Γιάννης Μπερούκας

Ακροβάτες της επόμενης μέρας – Γιάννης Μπερούκας

Υπάρχουν ορισμένες γραμμές
που, αν από απελπισία τις περάσεις,
μπορεί να γίνεις κι εσύ
ένα περιφερόμενο παραμύθι.
Υπάρχουν όμως κι αληθινά παραμύθια
σιωπηλοί μάρτυρες ναυαγίων
που νυχτερινές αστραπές τα φωτίζουν
και με όμορφες λέξεις ντυμένα
βγαίνουν τις νύχτες και ψάχνουν.

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2023, 68 σελ.

Τοπία αναμονής – Γιάννης Μπερούκας

Σε νεανικές παροικίες αθωότητας
στήμονες αναπαραγωγής
μιας εξαίρεσης,
ελπίδες δημιουργούν,
στο βαθύ μπλε
λευκές σταγόνες παραμυθιού,
σ’ ένα χαμόγελο
των περασμένων η φθορά.

Ποίηση, Άνεμος Εκδοτική, 2021, 60 σελ.

Δες το θάνατο όπως τη γέννηση – Γιάννης Μπερούκας

Ίσως, σ’ αυτή την παράσταση που όλοι παίρνουμε μέρος, ακόμη να μην έχουμε αποστηθίσει σωστά τον ρόλο μας και η αλήθεια, σιωπηλή απέναντί μας, να στέκει και να μας χλευάζει.

Στο έλεος χιλιάδων δρόμων οι τροχιές μας και η ζωή -τυλιγμένη άλλοτε με πραγματικές κι άλλοτε με φανταστικές ιστορίες- να αιωρείται σαν μια ιδέα που κυοφορεί προσδοκίες και μέσα στα αχαρτογράφητα νερά της φαντασίας μας να ψάχνει το αύριο.

Η Αντιγόνη, ο Λεωνίδας και ο Δημήτρης, τρεις κλειδωμένες ζωές μέσα σε διαφορετικούς χρόνους, ψάχνουν για τα περάσματά τους. Ο προορισμός τους όμως έχει αλλάξει και δεν είναι πλέον ο γυρισμός, αλλά ένας καινούργιος, άγνωστος δρόμος που ποτέ δεν έζησαν και πρέπει τώρα μόνοι τους να ανακαλύψουν.

Με τον ποιητικό και παραστατικό του λόγο, ο συγγραφέας μάς παρασύρει σε μια αέναη περιπλάνηση της ψυχής με μεταφυσικές προεκτάσεις, μέσα από τις καθηλωτικές ιστορίες των ηρώων του.

Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2020, 208 σελ.

Διάφανη παραίσθηση – Γιάννης Μπερούκας

Από την αντίπερα όχθη σ’ ακολουθώ

και κάθε φορά

που σε βλέπω να κλαις

κρύβομαι στο σκοτάδι νικημένος.

Ποίηση, Οδός Πανός, 2019, 60 σελ.

Το μωβ των βράχων – Γιάννης Μπερούκας

Της μοίρας το μαύρο πέπλο
ανασήκωσε και βγήκε.
Είδε τον ήλιο και τρόμαξε.
Στην πλησμονή των υπερβολών
αλυσοδεμένα πρότυπα
φτερούγισαν
κι από το στόμα της
ξεχύθηκαν φωνές
καθώς έσκαγαν μέσα της.
Στην ανταύγεια της άνοιξης
ντύθηκε τα είκοσι της χρόνια
ξέπλυνε
το λεκιασμένο της πρόσωπο
άλλαξε τους ρόλους
και πέρασε τη γραμμή.
Ένα λευκό πουλί
φτερούγισε στα σύννεφα.

Ποίηση, Οδός Πανός, 2018, 56 σελ.

AKSANA – Γιάννης Μπερούκας

Στους μύθους της Ελλάδας πολλοί περιπλανήθηκαν, άλλοι αναζήτησαν το ανέφικτο και άλλοι χάθηκαν κυνηγώντας χίμαιρες, γιατί πάντα η Ελλάδα άφηνε πίσω της άλυτα μυστήρια. Για την Ακσάνα όμως τι θα συμβεί, όταν ο μύθος και το όνειρο που συνήθως κινούνται στο εξωπραγματικό έρθουν σε επαφή με την σκληρή πραγματικότητα; Ο μύθος θα επιζήσει ή θα χαθεί; H Aκσάνα, γεννημένη στο Μίνσκ της Λευκορωσίας από μητέρα ελληνικής καταγωγής, θέλει να κυνηγήσει το όνειρο και να συναντήσει το πεπρωμένο της μέσα στον αέναο κύκλο του ελληνικού μύθου. Όμως η ζωή στην Ελλάδα του σήμερα, πόσο διαφέρει από το μύθο και τι πραγματικά προσφέρει; Αν μη τι άλλο, η αρχαία ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη ενδιαφέρουσες ιστορίες έρωτα και απιστίας, περιπέτειας και αναζήτησης. Η περιπέτειά της θα ξεκινήσει. Στο τέλος όμως, θα τη βρει την Κολχίδα και ποιο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσει;

Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2017, 218 σελ.

Νύχτας απόσπασμα – Γιάννης Μπερούκας

Σ’ έναν κόσμο
που εύκολα αντιγράφεται
μιλώντας στην πρώτη καλημέρα,
ας ξεφτίσουμε σιγά-σιγά τον πόνο
κοιτώντας τα επόμενα χρόνια
μέσα από την αγάπη.

Ποίηση, Οδός Πανός, 2017, 54 σελ.

Βένετο – Γιάννης Μπερούκας

ΟΤΑΝ ΑΠΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ
Μνήμες χαράζω, γεμάτες επιθυμίες
και λόγια ψάχνω που αρχίζουν τη ζωή,
γύρω σου γεννιέται ο κόσμος
γλυκά σαν χάνεται
μέσα στη νύχτα η ανάσα σου.

Στην άκρη του παραμυθιού
σε φόβο αγέννητο σκιές ξακρίζω
που βαραίνουν την ψυχή μου
κι οι νύχτες βουρκώνουν
όταν σταλάζει αίμα ο έρωτας.

Μνήμες ανοίγω σε κρυφούς απόηχους
στην άκρη της γιορτής γλυκό κρασί
να μας σκεπάζει τ’ όνειρο
το αύριο μαζί να νοσταλγούμε.

Σ’ ένα σου δάκρυ αντιφεγγίζει η νύχτα
στην ψυχή μου
το πιο βαθύ σημάδι σου
κι όταν απλώνουν οι σιωπές
και σε κρατώ,
από χαρά θέλω να κλαις
για να ‘ναι όμορφη η αγάπη.

Ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2016, 82 σελ.

Μοίρα γραμμένη – Γιάννης Μπερούκας

Ο εύθραυστος χαρακτήρας της Αθηνάς και οι ενοχές που ένιωθε, την έκαναν να ψάχνει απεγνωσμένα τη λησμονιά και την οδήγησαν στην εξάρτηση.
Βυθισμένη στην απελπισία αρνιόταν κάθε βοήθεια. Μέρα με τη μέρα έχανε και κάτι πολύτιμο απ’ τη ζωή της. Κατοικούσε πλέον στην οδό της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Κάποιος έπρεπε να τη σταματήσει. Το ρόλο εκείνον ανέλαβε η αδελφή της Αντιγόνη.
Έτσι, μια μέρα η όμορφη φιλόλογος, που σε τίποτα δε θύμιζε τον εαυτό της, χωρίς τη θέλησή της και με όλες τις μνήμες της σβησμένες, ξύπνησε σε κάποιο Κέντρο, χαμένο στο πουθενά, που χρησιμοποιούσε πρωτοποριακές θεραπευτικές μεθόδους.
Τι θα συνέβαινε, όμως, εκεί; Πώς θα αντιδρούσε η Αθηνά; Ποιους θα γνώριζε; Τι ρόλο θα διαδραμάτιζαν στη μετέπειτα ζωή της;
Ο συγγραφέας στην πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα θίγει μερικά από τα καίρια προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, που τη “Μοίρα γραμμένη” καλείται να πάρει στα χέρια του και να την οδηγήσει εκεί που ανατέλλει η ελπίδα. Είναι εφικτό, όμως, πάντα κάτι τέτοιο;…

Μυθιστόρημα, Ιωλκός, 2015, 318 σελ.