Φωτεινή Ναούμ

Μαίρη γκρι – Φωτεινή Ναούμ

Η Μαίρη είναι μια γυναίκα εγκλωβισμένη στον μικρόκοσμό της. Σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη. Ιδιότητες που απομυζούν την πραγματική της σύσταση. Της λείπει ο έρωτας, η αγκαλιά, το σεξ.

Και τότε, της γίνεται η πρόταση να κάνει ένα ταξίδι επαγγελματικό, που υπόσχεται και άλλα. Πόσο εύκολο είναι για τη μέση γυναίκα να τους αφήσει όλους και να φύγει; Τι χρειάζεται να ρισκάρει για να κερδίσει αυτό που τόσο επιθυμεί;

Η Μαίρη γκρι είναι ένα μυθιστόρημα της υπαρξιακής ανησυχίας της σύγχρονης γυναίκας μέσα στην οικογένεια. Καταπιάνεται με το πώς ένα ζευγάρι, δυο άνθρωποι που ερωτεύτηκαν κάποτε, γίνονται απλοί συγκάτοικοι, και τι γίνεται στην περίπτωση που ο ένας απ’ τους δυο, διεκδικεί το δικαίωμά του στον έρωτα, το δικαίωμά του στη ζωή, χωρίς ωστόσο να θέλει να διαταράξει τη γαλήνη της καθημερινότητας.

Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2022, 156 σελ.

Η Ζέλντα έφυγε – Φωτεινή Ναούμ

Μια ιστορία μπορεί να ειπωθεί με τρεις τρόπους.
Όπως την έζησες, όπως την αφηγούνται οι άλλοι, όπως την φαντάστηκες.


Ένας άβγαλτος έφηβος, ένας πρώην γιάπης, ένα τζάνκι, ένας παραβατικός, μια γυναίκα του υποκόσμου κι ένας συγγραφέας. Ανάμεσά τους μια κοπέλα που τους δένει με αόρατα νήματα. Ένα κορίτσι που έχει γεννηθεί με ταλέντο στην αγάπη. Ξέρει να εθίζει τους άλλους σ’ αυτήν. Να τους κάνει συνένοχους στην πιο βαθιά της επιθυμία.

«Μην ανησυχείτε με τις παύσεις μου. Πιστέψτε με. Περίμενα να μιλήσω γι’ αυτήν μια ολόκληρη ζωή».

Ένα μυθιστόρημα αναζήτησης. Μια ιστορία για ένα κορίτσι που μεγάλωσε με σκοπό να γίνει μια μέρα ηρωίδα σε βιβλίο. Ίσως είναι και το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζει ο αναγνώστης, για την ώρα.

Μυθιστόρημα, Bell/Χαρλένικ Ελλάς, 2021, 416 σελ.

Ο διαχειριστής – Φωτεινή Ναούμ

Διαχειριστής στην ιδιότητα. Στο δυάρι του τρίτου ορόφου. Στην πίσω πλευρά. Θέα στον φωταγωγό. Ήσυχη θέα. Απόμακρη και ανεπηρέαστη από τη βοή του δρόμου. Ένα μικρό παράθυρο στην κουζίνα. Κάθεται τις νύχτες σιωπηλός και καπνίζει το τσιγάρο του. Φτηνό τσιγάρο. Ό,τι βρει. Δεν έχει κολλήματα με μάρκες και ιστορίες. Τσιγάρο νά ‘ναι. Νικοτίνη να μπαίνει, καπνός να βγαίνει.

“Ο διαχειριστής” είναι μια “μελέτη” της μοναξιάς του σύγχρονου ανθρώπου. Μικρά ανήλιαγα διαμερίσματα, αποπνικτικά, σχέσεις τυπικές με ανθρώπους αποξενωμένους, απόμακρες. Και η νικοτίνη παρηγοριά για κάποιους. Για άλλους το μαγείρεμα. Υπάρχει ελπίδα; Πώς οι σχέσεις των ηρώων της νουβέλας της Φωτεινής Ναούμ θα οδηγηθούν στο φως, έστω αυτό που μπαίνει από έναν φωταγωγό;

Μυθιστόρημα, Κύφαντα, 2019, 210 σελ.

Υγρή Πόλη – Φωτεινή Ναούμ

Ο Λεωνίδας είναι ο αξιοσέβαστος κουρέας της πόλης. Σοβαρός, εχέμυθος, μετρημένος, διατηρεί ένα κουρείο στη σκεπαστή αγορά. Ζει με την κόρη του και τη φιλάσθενη γυναίκα του σ’ ένα παλιό νεοκλασικό. Η απρόσμενη επίσκεψη της Χλόης έρχεται να ταράξει την ήρεμη ζωή του. Το Παρίσι στοιχειώνει την Κομοτηνή. Ο ιδιόρρυθμος, φιλήδονος Ζαν περιπλέκει ακόμα τις ζωές τους.
Σε ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη, ο γοητευτικός, φιλόδοξος Ζαχαρίας θα συναντήσει τη συντηρητική Λαμπρινή, θα μαγευτεί από το ήθος της και θα κάνει τα πάντα για να την κατακτήσει. Ευτράπελα, μοιραίες συναντήσεις και πλήθος ιδιόμορφων ανθρώπων στήνουν την τοιχογραφία μιας εποχής. Ήρωες βουτηγμένοι στα πανανθρώπινα πάθη άλλοτε διάγουν μια ζωή συμβατική και άλλοτε πάλι παραδίδονται σε ανομολόγητες επιθυμίες.
Μπορεί ο άνθρωπος να ορίσει τη μοίρα του; Μπορεί ένας έρωτας να σε αλλάξει για πάντα; Να στοιχειώσει τη ζωή, να καταπολεμήσει τον θάνατο; Ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε πολύ μπορεί να συνεχίσει να ζει απορρίπτοντας τον ίδιο τον εαυτό του; Τι είναι τελικά πιο ισχυρό, το «πρέπει» ή το «επιθυμώ»;
Η υγρή πόλη είμαι εγώ. Είμαστε εμείς. Η κοινωνία που ζούμε, όλα αυτά που καλούμαστε να βιώσουμε χωρίς να μας έχει προετοιμάσει κανείς. Το ποτάμι άλλοτε ξεσκεπάζει και άλλοτε ενώνει και ευλογεί.
Η υγρή πόλη είναι μια πόλη μαγική.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2017, 488 σελ.

Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες – Φωτεινή Ναούμ

Τη λένε Νόρα και έζησε μια συνταρακτικά αλλόκοτη ζωή.
Μια διαδρομή στα όρια της χαράς και της παράνοιας που γεννά ο έρωτας και η μέθη της επιθυμίας να μη μείνει όνειρο η ζωή.
Γεννήθηκε στην Κωστάντζα. Αναζητούσε πάντα διέξοδο για φυγή από τα γνώριμα, από τα συνηθισμένα.
Ολόκληρος πλανήτης δεν ήταν αρκετός για να χαλιναγωγηθεί μια γυναίκα γεννημένη με πάθος, γανωμένη με ζήλο για ζωή, που έπεφτε με τα μούτρα πάνω της και ρουφούσε ό,τι μπορούσε να της δώσει.
Από την έπαυλη της Κωστάντζας σ’ ένα μικρό σπίτι της Αλεξανδρούπολης κι από κει σε ένα υποτυπώδες περιφερόμενο τσίρκο και έπειτα βασίλισσα της γούνας στη Νέα Υόρκη.
Κάθε σταθμός κι ένα αντίο.
Όλη η ζωή μια ατέλειωτη διαδρομή.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2016, 432 σελ.

Χωρίς παρελθόν – Φωτεινή Ναούμ

Αν πρέπει να τρέξεις, τρέξε. Αν πρέπει να ουρλιάξεις, ούρλιαξε. Αν πρέπει να κρυφτείς κάπου, μην το κάνεις.
Είναι παντού. Παραφυλάει σε κάθε σου βήμα. Το φιλί υγρό και ζεστό όπως το αίμα. Ο φόβος, γλυκός σαν τον πρώτο έρωτα, παραμονεύει τις κινήσεις σου. Κι η σιωπή πνιχτή, θανατερή, καρτερεί να αποσώσει όσα ξεκίνησαν πριν από χρόνια…
Ο ξαφνικός θάνατος του άντρα της κι ένα τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας ταράζει τις εύθραυστες ισορροπίες. Η άλλοτε προστατευμένη ζωή της κινδυνεύει. Υποψίες του παρελθόντος, ανοιχτοί λογαριασμοί
και πρόσωπα που κινούνται με αόρατα νήματα. Τραπεζικές εντολές, ανταλλακτήρια, εκβιασμοί, πληρωμένο σεξ και πίσω απ’ όλα εκείνος.
Πώς κερδίζει κανείς σε έναν αγώνα άνισο; Πώς αντιμετωπίζει μια αλήθεια τόσα χρόνια κρυφή; Πού βρίσκει τον εαυτό του; Πού τον χάνει; Θα βρει η Έλενα το δρόμο που θα την οδηγήσει πίσω στο φως;
Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα, μια ιστορία έρωτα, που ζωντανεύει από το παρελθόν, ποτισμένη με μυστήριο, εντάσεις και αναπάντεχες ανατροπές…

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2014, 336 σελ.

Αποκαΐδια και βατόμουρο γλυκό – Φωτεινή Ναούμ

Ένας χορός από έρωτες, πάθη, λάθη, ενοχές και μυστικά εμπλέκονται σ΄ ένα πολύχρωμο γαϊτανάκι, άλλοτε ανυψώνοντας κι άλλοτε πάλι ποδοπατώντας τους ήρωες. Μέσα του ο καθένας ξεχωριστά σέρνει το παρελθόν του, κουβαλά τα παιδικά, εφηβικά του βιώματα, και προσπαθούν άλλοτε όλοι μαζί σαν ενωμένη γροθιά κι άλλοτε ο καθείς μόνος, τσακισμένος κι απογοητευμένος να φτάσουν στην πληρότητα που επιζητούν μέσα από την αποδοχή και τον έρωτα. Βλέπουν τα όνειρά τους να πλησιάζουν και ν’ απομακρύνονται. Δεν το βάζουν κάτω, συνεχίζουν ν’ αποζητούν την προσωπική τους χίμαιρα, μέχρι εντέλει, χαμένοι ή κερδισμένοι, να τους δώσει η ζωή αυτό που για εκείνους είχε προαποφασίσει.
Το χωριό. Οι κάμποι, το σχολειό, οι χωμάτινοι δρόμοι. Η πόλη. Το ποτάμι, οι εκκλησίες και τα τζαμιά, τα καταστήματα. Η θάλασσα. Τα μεγάλα ταξίδια, οι ξένοι τόποι, η λησμονιά. Αθήνα. Η πόλη της λήθης και των μοιραίων συναντήσεων. Οι άνθρωποι. Ευάλωτοι, πρόσκαιρα ευτυχισμένοι, παραδομένοι στα πάθη τους. Μπροστά απ’ όλα, ο έρωτας. Πίσω απ’ όλα, η μοναξιά. Πάνω απ’ όλα, η μοίρα τους.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2013, 463 σελ.

Ο διαχειριστής – Φωτεινή Ναούμ

Διαχειριστής στην ιδιότητα. Στο δυάρι του τρίτου ορόφου. Στην πίσω πλευρά. Θέα στον φωταγωγό. Ήσυχη θέα. Απόμακρη και ανεπηρέαστη από τη βοή του δρόμου. Ένα μικρό παράθυρο στην κουζίνα. Κάθεται τις νύχτες σιωπηλός και καπνίζει το τσιγάρο του. Φτηνό τσιγάρο. Ό,τι βρει. Δεν έχει κολλήματα με μάρκες και ιστορίες. Τσιγάρο νά ‘ναι. Νικοτίνη να μπαίνει, καπνός να βγαίνει.
Ο “Διαχειριστής” αποτελεί μια “μελέτη” της μοναξιάς του σύγχρονου ανθρώπου. Μικρά ανήλιαγα διαμερίσματα, αποπνικτικά, σχέσεις τυπικές με ανθρώπους αποξενωμένους, απόμακρες. Και η νικοτίνη παρηγορία για κάποιους. Για άλλους το μαγείρεμα. Υπάρχει ελπίδα; Πώς οι σχέσεις των ηρώων της νουβέλας της Φωτεινής Ναούμ θα οδηγηθούν στο φως, έστω αυτό που μπαίνει από έναν φωταγωγό;

Μυθιστόρημα, Πολύτροπον, 2012, 196 σελ.

Το κορίτσι με τα κόκκινα παπούτσια – Φωτεινή Ναούμ

Αέρινη ύπαρξη σάστισα όταν βρέθηκα μπροστά σου
Προσπαθώ να μετρήσω μέσα μου ως το δέκα μήπως και ηρεμήσω
Τίποτα… στο δύο σταματώ
Δυο τα μεγάλα καστανά μάτια σου
Δυο τα όμορφα στήθια σου που κάποτε έμοιαζαν ελίτσες
Δυο τα λεπτά δυνατά σου χεράκια
Δυο τα κόκκινα λουστρίν παπούτσια σου

Σε κοιτάζω στα μάτια και σε ρωτώ τρομαγμένος
“Πού ‘ναι τα κόκκινα παπούτσια του Νανά;”

Ακριβό της ζήσης μου περιδέραιο…

Αφηγήσεις, Εκδοτική Θεσσαλονίκης, 2010, 111 σελ.