Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Ιερώνυμος Λύκαρης

Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα.
Πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και για πολλά χρόνια μετά υπηρέτησε επαγγελματικά την ιδέα της κοινωνικής απελευθέρωσης. Κατά καιρούς έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με το γράψιμο δουλειές, περιπλανήθηκε πολύ σε όλο τον κόσμο, και έζησε για μια δεκαπενταετία αυτοεξόριστος στην Αυστραλία. Πρωτοεμφανίστηκε στην αστυνομική λογοτεχνία στον δεύτερο τόμο των Ελληνικών εγκλημάτων (2008) με το διήγημα «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους». Στον τρίτο τόμο (2009) δημοσιεύτηκε το «Πάσα θανάτου», στον τέταρτο (2011) το «Face Control» και στον πέμπτο (2019) το «Η φαντασιακή αντανάκλαση μιας αχρείαστης απόπειρας φόνου». Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ρομάντζο των καθαρμάτων, στο οποίο αναδεικνύονται ως φάρσες και τραγωδίες οι πολυδαίδαλες σχέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Η κριτική το χαρακτήρισε «άρτιο από κάθε άποψη», «αφηγηματικά απολαυστικό», και «επίκαιρο όσο δεν παίρνει». Ακολούθησε το πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα Μαύρα κουφέτα (2013), ένα ρέκβιεμ για τη χαμένη ουτοπία του 20ού αιώνα, το οποίο επίσης χαρακτηρίστηκε ως «άρτιο υπόδειγμα αστυνομικού μυθιστορήματος», όπου «το σασπένς βγαίνει από τις κοινωνικές μεταλλάξεις». Η ζήλια είναι μαχαιριά (2014) ήταν η πρώτη από μια σειρά μαύρων κωμωδιών, στην οποία κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι κάθε φορά ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Το Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015) ήταν το δεύτερο βιβλίο της σειράς αυτής. Το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως «εξαιρετική ψευδοντοκουμενταρισμένη αναπαράσταση της νεοελληνικής κωμικοτραγικής πραγματικότητας, μια μαύρη κωμωδία, γεμάτη ψευδώνυμους ήρωες, επίσης, για την απόλυτη κυριαρχία της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος στα ανώτερα κλιμάκια της αστυνομίας και της δικαιοσύνης». Το 2018 η Εφημερίδα των Συντακτών, σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καστανιώτη, διένειμε τη νουβέλα του Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; Μια σχεδόν αληθινή ιστορία. Το διήγημά του «Αχ, τι μέρα κι αυτή!» περιλαμβάνεται στην τουρκική συλλογή Yunankarası-Yunanistan’dan 11 Çağdaş Polisiye Öykü (επιμέλεια: Βασίλης Δανέλλης – Damla Demirözü, μετάφραση: Asli Damar, εκδόσεις İSTOS) και στη γερμανική ανθολογία Hellas Noir, Griechische Kriminalliteratur, με τίτλο «Η κατάρα της Άνγκελα» (επιμέλεια: Κώστας Θ. Καλφόπουλος, μετάφραση: Ulf-Dieter Klemm, εκδόσεις Edition Romiosini/CeMoG).
Μυθιστορήματα
Το ρομάντζο των καθαρμάτων (2011), Εκδόσεις Καστανιώτη
Μαύρα κουφέτα (2013), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η ζήλια είναι μαχαιριά (2014), Εκδόσεις Καστανιώτη
Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015), Εκδόσεις Καστανιώτη
Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις (2017), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η εκδίκηση του “Ναζωραίου” (2019), Εκδόσεις Καστανιώτη
Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; (2021), Εκδόσεις Καστανιώτη

Νουβέλες
Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; (2018), Η Εφημερίδα των Συντακτών

Συλλογικά έργα
Ελληνικά εγκλήματα 2 (2008), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ελληνικά εγκλήματα 3 (2009), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ελληνικά εγκλήματα 4 (2011), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ελληνικά εγκλήματα 5 (2019), Εκδόσεις Καστανιώτη

Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; – Ιερώνυμος Λύκαρης

Έβαφε ο Στάλιν


… Τα σπαράγµατα που µου αφηγήθηκε ο Κ για αυτά τα πρόσωπα µε είχαν εξωθήσει στο παράλογο: στο να προσπαθώ άδικα να μαντέψω τη μετέπειτα πορεία της ζωής τους. Του Φ που έγινε μαοϊκός και έπειτα από χρόνια ζήτησε από τον Κ να μεσολαβήσει για να επιστρέψει στο Κόμμα από το οποίο εκείνος θα αποχωρούσε από τα αριστερά σε λίγες μέρες · του έµπειρου καθοδηγητή Τ, του ταξιτζή, που τον διαδέχτηκε· της Σ µε τα όµορφα χαρακτηριστικά και τα μαλλιά-πλεξούδα· της τσατσάς Μπέλας, της μόνης που θα ήταν τώρα μια άκλαυτη ανώνυµη νεκρή… Πώς να ήταν σήµερα τα πρόσωπά τους; Θα αναγνώριζαν αλλήλους, αν συναντιόνταν τυχαία; Τι δρόµο πήραν στη ζωή τους; Τι γνώµη έχουν σήµερα για τον νεότερο εαυτό τους; Εξακολουθούν να αγαπούν τον παλαιότερο ή τον απαρνήθηκαν µε λόγια και με πράξεις; Πώς τα πάνε µε τη συνείδησή τους;…

Το Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; μας μεταφέρει στον Φεβρουάριο του 1973, στις μέρες των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά της Χούντας, αλλά και του μακελειού και της σύλληψης του Νίκου Κοεμτζή. Ένα μυθιστόρημα για τα παιχνίδια που μας παίζουν οι συμπτώσεις, για τις αμφιβολίες και τα ανάμικτα συναισθήματα που μας προκαλούν οι αναμνήσεις, οι οποίες, όσο περνάει ο καιρός, τόσο μας ρίχνουν στην ασφαλή αγκάλη της μυθοπλασίας.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2021, 160 σελ.

Η εκδίκηση του “Ναζωραίου” – Ιερώνυμος Λύκαρης




Εντελώς τυχαία, σε μια ξεχαρβαλωμένη πιατοθήκη πεταμένη στα σκουπίδια, ο αφηγητής της ιστορίας ανακαλύπτει ένα χακί ντοσιέ που περιέχει εκθέσεις απομαγνητοφωνήσεων καταγεγραμμένων κλήσεων, εκτυπωμένα e-mails, στικάκια USB με ακουστικό και βιντεοσκοπημένο υλικό, διαγράμματα κλήσεων παρακολουθούμενων τηλεφώνων, αποκόμματα εφημερίδων, φωτογραφίες, ένα ημερολόγιο χωρίς ημερομηνίες, δυσανάγνωστες επιχειρησιακές σημειώσεις, ένα προφητικό εφιαλτικό μνημόνιο για την επιτηρούμενη κοινωνία του μέλλοντος και μια αναφορά με την υπογραφή “Ευτύχης Ευδαίμων, αστυνόμος Α΄”, που αφορά τρεις προμελετημένους φόνους.

Παρακινούμενος από αυτόν το βόρβορο, ακολουθεί στα τυφλά τα διασταυρούμενα ίχνη όσων βρέθηκαν στο ίδιο πανέρι με τις οχιές, και πέφτει πάνω σε μια άκρως μυστική επιχείρηση παρακρατικού χαρακτήρα, ασύμμετρα ευμετάβλητη. Επιτελικός οργανωτής και τιμονιέρης της είναι ένας παροπλισμένος πολέμαρχος των μυστικών υπηρεσιών, γνωστός στην παγκόσμια κατασκοπευτική κοινότητα με το ασεβές ψευδώνυμο Ναζωραίος.

Αυτή η δυστοπική αλλά παράλογα διασκεδαστική παρωδία από την αρχή μέχρι το τέλος της είναι ζυμωμένη με το ελιξίριο της εξαπάτησης: με αλήθειες, ψέματα και βολικές συμπτώσεις. Οποιαδήποτε ομοιότητα με γνωστά πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι και εντελώς συμπτωματική. Κάποια γεγονότα πιθανόν να συνέβησαν, κάποια άλλα μπορεί να συμβούν.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2019, 496 σελ.

Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; – Ιερώνυμος Λύκαρης

… Μία σχεδόν αληθινή ιστορία.


Το ανέκδοτο αφήγημα του Ιερώνυμου Λύκαρη σε πρώτη έκδοση από την Εφημερίδα των Συντακτών και τις Εκδόσεις Καστανιώτη

Νουβέλα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018, 108 σελ.

Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις – Ιερώνυμος Λύκαρης

Αστυνομικό μυθιστόρημα


Το “Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις” είναι μια συναρπαστική ίντριγκα με απίστευτο φινάλε, αντάξιο της κωμικοτραγικής επινοητικότητας που γεννά η ροπή του ανθρώπου προς το έγκλημα. Ακούσιος εμπνευστής και οργανωτής της είναι ο Κόκκινος Τράγος, εισαγγελέας αποσπασμένος στη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της αστυνομίας, που διαχειρίζεται την κατάθλιψή του ερμηνεύοντας τους εφιάλτες του με έναν δικής του έμπνευσης εγκληματολογικό ονειροκρίτη.
Λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού της ζωής και της καριέρας του στον Κόκκινο Τράγο, ο υποδιοικητής της υπηρεσίας ταξίαρχος Βάθρακας ή Σκιά βρίσκεται νεκρός στο γραφείο του.
Ποια αιματοβαμμένα νήματα συνδέουν τον κακόμορφο ταξίαρχο Βάθρακα, την πανέμορφη σύζυγό του Ξανθούλα ή Χήρα Αλεπού, τον διοικητή της υπηρεσίας αντιστράτηγο Χαρομήτρο ή Μινώταυρο και την εγκληματική οργάνωση Αδελφότητα του Βορρά, που στο παρελθόν είχε παγιδεύσει τον Κόκκινο Τράγο, όταν αυτός διερευνούσε τη δράση της; Τι ρόλο παίζουν στην υπόθεση ένας δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ, ο Αργοναύτης, καθώς και δύο παιδικοί φίλοι του Κόκκινου Τράγου: ο Χαμαιλέοντας, υπουργός της κυβέρνησης, που από μικρός είχε το χάρισμα της εκμετάλλευσης των περιστάσεων, και ο Μανούσος, καντηλανάφτης, περιποιητής τάφων και συμπτωματικός deus ex machina της κάθαρσης;
Στη μυθιστορηματική πλοκή ενσωματώνονται αληθοφανή ρεπορτάζ που στήνονται “για καλό σκοπό”, καθώς και ένα παραλλαγμένο δοκίμιο του Μαρξ με τίτλο Η συμβολή του οργανωμένου εγκλήματος στην ανάπτυξη του πλούτου των εθνών.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2017, 320 σελ.

Άπληστε κόσμε, κάλπικε – Ιερώνυμος Λύκαρης

Νουάρ μυθιστόρημα


Άπληστε κόσμε, κάλπικε: Μια μαύρη κωμωδία, όπου κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι το θανάσιμο αμάρτημα της απληστίας.
Πρωταγωνιστούν: Ο Βασίλης Γύπαρης ή Γύπας, ένα σαλεμένο, αδηφάγο όρνεο των διεθνών χρηματαγορών, ο οποίος θεωρεί ότι υπήρξε θύμα των τριών παραψυχολογικών συμβούλων του και γι’ αυτό αμφιβάλλει αν είναι αυτός που σκότωσε το ιδιοκτησιακό φετίχ του, την ανείπωτης ομορφιάς σύζυγό του Αντριάνα Ποπέσκου-Κιμ, κόρη Ρουμάνας και Βορειοκορεάτη, πρώην μοντέλο και ηθοποιό, την οποία εκθέτει βαλσαμωμένη σε φαραωνικό Οίκο Αιωνιότητας.
Συμμετέχουν: Η Μάρτζορι, ψυχαναλύτρια profiler, απολυμένη από το FBI επειδή ερωτεύτηκε παράφορα έναν κατά συρροήν δολοφόνο, ωροσκοπική και ονειροκριτική σύμβουλος· ο πατήρ Μαγδάλιος ή Πάτερ Κουκούλας, ψευδοκαλόγερος από το Άγιο Όρος, πρώην καταχραστής του Δημοσίου, εξομολογητής και εξορκιστής βασκανίας· ο Φούμα Τσου, οπιομανής, ειδικός στον Κομφούκιο και στο κινεζικό ωροσκόπιο, μάγειρας· ο Τζακ Κλίβερ, απόστρατος της CIA, ειδικός στις προωθημένες τεχνικές ανάκρισης, υπεύθυνος ασφαλείας του Γύπα.
Συμπτωματικά εμπλέκονται: Ο Ζήσης Καρδαράς ή Κροταλίας, ορντινάντσα αρχιβασανιστή της Χούντας, μετέπειτα μεγαλέμπορος όπλων και ερεβώδης άρχων της διαπλοκής, που οργάνωσε τη μούφα κηδεία του για να αποφύγει το ξέσπασμα σκανδάλου· ο Γιάγκος Κασίδας ή Βοϊδόπουτσας, βασανιστής στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, μακρινός συγγενής του Κροταλία· και ο Ταρζάν, ένα θηριώδες ροτβάιλερ που απαρηγόρητο πενθεί την Αντριάνα Ποπέσκου-Κιμ.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015, 240 σελ.

Η ζήλια είναι μαχαιριά – Ιερώνυμος Λύκαρης

Νουάρ μυθιστόρημα


Η ζήλια είναι μαχαιριά: Μια μαύρη κωμωδία, όπου κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι το θανάσιμο αμάρτημα της ζηλοφθονίας.
Πρωταγωνιστούν: Η Κέλλυ, νοσηρός νους μιας δολοφονικής πλεκτάνης, εφήμερη μούσα και ερωμένη του λαϊκού συνθέτη, μπαρμπουτζή και ζαράκια Καν-Καν ή Εξάρα, ιδιοκτήτη του κέντρου Κανόνι· ο υστερόβουλος συνένοχός της Βραζιλιάνος ή Χρυσή Μασέλα, μούλος τσιγγάνας χαρτορίχτρας και ταξίαρχου της χωροφυλακής, νταλικέρης, μπράβος και «ιμπρεσάριος» νταβατζής σε πανηγύρια· και το αντικείμενο της ζήλιας και του φθόνου της, η Μαρκησία, ευεργετηθείσα ομότεχνός της, που κατάφερε τον Καν-Καν να την παντρευτεί.
Συμμετέχουν: Η Γιαγιά, πρώην χορευτής μπαλέτου, υπεύθυνος γκαρνταρόμπας, σπιούνος του Καν-Καν· ο αρχισερβιτόρος Πάπιας, πειρατής ταξιτζής και εκβιαστής μοιχών· και η Σάσα Κάψα, κονσοματρίς και δεύτερη φωνή.
Αθέλητα εμπλέκονται: Ο Ουρανός, μεγαλοϊδιοκτήτης, πωλητής οικοπέδων με δόσεις, σύζυγος της Κέλλυς· ο διαβόητος Καρούμπαλος, αδίστακτος κακοποιός ολκής, δεύτερος σύζυγος της Μαρκησίας· και ο αθεράπευτος μπερμπάντης και μεγάλη λαϊκή φωνή Άρης Πελέκης.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014, 208 σελ.

Μαύρα κουφέτα – Ιερώνυμος Λύκαρης

Νουάρ μυθιστόρημα


Η Όλγα, μια καθηγήτρια φιλοσοφίας από τη Ρωσία, αναζητεί στην Ελλάδα τη Σόνια, την εξαφανισμένη εγγονή της. Δύο μαθητές της, πρώην στελέχη του Κόμματος, ένας Έλληνας δημοσιογράφος και ο καλύτερός φίλος του από τα “παλιά”, αναλαμβάνουν να τη βοηθήσουν. Γρήγορα μαθαίνουν ότι η έκπτωτη “βασίλισσα της ομορφιάς” Σόνια, ζούσε στην Ελλάδα με τον Μιχαήλ Αντρέγιεφ, τον διαβόητο “λύκο της Μόσχας”, που βρέθηκε δολοφονημένος στην Πάφο, έπειτα από υπόδειξη των δολοφόνων του στη ρωσική πρεσβεία της Κύπρου. Τυφλές συμπτώσεις, ψευδώνυμες ταυτότητες και πλαστοπροσωπίες στήνουν ένα θανάσιμο παιχνίδι παραπλάνησης. Τον ιστό της εξυφαίνουν παρακλάδια της Ρωσικής και Γεωργιανής μαφίας, διεφθαρμένοι πολιτικοί, επίορκοι μπάτσοι και διπλωματικοί υπάλληλοι.
Παράλληλα, πάνω από τις ενθυμήσεις και τις αναδρομές του αφηγητή, πλανιέται το φάντασμα του μεγάλου ερωτηματικού: ενώ από τα σπλάχνα των οραμάτων της Επανάστασης πρόεκυψε ένα ελπιδοφόρο κοινωνικό σύστημα, τι συνέβη και εκείνο αλυσόδεσε το όραμα και, σε 72 μόλις χρόνια, εξαχρειώθηκε, μεταλλάχθηκε και οδηγήθηκε στη λαιμητόμο της Ιστορίας;

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2013, 416 σελ.

Το ρομάντζο των καθαρμάτων – Ιερώνυμος Λύκαρης




Όλα συνδέονται. Διαβάζοντας αυτό το ερωτικό-αστυνομικό μυθιστόρημα ανοιχτού τέλους, θα καταλάβετε το γιατί. Είναι μια μαύρη κωμωδία, όπου πρωταγωνιστούν: δυο αδίστακτοι, πανούργοι “νονοί’, αρχηγοί ισοδύναμων εγκληματικών ομίλων, που παγιδεύονται σε έναν αδυσώπητο πόλεμο αλληλοεξόντωσης· δυο πρωτοπαλλήκαρά τους· ένας υφυπουργός, αρχιερέας της διαπλοκής και της διαφθοράς· μια φαμ φατάλ λαϊκοπόπ τραγουδίστρια· μια στριπτιζέζ ανείπωτης σαγήνης· μια συγγραφέας ευπώλητων αισθηματικών μυθιστορημάτων· ένας υψηλόβαθμος μπάτσος, κρυφός αλλά συνεπής κομμουνιστής· ένας γαμπρός ιδιοκτήτη εφημερίδας μεγάλης κυκλο-φορίας· ένας ρουφιάνος δημοσιογράφος· μια πινακοθήκη καθαρμάτων, με κανάγιες κακοποιούς και παρένθετα μιζοδίαιτα πρόσωπα· και ο αφηγητής, φάντασμα του παλιού εαυτού του, που, εξαναγκασμένος από τις περιστάσεις, αναδεύεται μαζί τους στον αναμείκτη μιας παράλογης, ομηρικής βεντέτας, α-ναζητώντας διέξοδο και καταφύγιο στο “Περί φωτίσεως” και το “Περί θανάτου” του Ζοζέ Σαραμάγκου.
Ένα μυθιστόρημα-παρωδία για το οργανωμένο έγκλημα, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τον έρωτα και τη λογοτεχνία. Γραμμένο εν θερμώ, με πρωτότυπη, ανατρεπτική πλοκή, αλλεπάλληλες δραματικές κορυφώσεις και ένα λυτρωτικό, υποτίθεται, φινάλε, που θα συζητηθεί…

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011, 555 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη, Η Εφημερίδα των Συντακτών