Ιωάννης Λάμαρης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Ιωάννης Λάμαρης του Χρήστου γεννήθηκε στη Δεσκάτη Γρεβενών το 1975.
Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, από όπου πήρε υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Συμμετείχε σε έρευνες με την ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Α.Ε σε διάφορους δήμους της χώρας. Παρακολούθησε συνέδρια κοινωνιολογίας και σεμινάρια ψυχικής και συναισθηματικής υγείας σε Θεσσαλονίκη και Γρεβενά. Υπήρξε εκπαιδευτής στο ΙΕΚ Γρεβενών σε σώματα ασφαλείας. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και το διαδίκτυο. Σήμερα εργάζεται, με πρόγραμμα, ως κοινωνιολόγος στο Δήμο Δεσκάτης, όπου και είναι αρμόδιος εκπρόσωπος στο δίκτυο παιδικής προστασίας ανηλίκων. Πήρε τιμητική διάκριση στα ΚΑΖΑΝΤΖΆΚΕΙΑ 2017 με το διήγημα “Επτά μέρες”. Είναι αρμόδιος εκπρόσωπος στο δίκτυο παιδικής προστασίας ανηλίκων. Το μυθιστόρημα “Οδυνηρό χάρισμα” μεταφράστηκε στην αγγλική γλώσσα.
Μυθιστορήματα
Οδυνηρό xάρισμα (2016), Εκδόσεις iWrite.gr
Οδυνηρό χάρισμα (2018), Λευκό Μελάνι (E)
Τζεσεό (2020), Ελκυστής
Οδυνηρό χάρισμα (2023), Ελκυστής

Οδυνηρό χάρισμα – Γιάννης Λάμαρης

Οδυνηρό


Το καλοκαίρι του 1987 στην κατασκήνωση της Σαγιάδας βρίσκει μια παρέα παιδιών να περνάει απ’ την επώαση των ονείρων στη χαρμολύπη εξαιτίας των δυσάρεστων γεγονότων που προκαλούν ορισμένοι στυγνοί δουλέμποροι ανθρώπινων ψυχών. Επιπρόσθετα, το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ απλώνει παντού το αίσθημα της ανικανότητας για την προστασία των παιδιών στον νέο κόσμο που φτιάχτηκε. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο βιολόγος Νικήτας Χαρίτος αυτοπροσδιορίζεται με τον ανιψιό του και την παρέα των παιδιών. Ασπάζεται τα θέλω, τις ανησυχίες και τις επιθυμίες τους. Παρατηρεί πως ο ανιψιός του ‘ρολάρει’ ασυνήθιστα, στηριζόμενος σ’ όλες τις φωνές μέσα του. Μόνο που τον ομφάλιο λώρο στο ασυγκράτητο και εκστασιασμένο νεανικό πνεύμα ελέγχουν οι απίθανες μορφές ενός κλόουν και ενός νάνου. Ο επιστήμονας σιγουρεύεται τελικά ότι αυτές οι φιγούρες που εμφανίζονται με το βουητό των μελισσών έχουν αλλάξει το DNA του παιδιού. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να προετοιμάσει όσους συναντούν αυτές τις μυστηριώδεις μορφές για την επίδραση που ασκούν πάνω τους στον χωροχρόνο.

Μυθιστόρημα, Ελκυστής, 2023, 510 σελ.

Τζεσεό – Γιάννης Λάμαρης




Ο Μενέλαος -Μάγιας- σπουδάζει στην Κρήτη και αντιλαμβάνεται ότι η κοινωνική πραγματικότητα ξεγελάει τις ρεαλιστικές του ελπίδες. Απρόσμενα τον συνδέει μια βαθιά φιλία με τον Τζεσεό -Τζέσε Όουεν-, έναν ταλαντούχο μηχανικό που κατάγεται από την Αλαμπάμα και τα Ιωάννινα. “Πρόσεχε! Λειτουργούν όπως το κουρδισμένο γραμμόφωνο αν…” Τέτοιου είδους εκμυστηρεύσεις με αποδείξεις αποτελούν φυλαχτό και ευαγγέλιο για τον φοιτητή, ο οποίος ταλαντεύεται ανάμεσα στην αλληλεγγύη και τις αντιπαλότητες μιας μικρής κοινωνίας. Ουρλιαχτά αγανάκτησης, φορμαλισμός και σιβυλλική ειρωνεία αφενός. Παθιασμένοι σκοποί, επιδεξιότητες και αυτοσχεδιασμός απ’ την άλλη. Δυο κόσμοι συνυπάρχουν! Ο ένας είναι λουσμένος από τη λάμψη της αρμονίας, ενώ ο δεύτερος ξεπερνάει τα όρια της βαρβαρότητας. Επιπρόσθετα, ο φοιτητής αισθάνεται παγιδευμένος σε ανοησίες με τη Σοφία και τη Μυρτώ -τις γυναίκες της ζωής του- και τον φοιτητικό κύκλο εν εξελίξει. Ανακαλύπτει καταπιέσεις, προκαταλήψεις και απροσδιόριστους φόβους να αιωρούνται διαρκώς. Όμως, μακριά απ’ το πανεπιστήμιο ψυχανεμίζεται στον Τζεσεό την έκφραση ενός ιδιαίτερου ανθρώπου. Αυτός κινείται ευέλικτα! Αιωρείται σχεδόν ανάμεσα στο λευκό γιασεμί των ποιητών και τα γενικότερα πάθη. Η ρήξη τους θα είναι αναπόφευκτη αφού επικρατεί η αμφισβήτηση των πάντων. Πέφτουν στην “κολυμπήθρα του Σιλωάμ” όπου θα βρεθούν αντιμέτωποι με ολόκληρο σχεδόν τον υπόκοσμο του Ρεθύμνου. Τυλιγμένοι σε δίχτυ από φαρισαϊκά προσχήματα και κάποιο σύνδρομο της Στοκχόλμης, ο αφηγητής νιώθει το τεράστιο ‘εγώ’ να αιμορραγεί. Κι ο ιδιόρρυθμος Τζεσεό επιμένει -σε εκείνο το δονκιχωτικό πλάνο- να στοχεύει το μέλλον, μέσα απ τις πληθωρικές στιγμές και την ενσυναίσθηση στο απίθανο παρόν.

Μυθιστόρημα, Ελκυστής, 2020, 600 σελ.

Οδυνηρό xάρισμα – Ιωάννης Λάμαρης




Το καλοκαίρι του 1987 στην κατασκήνωση της Σαγιάδας βρίσκει μια παρέα παιδιών να περνάει απ΄ την επώαση των ονείρων στην χαρμολύπη, εξαιτίας των δυσάρεστων γεγονότων που προκαλούν ορισμένοι στυγνοί δουλέμποροι ανθρωπίνων ψυχών.
Επιπρόσθετα, το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ απλώνει το αίσθημα της ανικανότητας για την προστασία των παιδιών στον νέο κόσμο που φτιάχτηκε.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο βιολόγος Χαρίτος αυτοπροσδιορίζεται με τον ανιψιό του και την παρέα των παιδιών. Μοιράζεται πριν φύγει για τη Λυών τα θέλω, τις ανησυχίες και τις επιθυμίες τους. Παρατηρεί πως ο νεαρός “ρολάρει” ασυνήθιστα και στηρίζεται σ΄ όλες τις φωνές μέσα του. Μόνο που τον ομφάλιο λώρο στο ασυγκράτητο και εκστασιασμένο νεανικό πνεύμα, κρατούν οι απίθανες μορφές ενός κλόουν και ενός νάνου!
Ο επιστήμονας σιγουρεύεται τελικά ότι αυτές οι φιγούρες (που εμφανίζονται με το βουητό των μελισσών) έχουν αλλάξει το DNA του παιδιού. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να προετοιμάσει όσους συναντούν αυτές τις μυστηριώδεις μορφές, για την επίδραση που έχουν πάνω τους στον χωροχρόνο!
Έτσι ο Γιάννης με τη Σμαράγδα αντιμετωπίζουν καταστάσεις εξιλέωσης, όπου η “μαγεία βρίσκεται παντού” φτάνει να είναι κανείς σε θέση, να ξέρει που να κοιτάξει…
Δουλειά ενός καλλιτέχνη είναι να υπενθυμίζει στο κοινό του αυτά που επέλεξε να ξεχάσει.
Η λέξη χάρισμα χρησιμοποιείται με τις βεμπεριανές εκδοχές της. Δηλαδή, το καθαρό χάρισμα, όπου εμφανίζεται αποτελεί μια έσωθεν αναδιαμόρφωση, ένα “κάλεσμα” με την εμφατική έννοια της λέξης. Ως “αποστολή” ή ως εσωτερικό καθήκον.
Από ψυχολογική πλευρά η αναγνώριση του χαρίσματος είναι μια τελείως προσωπική αφοσίωση πίστης που γεννιέται από ενθουσιασμό ή από ανάγκη και ελπίδα.
Ο κλόουν με τον νάνο στο βιβλίο αλλάζουν την κεντρική κατεύθυνση του φρονήματος και της πράξης σε όσους συναντούν.
Ειδικά το κεντρικό πρόσωπο του Ασημάκη, υφίσταται πλήρη αναπροσανατολισμό όλων των συμπεριφορών προς όλες τις βιοτικές μορφές και τον “κόσμο εν’ γένει”.
Το χάρισμα είναι η μεγάλη επαναστατική δύναμη σε παραδοσιακά δεσμευμένες περιόδους!

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις iWrite.gr, 2016, 446 σελ. Μυθιστόρημα, Λευκό Μελάνι, 2018, 300 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις iWrite.gr, Λευκό Μελάνι