Κατάγεται από την Κρήτη και ζει στην Θεσσαλονίκη.Σπούδασε Νοσηλευτική στην Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και έπειτα σπούδασε Ψυχολογία στην Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία, εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ όπου και αποφοίτησε το 2015. Πραγματοποιεί ατομικές εκθέσεις, λαμβάνει μέρος σε ομαδικές καθώς και σε φεστιβάλ καλλιτεχνών. Έργα της επίσης έχουν κατά καιρούς φιλοτεχνήσει λογοτεχνικά περιοδικά (Εντευκτήριο, Ένεκεν, Θ.Ε.Α.) και βιβλία των εκδόσεων “Σαιξπηρικόν” (εξώφυλλα, βινιέτες κ.α). Από το 2008 δημοσιεύει ποιήματά της σε διάφορα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά καθώς και σε ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και σε ιστοτόπους. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές ενότητες. Στο τριακοστό τρίτο συμπόσιο ποίησης Πάτρας παρουσιάστηκε το έργο της από τον ποιητή Αλέξανδρο Αραμπατζή. Είναι μέλος του συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και του Κύκλου Ποιητών.
Τα πορτοκαλορόδινα (2008), Ηριδανός
Μια σχετική συρραφή (2008), Ηριδανός
Ακρογωνιαία πορεία στο και (2012), Σαιξπηρικόν
Πριν εισέλθετε, βεβαιωθείτε (2013), Σαιξπηρικόν
Ποίηση σε ένα οβάλ περιβάλλον (2015), Σαιξπηρικόν
Η οδύσσεια του διαστήματος (2019), Bibliotheque
Τα Lego (2021), Θράκα
Ακρογωνιαία πορεία στο και (2023), Σαιξπηρικόν (E)
Συλλογικά έργα
Διαφορετικότητα (2017), Πήλιον Όρος
Ακρογωνιαία πορεία στο και – Γεωργία Τρούλη
Τα απόνερα
Τα απόνερα της υστεροβουλίας πέφτουν με παφλασμό
Στο χωρίο της συνήθειας
Δημιουργείται υγρός ολόκληρος φράχτης ολοστρόγγυλος
Παρουσιάζεται η λαστιχένια σκέψη γεμάτη υγρασία
Και φτιάχνει σχεδιάκια συνεχούς συνέχειας
Ο καταρράκτης των λέξεων κάποτε στερεύει
Και γίνεται λιγομίλητη παρουσία νερού
Και μέσα στο νερό λίμνη
Και μέσα εκεί βάλτος
Και μέσα εκεί φύκια
Και μέσα εκεί πλαγκτόν
Και μέσα εκεί αυγό
Και μέσα εκεί πυρήνας
Και εξω από εκεί αντίδραση
Και πιο έξω ουράνιο
Και πιο έξω τόξο
Και έξω έξω πολύχρωμο
Και έξω έξω έξω πολύκροτο
Και έξω από το έξω τόξο
Και πάλι βολή
Και πάλι βέλος
Και πάλι βάλτος
Και πάλι θα χρησιμοποιήσεις κουπιά
Ν’ ανοίγουν διάπλατα δρόμο
Σαν πλατάγιασμα κύκνων
Και ο φράχτης θα γίνεται πιο ανισόρροπος
Αδύναμος και ηχηρός
Και κάποια στιγμή η μεγάλη υποχώρηση
Και κάποια στιγμή διάβρωση
Και κάποια στιγμή άνυδρη στέρνα
Εγκλωβισμένη στα τοιχώματα
Σε πόρους τσιμέντου
Κάποια στιγμή κάποιος προκαλεί τσακίσεις
Στο λάστιχο
Κάποια στιγμή επιμύκηνση ροής
Και συνεχής συνέχεια
Αφιλόξενη προσδοκία να ερωτεύεσαι
Τα απλά δευτερόλεπτα
Και μετά απορείς
Γιατί βιάζεσαι
Ν’ αποτυγχάνεις
Στο μέτρημα
Της διάρκειας
Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 2012
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2023, 80 σελ.
Τα Lego – Γεωργία Τρούλη
ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΓΑΛΑΖΙΟ
Ν’ αφήναμε ένα διάστημα ουρανό
Ανάμεσα στους ανθρώπους,
Ανάμεσα στα λόγια
Και στο ζευγάρι τους,
ανάμεσα στα πόδια
Ανάμεσα στην εικόνα και στον καθρέφτη
Ν’ ανασαίνουν,
Να μπαίνουν εκεί μέσα ακούσια ή άθελα
Να βλέπουν την κλωνοποίηση
Του ίδιου τους του προσώπου,
Να βλέπουν το τρεχιό,
Τις συναντήσεις,
Τις εγκαταλείψεις,
Την αυταπάτη
Και κάπου να συνέρχονται και να λένε
Πώς μοιάζω σ’ εκείνον, σ’ εκείνον
Στον παραδίπλα
Σε αυτόν, σε αυτόν, σε αυτόν
Σ’ εαυτόν
Και πάλι να γλιστρούν, να ξεφεύγουν
Ν’ αναλαμβάνουν ρόλους
Και να λένε
Χρειάζομαι και την αναπνοή,
και το γαλάζιο
Ποίηση, Θράκα, 2021, 64 σελ.
Η οδύσσεια του διαστήματος – Γεωργία Τρούλη
Στην διαπλάτυνση, το νευρωνικό κύκλωμα.
Πυρετώδης μάζα.
Ήρθες εδώ για να βρεις τα συμπληρωματικά
χρώματα μιας απουσίας.
Πώς να στερεώσεις την γνώση στο χάος,
στην αλλαγή σκηνικού,
στην ταχύτητα που έχουν τα υλικά
να αλλάζουν διάσταση;
Ποίηση, Bibliotheque, 2019, 56 σελ.
Ποίηση σε ένα οβάλ περιβάλλον – Γεωργία Τρούλη
ΚΟΥΑΡΚ ΚΟΥΑΡΚ
Η κάθε ματαιοδοξία μέσα στην τραγικότητά της
Είναι πολύ αισιόδοξη
Και νιώθεις πως το μόνο
Που έχει συνέχεια
Είναι η φράουλα από το κοντόλαιμο κοτσάνι
Η σαύρα από την ουρά της
Ο κομήτης από το δευτερόλεπτο
Η εικόνα από τον τοίχο
Το βαμβάκι από τα σύννεφα
Η κατσαρίδα από την μεταμόρφωση
Η φυγή από την πραγματικότητα
Η μαϊμού από το έλλογο
Το άλογο από το χαλινάρι
Η κενότητα από το φως
Η πατούσα από το Βάρος
Το χαρτί από το Δέντρο
Το μελάνι από την Μοναξιά
Το πιρούνι από την Δημιουργία
Η χαρά από το Τραγικό
Μόνο
Και Αδιάσειστο
Είμαστε όλοι ένα Ον/είδος Μούχλας
Και
Ούτω καθεξής
Η φυγή
Επαναλαμβάνεται
Κουάρκ Κουάρκ
Φωνάζουν οι βάτραχοι
Στην Άκρη του
Πάντοτε
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2015, 72 σελ.
Πριν εισέλθετε, βεβαιωθείτε – Γεωργία Τρούλη
«Σπάνιο πλάσμα»
Σπάνιο πλάσμα ποτέ δεν κατάφερα να σου πω
Πως εγώ προξενώ μήτρα
Εγώ προξενώ μήτρα
Πιέζω με όλη μου την δύναμη το αίμα
Από το κεφάλι να περάσει στα χέρια και
Μέχρι να σχηματίσει ουλές
Πιεσμένο στις άκρες – πληκτροδακτυλία λέγεται
Να αφήνει μεγάλα αποτυπώματα, πώματα, πτώματα
Να εντοπίζεται ο ένοχος – κάθε δάχτυλο και άλλη ταυτότητα
Διασχιστική προσωπικότητα λέγεται-Μην
Σπάνιο πλάσμα επί δύο
Πριν εισέλθετε βεβαιωθείτε ότι ο έρωτας έχει
Σταματήσει κανονικά πίσω από την πόρτα ή πάνω
Σπάνιο πλάσμα επί δύο
Πριν πατήσετε το κομβίον
Σπάνιο
Βεβαιωθείτε ότι ο άνθρωπος έχει σταματήσει
Κανονικά κάτω από το ταβάνι Τόσο μόνο του χρειάζεται
Τόσο ύψος
Σπάνιο πλάσμα- my precious
Βεβαιωθείτε ότι πριν ανοίξετε την πόρτα
Μια άλλη έχει κλείσει απότομα πίσω σας
Και η πλάτη σας γυρισμένη σε μιαν άλλη πόρτα
Γράφει – πωλείται
Ουρανός και γη συν δύο μυρμήγκια
Και μια Strangelove διαστρέβλωση του είδους
Σπάνιο
Όταν ο αποσυμπιεσμένος αέρας
Από τώρα προνοήθηκε η υποτέλεια
Κάθε άνω τελεία έχει μια υπό τελεία
Κενή συνήθως φαιή ανύποπτη ανυπόταχτη
Απαρατήρητη
Όλο κενό σεισμογραφικό καλλίγραμμα
Σπάνιο πλάσμα το αίμα βγαίνει από τα πλήκτρα
Και μυρίζει και σε λωρίδες βγαίνει η επιδερμίδα
Και στην σταφυλή ενός κεφαλιού
Και στον λάρυγγα της υδρογείου
Εκεί στο μήλο του Αδάμ που πρωτοδημιουργήθηκε
Πρωτοφιλήθηκε και αποτυπώθηκε
Εις τους αιώνας των αιώνων
Μέχρι τον εικοστό δεύτερο οιωνό
Σπάνιο πλάσμα
Τι είναι ένα ζωντανό κύτταρο;
Η μίτωση κοστίζει στην φύση ενέργεια
Και η συρρίκνωση μόνο – εδώ …
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2013, 32 σελ.
Ακρογωνιαία πορεία στο και – Γεωργία Τρούλη
«Τα απόνερα»
Τα απόνερα της υστεροβουλίας πέφτουν με παφλασμό
Στο χωρίο της συνήθειας
Δημιουργείται υγρός ολόκληρος φράχτης ολοστρόγγυλος
Παρουσιάζεται η λαστιχένια σκέψη γεμάτη υγρασία
Και φτιάχνει σχεδιάκια συνεχούς συνέχειας
Ο καταρράκτης των λέξεων κάποτε στερεύει
Και γίνεται λιγομίλητη παρουσία νερού
Και μέσα στο νερό λίμνη
Και μέσα εκεί βάλτος
Και μέσα εκεί φύκια
Και μέσα εκεί πλαγκτόν
Και μέσα εκεί αυγό
Και μέσα εκεί πυρήνας
Και εξω από εκεί αντίδραση
Και πιο έξω ουράνιο
Και πιο έξω τόξο
Και έξω έξω πολύχρωμο
Κα έξω έξω έξω πολύκροτο
Και έξω από το έξω τόξο
Και πάλι βολή
Και πάλι βέλος
Και πάλι βάλτος
Και πάλι θα χρησιμοποιήσεις κουπιά
Ν’ ανοίγουν διάπλατα δρόμο
Σαν πλαταγιασμα κύκνων
Και ο φράχτης θα γίνεται πιο ανισόρροπος
Αδύναμος και ηχηρός
Και κάποια στιγμή η μεγάλη υποχώρηση
Και κάποια στιγμή διάβρωση
Και κάποια στιγμή άνυδρη στέρνα
Εγκλωβισμένη στα τοιχώματα
Σε πόρους τσιμέντου…
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2012, 80 σελ.
Μια σχετική συρραφή – Γεωργία Τρούλη
«Χίλιες και μία νύχτες»
Στα αρώματα του ναργιλέ
Σ εκείνο το διεφθαρμένο μπουκάλι
με τα βιτρώ περάσματα
Στη συζήτηση που σπάνια
γίνεται με τα μάτια
στις αναλύσεις που δεν έχουν τέλος,
δεν έχουν γέλιο
προσθέτεις λίγο, ελάχιστο γάλα
για γεύση και τελικά
τίποτε περισσότερο άγευστο
απ τις ευχές που κάνω,
απ΄τον μάγο που ποτέ δεν ανακαλύπτω!
Πάντως σ όλα τα παραπάνω
σε συνάντησα και σε βρήκα
πιο άσχημο από την κάπνα
του δικού μου τσιγάρου
Λίγο άρωμα ανατολής,
αλλά οι νύχτες μας δεν
θα είναι ποτέ χίλιες και μία…
Ποίηση, Ηριδανός, 2008, 62 σελ.
Τα πορτοκαλορόδινα – Γεωργία Τρούλη
Ξεχείλωσαν οι αναμνήσεις
Δεν σε χωράνε πια μέσα τους
Και δεν ξέρω πως τους ξεφεύγεις
Εσύ!
Που έχεις τόσο έντονα μάτια,
τόσο ζωηρή μυρωδιά ακόμη
στα ρουθούνια μου
Εσύ που στα μάτια μου ακόμη
έχεις αφήσει κομμάτια μπογιάς
Πόσο προσπάθησα να ξύσω την ενέργεια
που άφησες στο χώρο
Πίστεψε με!
Γδέρνω το σώμα μου -κάθε μέρα –
να σε διώξω
Μάταια!
Γιατί νιώθω πως είσαι πιο μέσα
στον εαυτό μου
απ ότι εγώ μέσα σ αυτόν…
Ποίηση, Ηριδανός, 2008, 94 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ηριδανός, Σαιξπηρικόν, Bibliotheque, Θράκα
