Σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και ζωγραφική. Εργάστηκε στους συγκεκριμένους τομείς για ένα διάστημα και κατόπιν δημιούργησε τη δική του επιχείρηση. Παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, ψυχολογίας και πολιτικής οικονομίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή μυθιστορηματικών έργων. Ως αρθρογράφος έχει συγγράψει περισσότερα από 300 άρθρα τα οποία κυκλοφορούν ευρέως στον περιοδικό τύπο και το διαδίκτυο.
Ηφαες, Αδελαη; (2014), Ηρόδοτος
24 στιγμές ακραίου πάθους (2017), Ηρόδοτος
Το γράμμα που δεν διαβάστηκε ποτέ (2018), Ωκεανίδα
Το προξενιό της Ιουλίας (2020), Ψυχογιός
Το τελευταίο φιλί (2021), Ψυχογιός
Ο Επισκέπτης (2022), Ψυχογιός
Ο Επισκέπτης – Γιώργος Σ. Πολίτης
Η Μαριγώ έφτασε στην εξώθυρα, έπιασε το χερούλι και το έστριψε. Όταν η πόρτα άνοιξε και είδε τον άντρα, ο τρόμος της έγινε πραγματικότητα.
«Εσύ;»
«Εγώ, ποιος ήθελες να ’ναι;»
«Τον σκότωσες… Φονιά, τον σκότωσες!»
Έκανε να τον χτυπήσει με τις γροθιές της προτού περάσει στο σπίτι της μέσα, που μύριζε φαγητό, αλλά δεν πρόλαβε…
Έπεσε λιπόθυμη καταγής.
Η Στασίνη είχε γονατίσει κατάχαμα. Είχε προσπαθήσει πολλές φορές να ξεκολλήσει τα λόγια από την κυρά της για να μάθει τα γεγονότα, αλλά πάντα εκείνη τα έκρυβε σαν να ήταν θησαυρός που ανήκε μονάχα στην ίδια.
Η σχέση των δύο γυναικών παράξενη στα μάτια πολλών, όχι, όμως, και σ’ αυτά της δούλης Στασίνης, που πρόσεχε και αγαπούσε αυτήν που τη διάταζε.
Η ιστορία μιας οικογένειας αρχίζει να ξεδιπλώνεται… Δύο αδερφές που μισήθηκαν και αγάπησαν τον ίδιο άντρα, ένας πατέρας που ανακάλυψε τον έρωτα μακριά από τη γυναίκα του, μια μάνα που επέστρεψε στην πρώτη της αγάπη, μια δολοφονία και, τέλος, μια δούλα με μια κυρά, μπλεγμένες οι δυο σε μια ιδιότυπη σχέση…
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2022, 520 σελ.
Το τελευταίο φιλί – Γιώργος Σ. Πολίτης
Άρρωστος στο νοσοκομείο, ο Μιχάλης Δανιήλ αποκάλυψε στην Έλενα, τη νεαρή νοσοκόμα που καθόταν πλάι του, μία τοποθεσία κι ένα θλιβερό μυστικό. «Απλώς δε θα πας μέρα με βροχή…» της είπε.
Μετά πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να βγάζει από μέσα του λόγια που τα είχε θαμμένα χρόνια, θαρρείς… Μιλούσε ασταμάτητα, κι όλη την ώρα φανταζόταν τον εαυτό του σκληρό, να κοιτάει τη ζωή μετανιωμένος. Και ήταν κρίμα, καθώς την αλήθεια εκείνης της σημαντικότερης, της τελευταίας μέρας δε θα τη μάθαινε ποτέ. Αν είχε σταθεί τότε να ακούσει τα λόγια της Όλγας, όλη η ζωή του θα είχε αλλιώτικη πορεία.
Ύστερα από μέρες, η Έλενα, τρελή από αγωνία, τον έψαξε στον ίδιο θάλαμο, στο ίδιο κρεβάτι να του πει τα νέα. Ήταν, όμως, αργά… Ο Μιχάλης Δανιήλ είχε ξοφλήσει τους λογαριασμούς του με τη ζωή.
Μια προδοσία στα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, μια μεγάλη αδικία, ένας κατ’ εξακολούθηση βιασμός μιας κωφής γυναίκας και, έπειτα από χρόνια, κάποιοι θάνατοι που συνδέονται με αναπάντητα ερωτήματα θα χτίσουν μια ιστορία συνηθισμένη και περίπλοκη, από αυτές που υφαίνει η μοίρα, αδιαφορώντας για τα όνειρα και τις επιθυμίες των ανθρώπων.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2021, 560 σελ.
Το προξενιό της Ιουλίας – Γιώργος Σ. Πολίτης
Το προξενιό της Ιουλίας Βένιου με τον μεγαλοκτηματία Γιωργίκη Προβιό έμελλε να γίνει το σπουδαίο νέο ολάκερου του κάμπου της Λάρισας. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο επίλογος του γάμου της σφραγίζεται με τη δολοφονία του συζύγου και της τρίχρονης κόρης της. Η ίδια, έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο, παραμένει αμίλητη, αποδεχόμενη τη μοίρα και, συνεκδοχικά, την ενοχή της.
Έξι ημέρες πριν από την εκτέλεσή της, η νεαρή δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γκίκα προσπαθεί να της πάρει μια συνέντευξη μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ, όπου και κρατείται? στο πλευρό της ο δικηγόρος Δημητρός Ατζαλίνας.
Οι αχνές μνήμες της καταδικασμένης, που δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο, θα τους γυρίσουν πέντε χρόνια πίσω, στη μετεμφυλιακή εποχή τον Δεκέμβριο του 1949. Η αφήγησή της γεννά και στους δύο ζωηρές υποψίες πως υπάρχει μια «πλάγια ιστορία», μια δεύτερη εξήγηση των γεγονότων που η αποδοχή και απόδειξή της μπορεί να την αθωώσει. Αλλά ο χρόνος που τους απομένει είναι λιγοστός.
Υποθέσεις, συνδέσεις γεγονότων, συνειρμοί, αποφάσεις κι ένας αγώνας δρόμου για να αποδείξουν την αθωότητά της, ενώ οι δείκτες του ρολογιού έχουν ξεκινήσει ήδη να μετρούν αντίστροφα. Τα γεγονότα δικαιολογούν κάθε ψήγμα αισιοδοξίας.
Η αλήθεια, όμως, δεν έχει φανερώσει την τελική της όψη…
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2020, 416 σελ.
Το γράμμα που δεν διαβάστηκε ποτέ – Γιώργος Σ. Πολίτης
Α’ Παγκόσμιος. Ένας νεαρός Αυστραλός φιλοσοφεί στα ελληνικά χαρακώματα για τη ζωή και τον θάνατο.
Ένας Γερμανός και ένας Έλληνας θα συνδεθούν στο πεδίο της μάχης με τρόπο περίεργο.
Κάποιος Βούλγαρος θα σώσει τη ζωή ενός Έλληνα και αργότερα, μετά τη λήξη του πολέμου, θα πάρει τη ζωή ενός άλλου μέσα στην παγωμένη Θεσσαλονίκη.
Στους καφενέδες της ίδιας πόλης μόρτες τραγουδούν τον αργιλέ τους, λίγο παρακεί δύο γυναίκες μεταφέρουν ένα πτώμα σε ένα καρότσι μπρος από τα σπίτια του έρωτα που στήνουν γιορτές. Οι υποψίες για το έγκλημα πέφτουν σε μια πόρνη. Ο Μίχος, ο αστυνόμος, ποτέ δεν λαθεύει… Ελλάδα, 1920.
Σήμερα η εικοσιπεντάχρονη Λεονί ταξιδεύει στο Κιλκίς. Φεύγοντας αποκεί θα ξέρει τον τρόπο με τον οποίο η μοίρα συνέδεσε όλους αυτούς τους ανθρώπους και μερικούς ακόμη. Θα γνωρίζει επιπλέον πώς έκλεισε η ζωή τους λογαριασμούς της μαζί τους. Στον απόηχο της ιστορίας, παραμένει σε κάδρο, σφραγισμένο, το γράμμα που στάθηκε αφορμή να συνδεθούν και να ξετυλιχθούν τα κρίσιμα γεγονότα. Το γράμμα εκείνο, που δεν διαβάστηκε ποτέ.
Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 2018, 430 σελ.
24 στιγμές ακραίου πάθους – Γιώργος Σ. Πολίτης
Δεκαοκτώ άγνωστα μεταξύ τους άτομα θα ενωθούν από την ανάγκη σεξουαλικής ικανοποίησης. Κανένα σύμπλεγμα δεν είναι μιαρό. Οι ηδονές καθίστανται ακόμη και από τα ενδεχόμενα εξελίξιμες, επιτακτικές, ικανές να παρασύρουν ολοένα και βαθύτερα όλους στο σκοτεινό μέρος το ενστίκτου, από όπου δεν υπάρχει γυρισμός. Ανταλλαγές συντρόφων, απάτες ίντριγκες, ομοφυλόφιλες παραστάσεις, ερωτικά τρίγωνα γίνονται ο κρυφός χάρτης που οδηγεί τους εμπλεκόμενους σε έναν κόσμο τόσο μακρινό όπου, μόλις τα φώτα σβήσουν, η έρημος φαντάζει όαση. Παράλληλα με αυτά στο Παρίσι, στο κρεσέντο ενός αιφνίδιου έρωτα, στην κορυφή μιας παρόρμησης, συμβαίνει ένας φόνος. Ο αστυνόμος Εδουάρδος Ριμέν καλείται να τον εξιχνιάσει. Στον απόηχο των γεγονότων, οι ζωές πολλών μοιραία θα ανατραπούν.
Το έργο τολμά να προτείνει ανοιχτά τον κρυφό εαυτό των ηρώων, εκείνον τον βαθύ που ξυπνάει μοναδικός, αλλιώτικος,όταν τα φώτα των κοινωνικών επιταγών σβήσουν. Οι σεξουαλικές επιθυμίες παραμένουν, οι σκέψεις επίσης ως ανάγκες. Η διαδρομή του καθενός αν αι διαφορετική μοιάζει στον τελικό σκοπό, καθώς το κανάλι του ένστικτου παραμένει αναλλοίωτο, ανθρώπινο στους αιώνες…
Μυθιστόρημα, Ηρόδοτος, 2017, 728 σελ.
Ηφαες, Αδελαη; – Γιώργος Σ. Πολίτης
Στη Σμύρνη του 1935 ανοίγω τα σπλάχνα μου. Γυρεύω την άλλη σύνδεση, εκείνη που με ενώνει με το πονεμένο μου παρελθόν. Προσκυνώ τις αναμνήσεις που θα έπρεπε να ξεχνώ ή όχι; Ψάχνω με αγωνία ενόχους ή προσπαθώ να καλύψω τις δικές μου ανάγκες;
Στο σπίτι της Ναξντίλ η σάρκα γιορτάζει, και καθώς γίνομαι ένα με όλη την Ανατολή, το όπιο μου ψιθυρίζει λόγια που δεν θα έπρεπε να θυμάμαι. Παρασύρομαι στη λιτανεία της μύησης. Αφήνω στο τέλος της μεγάλης γιορτής μία και μόνη κληρονομιά μέσα σε ένα γράμμα με έναν και μοναδικό παραλήπτη. Είναι ο μόνος που θα έπρεπε να γνωρίζει και ο μόνος που θα μπορέσει να κρίνει. Χαμένες βουές αντιτάσσονται, κρύβονται και τρέμουν τον κάθε μου λόγο. Είθε το μεγάλο μου μυστικό να βρει τον αναπαμό στη φανέρωση.
Ο Αλέξης του σήμερα περνάει απέναντι στα χώματα της Μικράς Ασίας σπρωγμένος από τις οδηγίες του χαρτιού που κρατάει στα χέρια του. Στο πλάι του βοηθός η Κλειώ που μόλις έχει γνωρίσει. Κανείς τους δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως η γραφή που θα ανακάλυπταν θα στεκόταν ικανή να αλλάξει τις ζωές και των δυο τους. Κανείς τους δεν θα ήθελε το πρόσωπο εκείνου του μύθου να είναι αληθινό.
Μυθιστόρημα, Ηρόδοτος, 2014, 348 σελ.
Πηγές: BIBLIONET, Ωκεανίδα, Ηρόδοτος, Ψυχογιός
