Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Κείμενά της δημοσιεύονται επί σειρά ετών στο περιοδικό “Κόνιτσα”. Τα δύο τις βιβλία “Πλάι στο ποτάμι” και “Εκπαιδευτής Γρύλων” έχουν αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές.
Πλάι στο ποτάμι (2007), Ζαχαράκης Κ. Μ.
Εκπαιδευτής γρύλων (2008), Ζαχαράκης Κ. Μ.
Το φίδι του Πλίνιου (2021), Αντίποδες
Το φίδι του Πλίνιου – Ειρήνη Κίτσιου
Οι κληματαριές και το φως, η ζωγραφική, η μουσική και η λογοτεχνία, η απώλεια και η αγάπη είναι οι αφορμές των διηγημάτων αυτού του βιβλίου. Η Ειρήνη Κίτσιου οργανώνει τις βαθιές ονειροπολήσεις της, που ξεκινούν από απλά περιστατικά και κορυφώνονται εσωτερικά, με τα αργά και μεθοδικά βήματα μιας μανιώδους παρατηρήτριας. Τα επιμέρους επεισόδια και οι λεπτομέρειες, οι στοχασμοί και οι λυρικές εξάρσεις συναρθρώνονται σε ένα δραστικό συνεχές με κεντρικό άξονα την τέχνη της μνήμης.«Όταν γύρισε προς το μέρος μου, διέκρινα καθαρά μέσα στα μάτια του, δυο πηγάδια ανοιχτά, βαθιά, κατάμαυρα. Από τα νερά τους έλειπε οτιδήποτε θα φώτιζε, έστω και αντανακλώντας αχνά, για να βαδίσει προς τη μεριά τους η ελπίδα. Κι αν έριχνα εκειδά το συκλί μου θα το έβγαζα ξεχειλισμένο θολούρα. Περίλυπος έκλεισε τα βλέφαρα αργά αργά και τα κράτησε εκεί για λίγες στιγμές, με πλεγμένες σφιχτά τις βλεφαρίδες τους, ακίνητα, ώστε έτσι να καταλάβω εύκολα πόσο πολύ πονούσε. Αυτή η μελαγχολική κίνηση, η τόσο οδυνηρά τρυφερή κι αξιολάτρευτη, σαν την παρατηρείς σε πρόσωπα αγαπημένων που υποφέρουν, που μαρτυρούσε εύγλωττα πόσο ευάλωτοι είμαστε στον πόνο, με πήγε δίχως να με ρωτήσει στο πατρικό μου σπίτι σε καιρούς όπου η λύπη εκεί ήταν άφθονη, κι αν δεν ερχόταν εκείνος ο συμπατριώτης μου, ο νοσοκόμος, να με οδηγήσει ταχύτατα στο δωμάτιό μου διανύοντας τον ίδιο λαβύρινθο των διαδρόμων, γκρεμίζοντας τις ίδιες πόρτες –από την ανάποδη όμως τώρα– θα έβαζα κάτι κλάματα, μα κάτι κλάματα.»
Διηγήματα, Αντίποδες, 2021, 120 σελ.
Εκπαιδευτής γρύλων – Ειρήνη Κίτσιου
Φυσικές ιστορίες
Tώρα σαν πέφτει χιόνι τις ηλιόλουστες μέρες, καταφθάνουν εδώ -φορώντας τα χιονοπέδιλά τους- άνθρωποι κάθε ηλικίας για να προμηθευτούν τους γρύλους τους.
Όταν όλα ησυχάζουν τα βράδια, έχω τους δικούς μου που μου κρατούν συντροφιά· χτυπούν ρυθμικά τα εκπαιδευμένα τους έλυτρα, κάνουν θρύψαλα την απειλητική μοναξιά, που προσπαθεί να εισχωρήσει στο είναι μου ανάμεσα από δύο ανάσες μου.
Επιμέλεια: Ελπίδα Βουρλιώτη
Διηγήματα, Ζαχαράκης Κ. Μ., 2008, 105 σελ.
Πλάι στο ποτάμι – Ειρήνη Κίτσιου
Δυο φίλες ταξιδεύουν με ένα καράβι σε χώρες και πολιτισμούς. Θυμούνται εικόνες, ανθρώπους, πολιτισμούς και φιλοσοφίες από την μακρινή Κίνα μέχρι την ευρωπαϊκή Σεβίλλη. Και όλα αυτά ενώ παραμένουν “Πλάι στο Ποτάμι”.
Μια φανταστική ιστορία που μέσα από παιδικές αναμνήσεις και αναπολύσεις από το παρελθόν, φανερώνει την αξία της αληθινής φιλίας.
Αφήγημα, Ζαχαράκης Κ. Μ., 2007, 63 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ζαχαράκης Κ. Μ., Αντίποδες
