Το αεροπλάνο που μας έφερε στην Ελλάδα, ήταν το πέταγμα για την ελευθερία. Το μόνο που μας έλειπε, γιατί όλα τα άλλα μας τα πρόσφεραν απλόχερα οι γονείς μας, μαζί με την αγάπη τους. Το Παλαιό Φάληρο και το Καλαμάκι, είναι περιοχές που έζησα κι αγάπησα, και είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου. Σταθμός στη ζωή μου. Με σκοπό πάντα κάτι καλύτερο και μια πιο ποιοτική κι ανθρώπινη ζωή, το 1982 εγκατασταθήκαμε με τον άντρα μου και τα τρία μας παιδιά, στο Πορτοχέλι. Οι ασχολίες μου και τα ενδιαφέροντά μου ως επί το πλείστον καλλιτεχνικές. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές εκθέσεις ζωγραφικής με έργα μου.»
Ίριδα (1994), Χρωμογραφή
Το φιλί ήταν του ανέμου (1999), Αρσενίδης
Ο κύκλος της βροχής (2002), Αρσενίδης
Βαθύ κόκκινο η αγάπη (2009), Αρσενίδης
Μια θέση στο φεγγάρι (2012), Ωκεανός
Οι γλάροι του Βοσπόρου (2013), Ωκεανός
Να με θυμάσαι όπου και να’ σαι! (2014), Ωκεανός
Μείνε λίγο ακόμα (2015), Ωκεανός
Μείνε λίγο ακόμα – Χαρά Σαμπανίδου
Η Νεφέλη είναι ηθοποιός, ευτυχισμένη κι ερωτευμένη, πλημμυρισμένη από έντονα συναισθήματα … όχι όμως για πολύ… Συγκλονισμένη από μια διπλή προδοσία αλλάζει ρότα στη ζωή της. Προσπαθώντας να ξεχάσει τελείως την πρώτη της αγάπη, παντρεύεται τον Κίμωνα, γνωστό και καταξιωμένο δικηγόρο. Μέσα από μια φαινομενικά ήρεμη ζωή, παίρνει απόσταση από το χτες και τότε έρχεται ο παλιός εκείνος έρωτας, σε άλλη μορφή, για να ταράξει και να ισοπεδώσει τη ζωή της. Η λογική χάνεται μπροστά στο δυνατό συναίσθημα κι η ζωή της σημαδεύεται από ανέλπιστες ανατροπές και μυστικά που τα πληρώνει με τον πιο σκληρό κι άδικο τρόπο…
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2015, 496 σελ.
Να με θυμάσαι όπου και να’ σαι! – Χαρά Σαμπανίδου
Οι αλήθειες πονάνε, πληγώνουν και ματώνουν όταν δεν λέγονται στην ώρα τους.
Η Αγάπη, λένε, είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να πληγώσει κανέναν… Κι όμως…
Οι ήρωες της ιστορίας αυτής, ο Αλέξης, η Αλεξάνδρα, ο Ιάσονας και η Εβίτα, κουβαλούν ο καθένας τη δική του ιστορία κι ο καθένας ένα μυστικό που δεν θέλει να το γνωρίζουν οι άλλοι…
Κρατούν στα χέρια τους το τιμόνι που θα μας οδηγήσει σε ένα ανατρεπτικό ταξίδι, με στόχο την αναζήτηση της αληθινής αγάπης που όμως μπορεί να κοστίσει ακριβά…
Ο καθένας κουβαλάει τη δική του ιστορία, εντελώς διαφορετική, με τα λάθη, τα πάθη, τις πληγές, τους κρυφούς έρωτες και τη λύτρωση που ψάχνει να βρει μέσα από την αγάπη. Δεν μπορούν να κρυφτούν από τη μοίρα τους, δοκιμάζονται και περιπλέκονται σ’ ένα τρελό γαϊτανάκι, δίχως να ξέρουν πού θα τους οδηγήσει…
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2014, 528 σελ.
Οι γλάροι του Βοσπόρου – Χαρά Σαμπανίδου
Η Ευγενία από την Καππαδοκία, πλάσμα ευαίσθητο κι ευγενικό, θα βρεθεί ολομόναχη στην Πόλη, αλλά η τύχη και η φυσική της καλοσύνη θα τη φέρουν κοντά στον Αναστάση, τον άντρα που παντρεύεται. Κοντά του θα γνωρίσει μια απρόσμενη ευτυχία… Θα αποκτήσουν τέσσερεις λατρεμένες κόρες…
Η Ειρήνη, όμορφη και προκομμένη, θα ακολουθήσει τα βήματα της μητέρας της…
Η Μαρίκα κι η Φρόσω, πανέμορφες, ατίθασες, όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό, γοητευμένες από τα καφέ σαντάν και τα ρεμπέτικα στέκια της πολυπρόσωπης Πόλης, θα γοητευθούν από τη νύχτα, θα γνωρίσουν την οθωμανική χλιδή και θα βρεθούν σπρωγμένες από τον έρωτα στην αντίπερα όχθη… Θα απαρνηθούν οικογένεια και θρησκεία για να ζήσουν τον μεγάλο έρωτα βυθίζοντας την οικογένειά τους στην απελπισία… κι ανατρέποντας τις ζωές τους..
Η Ιωάννα, μια ήσυχη κι αθώα παρουσία…
Σαν τους γλάρους του Βοσπόρου, οι τέσσερεις κόρες της Ευγενίας, διαγράφουν τις ζωές που επιλέγουν στην Πόλη των Ελλήνων με τις μυριάδες γεύσεις και τα αρώματα, πριν τα σαρώσει ο άγριος άνεμος της κεμαλικής μισαλλοδοξίας…
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2013, 549 σελ.
Μια θέση στο Φεγγάρι – Χαρά Σαμπανίδου
Πέρασαν κιόλας είκοσι πέντε χρόνια από τότε που η Μαρίνα πήρε το πτυχίο της από την Ακαδημία της Φλωρεντίας, από τότε που φοιτήτρια ακόμη έζησε τον μεγάλο, τον απόλυτο έρωτα με τον Παύλο. Όμως μια ανατροπή στη ζωή της την ανάγκασε να τον εγκαταλείψει με τραγικό τρόπο και να γυρίσει στην Αθήνα. Οι δρόμοι τους χώρισαν, τα ίχνη τους χάθηκαν. Όλα ανατράπηκαν, και τα όνειρα που είχαν κάνει μαζί, σβήστηκαν κι αυτά σε μια ριπή του ανέμου.
Τώρα η Μαρίνα γυρνά ξανά στην πόλη του έρωτά της, και όλα της θυμίζουν εκείνον τον πρώτο μοναδικό της έρωτα. Η μοίρα την ακολουθεί, έτοιμη να της παίξει για άλλη μια φορά το παιχνίδι της. Η ελπίδα να τον συναντήσει, την αναστατώνει. Άραγε το φεγγάρι θα της κρατήσει μια θέση στη φωτεινή πλευρά του;
Ένα τρυφερό, ρομαντικό μυθιστόρημα για την αγάπη και τον έρωτα, για τη μοίρα που στα χέρια της κρατά το πεπρωμένο του καθενός μας…
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2012, 420 σελ.
Βαθύ κόκκινο η Αγάπη – Χαρά Σαμπανίδου
Αυτή η συγκλονιστική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία είναι αληθινή και η Αντιγόνη πρόσωπο υπαρκτό.
Η Αντιγόνη, ένα θαρραλέο και τολμηρό κορίτσι με μια ορμή που περίσσευε. Την εξωτερίκευε με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος. Η φυγή για το καλύτερο κι ας ήταν άγνωστο δεν την τρόμαζε. Η ζωή, της επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις, ανέλπιστα εμπόδια που τα αντιμετώπισε ξεπερνώντας ακόμα και τον εαυτό της. Στα δεκάξι της τυχαία μαθαίνει, ότι οι γονείς που την μεγάλωσαν με αγωνία και πολύ αγάπη, δεν είναι οι φυσικοί της γονείς. Δεν τους το αποκαλύπτει, όμως αποφασίζει να τους εγκαταλείψει για να πάει στην Αθήνα, να βρει την ρίζα της, την δική της μάνα, αυτήν που τόσα χρόνια παρουσιαζόταν στο χωριό της σαν την καλή θεία από την Αθήνα. Που τόσα χρόνια το χάδι της, το άρωμα κι αγκαλιά της ήταν ξεχωριστή. Έτσι αρχίζει το επίπονο ταξίδι της Αντιγόνης, όπου οι σταθμοί πολλοί κι οι μακρινές διαδρομές όλο εμπόδια. Άλλωστε δεν υπάρχουν σύντομοι δρόμοι για το μέρος που αξίζει να πας…
Μυθιστόρημα, Αρσενίδης, 2009, 410 σελ.
Ο κύκλος της βροχής – Χαρά Σαμπανίδου
“Ο κύκλος της βροχής” είναι το τρίτο μου δημιούργημα. Αυτό, όπως και τα πρηγούμενα δύο, έχουν σαν άξονα ιστορίες γυναικών που τολμούν, διεκδικούν, ερωτεύονται και αγαπούν. Όλα αυτά έχουν σχέση με την αγάπη που πήραμε και δώσαμε και σίγουρα από αυτήν που δεν τολμήσαμε να διεκδικήσουμε. Άλλωστε η ζωή είναι μια μάχη που ο καθένας τη δίνει με τον τρόπο του και τα δικά του όπλα. Γι’ αυτό, “αν κάποιος σε πληγώσει μην κλάψεις, σκέψου πως κάποιος άλλος χρειάζεται το χαμόγελό σου…”
Μυθιστόρημα, Αρσενίδης, 2002, 270 σελ.
Το φιλί ήταν του ανέμου – Χαρά Σαμπανίδου
“Πολλές φορές στα όνειρά της ερχόταν και ζωντάνευε η μορφή του πατέρα της. Μπερδευόταν και γινόταν ένα με κείνη του Στράτου. Το ίδιο πρόσωπο έπαιρνε δύο μορφές, κι όμως ήταν ένα και το αυτό. Ο πατέρας και ο Στράτος, ο Στράτος και ο πατέρας. Γι’ αυτήν ήταν το ίδιο. Η φαντασία της φτερούγιζε, απομακρύνονταν και την κατάπινε το σύμπαν. Μετά επέστρεφε μέσα από τα ίδια σύννεφα και τινάζοντας τρελά τα φτερά της ξαναγύριζε. Φώλιαζε μέσα στα όνειρα και μέσα από το λευκό της πουπουλένιο μαξιλάρι εξατμίζονταν από τις στοές του μυαλού. Και να πάλι ο Στράτος, ίσως και ο πατέρας. Να την κοιτάζει με κείνο το πυκνοκατοικημένο βλέμμα του. Εκείνη φέρνει τα δάχτυλα απαλά πάνω του, στην αρχή μόλις που τον αγγίζουν, μετά πιο ρυθμικά αρχίζουν να χορεύουν στη προσπάθεια να τον πλάσουν, να τον διαμορφώσουν, να αλλάξουν την μορφή του. Θέλει να γλυκάνει το βλέμμα, να σκουπίσει τον πόνο από την ψυχή του.”
Συχνά η πορεία μιας ζωής σηματοδοτείται από την αγάπη που πήραμε και δώσαμε και σίγουρα από αυτήν που δεν τολμήσαμε να διεκδικήσουμε. Η ζωή είναι μια μάχη, που ο καθένας τη δίνει με τα δικά του όπλα.
Μυθιστόρημα, Αρσενίδης, 1999, 236 σελ.
Ίριδα – Χαρά Σαμπανίδου
Μια αναδρομή στο παρελθόν, το κουβάρι της μνήμης που ξετυλίγεται, τα άψυχα που παίρνουν μορφή, τα βιώματα των παιδικών χρόνων καθοριστικά για τη συνέχεια, οι παλιές αγάπες κι ότι μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή. Οι περιπέτειες, οι φουρτούνες της καρδιάς, τα άγρια θηρία της καθημερινής ζωής και πολλές φορές ο εαυτός μας, τα συναισθήματά μας.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Οι στερημένοι άνθρωποι κάνουν φτωχές επιλογές. Ψάχνουν αυτούς που θα υπηρετίσουν το πρότυπό τους, αυτούς που θα αναστήσουν χαμένα όνειρα και ελπίδες και… τα φαντάσματα που τους ακολουθούν.
Μια σχέση, μια αγάπη, δεν μοιάζει με ένα έργο που έχει μια αρχή και ένα τέλος. Δεν υπάρχει τέλος σε μια αγάπη όσο η σκέψη και η ελπίδα παρατείνει τη ζωή της…
Μυθιστόρημα, Χρωμογραφή, 1994, 260 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ωκεανός, Αρσενίδης
