Σπούδασε ψυχολογία και παιδαγωγικά. Εργάστηκε στην Αθήνα ως δασκάλα στη δημόσια εκπαίδευση. Κείµενά της υπάρχουν στα Αναγνωστικά και στα Ανθολόγια του Δηµοτικού Σχολείου, καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά και λευκώµατα.
Έργα της: “Το χωραφάκι της αγάπης”, Γνώση, 1990, “Η Κυράνη του δάσους”, Αλεξάνδρεια, 1993, “Η Πορφυρένια και το μαντολίνο της”, Αλεξάνδρεια, 1995, “Το μισό πιθάρι”, Ελληνικά Γράμματα, 2000, “Το ταίρι της αταίριαστης”, Ελληνικά Γράμματα, 2003, “Οι άγγελοι των κοχυλιών”, Ελληνικά Γράμματα, 2003, “Το τραγούδι της Περσεφόνης”, Ελληνικά Γράμματα, 2005, “Εφτά ορφανά μολύβια… εφτά ιστορίες”, Ελληνικά Γράμματα, 2008 (βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου περιοδικού “Διαβάζω”, 2009)., “Κατ-γατ-καραγάτ”, εκδ. Πατάκη, 2011, “Ελιά στο πέλαγος”, Εκδ. Πατάκη, 2015, “Το πίσω μπαλκόνι”, εκδ. Πατάκη, 2018.
Έφυγε από τη ζωή στις 28 Μαρτίου 2018.
Η Κυράνη του δάσους (1993)
Η Πορφυρένια και το μαντολίνο της (1995)
Το μισό πιθάρι (2000)
Το ταίρι της αταίριαστης (2003)
Οι άγγελοι των κοχυλιών (2003)
Το τραγούδι της Περσεφόνης (2005)
Εφτά ορφανά μολύβια… εφτά ιστορίες (2008)
Κατ-γατ-καραγάτ (2011)
Ελιά στο πέλαγος (2015)
Το πίσω μπαλκόνι (2018), Εκδόσεις Πατάκη
Η ιστορία βλέπει (2023), Εκδόσεις Πατάκη
Συλλογικά έργα
39 καφενεία και ένα κουρείο (2001)
Τόπος αλλού: θαλάσσιοι τόποι στη λογοτεχνία για παιδιά και νέους (2003)
39 καφενεία και ένα κουρείο (2012)
Βραβεία
Το μισό πιθάρι – Βραβείο Παιδικού Βιβλίου – Περιοδικό “Διαβάζω” (2001)
Εφτά ορφανά μολύβια… εφτά ιστορίες – Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου – Περιοδικό “Διαβάζω” (2009)
Εφτά ορφανά μολύβια… εφτά ιστορίες – Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου (2009)
Η ιστορία βλέπει – Φωτεινή Φραγκούλη
Ό,τι κι αν κάνουμε εμείς οι άνθρωποι, η ιστορία έχει τα δικά της μάτια και βλέπει.
Μέσα σε μια νύχτα τρομερή, ο Άχμετ χάνει τη σκέπη του, χάνει τον πατέρα του. Πρέπει τώρα ν’ αφήσει το σχολείο και να πάρει τη θέση του στη δουλειά, να γίνει χτίστης. Κι ας τον καμαρώνουν όλοι που ήταν να γίνει δάσκαλος, τόσο καλός μαθητής που είναι. Πήραν με τον θείο του λοιπόν να σοβαντίζουν το εσωτερικό της εκκλησίας.Τα πρόσωπα των αγίων, τις ζωγραφιές στους τοίχους, τ’ αριστουργήματα. Ο Άχμετ πρέπει να κρύψει το ωραίο. Πώς να το κάνει αυτό;
Εικονογράφηση: Εύη Τσακνιά
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Πατάκη, 2023, 60 σελ.
Το πίσω μπαλκόνι – Φωτεινή Φραγκούλη
Η πασίγνωστη συγγραφέας -και γάτα- Πουπέτα Πουπετέλλη ανακαλύπτει στο πίσω μπαλκόνι τα ποιήματα της Μελένιας, της άλλης γάτας του σπιτιού. Φιλότεχνη κι ευαίσθητη καθώς είναι, τα διαβάζει και συγκινείται από τα τέλεια γατικά της Μελένιας, αλλά και από τον εσωτερικό της κόσμο. Ώστε λοιπόν συγκατοικούσε τόσον καιρό με μια ποιήτρια τόσο σεμνή, που κράτησε κρυφό το χάρισμά της! Πώς θα της εκφράσει τα συναισθήματά της τώρα που η Μελένια είναι πια “μακριά”; Έτσι, η Πουπέτα ανακαλύπτει μια μεγάλη αλήθεια για τη ζωή: “Οι τσιγκουνιές στην αγάπη είναι μεγάλη χαζομάρα”.
Το πίσω μπαλκόνι ολοκληρώνει τον κύκλο μιας μεγάλης αγάπης, που ξεκίνησε με το Κατ-γατ-καραγάτ.
…
Φαγούρα
Κάτω από τις πατούσες
Στα νυχάκια μου
Φαγούρα
(μετάφραση από τα γατικά: Φωτεινή Φραγκούλη)
Εικονογράφηση: Εύη Τσακνιά
Λογοτεχνία με Πολύχρωμη Εικονογράφηση
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Πατάκη, 2018, 46 σελ.
Το μισό πιθάρι
Μια κόκκινη κλωστή ενώνει ανθρώπους, τόπους, ιστορίες. Ενώνει τη μικρή Ελένη με τον παππού και το νησί της. Το νησί με τη στεριά απέναντι. Καλοκαίρια, χειμώνες, καρπούζια, γλυκά του κουταλιού, αστεία, τραγούδια, περιπέτειες. Πράματα και θάματα ξεχειλίζουν από το μισό πιθάρι στο υπόγειο του σπιτιού της Ελένης. Πράματα και θάματα. Και ένα μυστικό! Το ξέρουν κάποια παιδιά του χωριού και τα μικρά αλεπουδάκια. Ποιο είναι αυτό το μυστικό;
Είναι ένα ποτάμι που κυλά…
Το ταίρι της αταίριαστης
Όλα τα είδε η γάτα της με τα σμαράγδια μάτια. Αλλά οι γάτες είναι εχέμυθες και μυστικοπαθείς. Ο πετεινός μονάχα έξαλλος τίναζε τα φτερά του και κακάριζε με απόγνωση γιατί την έχασε. Ήταν αυτός ο άμοιρος που βρήκε το άσπρο καπελάκι καταγής.
Οι άγγελοι των κοχυλιών
Μια κόκκινη κλωστή ενώνει το μισό πιθάρι με τους αγγέλους των κοχυλιών. Αέρας ταξιδεύει την κόκκινη κλωστή στα κλαδιά της ανθισμένης κυδωνιάς, στα φιδολούλουδα. Έκπληκτοι παρακολουθούν το ταξίδι της ο γάιδαρος με τα μικρά αυτιά, τα έναστρα σκαντζοχοιράκια και ο μικρός Αχιλλέας. Πεταλούδες την τεντώνουν για να χορέψει πάνω της η Καλημέρα κι ο Αντώνης. Βρέχει αλμυρή βροχή. Ο Λημνιός ναυτικός μαζεύει την κόκκινη κλωστή, την περνά μέσα από μαύρα μαργαριτάρια για να στολίσει το λαιμό της άσπρης χήνας του. Η χήνα ταξιδεύει στη λύπη και τη χαρά με τις λέξεις και συναντά εσάς και τα νησιά Κοχύλια με τα πολύτιμα μυστικά τους.
Το τραγούδι της Περσεφόνης
Όταν επέστρεψε η μαμά, έφερε στη Ροδιά ένα δώρο. Ένα με πολλά!
– Κοίτα, Ροδιά, είπε το Μαντατοπούλι. Μια κόκκινη βαλίτσα γεμάτη βιβλία!
– Για σένα, Ροδιούλα μου, τα βιβλία, τα παραμύθια και οι ήρωες των παραμυθιών. Για να έχεις εκτός από τα παιδιά και άλλους φίλους. Να αποκτήσεις “αδερφάκια”. Και το κόκκινο βαλιτσάκι για να ταξιδέψεις όταν μεγαλώσεις. Να φύγεις, να πετάξεις, να σπουδάσεις, να δυναμώσεις κι άλλο. Ο κόσμος είναι μεγάλος, όλα τα χωρά, είπε η μανούλα της.
Εφτά ορφανά μολύβια… εφτά ιστορίες
– Έχω πολλά, κοριτσάκι, πάρε κι εσύ, έλεγε η Κερασιά και της πετούσε κεράσια διπλά κι εκείνη τα έβαζε στα αυτιά της σκουλαρίκια χαριτωμένα.
– Αχ! Τι όμορφα σκουλαρίκια, έλεγαν της νύχτας τα πουλιά και τα νυχτολούλουδα συμφωνούσαν και αρωμάτιζαν το δρόμο της επιστροφής.
Έκλεινε τα μάτια και ανέβαινε. Ο πατέρας την κρατούσε από το χέρι.
– Νύσταξες, αστεράκι μου; της έλεγε.
– Όχι, μπαμπά. Μόνο κλείνω τα μάτια μου για να βλέπω καλύτερα.
Ο πατέρας χαμογελούσε.
Έφταναν στο σπίτι. Της φιλούσε τα μαλλιά.
– Όνειρα γλυκά, φαντασμένο μου.
– Καληνύχτα, μπαμπά μου, απαντούσε εκείνη.
Και μέσα της σκεφτόταν: “Τι όνειρα γλυκά, καλέ πατέρα. Τι να δω πια στον ύπνο μου όταν βλέπω τόσα θαυμαστά στον ξύπνιο μου;”
Εφτά ιστορίες λοιπόν θαυμαστές και πολύχρωμες· εφτά ορφανά και γενναία μολύβια τις καταγράφουν για να περισώσουν πολύτιμες στιγμές της ζωής.
Κατ-γατ-καραγάτ
Kατ-γατ-καραγάτ! Λέξεις μαγικές.
Μια φιλότεχνη γάτα, η Πουπέτα, κάθε βράδυ παρακολουθεί σαν κινηματογραφική ταινία τα όνειρα της κυρίας και επιστήθιας φίλης της. Η αγάπη και η αφοσίωση στη σχέση τους δίνουν στην ουρά της τη μαγική ιδιότητα να επεμβαίνει στα όνειρα και -κατ-γατ-καραγάτ!- να τα τροποποιεί, κάνοντας έτσι καλύτερο τον κόσμο. Η ίδια, λοιπόν, η Πουπέτα, καταγράφει αυτή την πρωτοφανή εμπειρία της και μας παραδίδει, ως συγγραφέας πια, ένα κείμενο γεμάτο εκπλήξεις και στοχασμούς.
Κατ-γατ-καραγάτ, γιατί το θαύμα της αγάπης κάνει ακόμα και τις γάτες συγγραφείς!
Ελιά στο πέλαγος
Στην άκρη άκρη των λέξεων, στην αρχή ή στο τέλος μιας ιστορίας, είναι ένα μικρό σπιτάκι ολομόναχο. Εκεί μένει ο ποιητής των παραμυθιών. Αυτός που παίρνει τις αλήθειες και τους βάζει ρούχα παραμυθένια.
Μια βραδιά χάθηκα κι εγώ στο δάσος μιας ιστορίας και προσπαθώντας να βγω, βρέθηκα στο σπιτάκι του. Χτύπησα την πόρτα του και με καλοδέχτηκε. Τι σπίτι! Παραμυθένια ομορφιά! Με έβαλε να κοιμηθώ σε ένα στρώμα από λέξεις.
Το πρωί όταν ξύπνησα, ανάλαφρη και σαν να είχα ξαναγεννηθεί, τον ευχαρίστησα και εκείνος με κέρασε πέντε έξι, έξι εφτά, εφτά οχτώ… ιστορίες για πρωινό. Κι εγώ μαζί σας θα τις μοιραστώ.
Αυτό το βιβλίο είναι ένα στρώμα από λέξεις που σαν μαγικό χαλί μάς ταξιδεύει.
Πηγές: BIBLIONET, Αλεξάνδρεια, Ελληνικά Γράμματα, Εκδόσεις Πατάκη
