Aποφοίτησε από το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Middlesex στο Λονδίνο το 2003 και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στις Νευροεπιστήμες το 2004 στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής στο King’s College του Λονδίνου. Έχει εκπαιδευτεί στη συμπεριφορική θεραπεία οικογένειας και στις ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής και την Ελληνική Εταιρεία Έρευνας της Συμπεριφοράς. Εργάζεται σε κέντρο ειδικής αγωγής. Το μυθιστόρημα “Η εποχή της άδειας κατσαρόλας” αποτελεί την πρώτη του συγγραφική απόπειρα.
Η εποχή της άδειας κατσαρόλας (2011), IntroBooks
Διηγήματα
Το καζανάκι (2015), Λευκή Σελίδα
14 ψυχοθεραπευτικά διηγήματα (2018), Οδός Πανός
Ποίηση
Το μέρος χωρίς σκοτάδι (2020), Οδός Πανός
Το μέρος χωρίς σκοτάδι – Γιώργος Σαμοΐλης
HOLLOW
Κούφιος άνθρωπος
ένα κουκούλι, κορμός δίχως ρίζα
ανήμπορος να προστατέψει το ίδιο του το κουφάρι
ύστερα γεμίζει με σύστημα
ανήμπορο να σηκώσει την έλλειψη της ατομικότητας του
αυτό το αβαρές φορτίο
συνεχίζει να ζει αυτοκτονώντας
Ποίηση, Οδός Πανός, 2020, 88 σελ.
14 ψυχοθεραπευτικά διηγήματα – Γιώργος Σαμοΐλης
“Όπως και να έχει, όμως, επέστρεψα σήμερα, γιατί σκέφτηκα σοβαρά, ότι χρειάζομαι την βοήθειά σου. Άσχετα με τις προσωπικές μας διαφορές, μόνον εσένα εμπιστεύομαι προσωπικά και τον μακαρίτη τον Γιάννη… Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ώρα για να ανοίγουμε αυτές τις κουβέντες τώρα… Τι έλεγα; Α, ναι… ότι χρειάζομαι επειγόντως την βοήθειά σου ιδιαίτερα, μετά την τελευταία συνάντησή μου με την Μαρία, που πραγματοποιήθηκε την αμέσως επόμενη ημέρα που έφυγα από εσένα. Νιώθω, ότι τα πράγματα είναι εκτός ελέγχου, είμαι εντελώς μπλοκαρισμένος… Τα θαλάσσωσα Χριστίνα, τα θαλάσσωσα για τα καλά”.
Ο θεραπευτής διέκρινε μια κρυμμένη χαρά στο πρόσωπο της Χριστίνας -σχετικά με τις δικές του αστοχίες- τόσο κρυμμένη, που φαντάστηκε, ότι ούτε η ίδια δεν είχε επιτρέψει στον εαυτό της να εμφανιστεί. Να ήταν άραγε επαγγελματικός ανταγωνισμός; Και τι ανάγκη είχε αυτή; Φτασμένη και καταξιωμένη διεθνώς ήταν.
Διηγήματα, Οδός Πανός, 2018, 166 σελ.
Το καζανάκι – Γιώργος Σαμοΐλης
Kαι δεκατρία ψυχοθεραπευτικά διηγήματα
«Σήμερα στη ζωή μου δεν κάνω τίποτα άλλο, παρά να αναμασάω τα πρότυπα που εισέπραξα ως παιδί. Είναι σαν να μασάω μια πολιτισμική τσίχλα. Τώρα μόνο κατάλαβα ότι δεν υπάρχει καθολική έννοια της αγάπης, του έρωτα, της φιλίας, της καλοσύνης. Λέμε μια λέξη και νομίζουμε ότι έχουμε συνεννοηθεί. Λέμε, για παράδειγμα, “σε αγαπάω”. Και λέει και ο άλλος “κι εγώ σε αγαπάω”. Στη συνέχεια ακολουθεί ο καθένας την πορεία του, παρόλο που είμαστε μαζί ως “αγαπημένοι”, θεωρώντας ότι έχουμε συνεννοηθεί.
Αυτό που μόλις τώρα κατάλαβα είναι ότι υπάρχει τόση μοναξιά, περισσότερο από ποτέ, διότι ο καθένας είναι έρμαιο των εγγραφών των λέξεων μέσα του. Οι λέξεις καλό είναι να επαναδιατυπωθούν σύμφωνα με την προσωπική ιστορία του καθενός».
Διηγήματα, Λευκή Σελίδα, 2015, 160 σελ.
Η εποχή της άδειας κατσαρόλας – Γιώργος Σαμοΐλης
Σε µια Ελλάδα που βοµβαρδίζεται από µαθηµατικούς υπολογισµούς και πληροφορίες από τα µέσα µαζικής εξηµέρωσης, ο Ζαν, η Ζωή και η σκιά του αφηγητή προσπαθούν να ενώσουν τα κοµµάτια του παζλ της αποσπασµατικής τους ζωής. Μέσα από οδοφράγµατα και αστικά χαλάσµατα, αναζητούν απαντήσεις σε ερωτήµατα που επισκιάζουν την καθηµερινότητά τους. Έρµαια του σύγχρονου τρόπου ζωής, οι τρεις φίλοι ακροβατούν ανάµεσα στο κοινωνικό κενό και την εσωτερική τους ανησυχία, την προσπάθεια και την απάθεια, την ταύτιση και την εµµονή.
Ο εχθρός έχει πάρει άλλη µορφή. Βρίσκεται µέσα µας, αλλά και έξω από µας. Στην Αγγλία γνωρίζουν από πρόσθεση (αποικιακή) και στην Αµερική από επεκτατικό πολλαπλασιασµό. Όπως στη Γερµανία γνωρίζουν από διαίρεση, έτσι και εµείς ιστορικά έχουµε µάθει την αφαίρεση. Άραγε, το άθροισµα αυτής της πράξης είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή η δυτική παράλυση; Μοιάζει να έχουµε ξαπλώσει στο κρεβάτι του Προκρούστη και αυτά που περισσεύουν να είναι πολλά.
Κάποιοι έζησαν µε άδειες κατσαρόλες. Τώρα φαίνεται πως ήρθε η σειρά µας να ζήσουµε την “εποχή της άδειας κατσαρόλας”.
Μυθιστόρημα, IntroBooks, 2011, 221 σελ.
Πηγές: Biblionet, IntroBooks, Λευκή Σελίδα, Οδός Πανός
