Γιώργος Χαλβατζής

Ελληνες λογοτέχνες

Ο Γιώργος Χαλβατζής γεννήθηκε στα Θερμά Σερρών.
Μετά τη βασική εκπαίδευση, παρακολούθησε τα μαθήματα της τεχνικής σχολής “Ευκλείδης”. Σε πολύ νεαρή ηλικία μετανάστευσε στη Ν. Αμερική (Βραζιλία), όπου εργάσθηκε και σπούδασε την πορτογαλική γλώσσα και τεχνολογία.
Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε από τα νεανικά του ακόμη χρόνια και σήμερα, ενεργό μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, ασχολείται με τη συγγραφή έργων κοινωνικού και πολιτισμικού περιεχομένου, ως και με δημοσιεύσεις σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.

Ο αρχαιολόγος κ. Τζον – Γιώργος Χαλβατζής

Στα ίχνη των θησαυρών των αρχαίων Μακεδόνων

Το μυθιστόρημα αυτό αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα αλλά και μύθους. Αυτά τα δύο όμως, είναι τόσο καλά δεμένα μεταξύ τους, που είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την αλήθεια από τον μύθο.

Ο αρχαιολόγος κύριος Τζον ίσως να ήταν υπαρκτό άτομο· ίσως πάλι να μην τον λέγανε Τζον και να τον λέγανε Τόμι ή Μπίλη.

Το βοσκό Φώτη Μπίντα ίσως να τον λέγανε κάπως αλλιώς. Τη Στέλλα την καμαριέρα μπορεί να τη λέγανε Δέσποινα. Η βρυσούλα και το χωριό Ευλογημένη μπορεί να υπάρχουν μόνο στη φαντασία του μυθοπλάστη.

Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στην Ελλάδα πέντε χιλιάδες υποζύγια, κατάφορτα με θησαυρούς, απ’ την Περσία.

Αλήθεια είναι ότι αυτοί οι θησαυροί έχουν κρυφτεί με αριστοτεχνικό τρόπο στην περιοχή που αναφέρεται μέσα στο κείμενο, όπως και οι θησαυροί και τα αναθήματα του μαντείου των Δελφών που πέρασαν στα χέρια του Φιλίππου Β΄, ο οποίος τα είχε κρύψει σε μέρος σίγουρο και ασφαλές, προετοιμασμένο προηγουμένως από τον ίδιο.

Αυτό το μέρος είναι το Αρχαίο Μακεδονικό Μουσείο, που μετά μανίας πολλοί το αναζητούν μέχρι σήμερα.

Μυθιστόρημα, Όλυμπος Εκδοτική, 2004, 296 σελ.

Παμπέρο – Γιώργος Χαλβατζής

Ο Στάνι, ο Ευκλείδης και ο Ζιορζ: είναι οι τρεις κεντρικοί ήρωες του μυθιστορήματος που κρατάτε στα χέρια σας. Οι τρεις διαφορετικοί αυτοί άνθρωποι, από διαφορετικά σημεία της γης, που δεν είχαν καμιά σχέση μεταξύ τους, κάπου συναντώνται και ζουν μια απίστευτη περιπέτεια.
Ο Στάνι: (Στάνισλαβ) ένας Πολωνοεβραίος κατεστραμμένος ψυχικά και σωματικά απ την πολύχρονη κράτησή του στο κρεματόριο του Άουσβιτς, αλκοολικός και αλήτης, περιπλανιέται μετά την απελευθέρωσή του στους δρόμους της βομβαρδισμένης Βαρσοβίας και κοιμάται στα χαλάσματα, μαζί με έναν άλλον αλκοολικό τον Ιγκόρ, γόνο ξεπεσμένης ουκρανικής αριστοκρατικής οικογένειας. Μεταξύ των δύο ανδρών αναπτύσσεται μια ‘ύστατη’ φιλία, μια περίεργη σχέση αλληλοϋποστήριξης και αλληλεξάρτησης. Αποφασίζουν να φύγουν και διαλέγουν να τρυπώσουν κρυφά σε ένα lνδοκινέζικο σαπιοκάραβο, που ήταν ελλιμενισμένο στο λιμάνι του Γκντάσκ. Στη μεταφορά ο Ιγκόρ πεθαίνει από πτώση και στη συνέχεια ο Στάνι, εξαντλημένος και πεινασμένος, αναγκάζεται να τον καταβροχθίσει.
Ο Ευκλείδης: (Εουκλίντες,) πλάσμα καλής ψυχοσύνθεσης. Ένα περίεργο κράμα ανθρώπου – ίσως και πιθήκου – ήταν ένας παρακατιανός και άσημος, όπου άξαφνα ένα πρωί έγινε διάσημος ύστερα από τα ειδεχθή του εγκλήματα. Αποκηρυγμένος σε όλη τη χώρα, φοβισμένο αγρίμι, εγκληματεί ξανά και ξανά. Φοβάται και φοβερίζει για να επιβιώσει.
Ο Ζιόρζ: ένας δεκατριάχρονος αλητάκος με την καλή έννοια, (αν υπάρχει αυτός ο όρος) ζει μέσα σε μια τρώγλη μαζί με τον αλκοολικό και τοξικομανή θείο του. Αγωνίζεται με τις ελάχιστες δυνάμεις του να επιβιώσει στη ζούγκλα της μεγαλουπόλεως. Οι απίστευτες δυσκολίες και περιπέτειες ατσαλώνουν αυτόν το νέο και τον καθιστούν υπεύθυνο και ανθεκτικό. Όλοι αυτοί οι ετερόκλητοι άνθρωποι, λες από θαύμα, κάπου ενώνονται και βγαίνει το αποτέλεσμα αυτής της ανεπανάληπτης ιστορίας, που θα συγκλονίσει τον αναγνώστη.