Εργάστηκε ως υπάλληλος στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Το 2003 εμφανίστηκε στην ελληνική πεζογραφία και βραβεύτηκε από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου για το μυθιστόρημά του “Αναμνήσεις με πολλά κουκούτσια”. Σήμερα μοιράζεται το χρόνο του ανάμεσα σε Λεμεσό και Αθήνα.
Με την κίνηση των υαλοκαθαριστήρων (2008), Κέδρος
Θέλο πλίμμα (2016), Κέδρος
Αφηγήσεις-Μαρτυρίες
Αναμνήσεις με πολλά κουκούτσια (2003), Κέδρος
Με διαβατήριο και βίζα μιας μέρας (2006), Κέδρος
Αιχμάλωτος περιηγητής (2011), Βεργίνα
Ανέβας και κατέβας (2014), Κέδρος
Θέλο πλίμμα – Γεώργιος Χαριτωνίδης
Το ετοιμοθάνατο ποίημα
λίγο πριν ξεψυχήσει
στη σκόνη που μαζεύτηκε στο τζάμι
με την άκρη ενός σίγμα τελικού
έγραψε
“θέλο πλίμμα”.
Ποίηση, Κέδρος, 2016, 56 σελ.
Ανέβας και κατέβας – Γεώργιος Χαριτωνίδης
Ο Γιώργος, πρώην εργαζόμενος στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, φεύγει από την Αθήνα λίγο καιρό πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση. Επιστρέφει στην πόλη για ένα μικρό διάστημα, όταν η κρίση αγγίζει το αποκορύφωμά της, και επηρεάζεται από τις συνέπειές της.
Μικρές βιωματικές ιστορίες, η μία συνέχεια της άλλης, που σμίγουν τη σημερινή με τη μεταπολιτευτική Αθήνα, περίοδο που ο συγγραφέας πρωτοήλθε στην πόλη ως πρόσφυγας από την Κύπρο.
Αφηγήσεις, Κέδρος, 2014, 88 σελ.
Αιχμάλωτος περιηγητής – Γεώργιος Χαριτωνίδης
Στην Τουρκία βρέθηκα στη ζωή μου δυο φορές, τη μια δεμένος ως αιχμάλωτος στις φυλακές των Αδάνων και της Αμάσειας. Την άλλη με φίλους και το εξπρές του μεσονυχτίου στην καρδιά μου. Την πρώτη μαινόταν ο πόλεμος γύρω μου. Την άλλη εντός μου…
Αφηγήσεις, Βεργίνα, 2011, 96 σελ.
Με την κίνηση των υαλοκαθαριστήρων – Γεώργιος Χαριτωνίδης
Πριν την αιχμαλωσία,
να κάθομαι σε πολυθρόνα
και να πίνω καφέ,
δεν τα φαντάστηκα ποτέ
ότι είν’ ελευθερία.
Ποίηση, Κέδρος, 2008, 68 σελ.
Με διαβατήριο και βίζα μιας μέρας – Γεώργιος Χαριτωνίδης
Σταματάμε δίπλα από την πηγή Άδρυκος. Ενώνω σφιχτά τα δάχτυλα και τις παλάμες μου. Σκύβω και γεμίζω τις χούφτες μου νερό. Δεν το πίνω, μόνο το κοιτώ. Όσο και αν προσπαθώ να το κρατήσω, ξεγλιστρά ανάμεσα στα δάχτυλα, όπως ο καιρός ανάμεσα στα όνειρα.
Τριάντα χρόνια ταξίδι για λίγο νερό του Άδρυκου. Ξεμακραίνουμε από την πηγή, και ο χρόνος πάλι αρχίζει να στάζει.
Αφηγήσεις, Κέδρος, 2006, 88 σελ.
Αναμνήσεις με πολλά κουκούτσια – Γεώργιος Χαριτωνίδης
Μαρτυρία Κύπριου αιχμαλώτου
Το μαρτύριο της πείνας ενεργοποιούσε το φοβερό ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Για ένα διάστημα, κάθε δυο τρεις μέρες, οι Τούρκοι για δείπνο μας έφερναν ένα καρπούζι, που έπρεπε να το μοιραστούμε γύρω στα τριάντα, ίσως και παραπάνω άτομα. Το έπαιρνε λοιπόν ο υπεύθυνος και το έκοβε στις ανάλογες φέτες. Για να φτάσει να πάρουν όλοι, η κάθε φέτα έπρεπε να έχει πάχος ίσο με αυτό του τσιγαρόχαρτου. Σκέφτηκα λοιπόν ότι τα κουκούτσια του καρπουζιού κάτι έπρεπε να περιέχουν σε βιταμίνες, πρωτεΐνες ή και άλλα χρήσιμα για τον οργανισμό στοιχεία. Έκρυψα τη σκέψη μου. Πολύ διακριτικά μάζευα τα κουκούτσια που οι άλλοι έφτυναν.
Οι περιπέτειες ενός φαντάρου από τη μέρα που κατατάχτηκε να υπηρετήσει μέχρι τη μέρα που αφέθηκε ελεύθερος από τις φυλακές της Τουρκίας, όπου κρατούνταν αιχμάλωτος πολέμου. Μια αληθινή ιστορία, που προβάλλεται σαν κινηματογραφική ταινία μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
Με διαβατήριο και βίζα μιας μέρας
Σταματάμε δίπλα από την πηγή Άδρυκος. Ενώνω σφιχτά τα δάχτυλα και τις παλάμες μου. Σκύβω και γεμίζω τις χούφτες μου νερό. Δεν το πίνω, μόνο το κοιτώ. Όσο και αν προσπαθώ να το κρατήσω, ξεγλιστρά ανάμεσα στα δάχτυλα, όπως ο καιρός ανάμεσα στα όνειρα.
Τριάντα χρόνια ταξίδι για λίγο νερό του Άδρυκου. Ξεμακραίνουμε από την πηγή, και ο χρόνος πάλι αρχίζει να στάζει.
Αφηγήσεις, Κέδρος, 2003, 185 σελ.
Πηγές: Biblionet, Κέδρος, Βεργίνα
