Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Λογοτεχνική Μετάφραση στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Υποκριτική στη δραματική σχολή «Αρχή». Μεταφράζει από τα αγγλικά και τα ισπανικά. Το 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο ποίησης με τίτλο Love me tender (εκδ. Σαιξπηρικόν).
Love Me Tender (2018), Σαιξπηρικόν
Όλα μ’ αρέσουν (2022), Εκδόσεις Καστανιώτη
Μεταφράσεις
Martínez, Guillermo, Ο αργός θάνατος της Λουσιάνα Μπ. (2009), Εκδόσεις Πατάκη
García Ortega, Adolfo, Αυτόματο (2009), Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
Garrido, Antonio, Θηρεσία και Γοργίας (2010), Λαγουδέρα
Martín Garzo, Gustavo, Ο επιχρυσωμένος κήπος (2010), Λαγουδέρα
Groom, Nick, Σαίξπηρ: Εικονογραφημένος οδηγός (2011), Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε.
Cercas, Javier, Ο ένοικος (2011), Εκδόσεις Πατάκη
Όλα μ’ αρέσουν – Ιφιγένεια Ντούμη
Εξήντα ένα ποιήματα και πεζοποιήματα – σε μονό αριθμό, όπως κανείς αγοράζει τριαντάφυλλα, κίτρινα κατά προτίμηση. Πέντε ενότητες με ρευστά όρια, καθώς κάποια ποιήματα έφυγαν από τη δική τους και τρύπωσαν αλλού. Μότο-ομπρέλα κάθε φορά ο στίχος κάποιου άλλου ποιητή, που κάποια στιγμή, μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου, πήρε τη θέση του κάτω από τον τίτλο κάθε ενότητας, συνομιλώντας με τα ποιήματά της.
Θα θυμηθούμε διάφορα πρόσωπα, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (δεν) έχουν περάσει από τη ζωή μας. Κάποιους τους αγαπήσαμε, κάποιους νομίσαμε πως τους αγαπήσαμε, κάποιους νομίσαμε πως δεν τους αγαπήσαμε. Πάντως, ίσως όλοι και να εξακολουθούν να μας αρέσουν, ακόμα και ο εαυτός μας. Στο φόντο η μουντάδα της μοναξιάς, η επιθυμία να στρέψουμε το βλέμμα σε κάτι φωτεινό, η οποία διαρκώς συναντά εμπόδια. Οδηγός η ανάγκη της συντροφικότητας και της παρέας, αλλά και η απέχθεια προς τις νοσηρές προεκτάσεις που καμιά φορά μπορεί να πάρει η ικανοποίηση αυτής της ανάγκης, βάζοντας τελικά εμπόδια ανάμεσα σε εμάς και σε αυτούς που εμπιστευόμαστε.
Ποίηση, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2022, 42 σελ.
Love Me Tender – Ιφιγένεια Ντούμη
ΚΑΜΕΛ
Ο δρόμος που οδηγεί στο σπίτι με το πένθος είναι παραλιακός.
Για την ακρίβεια, ένα κομμάτι της διαδρομής είναι άμμος.
Ντυμένος για επίσκεψη, περνάει ανάμεσα απ’ τους λουόμενους
για να πάει να συλλυπηθεί.
Προηγουμένως γυάλισε τα παπούτσια του.
Δεν έχει σημασία που θα σκονιστούν.
Έπρεπε κάτω απ’ τη στρώση της άμμου τα παπούτσια
να έχουν υπάρξει γυαλισμένα.
Γέρνει ελαφρώς μπροστά.
Βαδίζει πατώντας πρώτα το μπροστινό μέρος του πέλματος.
Ίσως επειδή φοβάται να μην πέσει.
Στην επιστροφή, τα παιδιά στην αμμουδιά,
κουρασμένα απ’ τις ρακέτες και τον ήλιο,
θα αγγίζονται νωχελικά.
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2018, 102 σελ.
Πηγές: Biblionet, Σαιξπηρικόν, Εκδόσεις Καστανιώτη
