Γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1931.
Είναι πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρουπόλεως (1952).
Έχει επίσης, πτυχίο διετούς Μετεκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1962) και πτυχίο Ψυχικής Υγιεινής (1962).
Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός των Τεθωρακισμένων.
Επί 35 συναπτά έτη, υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός λειτουργός τη Δημόσια Εκπαίδευση, από τα οποία 12, σε σχολεία της Θράκης και τα υπόλοιπα σε σχολεία της Αθήνας. Χρημάτισε Διευθυντής των 142ου και 113ου Δημοτικών Σχολείων Αθηνών.
Μελέτες και άρθρα του, εκπαιδευτικού και γενικού ενδιαφέροντος, έχουν δημοσιευτεί στις εφημερίδες “Ελευθεροτυπία” (1986-88, 1990) “Καθημερινή” (1983) και “Διδασκαλικό Βήμα” (1984).
Αξίζει ιδιαιτέρας μνείας η επιστολή – άρθρο του στη στήλη “Καλημέρα Κύριε Πρόεδρε” της Ελευθεροτυπίας (1990), που εκτιμήθηκε ως ρηξικέλευθη και εποικοδομητική πρόταση.
Ο Γ.-Α. Κουτσούμπης, ως συνταξιούχος, διαμένει στην Αθήνα με την οικογένειά του.
Στιγμές – Γ. -Α. Π. Κουτσούμπης
Όψιμοι έμμετροι στοχασμοί
Ένα ανάγλυφο τοπίο στην ομίχλη
φαντάζει η ζωή μου όλη.
Σαν στρέφω προς τα πίσω και κοιτάζω
λίγες κορφές – στιγμές μονάχα ξεχωρίζω·
είν’ ό,τι απ’ την ομίχλη ξεπροβάλλει·
είν’ ό,τι από τη λήθη δραπετεύει.
Αράθυμος ο νους περιδιαβάζει στο τοπίο
απ’ τις ακίδες που εξέχουν κεντρισμένος
καθώς αυτές στ’ αυλάκια του εγκέφαλου γλιστράνε·
μικρές μεγάλες οι ακίδες, ξέβαθα ή βαθύτερα τα χνάρια γλυκειές, πικρές και οι στιγμές που ζωντανεύουν· μόνο σ’ αυτές ο νους σκοντάφτει και ξυπνάει.
Εικόνες παλιές, μουντές, συννεφιασμένες
με πίκρα και με δάκρυ ποτισμένες
που ξαναξύνουν τις παλιές πληγές μου
κι άλλες ωραίες, χαρωπές, ευτυχισμένες
καμάρι του εγώ του περασμένου
που γι’ αντιστάθμισμα περήφανα προβάλλουν.
Δεν ξέρω αν αξίζει πίσω να κοιτάζω·
δεν ξέρω αν θέλω
μάτια και σκέψη να γυρνάν στα περασμένα·
δεν ξέρω αν προτιμότερο θα ήταν
όλα να είχαν σκεπαστεί απ’ την ομίχλη
όλα να είχαν βυθιστεί μέσα στη λήθη.
Ποίηση, Εκδόσεις Πηγή, 2019, 72 σελ.
Στιγμές (2019), Εκδόσεις Πηγή
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Πηγή
