και θυσιάζουν στο βωμό του μίσους την αδελφική τους αγάπη. Καθώς μεγαλώνουν μπλέκονται σ’ έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης, ο οποίος θα τις οδηγήσει σε ακραίες επιλογές ζωής και στην τραγωδία, μέχρι να συμφιλιωθούν με τη σημασία των επικίνδυνων λέξεων: οικογένεια, ζήλια, γάμος, διαζύγιο, φυγή και συγνώμη.
Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με πάθος, ήχους, φωνές και λέξεις, μέχρι την τελευταία σελίδα της κάθαρσης. Η συγγραφέας, μέσα από την ιστορία μιας πλούσιας μεγαλοαστικής οικογένειας της σημερινής εποχής, μας δείχνει, σ’ ένα πανόραμα χαρακτήρων, πως η οικογένεια είναι ένα δίχτυ από γερές θηλειές, όπου είναι αδύνατο να κουνήσουμε μια θηλειά δίχως ν’ αλλάξει θέση ολόκληρο το δίχτυ, πως μυστικά και ψέματα θα οδηγούν πάντα στη δυστυχία, και πως η επίγνωση και αποδοχή όλων των επιμέρους πλευρών μας, θετικών και αρνητικών, είναι το κλειδί για να πετύχουμε την ολοκλήρωσή μας.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007, 304 σελ.
Εις το όνομα της μητρός – Φιλομήλα Λαπατά
Ο Θεός φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον Παράδεισο. Ένας ολόκληρος κόσμος που κινείται ασταμάτητα σ’ ένα δραματικό ναπολιτάνικο παλκοσένικο του περασμένου αιώνα. Οι πρωταγωνιστές πολλοί: άνθρωποι, άγγελοι, δαίμονες, φαντάσματα… Mυθιστορηματική αναπαράσταση μιας άγνωστης πραγματικότητας του Ελληνισμού της Διασποράς από τη συγγραφέα των βιβλίων “Οι κόρες του νερού” και “Lacryma Christi – Το δάκρυ του Χριστού”, το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας, με ηρωίδα την Αμαλία Κορωναίου, η οποία ξεκινάει ένα ταξίδι στη Νάπολη της Ιταλίας σε αναζήτηση της μητέρας της για να καταλήξει στην αυτογνωσία. Ένας μεγάλος έρωτας, ένα αβάσταχτο μίσος, ένα τραγικό έγκλημα. Mια ιστορία γεμάτη πάθος, όπου μπερδεύονται πραγματικότητα και φαντασία, μνήμη και μύθος, πόθοι και έχθρες, έγκλημα και τιμωρία. Ένα καλειδοσκόπιο χαρακτήρων, ένα μυθιστόρημα που προσεγγίζει τα θέματα της δυσκολίας των σχέσεων, της αναζήτησης ταυτότητας, της νοσταλγίας, του έρωτα, της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού μέσα στο χάος των ανθρωπίνων παθών. Πού τελειώνει η ζωή και πού αρχίζει το παραμύθι; Πού τελειώνει το παραμύθι και πού αρχίζει η πραγματικότητα; Τι είναι ο αληθινός έρωτας; Είναι παντοτινός ή έχει ημερομηνία λήξης;
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2005, 400 σελ.
Lacryma Christi – Φιλομήλα Λαπατά
Το δάκρυ του Χριστού
Μέσ’ από τις περιπέτειες μιας ασυνήθιστης γυναίκας, Ελληνίδας από τη “Magna Grecia” (Μεγάλη Ελλάδα) του 1850, θίγονται σπουδαία θέματα όπως οι πρωταρχικές θεμελιώδεις σχέσεις μας με τους γονείς και το Θεό, η υποκρισία της κοινωνίας και της Εκκλησίας, ο θυμός, το μίσος και η εκδίκηση, η αγάπη και ο έρωτας, οι πολύ προσωπικές μας σχέσεις και η συγχώρεση ως στάση ζωής και ανάγκη για ειρήνη. Η ηρωίδα του μυθιστορήματος, ένας ορκισμένος εχθρός του εαυτού της, παντρεμένη με τον επιχειρηματία -οινοπαραγωγό Άγγελου Ρούγιου, έχει περάσει μιαν εφηβεία τραυματισμένη, μια νιότη σπαταλημένη και μιαν ωριμότητα πονεμένη. Τώρα, ανίκανη να ονειρευτεί, να νιώσει χαρά και να βρει ικανοποίηση, έρχεται, επιτέλους, αντιμέτωπη με τους δαίμονες που πενήντα χρόνια μεγαλώνει μέσα της και ξεκινάει ένα οδυνηρό οδοιπορικό προς την αυτογνωσία.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2004, 385 σελ.
Οι κόρες του νερού – Φιλομήλα Λαπατά
Ελληνισμός της διασποράς, 1791-1913.
Βραΐλα, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Αμβέρσα. Με φόντο την πλούσια τοιχογραφία μιας εποχής χωρίς επιστροφή και με άξονα τις συνέπειες που έφεραν δύο μεγάλες οικολογικές καταστροφές στον ποταμό Δούναβη στη φύση και τη ζωή των ανθρώπων, τέσσερις Ελληνίδες, τέσσερις γενιές της ίδιας φαμίλιας, τέσσερις σπουδαίες γυναίκες μοιράζονται μέσα σε έναν ολόκληρο αιώνα το ίδιο κύτταρο και την ίδια απόγνωση. Αικατερίνη Χατζηγιάννη, η αρχόντισσα. Ναταλία Πατρικίου, η μάγισσα. Αντωνία Μανωλάτου, η προσαρμοστική. Φιλομήλα Λαπατά, η περήφανη. Στην Ευρώπη των πολιτισμικών αλλαγών του 19ου αιώνα και με ένα ελληνικό κράτος στα σπάργανα, κάθε ηρωίδα ζει τη δική της ιστορία με περιπέτειες, πάθη, μονομαχίες, έρωτες, δράματα και επίγνωση, με κοινό παρονομαστή πάντα την αναζήτηση του νοήματος της ζωής.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2002, 377 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη, Ψυχογιός
