Ιγνάτης Χουβαρδάς

Στο ημίφως – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Κείμενα αισθητικής
κριτικής
εξομολόγησης


Υπάρχει στη συνοικία μου ένα παλιό ζαχαροπλαστείο που κουβαλά στο ημίφως του τον αντίλαλο ενός περασμένου μεγαλείου· που η εμμονή του ν’ αντισταθεί στην πρόκληση της ανακαίνισης δεν είναι κυρίως αποκύημα ενός δειλού εγωισμού αλλά περισσότερό μια συγκινητική εφαρμογή της αξίας της συνέπειας απέναντι σε μια ιδέα, θα τολμούσα να πω, ποιητική. Η χορδή της συγκίνησης δεν αφορά στην ουσία το ίδιο το θέμα της παλαιότητας όσο την επιμονή σε μια αντίληψη ζωής που μοιάζει παρωχημένη.

Δοκίμιο, Μπιλιέτο, 2020, 16 σελ.

Αυτά που δεν πρέπει να ομολογήσεις – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Μια γυναίκα ανακαλύπτει την κρυφή ζωή του συντρόφου της από το προσωπικό του ημερολόγιο, από διάφορα ευρήματα στα συρτάρια του γραφείου του και από το ιστορικό του υπολογιστή.
Ο χωρισμός είναι επώδυνος, αργόσυρτος, βουβός, με απότομες εξάρσεις.

Μυθιστόρημα, Νησίδες, 2020, 166 σελ.

Καλοκαιρινός χάρτης της πόλης – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Ένας χάρτης της πόλης, οδηγός εξερεύνησης της γυναικείας ομορφιάς.
Οι περιπλανήσεις του Τριαντάφυλλου Μαβή στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
Η συλλεκτική του φύση.
Τετράδια με θερινές εντυπώσεις.
Η εμμονή του με τα γυναικεία πόδια.
Τα δωμάτια που επισκέπτεται.
Οι ομοιότητες με έναν θείο του.
Ένα παιχνίδι με το βλέμμα και τη σάρκα.
Όσες αισθητικές αναζητήσεις καταγράφονται σε σημειώσεις, μεταμορφώνονται σταδιακά σε μια θηλυκή σκιά που τον ακολουθεί.
“Να λοιπόν που η καθημερινότητά μου ενορχηστρώθηκε με τρόπο σοφό: διαρκής περιπλάνηση αλλά με σταθμούς σωτήριους που με αναζωογονούν. Κι επίσης σημειώσεις, πολλές σημειώσεις, για πρόσωπα που βλέπω στους δρόμους, για τυχαία περιστατικά, για επιφανειακά ασήμαντες λεπτομέρειες, για περαστικές γυναίκες και κορίτσια. Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ανούσια και άσκοπα αλλά έβρισκαν ένα νοητό συνειρμό μεταξύ τους κάτω από το βλέμμα της δικής μου “Ρενάτας” και της κάθε “Ρενάτας”, που δείχνει πρόσχαρη να τα στεγάσει όλα αυτά μέσα στην αγκαλιά της, να τα φιλτράρει, να τα μετατρέψει σε ενοίκους στον όμορφο διάκοσμό της.”

Μυθιστόρημα, Οδός Πανός, 2018, 348 σελ.

Αγώνες ξιφομαχίας με ένα αγοροκόριτσο – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Μετά από αρκετό καιρό επανεμφανίστηκε στον σύλλογο ξιφασκίας, φόρεσε τη λευκή στολή, το προστατευτικό κράνος, πήρε ένα από τα σπαθιά του κι άρχισε την προπόνηση. Σκεφτόταν πως τώρα που είχε εγκαταλείψει το σπορ, εκείνο με τον τρόπο του τον ακολουθούσε με άλλη μορφή, σε άλλο επίπεδο. Γιατί κι η περίεργη σχέση του με τη Βέρα έμοιαζε με ένα είδος ξιφασκίας. Μια επαγρύπνηση και μια διαρκής εναλλαγή κινήσεων, με στόχο να προλάβει αυτός κι όχι εκείνη να ρίξει το χτύπημα στο ψαχνό.
Κι αν στην ξιφασκία τα ξίφη είναι σχεδόν ακίνδυνα, άκακα, εξαρτήματα ενός εξευγενισμένου αθλήματος, δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε, ο αθλητής που χτυπάει τον αντίπαλο, εκείνη την ώρα, στο αποκορύφωμα της αρμονίας του σώματός του, στο ξετύλιγμα του αληθινού ρίγους, εκείνη την ώρα που διεμβολίζει με το ξίφος του τον αντίπαλο, βλέπει εκστασιασμένος το τραύμα που ανοίγει, το αίμα που βάφει τη λευκή αμφίεση, το θάνατο που χαμογελά.

Μυθιστόρημα, Οδός Πανός, 2017, 336 σελ.

Το φόρεμα που αλλάζει – Ιγνάτης Χουβαρδάς

«Δύο σπουργίτια»
Δύο σπουργίτια με κοιτάζουν ακίνητα
ατάραχα από το διάβα μου κοντά τους.
Βάλθηκαν να μου εμπιστευτούν ένα μικρό τους μυστικό
κι όσο τα πλησιάζω, νιώθω να μου λένε εκκωφαντικά μέσα
στη σιωπή τους
“πως το σώμα είναι κάτι απλό, οικείο, φυσικό,
μια απλή απόληξη της ζωής μέσα στο σπίτι, τη φωλιά”.

Ποίηση, Οδός Πανός, 2015, 42 σελ.

Υπόκλιση στον πειρασμό – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Δε θυμάμαι πιο ωραία εικόνα του Θερμαϊκού κόλπου, ένα πορτοκαλί που οδηγεί στο κόκκινο κι εκεί, στο μεταίχμιο του φωτός, την ώρα που το διφορούμενο χρώμα αποτυπωνόταν στην πιο ολοκληρωτική του διάσταση, ένα βαποράκι διέσχιζε το κύμα και μαζί τα πιο έγχρωμα όνειρα της εφηβείας μου. 8 ιστορίες που διαπραγματεύονται το θέμα της απόστασης ανάμεσα στον μαγεμένο και το αντικείμενο της σαγήνης του, ιστορίες που εφαρμόζουν τακτικές αποπλάνησης της ομορφιάς, ο μοναχικός άντρας εξομολογείται τον πόθο του, θέλει να μιλάει σοβαρά αλλά το γκροτέσκο εισβάλλει από παντού, μπαλόνια υψώνονται στον ουρανό, δυναμιτάκια σκάζουν στη θάλασσα…

Διηγήματα, Οδός Πανός, 2014, 126 σελ.

Θερινό τετράδιο – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Ποίηση, Οδός Πανός, 2010, 59 σελ.

Η δουλειά μου ως γυμνό μοντέλο – Ιγνάτης Χουβαρδάς

Περιέχεται η νουβέλα “Η δουλειά μου ως γυμνό μοντέλο” και τα διηγήματα “Να βάλεις την ομορφιά στο σπίτι σου, να ησυχάσεις”, “Τα φώτα της Λεμονιάς”, “Η Κορίνα”, “Ένας συνταξιούχος αστυνομικός” και “Ένα όχι που μου ανέβασε το ηθικό”.

Νουβέλα, Διηγήματα, Οδός Πανός, 1999, 146 σελ.