Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Γιώργος Σπηλιόπουλος

Γιώργος Σπηλιόπουλος

Ο Γιώργος Σπηλιόπουλος εννήθηκε το 1967, στην Πάτρα, σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, από όπου έλαβε πτυχίο τον Αύγουστο του 1989, εν συνεχεία σπούδασε Λογοθεραπεία στο Α.ΤΕΙ Πατρών (πτυχίο τον Ιούνιο του 2004) και ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης με θέμα «Σπουδές στην Εκπαίδευση» στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο το 2007. Γνωρίζει πολύ καλά Αγγλικά, (Proficiency), καλά Ισπανικά, (Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας Β1) και μέτρια Γερμανικά (δίχως κάποιο τίτλο). Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις ποιημάτων και πεζών, (Όνειρα των Μύθων, από τις Συμπαντικές Εκδόσεις κ.α.) και δημοσιεύει συχνά γραπτά του σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, αφού το γράψιμο είναι η αγαπημένη του ασχολία. Άλλη αγαπημένη του ασχολία είναι η κολύμβηση και δη η χειμερινή. Είναι παντρεμένος, κατοικεί στην Πάτρα κι εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Ποίηση
Ίρις, Μαρία, Νεφέλη (2020), Συμπαντικές Διαδρομές

Συλλογικά έργα
Όνειρα των μύθων – Ελληνική ανθολογία ποίησης του φανταστικού (2013), Συμπαντικές Διαδρομές

Ίρις, Μαρία, Νεφέλη – Γιώργος Σπηλιόπουλος

Ίρις, Μαρία, Νεφέλη


Και τότε ήλθες, πάλι.

Ο χρόνος, μπαμπάκα, μού είπες, ο χρόνος δεν υπάρχει. Για σκέψου, πριν γεννηθούμε. Έτσι είναι και τώρα.
Η ζωή είναι το μεσοδιάστημα.

Για σκέψου, η ζωή μας είναι από τη μέρα που γεννιόμαστε
ως τη μέρα που πεθαίνουμε.
Κατάλαβες τώρα; Το μετά είναι σαν το πριν. Δεν είμαστε πουθενά γιατί απλά δεν είμαστε εδώ.

Κι ηρέμησα.
Κατάλαβα κάπως το μαύρο μηδέν. Το απόλυτο τίποτα.
Τα ανθρώπινα μου φάνηκαν τόσο ανώφελα.
Όλα τα συναισθήματα ήταν απόντα.
Κάθε σκέψη έσβησε. Ένιωσα πως αυτό
το «φωτεινό μεσοδιάστημα» είναι το βάσανο.
Ένιωσα το άπειρο της στιγμής,
την απόλυτη γλυκύτητα της ανυπαρξίας,
ελευθερώθηκα στιγμιαία από τον πόνο της απουσίας. Όλα γέμισαν.

Για σκέψου αυτό, μπαμπά, πώς είναι να μη σκέφτεσαι,
δεν είναι τέλειο;
Μακριά από κάθε μέριμνα για οτιδήποτε,
κατάλαβες τι όμορφα είναι;…

Μία απύθμενη βύθιση στο χάος με συνεπήρε,
η δύναμή μου γιγαντώθηκε.

Και να ‘μαι.

Ποίηση, Συμπαντικές Διαδρομές, 2020, 84 σελ.

Πηγές: Biblionet, Συμπαντικές Διαδρομές