Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Το 24ωρο ενός αναγνώστη – Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Ηδονές και πάθη της ανάγνωσης


Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης και ποιο το ιδανικό βιβλιοπωλείο; Πώς γίνεται κάποιος να αφήνει μισοδιαβασμένα τα πιο αγαπημένα του βιβλία ή να τα διαβάζει από το τέλος προς την αρχή; Υπάρχει ιδανικό μέρος για διάβασμα; Ποιο βιβλίο ενδείκνυται για κάθε τοποθεσία; Υπάρχουν άραγε βιβλία που είναι προτιμότερο να διαβαστούν με άκοπες τις σελίδες τους; Πόσους τόμους περιέχει μια ιδανική βιβλιοθήκη και ποιος είναι ο τέλειος τρόπος να τους ταξινομήσεις μέσα σε αυτήν; Πώς αναγνωρίζουμε έναν αληθινό βιβλιόφιλο και τι είδους άνθρωποι είναι όσοι δανείζουν βιβλία; Είναι καλύτερο να διαβάζεις γυμνός ή να διαβάζεις ξυπόλυτος; Τι κάνουν οι ντετέκτιβ στα αστυνομικά μυθιστορήματα όταν δεν κάνουν έρευνες; Και σε τι διαφέρει, τελικά, ένας βιβλιόφιλος από έναν βιβλιοφάγο και αυτός ο τελευταίος από έναν βιβλιομανή;

Με τέτοιου είδους ζωτικά ερωτήματα, και άλλα τόσα παρόμοια, καταπιάνεται ο αναγνώστης που “πρωταγωνιστεί” στα τριάντα πέντε δοκίμια του βιβλίου, στην προσπάθειά του να διερευνήσει τη φύση της ανάγνωσης, τις ηδονές που η τέχνη αυτή προσφέρει και τα πάθη που προκαλεί. Διερεύνηση που εξαρχής μετατρέπεται σε ένα απολαυστικό όσο και διδακτικό παιχνίδι, καθώς ο αναγνώστης, πάντα με το μολύβι στο χέρι, μετατοπίζει την προσοχή του διαρκώς από τον έναν συγγραφέα στον άλλο κι από το ένα βιβλίο στο άλλο, ενώ το βλέμμα του αγκαλιάζει ταυτόχρονα την τυπωμένη σελίδα μπροστά του και την κίνηση του κόσμου γύρω του.

Ποια είναι τα πιο αγαπημένα του βιβλία και, κυρίως, πότε προλαβαίνει και τα διαβάζει όλα αυτά;
Χ. Γ.

Δοκίμια, Πόλις, 2017, 264 σελ.

Τι κοιτάζει στ’ αλήθεια ο ποιητής – Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΟΧΗ
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή

ν’ αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,

για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.

Ποίηση, Πόλις, 2016, 106 σελ.

Μια λεπτομέρεια που κανείς δεν την παρατηρεί – Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

A Detail than Nobody Notices


Τα “Τετράδια” είναι μία δίγλωσση έκδοση-ανοιχτή πρόσκληση σε νέους συγγραφείς να ξεκινήσουν να εκφράζονται με τον γραπτό λόγο.

Η σειρά θα περιλαμβάνει πάντα δύο καταξιωμένους και εμπείρους Έλληνες συγγραφείς, έναν ποιητή, αλλά και έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα.

Το κάθε βιβλίο πωλείται ξεχωριστά στην τιμή των 5 ευρώ ή και τα τέσσερα μαζί στην τιμή των 18 ευρώ.

Η πρώτη τετράδα, τα “Τετράδια 1-4” περιλαμβάνει τη Σώτη Τριανταφύλλου, τον Κυριάκο Αθανασιάδη, τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο και τον Χρήστο Νάτση.

Στόχος της σειράς είναι να δώσει την ευκαιρία σε ανθρώπους που έχουν περιορισμένο χρόνο να κρατούν την επαφή τους με την καλή ελληνική λογοτεχνία αλλά κυρίως να γίνει γνωστή η σύγχρονη ελληνική δημιουργία και γλώσσα στον κόσμο, γι’αυτό και η έκδοση αυτή είναι δίγλωσση.

Μετάφραση: Γιώργος Τρίγκας

Ποίηση, Free Thinking Zone, 2013, 48 σελ.

Γράμματα σ’ έναν πολύ νέο ποιητή – Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Είναι επικίνδυνο ν’ ανοίγεις την πόρτα σου
σε άγνωστους μικρούς

Έχω τη συνήθεια κι ανοίγω,
όταν μου χτυπούν το κουδούνι,
χωρίς να κοιτάξω απ’ το ματάκι
ή να ρωτήσω ποιος είναι

και κάποια μέρα – το ξέρω –
θα το μετανιώσω: θ’ ανοίξω

και θα στέκομαι εγώ στο κατώφλι,
δώδεκα χρονών, ξυπόλητος,
με τις Περιπέτειες του Τομ Σόγερ
κάτω από τη μασχάλη
κι ένα σουγιαδάκι στην τσέπη
και θα με κοιτάζω χωρίς να μιλάω.

Ποίηση, Πόλις, 2012, 106 σελ.

Μικρά Ικαρία – Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Με την πεποίθηση πως ένα ταξίδι ή, έστω, μια περιπλάνηση στους δρόμους της πόλης είναι, υπό προϋποθέσεις, ικανά να μεταμορφώσουν τη σκέψη και να αλλάξουν τη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου τα επιχειρήσει συνειδητά, ο αφηγητής της “Μικράς Ικαρίας” μετακινείται στον χώρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το αέρινο πέρασμα του χρόνου.
Όσο καιρό βρίσκεται στην Αθήνα, προτιμά να κάθεται σε μικρές πλατείες, δίπλα στις πολύβουες λεωφόρους, και να παρατηρεί τα ρεύματα του αέρα που ανασηκώνουν τρυφερά τα φορέματα των κοριτσιών. Στην Ικαρία πιάνει θέση, νωρίς το πρωί και αργά τη νύχτα, σε μια βεράντα πάνω από τη θάλασσα ή, σε πείσμα του καιρού, αντέχει το κρύο του χειμώνα παραγγέλνοντας ούζα και κονιάκ σε υπαίθρια καφενεδάκια. Στην Πύλο, οδηγεί το αυτοκίνητό του σε στενούς επαρχιακούς δρόμους, για να καταλήξει σε ερημικές παραλίες αντιμέτωπος, για άλλη μια φορά, με το μέλλον του και με το παρελθόν του. Σύντροφοι στις περιπλανήσεις του είναι μια μεγάλη παρέα νέων ανδρών και γυναικών, που διαρκώς ανανεώνει τις εκπλήξεις της συνύπαρξης, είναι εκείνη που την αποκαλεί Λατρεμένη του και κάποιο βιβλίο που πάντοτε βρίσκεται στην τσάντα ή στην τσέπη του.
Έτσι που, συχνά, η “Μικρά Ικαρία” να μετατρέπεται από μυθιστόρημα για την περιπλάνηση και την αυτογνωσία σε ένα ιδιότυπο “εγχειρίδιο αναγνωστικής αμεριμνησίας”, καθώς ο αφηγητής δοκιμάζει συνεχώς πειραματισμούς και παιχνίδια με τις σελίδες και τις λέξεις των αγαπημένων του συγγραφέων.

Μυθιστόρημα, Ηλέκτρα, 2005, 225 σελ.