Γεωργία Μακρογιώργου

Ανταύγειες – Γεωργία Μακρογιώργου

Τρεις γυναίκες από διαφορετικές γενιές ζουν στο ίδιο σπίτι σε καιρό καραντίνας. Διανύουν διαδρομές με συγκρούσεις, αποκαλύψεις, απομυθοποιήσεις. Έρωτες και τραύματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι οικογενειακές σχέσεις δοκιμάζονται. Η Αντιγόνη, εγγονή της Φιλιώς και κόρη της Ματίνας, καταγράφει τη ζωή της γιαγιάς περιμένοντας τον αγαπημένο της Σοφοκλή, η Φιλιώ ακούει επαναστατικά τραγούδια, ξεθάβει μνήμες και παλιά σημειώματα, ενώ η Ματίνα ζωγραφίζει, παλεύοντας με τα στοιχειά της. Η γραφή συνομιλεί με τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη μουσική και τον κινηματογράφο. Στο φόντο προβάλλει η επικαιρότητα, με τις γυναικοκτονίες, το κίνημα me too, τις πυρκαγιές και τον πόλεμο.

Μυθιστόρημα, ΑΩ Εκδόσεις, 2023, 192 σελ.

Με κάρβουνο ροδίζει – Γεωργία Μακρογιώργου

Ποίηση, Κουκκίδα, 2021, 59 σελ.

Πικραλίδες – Γεωργία Μακρογιώργου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ της συγγραφέως
Τον Οκτώβρη του 2016, η Ηλιάνα σκοτώθηκε. Έπεσε από σκαλωσιά θεάτρου.
Βρέθηκε με το φεγγάρι στο κεφάλι και εικάζεται ότι σκαρφάλωσε να το κρεμάσει στο κέντρο της σκηνής. Στις παραστάσεις του παιδικού θεάτρου που έγραψε, σκηνοθετούσε κι έπαιζε, θα υποδυόταν ένα από τα ψαράκια που σώζουν το φεγγάρι. Που ξεπερνούν την αδυναμία της μνήμης και απελευθερώνουν το φεγγάρι από τα δεσμά του κακού μάγου. Γιατί δεν μπορούν να επιβιώσουν στο βυθό χωρίς το φως του φεγγαριού.
Κι ενώ όλα τα άλλα ψάρια αλληλοφαγώνονται, αυτά αντιστέκονται, μαζεύουν σκόρπιες νότες και φέρνουν πίσω το φως με τη μορφή ουράνιου τόξου.
Αν όλα πήγαιναν καλά, θα τελείωνε η παράσταση και μετά το ευτυχισμένο τέλος κανένας δεν θα μιλούσε για σπασμένα πτερύγια και ουλές. Το καλοκαίρι του 2017 προσκλήσεις για το ετήσιο μνημόσυνο στάλθηκαν μέσω messenger,από το λογαριασμό της νεκρής Ηλιάνας, σε επτά πρόσωπα. Παρέλαβαν τις προσκλήσεις κατά αλφαβητική σειρά οι: Αυγή, Βασιλεία, Γαλήνη, Δώρα, Ελένη, Ζωή και ο Παύλος .Οι προσκλήσεις περιείχαν τη φωτογραφία μιας πικραλίδας.

Νουβέλα, Παράξενες Μέρες, 2020, 114 σελ.

Το φως όταν μεταφυτεύεται – Γεωργία Μακρογιώργου

Από τις κορυφογραμμές
ως τις θαλασσογραμμές
κι αντίστροφα

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2019, 74 σελ.

Τύχη στα τείχη – Γεωργία Μακρογιώργου

Η “Τύχη στα τείχη” είναι μια γυναικεία ματιά στον σύγχρονο κόσμο. Η κεντρική ηρωίδα, η Ευτυχία, φέρνει στο προσκήνιο προβλήματα και προβληματισμούς για τις σχέσεις γονιών-παιδιών, το χρόνο, τους στόχους, την τύχη. Στην προσπάθειά της να διεκδικήσει αυτά που ο χρόνος τής στέρησε, ξεκινάει σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Συνομιλεί με τον Φόσε και τον Κάφκα, ανακαλεί μνήμες, γράφει για εννέα γέφυρες, αλλάζει, αναθεωρεί. Τα πρόσωπα δίπλα της και οι παράλληλες ιστορίες τους ενισχύουν τον βασικό κορμό της αφήγησης. Αδιέξοδα, χωρισμοί, διλήμματα, ασθένειες, προσδοκίες, έρωτες, απογοητεύσεις, περιπλανήσεις στη Θεσσαλονίκη, τη Νάουσα, την Κωνσταντινούπολη, τη Νέα Υόρκη. Το πορτρέτο μιας γυναίκας με κόκκινο φόρεμα, μια φωτογραφία, μια γιαγιά που πλέκει, αποτελούν κρίκους της μυθοπλασίας, με φόντο ιστορίες ξεριζωμού. Στο τέλος, μια γνωριμία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου θα οδηγήσει σε απρόσμενες συναντήσεις. Η αφήγηση είναι κοφτή και συνοπτική, με εγκιβωτισμούς, δράση και ανατροπές.

Μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, 2017, 272 σελ.